Khyrstein's Wild Adventures

***Disclaimer: Amateur writer here so I know there's still a lot to improve.***

Paalala:

Ang kwentong iyong matutunghayan ay pawang kathang isip lamang at alinsunod sa mapanuksong imahinasyon nang may akda. Ang mga pangalan nang mga tauhan at ang bawat eksena o kaganapan, kung may pagkakahalintulad man sa tunay na mga pangyayari ay hindi sinasadya.

*********CHAPTER 14*********
Makalipas ang isang linggo pagkatpos kong umattend ng Reunion ng family ni tito ay ipinakilala ko na sya sa parents ko. Una nagulat sila dahil akala daw nila ay kasing edad ko lang ung bf ko at nagalit din sila sa akin nung sinabi ko panu kame nagsimula. Di kalaunan ay tinanggap naman nila kaming dalawa. Nakita din kase nila kung gaanu kame kasaya sa isa't isa.

Isang araw ay nakatanggap kame ng tawag galing kay tito Gabriel.

Tito Gabriel: Ten, andyan ba si Jacques.

Me: Opo.

Tito Gabriel: pwede ko sya makausap may mahalaga kaming pag uusapan.

Binigay ko kay Tito Jacques yung phone. Habang naguusap sila ay napansin ko na ndi mapakali tong Jacques. Pagkatapos naman nila magusap ay dadali naman si tito pumasok sa kwarto namin para magpaalam sa akin.

Me: sweety okay kalang ba? May nangyari ba?

Tito: tinakbo daw sa ospital sa Pampanga si Sandro at si Julie

Me: anu? Sweety, anu ang nangyari sa kanila? Anung ginagawa nila sa Pampanga?

Tito: ndi ko alam at ndi din alam ni kuya. Itinawag lang sa kanya ng isang pulis na tinakbo daw sila sa ospital. Masama daw tama nila, mas lalo si Julie.

Me: Oh my God. Sama ako sweety. samahan kita.

Tito: no, dto ka lang baka mapagod ka at may mangyari masama sa inyo ng mga baby natin.

Me: pero sweety...

Tito: magpapasama na lang ako sa papa mo sweety. Okay?

Me: sige din sweety. Sabhn ko lang si papa. Please magbalita ka anu nangyayari sau sweety.

Tito: sge sweety.

Lumabas na ako at kinausap ko si papa, buti naman at pumayag sya

Mga ilang oras din ang naging biyahe nila at nakarating na sila ospital na tinutukoy ni Tito Gabriel at agad nila hinanap kung asan ngaun si Sandro. Itinuro naman sa kanya agad ung room.

Pagdating ni tito dun ay nadatnan niya ung isang pulis na naghihintay.

Pulis: anu po maipaglilingkod ko po.

Tito Jacques: nabalitaan ko na itinakbo dto ung pamangkin ko at ung kasintahan niya sir. Anu pong nangyari?

Kwinento namn nung pulis ung nangyaring pagkidnap kay Julie hanggang sa panggagahasa sa kanya at ung naganap na barilan. Sobrang nagulat si tito sa nalaman.

Tito Jacques: anu? Sino gumawa to sa kanila sir? Sino?

Nahahalata na ni papa na medyo tumataas na boses ni tito kaya pinakalma na muna niya si tito.

Papa: Jacq mabuti pa ako nalang makipag usap. Kailangan mong maging mahinahon. **Kinausap ung pulis** sino po sir ung may pakana ng pagkidnap at pagbaril kay Sandro.

Si tito ay umupo muna sa tabi at hinayaan niya muna si papa makipag usap sa police

Pulis: ang lahat po ng may gawa ay si Julius at ung kasama niya na ndi pa naman kilala kung sino, ang alam lang namin ang pangalan niya ay Ryan.

Sinabi lahat ng pulis kay papa ang nalalaman niya tsaka na sya umalis, pinadiescrbe naman niya itsura nung Ryan na yun. Sinabi naman ni papa kay tito.

Tito: walang hiya talga ang taong yun, itinuring namin sya na parang pamilya pero eto lang pla ang igaganti niya. Asan na daw sila?

