Fuck Fianceé: Sacrifice I Confess

Nahimasmasan ako nang inumin ko yung isang basong tubig na bigay ni Angie. Hindi na kami natuloy sa grocery dahil may mahalagang bagay daw syang sasabihin sa akin.

Magkaharap kaming nakaupo sa pagitan ng dining table namin sa kusina. Napabitaw ako sa hawak kong baso nang kunin ni Angie ang kaliwang kamay ko. Hinawakan nya ito ng mahigpit, na parang humuhugot sya ng pwersa mula sa akin.

"Alam kong nahihirapan ka na sa amnesia mo, at sa kalagayan mo ngayon. Alam ko rin na hindi ko matatago sa iyo ang lahat habang-buhay, na darating ang araw malalaman at malalaman mo rin." paunang salita nya, at heto, umiiyak na naman sya.

Saka nagpatuloy, "Pero may balak naman akong magtapat sayo, kumukuha lang ako ng tamang pagkakataon. Ayokong mabigla ka, actually sa mga oras na ito alam kong hindi pa ang tamang panahong hinihintay ko, pero dahil nakikita ko sayo na nabibigatan ka na kaya aamin na ako--"

"Teka!" sumabat ako, "Hindi kita maintindihan eh! Pwede bang diretsahin mo na lang ako?"

Huminga sya ng malalim, "Okay..." tumingin ng diretsa sa akin, "Tama ang hinala mo, kilala ko si Lea!"

Hindi na ako nagulat pero ninerbyos talaga ako. Magtatapat na nga kaya si Angie? Handa ko na kayang harapin ang katotohanan?

"Pati si Marlon kilala ko, si Mrs. Loida Mendez na Mama ni Lea, pati yung late father nyang si Mr. David Mendez, at maging yung stepfather nya ngayon." dagdag pa nya.

"Stepfather?" mariin kong tanong.

"Oo. Stepfather nya."

Buti pa si Angie alam nyang may stepfather si Lea, samantalang si Mabel na bestfriend nito hindi alam dahil wala naman syang nabanggit sa akin noong makausap ko sya.

"Paano mo sila nakilala? At connected ka pa rin ba sa kanila hanggang ngayon?"

"Ang totoo nyan mula pa noon kilala ko na sila, pero mula noong magkaamnesia ka at nagpunta tayo dito sa Maynila wala na akong balita sa kanila at hindi na nila ako kinontak pa."

"Nagpunta dito sa Maynila? Akala ko ba matagal na tayo dito?" nanginginig na ako.

"Sorry Hon...nag-nagsinungaling ako sayo...2 years pa lang tayo dito..."

"Ano?! 2 years? Ibig mong sabihin hindi talaga sa Club ang trabaho natin? Na nagtrabaho lang tayo doon after ko magpagaling sa Ospital?"

Tumango lang sya.

"Kung ganun pala, hindi rin totoo yung kwento mo na napukpok ako ng bote sa ulo kaya ako nagkaamnesia?"

Tumango lang ulit sya.

"Alam mo Angie, ngayon hindi ko na alam kung alin pa ang paniniwalaan ko sa mga kwento mo! Ano ba talagang totoo? Paano ako nagkaamnesia? Sana maging tapat ka na at huwag mo na akong lolokohin pa."

*****

Part Eleven: Sacrifice I Confess

Noon pa man mahal na mahal na kita. Ikaw ang dahilan ng pagiging babae ko. At ito ang dahilan na nagudyok sa akin upang gumawa ng sariling huwad na kwento after nyong maaksidente ni Lea. Ito ang pag-ibig ko sayo.

Nagsilbi ako sa pamilya mo bilang kasambahay. Sa hacienda Mendez. Marami kaming mga katiwala nyo doon. Ang mga magulang ko trabahador nyo bilang magsasaka. Mapalad ako dahil nakapasok ako sa mismong mansyon nyo. Ganoon kayo kayaman.

Isa akong Maid na nagmahal sa kanyang Seorito.

May pag-ibig nga bang mali? O ang umiibig ang nagkakamali? Alam ko Sebastian na hindi mo ako mahal, at kahit kailan hindi mo ako magagawang mahalin, ngunit sa kabila nito ewan ko ba kung bakit mahal na mahal pa rin kita.

Kulang na lang ipagtabuyan mo na ako, pero pilit ko paring isinisiksik ang sarili ko sayo. Mahal kita at gusto kitang makapiling habang buhay, magpakailanman. Kaya sana mapatawad mo ako sakali mang makasarili ang akto ng pagmamahal ko sa iyo.