Papa: ang sabi sa akin ng pulis, pagkatapos magamot si Julius ay dinala na sya kulungan. Dun nalng sya magppagaling. Yung si Ryan naman, nasa morgue na daw. Napatay sya dahil nanlaban. Si Ryan din ang bumaril kay Sandro at Julie.

Tito: sisiguraduhin namin na mabubulok un sa kangkungan.

Ilang sandali pa ay may lumabas na doctor.

Doc: kayo po ba ang relatives ni Mr. Sandro at Ms. Julie?

Tito: yes po. Pamangkin ko po si Sandro. Kumusta na pamangkin ko doc.

Doc: yung pamangkin nio po ay ligtas na sa kapahamakan, maya maya pa ay makakalabas na sya ng operating room. Pero...

Tito: how about Julie doc?

Doc: Ndi po namin masisigurado sir, she loss to much blood already kailangan namin masalinan sya ng dugo. Alam po ba ninyo kung sino ang may blood type na AB po sa inyo? We already called ung ibang ospital na malapit dto pero wla daw sila stock.

Tito: I know one, pero nasa america pa sya until now. Masabihan ko man matatagalan pa sya makabalik. Wala na po ba tayo magagawa doc.

Doctor: ginagawa naman na po namin ang lahat para mailigtas ung buhay ng patiente. Kinalulungkot lang po namin na ndi namin nailigtas ung buhay ng baby niya. Masyado kaseng nagalaw at natraumatized ung pwerta ng patiente kaya nagkaroon ng sobrang pagdurugo.

Mas lalo nalungkot at nagalit si tito sa ginawa kay Julie, ndi lang ung buhay ni Julie napahamak pati ung buhay ng dinadala niya ay nawala.

Ilang minuto pa sila nag usap at biglang may tumunog sa loob ng operating room at tinawag ung kausap nilang doctor, agad agad naman etong pumasok.

Wla namam magawa si tito at papa sa nangyayari. Si tito ay galit na galit sa nangyari. Gusto niyang puntahan si Julius sa kulungan at patayin. Buti naman at andun si papa.

Pagkalipas ng ilang oras ay dumating ulit ung doctor na kausap nila kanina at binalita sa kanila ang malungkot na pangyayari.

Doctor: sorry sir, pero ndi namin nagawang mailigtas ung buhay ng patiente. Sorry po sir. Ipinaayos na namin ung magiging kwarto ni Sandro sir, maari dun muna kau maghintay.

Pumunta naman sila sa kwarto at natulog saglit.
Madaling araw na nailipat si sandro sa kwarto niya.

Kinabukasan naman ay syang dating ni tito gabriel pati si lolo at lola sa ospital? Pagkarating naman nila ay agad naman binalita ni Papa at Tito ung lahat ng nangyari, pati ung pagkamatay ni Julie na nagdadalang tao din. Napaiyak dito si lola ng todo.

Tito Gabriel: walang hiya tlga yun. Hindi talga naawa ung julius na yun, buntis na nga tao ginawan pa ng ganun.

Tito Jacques: walang nakakaalam na buntis si Julie kuya. Mukhang balak sorpesahin ni Julie si Sandro.

Tito gabriel: kung kailan unti unti na natin sya napapatawad kase naging mabuti na sya satin at tapat kay Sandro saka pa nangyari to.

Tito Jacques: ayun sa pulis na andun sa lugar at sa imbesrigasyon. walang kasalanan si Julie nung naghiwalay sila nung una. Lahat daw ng may pakana ay si Julius, pati yung text na natanggp ntin galing sa kanya at ndi kay Julie.

Tito Gabriel: wlang hiya tlaga yang taong yan.

Lolo: tama na yan, kailangan natin ipaalam sa magulang ni Julie eto. Gabriel at Jacq, punta kau agad sa presinto pagkatapos nio kausapin sila kami na magbabantay sa apo namin.

Mga ilang sandali pa ay nagdesisyon silang sabihin agad sa magulang ni Julie ang nangyari sa kanya. Nagsabi naman sila na uuwi agad. Pagkatpos makausap ung parents ni Julie ay nagpunta si Tito Gabriel at Jacques sa presinto para pormal nang magsampa ng kaso laban kay Julius. Si papa naman ay nagpunta ng morgue kung saan dinala ung katawan ni Ryan.

Habang nasa morgue si Papa para alamin ung pagkakakilanlan. Nagulat sya at natuwa na ung taong nakaburol nga ay si Ryan, na may masamang balak sa kin at sa kay tess.

Nang nasa presinto na sila at tpos ng mgsampa ng kaso ay nagdesisyon silang bisitahin si Julius.
Pagkakita palang sa kanya ay binigyan na nila siya ng tig iisang malakas na suntok sa mukha, maga agad ung mukha ni Julius dto. Agad naman umawat ung mga pulis na nakakita sa pangyayari.

Tito Gabriel: tandaan mo to, ndi lang to ang makukuha mo, dahil sisiguraduhin ko na mabubulok ka tlga dito sa kulungan. Pinatay mo na nga si Julie pati pa magiging apo ko pinatay mo pa.. hinding hindi ka namin mapapatawad. **Agad naman binigyan ulit nang isa pang suntok si Julius at umalis na sila**

Pagkarating nila ay binalita na nila na nasampahan na nila si Julius. Pagkatapos kinausap ni Papa si tito jacques.

Tito Jacques: kumusta po, lakad nio sa morgue po? Bakit nio po pla pinuntahan ung taong yun pa.

Papa: sinabi kase ng pulis kahapon na Ryan ang name at pinadescribe ko na din sa kanya itsura, halos magkalapit kase kaya pinuntahan ko. Sigurado naman na alam mo na tungkol kay Ryan na naghahanap ngaun sa anak ko.

Tito Jacques: ay opo pa, nakita ko na sya dti sa pasig nung may niligtas kame ni Ten.

Papa: patay na sya ngaun, buti naman natuluyan na sya.. sinabi ko na din lahat eto sa pulis at naconfirm naman nila agad.

Tito: buti naman at makakahinga na si ten ng maluwag dto.

Papa' maraming salamat sa iyo at hindi mo pinapabayaan si Ten. Siguro kung wala ka baka nauna pa sya mahanap ni Ryan na yun.

Tito: wala po yun, lahat gagawin ko para sa kanya.

Papa: maraming salamat. Mabuti pa bumalik na muna ako sa manila para tignan sila at ibalita ung nangyari siguradong nagaalala na sila.

Tito: sabay na ako pa. Kanina pa pla nag miss call si trn sigurado ako nag alala na sa tin un at para makapagpahinga tau.

Nagpaalam muna sila na uuwe muna ng bahay para magpahinga. Pumayag sila na umuwe muna para makapgpahinga din ng maayos.

Nangmakauwe na sila ni papa ay kwinento naman nila lahat ang nangyari.

Me: kawawa naman si Julie. Kung kailan mapapatawad at magkakaanak na din sila ni Sandro tsaka pa naangyari to sa kaniya. Kawawa din ung baby. Wlang awa yung may gawa sa kanya nun.

Mama: nakakaawa naman sila. Buti nalang nahuli agad ung tlgang salarin at napatay ung kasabwat niya.

Papa: tama ka mama, kaya makakahinga na rin tau mama na ligtas na si Ten.

Mama: panu nman pumasok si ten sa situation.

Tito: si ryan po kasi ma ung taong napatay na kasama ni Julius.

Me: talaga sweety? Buti naman at patay na ang taong yun.. makakahinga na din kame ng maluwag.

Tito,: yes sweety.

Matapos namn makapag usap ay pinagpahinga na namin sila.

Nang makauwe si tito at si papa ay saktong nagising naman si Sandro.

Sandro: la, lo, papa.

Tito Gabriel: wag ka muna bumangon anak. Wag ka muna gumalaw baka mapanu ka dyan.

Sandro: pa anu nangyari kay Julie? Asan sya?

Lola: iho, kalma ka lang muna..

Hindi alam ni tito gabriel at ni lolo kung sasabhn agad ung nangyari kay Julie.

Sandro: si Julius la, sya may pakana ng lahat ng to, kinidnap niya si Julie at ginahasa.. asan sya papatayin ko yun**umiiyak**

Lola: wla ka na muna magsalita ng ganyan iho.. tama na.. tahan na.

Lolo: iho, nahuli na si Julius at napatay naman ung kasama niya. Sisiguraduhin namn na mabubulok sa kulungan ang taong yun.

Sandro: si Julie po asan? Asan sya?