"Angie, alam kong matagal ka ng may pagtingin kay Sebastian, at alam mo naman na matagal ko nang mahal si Lea. Ito na yung magandang pagkakataon para makasama natin ang taong pinakamamahal natin." sabi sa akin ni Marlon.

Si Marlon, ang masugid na manliligaw ni Lea. Sya at ako ang nagplano ng lahat makamtan lang ang hangaring makuha ang babaeng pinakamamahal nya at ako, ikaw na pinakamamahal ko.

Ang magandang pagkakataong tinutukoy nya ay ang malagim na aksidentng sinapit mo Sebastian at ni Lea two years ago. Isang car accident sa Bohol. Nabangga kayo ng isang ten wheeler truck at kinaladkad ang kotse nyo ni Lea hanggang mahulog ito sa bangin.

Mabuti na lang at naka-survive pa kayo ni Lea. Milagro ang tingin ng lahat sa nangyari sa inyo, halos ilang araw din bago kayo nagising ng tuluyan. Ang buong akala namin hindi na talaga kayo magigising.

Mas naunang nagising sa iyo si Lea sa ospital, at dahil magkahiwalay kayo ng kwarto hindi ka nya nakita. At nang magkamalay sya, wala syang alam sa nangyari sa inyo, wala syang kilala ni isa, kahit Mama nya, at kahit si Marlon, ako, hindi nya kilala dahil wala syang maalala.

Nakumpirma na may amnesia si Lea, at ito ang nasilip na pagkakataon ni Marlon na kanyang sinamantala, ang kawalan ng alaala ni Lea.

Palihim akong kinausap ni Marlon sa isang restaurant, at pati ang Mama ni Lea na si Mrs. Loida kasabwat din namin. Pabor sya kay Marlon pagkat nakikita nya rin ang nangyari na magandang pagkakataon upang mag-merge ang mga kumpanya nila ni Marlon.

Ang gusto kasi ni Mrs. Loida makasal sina Marlon at Lea para sa katuparan ng hangarin nya sa negosyo, kaso ayaw nga ni Lea kay Marlon. Sa nakikita ko kasi kay Lea, ni katiting na pagtingin kay Marlon wala sya, at kahit anong gawing tulak ni Mrs. Loida sa kanya, ayaw pa rin talaga nyang pakasalan si Marlon.

"May amnesia si Lea, at maging si Sebatian na syang malaking balakid sa amin hindi nya maalala." patuloy ni Marlon sa usapan.

"Ano po bang gusto nyong gawin ko Sir?" tanong ko, kahit pa sa puso't isipan ko may pagaalinlangan.

"Ilayo mo si Sebastian. Ilayo mo ang tinik. Kung patuloy na makikialam si Sebastian sa amin ni Lea, mahihirapan ako, pagkat tutol na tutol sya na pakasalan ko ang kapatid nya."

"Ano po? Paghihiwalayin nyo ang magkapatid? At ano naman ang sabi ni Madam Loida ukol dito?"

Napangisi sya, "Hmf! Alam mo naman na hindi mahal ni Tita Loida si Sebastian. At mula noong mamatay ang asawa nya, gusto na nyang mawala sa landas nya si Sebastian. Sya ang dahilan kung bakit namatay ang asawa nya na Papa nila ni Lea, kaya hindi sya mapapatawad ni Tita kahit kailan, kahit pa anak nya ito."

"Ang ibig nyong sabihin, hindi talaga mahal ni Madam Loida ang anak nyang si Sebastian?"

"Oo. Kaya hinihiling ko sayo ngayon na ilayo mo na si Sebastian. Ngayon din dalhin mo na sa Maynila. Kinausap ko na ang ospital na itransfer si Sebastian sa Maynila, at ako na rin ang bahala sa lahat ng gastusin nyo."

Pinairal na ni Marlon ang pera nya. Sa tingin ko wala syang hindi kayang gawin makuha lang si Lea.

"Pero hindi naman po natin sila matatago sa isa't-isa habang buhay." paalala ko.

"I know. Doon lang muna kayo sa Maynila hangga't inaasikaso ko pa ang mga papeles namin papuntang Amerika. Kapag nakaalis na kami at kapag naikasal na ako kay Lea siguradong wala ng magagawa si Sebastian."

Tuso talaga!

Noong una, nagdadalawang-isip pa ako sa balak nya. Marahil sa part nya okay lang dahil posible ngang makasal sya kay Lea. Ang plano kasi nila, palabasin na si Marlon at Lea ay matagal ng magkasintahan. Pero paano naman sa parte ko? Siguradong hahanapin ni Sebastian si Lea paggising nya. Ano ang isasagot ko?