Hindi na natiis na ndi sabihin kaya sinabi nalang nila.

Tito Gabriel: sorry anak sa nangyari pero wla na si Julie pati na rin ang anak mo at apo namin. Sorry anak. Binigay ng mga doctor ang lahat nilang makakaya pero ndi nila mailigtas dahil sa kakulangan ng dugo bibawian na sya ng buhay. Sorry..

Dahil sa narinig ay ndi tumigil sa kakaiyak si Sandro. Binigyan nalang ng doctor si Sandro ulot ng pampakalma.

Kinabukasan ay binisita ulit ni tito si Sandro, sa pagkakataon ngaun ay kasama na ako at si mama at papa. Pagdating namin dun ay andun na rin si Ruby.

Lola: iha, andto ka pala.

Me: good morning po ma. May dala po ako mga pagkain at prutas para kay sandro.

Lola: salamat iha. Oh, sino pala kasama nio iha.

Me: ma, parents ko po pla, sinamahan nila kame para bisitahin si Sandro.

Ipinakilala ko naman sila.

Lolo: kung ndi ako nagkakamali kay ung kasama ni Jacques kahapon. Marameng salamat sa pagsama mo sa anak ko, baka anu na ginawa niyan at sugurin ung may gawa nito.

Habang nag uusap sila ay dumating ang parents ni Julius galing ng America.

Lola: iho, dumating na parents ni Julie, iwan ko muna kau. **Binaling sa parents ni Julie** kau munang bahala kay Sandro nasa labas lng kame.

Julie's Mom: salamat po, tita.

Lumabas muna kame para mabigyan sila nga privacy. Pagkalabas namin.

Sandro:**umiyak** tito, tita. I'm sorry. Hindi ko sya na protektahan. Sorry

JM: iho, tahan na. Hindi mo nakailangan humingi ng tawad, alam na namin kung anung nangyari. Ginawa mo lahat ng makakaya mo para iligtas si Julie

Julie's Father: kailangan mo ngaun magpakatatag iho, alam namin masakit ung nangyare pero kailangan natin tanggapin na wala na anak namin.

Sandro: sorry tito, sana inihatid ko na lamang sya. Hindi sana mangyayari to. Pati ung baby namin nawala din.

Ilang oras pa kinausap ng parents ni Julie si sandro. Hindi naman ngalit sila kay Sandro dahil nawala si Julie na kaisa isang anak nila at ang magiging apo nila.

Pagkalabas naman nila ay nagusap usap muna silang lahat at kame ni Ruby at parents ko ay bumalik sa loob ng kwarto.

Me: Sandro, okay lang ba. Sorry sa nangyare Sandro. Eto tubig. **Sabay ko upo sa may kama**

Sandro: okay lang ako. Napakasakit lang kung hinatid ko nalamg siya sa work niya, kung andun lang ako. Hindi mangyayare to.

Me: wag mo sisihin ang sarili mo Sandro. Walang nakakaalam na mangyayare to. Please sandro pakatatag ka.

Sandro: Slamat.

Me: pasalamat nalang tau at nahuli naman ung may gawa ng lahat ng to. Mabibigyan natin ng hustisya si Julie.

Sandro: buti naman hindi ko yun mapapatawad.

Me: Sandro, alam ko iniisip mo. Wag mo gawin baka magsisi ka din sa huli.

Sandro: pinatay nila si Julie at anak namin, ndi ako papayag na mabuhay sila.

Me: **sinampal ko sya** papatayin mo din siya? Alalahanin mo sina lolo't lola mo pati mga taong nagmamahal sa iyo. Alam mo ba gaanu kame ngalala sau nung narinig namin ung balita. Nakakulong na sya ngaun at kinasuhan na namin siya kaya hayaan mo nalang na ma bulok un sa kulungan. Mas malala pa mangyayari sa kanya, sigurado ako dun.

Sandro: Sorry Ten, sorry. Masakit kase.

Me: alam ko pero kailangan mo magpakatatag sa oras na eto.

Hinawakan ni Sandro yung kamay at saka niya ako niyakap.

Sandro: salamat Ten at andito ka, ndi ko alam ang ggawin ko kung wala ka dito.

Me: tahan na, wag ka na umiyak bka lalo pang mapsama yan.

Tangka sana ako hahalikan ni Sandro sa labi ko pero iniwasan ko halik niya.

Me: No, Sandro. Pasensya na. Alam mo naman na ikakasal na kame ng tito mo at may baby na kame.

Sandro: sorry ten **napansin niya parents ko** sorry po nasaktan ko at naiwan ko si Ten.

Mommy: pinapatawad ka na namin iho, kailangan mo lakasan ang loob mo ngaun alang alang sa magina mo. Alam ko na gusto nila na magpatuloy ka sa buhay. Makakahanap ka din ng babaeng mmahalin mo at magmamahal sau.

Habang kame ay naguusap ay dumating ang magulang ni Julius. Humingi naman sila ng sorry sa ginawa ng anak nila sa kanila ng kanyang mag ina. Hindi naman nila masisisi sila kung kakasuhan ang anak nila dahil sa kasalanan ginawa niya.

Ama ni Julius: sorry tlga iho. Binisita ka namin dto para tignan kung okay ka na.

Ina ni Julius: magpkatatag ka iho, hindi tlga namin inaasahan na gagawin ni Julius yun, ilang beses na namin siya pinagsabihan pero ndi nakikinig.

Ama ni Julius: Hindi namin inaasahan na magdadala rin sa farm ng kriminal ay anak namin. Sana patawarin mo kame iho sa pagkukulang namin at ndi namin nabantayan maigi si Julius.

Maganda ang turing sa kanya ng mga magulang ni Julius, itinuring na rin niya to na pamgalawang magulag, yun nga lang muntikan masira to nung sirain ni Julius ung pagkakaibigan nila.

Sandro: hindi nio na po kailangan humingi ng tawad po.

Matagal tagal din naman sila nagusap hanggang sa umalis sila. Nag iwan din naman sila ng mga prutas para kay sandro.

Samantala habang kinakausap ni lolo at lola pati ni Tito gabriel at tito Jacques ang mga magulang ni Julie.

Tito gabriel: pasensya na sa nangyari kay Julie. Kung kailan napatawad na namin sya tsaka pa nangyare to. Kung ndi lang nangyari to, pinatawag na namin ngaun sa amin si Julie at ibalita sa kanya ang maganda namin balita sa kanya.

Lolo: Naging mabuti sya sa amin kahit alam niya nun na ndi maganda ung tingin namin sa kanya.. pasensya na iho iha. Ngaun nalaman namin ang totoo na ndi si Julie ang may kagagwan ang lahat,Patawarin nio kame.

Julie's mom: tito, please tama na po yan.. hindi namin kayo sinisisi sa mga nangyare. Tapos na po yan kaya kailangan ntin magmove on. Salamat na din po at napatawad ninyo ang anak ko..

Hindi naman nagtagal ang usapan nila at bumalik na sila sa kwarto. Pagkadating nila ay nagpaalam kami ni tito jacques na bumalik na ng manila. Ganun din ang magulang ni Julie. Pinasama naman ni tito gabriel si Ruby.

Mommy: Bie, kumusta ka na? Pinapatanong sa amin ni Manong Jaime at Manang Sonya kung kumusta ka na daw at ung magiging apo nila.

Ruby: okay naman po tita. Pupunta kame sa susunod na buwan sa amin po tita para ipaalam ung kasal namin ni tito Gabriel.

Daddy: sigurado matutuwa sila lagi nila sinasabi sa amin na magkakaapo na sila. Sya nga pla may regalo kame para sa kanila ibigay namin sau mamaya.

Ruby: sige po tito, salamat po.

Daddy: mag ingat kau sa pag uwe nio sa atin. Mas lalo na sa baby mo. At ikaw Ten ndi mo na kailangan magtago at matakot kay Ryan.

Me: bakit naman pa, ayoko kaya magpakita dun.

Daddy: napatay na sya ng pulis. Sya ung kasama jung Julius na yun, binaril niya daw si sandro at julie kaya binaril din sya, ndi daw nila inaasahan na tamaan ng bala sa may ulo nio.

Me: mabuti naman kung ganun dad.. ndi ko na kailangan magtago pa.

Daddy: kailangan mo pa rin mag ingat anak.

Me: opo dad.

Kumaen na muna kame pagkarating namin sa bahay. Pagkatapos namin kumaen ay may kinuha si Papa na dokumento at kinausap si Ruby.