Ipinagsabahala ko nalang ang lahat. Bahala na. Pumayag ako sa plano ni Marlon, bukod kasi sa mapapasaakin ka Sebastian, may malaking halaga pa syang ibinigay sa akin.

Iniwan ko ang Bohol. Idinala kita Sebastian sa Maynila. Hindi ko alam kung ano ang naghihintay sa atin doon pero nakipagsapalaran ako para lang sa iyo.

Pagdating natin iniwan muna kita sa Ospital kung saan ka inilipat, sumang-ayon sa amin ni Marlon ang pagkakataon. After a day or two nagising ka na, at sa paggising mo wala ka ring maalala. Tulad ni Lea, may amnesia ka rin.

Nang makumpirma ko kay Doc na may amnesia ka nga tinawagan ko kaagad si Marlon upang ipaalam ito. Tuwang-tuwa si Marlon. Magandang balita daw ito dahil humihingi daw ng dalawang taon na palugit si Lea bago magpakasal, at least daw maari na nyang pagbigyan si Lea nang hindi ka inaalala.

So inutusan nya ako na gumawa na lang ng kwento. Palabasin ko daw na mag-asawa tayo at sya na lang daw ang aasikaso ng mga pekeng dokumento ng kasal natin, at ipapa-LBC na lang nya sa akin.

Hindi ko alam kung matutuwa ako sa mga nangyari. Biruin mo sa isang iglap lang asawa na kita, pero kaakibat naman eh yung panloloko ko sayo. Ngunit labis kitang mahal kaya niyakap ko na lang ang chance na makasama ka habang buhay...sana...

Naghanap ako ng permanenteng matutuluyan natin. Sa kabutihang palad nahanap ko ang isang maliit na apartment. Ginamit ko ang perang ibinigay sa akin ni Marlon upang gawing makatotohanan ang binuo kong kwento.

Oo. Gawa-gawa ko lang ang lahat ng kwento ko sayo noon, pero nagawa ko lang namang magsinungaling dahil sa tindi ng pagmamahal ko sayo, ang mali ko lang naghangad ako ng labis, na maramdaman man lang na mahal mo rin ako, kahit peke, kahit sa maikling panahon lang.

Naghanap ako ng trabaho habang nagpapagaling ka sa Ospital. Hirap na hirap akong maghanap dahil sa hindi ako nakapagtapos ng pagaaral.

Maghapon akong naghahanap pero wala akong napala, pero bakit ganon? Kapag may bagay kang hinahanap hindi mo makita, pero kapag hindi mo na ito hinahanap, doon mo naman makikita.

Pauwi na ako noon sa apartment nang makasakay ko sa jeep ang isang maganda at sexy na dilag.

"Isa nalang aalis na!" sigaw nung Barker ng jeep.

Hindi kami makaalis sa terminal kase naghihintay pa kami ng isang pasahero. Maalinsangan, siksikan na nga kami pero may kulang pa ring isa. Syete!

"Sige po ako na lang magbabayad dun sa isa makaalis lang tayo."
offer nitong dalaga sa tapat ko.

Sa wakas nakaalis na rin kami. Habang nasa biyahe minamasdan ko sya. Ang iikli ng suot nya. pekpek short na halos parang nakapanty lang sya, at yung dalawang malulusog nyang suso halos lumuwa na sa suot nyang hapit na sando. At wala syang pakialam kahit sinisipat nung katabi nyang lalaki at maging itong katabi kong lalaki ang cleavage nya.

Napapapikit sya, tingin ko antok na antok sya na parang puyat na puyat. Tapos bigla syang nagulat at palingon-lingon sa mga bintana ng jeep sabay sigaw, "Para po! Para! Para!"

Nagpara sya sa pagaakala sigurong nasa tamang lugar na sya, pero nang huminto na ang sasakyan doon ata nya natanto na wala pa sya sa lugar na pupuntahan nya, kaya naman binawi nya ang pagpara nya, "Ay sorry po, malayo pa pala ako."

Ito namang si Manong driver biglang nagalit, "Pumapara ka hindi ka naman pala bababa!" talak sya ng talak, bulong ng bulong.

Yung magandang babae sorry lang ng sorry, mukhang mabait sya kaya nagpapasensya na lang siguro. Yung driver naman ayaw pa ring tumigil sa kakatalak, kaya nung mairita na ako, sumabat na ako.

"Manong naman! Nagsorry na nga yung tao ayaw nyo pang tumigil?"

"Nakakainis eh! Papara hindi naman bababa!" syete talaga!

"Eh ba't kanina wala namang sumakay pero may nagbayad?" sapal ko sa kanya, buti na lang nanahimik na sya dahil kung hindi tatadtarin ko sya ng pinong-pino.