Daddy: iha, may ibbgy sa kame sa iyo. Maaari ka ba namin makausap.

Ruby: opo tito anu ung ibbigay nio.

Iniabot na muna ni daddy ung documento tsaka naman binuksan ni Ruby. Pagkabukas niya ay isa pala itong titulo ng bahay na nakapangalan sya papa at mama niya at isang malaking halaga ng pera.

Ruby: anu po to, bakit may titulo ng bahay at pera dto.

Daddy: yan ang titulo ng bahay namin kung saan sabay kau lumaki ni Ten. Ireregalo namin sa kanila ung bahay na yun at yung pera maaari nio gamitin para pangrenovate o pangbusiness dun. Sana magustuhan nio Ruby.

Ruby: tito, napakalaki nito..

Daddy: iha, wla pa yan sa ginawang tulong at loyalty ng magulang mo sa amin. Sa pag aaruga at pag turing na parang tunay na anak nila kay Ten. Tatanawin namin na malaking itang namin sa kanila kaya napagdesisyonan nMin na iregalo sa kanila. Alam ko na un ung mtagal na nilang pangarap.

Ruby: maraming salamat po.. **umiyak dto si Ruby**

Daddy: tahan na iha, baka mapanu pa si baby.

Makalipas ang ilang araw ay gumaling at nakalabas na ng hospital si sandro. Pagkalabas palang ni Sandro ay pumunta sa burol ng kanyang mag ina.

Sandro: sorry babe, ndi ko kau naprotektahan. Alam ko masaya ka na dyan sa piling ni Lord.

Habang nakatayo sya dun sa harap ng kabaon ni Julie ay Tinabihan sya ng papa nito.

Julie's Father: anak, mabuti naman at gumaling ka na at nakalabas na ng hospital.

Sandro: salamat po, tito. Pasensya na po ulit.

JF: tama na yang drama na yan. Ikaw muna bantay dto, kakausapin daw muna kame ng lolo't lola mo.

Sandro: sige po tito.

Sa kuwarto na pinaguusapan ng papa kasama ng lolo't lola niya at ng magulang ni Julie.

JF: gusto niyo daw po kame makausap ng masinsinan at tayo lamang

Tito Gabriel: oo dahil dto. Nasabi na namin na napatawad na namin si Julie sa inyo. Dahil dun ginawa na din namin dati na ilagay sa pangalan ni Julie ung companya na kinuha namin dati sa inyo **sabay abot ng dokumento**

Lolo: plano namin ibigay sana yan pag kinasal na sila. Patawad

Inabot naman ng mama ni Julie. At nakita niya na naipangalan na nga kay Julie at matagal na itong napirmahan.

Julie's mom: salamat **napaiyak sya** sayang ndi na naabutan ni Julie etong regalo na to.

Tito Gabriel: patawad sa ginawa namin.

JF: wag nio na isipin yun. sigurado ako na masaya na sya dto kahit wala na sya sa atin tabi.

Mga ilang araw pa ung burol ni Julie ay inihatid na nila sya sa kanyang magiging tirahan, sa tabi ng yumaong niyang lolo. Pumunta lang kame ni ruby dto dahil nga rin sa kalagayan namin ni Ruby.

Makalipas ng isang buwan pagkatpos ng libing ay umuwe nga muna si Ruby at tito George sa amin sa sta ana, kasama ung regalo ni daddy sa magulang niya. Si Sandro naman ay binisita muna si Julius.

Pagkabisita ni Sandro kay Julius ay umuwi sa batangas si Sandro.

Lolo: dumating ka na pala iho, magpahinga ka muna hintayin lang natin si trn at tito mo tsaka tayo kakain, pauwe na daw silang dlawa.

Sandro: cge po lo. Saan po sila galing?

Lolo: galing sila sa ospital. Pinatingin ung apo ko kung babae ba o lalake.

Sandro: ganun ba lo.

Napansin ng lolo na nalungkot si Sandro pagkarinig ng apo niya.

Lolo: iho, wag ka na malungkot. Ipagdadasal naman natin sila...

Makalipas nga ng ilang minuto ay dumating na kame ni tito.

Sandro: andto na pala sila lolo.

Lolo: ganun ba.. sige tra na sa hapag kainan.

Pagkarating namin ni tito ay pumunta na kame sa dining table para kumaen. Nagutom ako dun at excited ipaalam ung balita.

Tito: sweety, hinay hinay lang sa pagkain.

Me: gutom na ako eh.. pati mga baby mo gutom na rin..

Lolo: hinay hinay lang anak sa pagkain baka mabilaukan ka niya.. anu palang balita sa pagbisita nio? Anu kasarian ng mga apo ko babae ba o lalake.

Tito: **sya unang sumagot** pa anu bang gusto nio na apo? Babae ba o lalake?

Lolo: gusto ko sana ng lalake na apo kase may babae na kaming apo kay Gabriel at Ruby, kaya sana lalake iho.

Me: pa, no need naman na mamili kase ung kambal ko po ay isang babae at isang lalake.

Lola: tlga iha.. salamat naman.

Habang kami ay nagkkwentuhan ay hindi naman maiwasan na malungkot si Sandro.

Me: Sandro, wag ka na malungkot dyan. Isipin mo nalng na masaya na sila ni julie sa kabilang buhay. Anu na din plano mo ngaun? Tsaka san ka pala galing bago ka umuwe, dapat kanina ka pa nakarating, sabi manong berting kakarating mo lang daw kanina bago kame nakauwe.

Sandro: binisita ko mag isa si Julius.

Lolo: sabi wag mo bisitahin yun na nag iisa sinabi naman namin na magpasama ka kay tito mo.

Sandro: wala naman ako ginawang masama dun tsaka ndi ko sya nakausap man lang. Nakita ko sya pero ndi na pinakausap sa akin.

Me' anung nangyare sa kanya?

Sandro: nakarma ata sa loob ng kulungan. Sabi ng pulis ay ginahasa daw sya sa loob ng kulungan. Nung inimbistigahan ay araw araw daw sya ginagahasa at pinagpapasahan sa loob ndi lang daw dalawa kundi marame. Hindi nila alam kung ilan alam nila halos lahat nung nasa kulungan ang gumagahasa sa kanya. Kagabe daw ang pinakamalala kase sinubukan ipasok ang dalawang titi sa kanyang tumbong. Kya ndi ko sya makausap ngaun.

Naawa naman kame sa sinapit ni Julius, mukhang bumalik sa kanya ang ginawa nia kay Julie, mas masakit pa dahil ndi lang dalawa ung nangrarape sa kanya sa loob ng kulungan.

Lola: karma na niya yun dahil sa ginawa niya. Kaya kayung mga lalake ay huwag na huwag kau mang gagahasa..**sabay tingin kay tito**

Tito: ma bakit ganyan ka makatingin sa akin. Hindi ko naman tinuloy ah at nagsorry na ako sa kanya.. eto nga pakakasalan ko ni Ten pagkatapos niya isilang ang mga anak namin.

Lolo: totoo ba yun anak? Na ikakasal na kau after mo manganak?

Me: opo pa.

Sandro: congrats ten.

Me: salamat sandro. Anu na din plano mo ngaun.

Sandro: nagresign na muna ako sa pinagttrabahuan ko at maghahanap ulit. Ayoko na kase munang magwork dun.

Tito: mabuti pa pumasok ka na sa company natin iho.

Sandro: sige po, pag iisipan ko.

Tito: cge, willing ka namin tanggapin sa office, magsabi ka lang. Wla ka bang nakkta sa labas na babae?

Sandro: wla po, tsaka may hinahanap ako.

Tito: yan ba ung babaeng pinay na nakilala mo nung nasa amerika ka? Sa laki ng mundo iho, ni ndi mo alam ang name niya mahihirapan ka.

Pagkatpos namin kumaen ay umupo muna ako sa sofa para makapagpahinga nang may tumwag sa akin. Nang tignan ko ung tumatawag sa phone ay si Tess ang tumatawag.

***Ring ring ring***
Tess: ten ndi kau nakapunta sa binyag ng anak ko huh. Pero sinama ko na kau sa listahan ng mga ninang. Pasensya na ndi kita macontact sobrang busy sa business namin.. salamat pla sa balita nung nakaraan tungkol kay ryan.

Me: wla yun anu ka ba.

Tess: puntahan kita sa condo nio ng bf mo. pwede ba?

Me: wala ako sa condo ngaun, si mama at papa ung andun. Baka nga daw dto na ako sa batangas mamalagi hanggang ipanganak ko ang kambal ko.

Tess: wait, buntis ka na? Ndi ka man lang ngsasabi? Punta din ako dyan bukas, or kung kailan pwede, isama k na rin tong anak ko para makilala niya ung dalawang ninang niya, kayo nlng ndi nya nakikilala.

Me: ok lang naman bukas. Ndi naman ako lalabas bukas. Pero wala si Ruby kase umuwe sa amin at ipakilala magiging asawa niya.

Tess: okay lang din, Ten kaw na muna ipakilala ko sa kanya.

Me: cge, maghahanda din ako ng regalo para sa inaanak ko

Tess: cge, ten nga pala, ndi ko alam papunta dyan. Maaari bang sabhn mo sa akin panu makapunta dyan.

Me: pagnakarating ka na sa bayan ay ipapasundo nalang kita bukas.

Tess: cge ten. Salamat. Ibaba ko na phone para makapagready na kame.

Me: cge tess.

Pagkababa niya ng phone tsaka ko naalala ung anak ni Tess, may kahawig sya na kilala ko kaso ndi ko naman maisip. Sa kakaisip ay may nakita ako na photo album.

Habang binubuklat ko ung album ay dumating si tito at tinabihan ako.

Tito: anu tinitignan mo sweety.

Me: eto photo album.

Tito: kay Sandro yan, kuha yan mula baby pa sya hanggang magbinata na

Me: ganun ba sweety. Sya nga pala sweety pupunta dto si Tess bukas para bisitahin ako kasama nung inaanak ko sa binyag pwede mo ba ako samahan mamaya bibili ng panregalo ko.

Tito: sige, mamaya nalang mainit pa sa labas eh.

Me: sige sweety salamat. **Sabay kiss sa kanya**

Habang binubuklat namin ni sweety ung litrato ni Sandro ay may napansin ako sa isa sa litrato, parang kahawig nito ung litrato ng anak ni Tess. Kaya tumawag ako sa kanya ulit at may hiningi ako litrato sa kanya, dalawang litrato ang hiningi ko. Hindi naman ng tagal ay nareceive ko naman.

Tito: bakit ba tinitignan mo litrato ni Sandro at bakit may hiningi ka pang litrato sa kaibigan mo?

Nalilito sya kaya sinabi ko ung haka haka ko.

Me: sweety, kilala mo naman si Tess diba? May anak din sya mula nung 16 pa sya.

Tito: oo, anung point nun sa litrato ni Sandro, sweety.

Me: kase nga nun nakita ko litrato ng anak ni Tess, parang kilala ko pero ndi ko alam kung sino. Nagkataon lang na nakita ko tong photo album ni Sandro sweety. **Sabay ko pinakita ung larawan ng anak ni Tess. Eto, ung anak ni tess, sweety.

Tito: ah ganun ba. Teka lang, parang si Sandro to ah **nagulat sya**

sabay kuha ng phone ko at ikinompare nga sa isang larawan ni Sandro, ipinakita ko naman ung kasalukuyang litrato.

Tito: ndi nga ako nagkakamali sweety. This is Sandro. Hindi kaya ang si Sandro ang ama ng batang to? Diba sabi mo ay wlang ama ung anak niya at hinanap pa.

Me: oo tito, hinahanap niya ung ama. If that was Sandro's child, anu gagawin natin? Pupunta sila bukas dto. Ipapasundo ko sila sa bayan kay manong berting bukas

Tito: mabuti pa nga, malalaman natin yan bukas. Si sandro nalang ang susundo sa kanila sa bayan.

Pagkatpos namin mag usap ni tito regarding sa bata ay pumunta na kame ng bayan para bumili ng pwede namin ipangregalo sa inaanak namin ni ruby.. dalawa nalamg na regalo ang binili ko.

**Si Sandro kaya ang ama ng anak ni Tess? O nagkataon lamang na kahawig niya? Si Tess din kaya ung hinahanap ni Sandro at si Sandro din kaya ang matagal ng hinahanap ni Julie***

***Abangan natin sa huling kabanata***