Natawa nalang sa akin si ganda, "Thank you Miss ha?" sabi nya sa akin.

Nginitian ko lang sya. Dahil magkatapat kami ng pwesto, inabot nya kamay nya sa akin, "By the way i'm Loisa."

Nakishake-hands ako, "Angie."

Si Loisa ang dahilan kung bakit ako napadpad sa XClub. Nabanggit ko kase sa kanya na naghahanap ako ng trabaho. Tamang-tama daw dahil papasok sya ngayon sa trabaho, at kung hindi daw ako maselan pwede nya akong maipasok sa club nila bilang waitress.

Pinakilala nya ako sa Boss nya. Sigurado daw na magugustuhan ako nito dahil sa maganda ako, maputi at malaman ang katawan. Pagkakita pa lang sa akin ng Boss nya tinanggap na agad nya ako, at dito nagsimula ang buhay ko sa Club bilang waitress.

Noong una maayos naman ang trabaho ko, serve dito, serve doon, linis dito, linis doon. Masaya naman ako sa ganitong trabaho pero kalaunan, sa ikatlong gabi ko pa lang sa trabaho, unti-unti ng lumalabas ang totoong buhay sa Night Club.

Serve dito, serve doon, chansing dito, chansing doon, salat dito, himas doon. Walang gabi na hindi ako nachansingan ng customer, pero ganunpaman nagtiis ako. Para sayo Sebastian nagtiis ako. Nagtyaga ako sa trabaho hanggang sa paggaling mo lang sana, kaso nakasipat naman ako ng magandang kwento sa club na tamang-tamang gamitin sa iyo.

"Angie, halika!" pagtawag sa akin ni Boss noong ikalimang gabi ko sa trabaho.

Lumapit ako sa kanya, "Yes Boss?"

May binulong sya sa akin, "Kilala mo ba si Mr. Bondoc?"

Ah. Ang tinutukoy nya yung mayaman naming customer na halos gabi-gabi kong nakikita dito. Yung matandang manyak na madalas akong chansingan. Sya yung lagi kong iniiwasan kase ba naman madaan lang ako sa kanya sasalatin na nya pwet ko. Hindi naman ako makareklamo kase VIP ata sya at ako waitress lang.

"Opo Boss. Sya ba yun?" nginuso ko pa ang kinaroroonan ng matanda.

"Oo. Alam mo kase...." mukhang hindi pa nya masabi-sabi, "type ka nya..."

Ang bait talaga ni Boss, sya pa itong nahihiya magsabi ganung trabahante lang naman nya ako. Mabait sya kase ni isa sa mga GRO dito wala syang pinilit na magpa-take out, alagang-alaga nya kami dito, at hindi manggagancho ng pera.

"Type? Ha Ha" napatawa ako, "Type lang po pala, ayus lang yun kahit hipu-hipuin nya ako--"

Bigla syang sumabat sa pananalita ko, "Gusto ka nyang i-private room."

Natigilan ako at nagulat. Private room? Ah gusto nya akong ikama? Hmm...

Napaisip ako. Syempre ikaw Sebastian ang naisip ko. Sabi kasi ni Boss, malaki daw magbigay si Mr. Bondoc, at maimpluwnsya daw sya, na kapag hindi mo pinagbigyan eh kaya nyang pabagsakin ang XClub.

Ang iniisip ko, kikita ako ng malaki para lang sa panandaliang sex, at dala na rin ng awa ko sa pagmamakaawa sa akin ni Boss kaya pumayag ako, kaso, "Okay Boss, payag ako...pero sa isang kundisyon."

Sumigla si Boss, tuwang-tuwa, "Sige, sige, kahit ano!"

Ikinwento kita kay Boss, sabi ko nasa Ospital ka at nagpapagaling, na nagkaroon ka ng amnesia dahil sa away na nangyari sa Club, napukpok ka ng bote sa ulo.

Ito ang naging kundisyon ko, ang sabi ko sa kanya palabasin namin na matagal na tayong nagtatrabaho sa Club, ikaw bilang bouncer callboy at ako bilang GRO.

Dito ko na nabuo ang huwad na kwento ko. Nagkamali lang ako dahil imbes na asawa, ang nasabi ko sa kanila eh boyfriend kita, kaya naman ang sabi ko sayo Sebastian palihim na ikinasal tayo sa Bohol at walang nakakaalam ni isa sa mga katrabaho natin. Isang perfect secret wedding kuno.

"Medyo mabigat ang hinihingi mo Angie."

Nagdalawang isip pa si Boss pero wala rin syang nagawa nang sabihin kong hindi ako papayag sa gusto nya kung hindi sya papayag sa gusto ko.

Mabuti na lang at type na type ako ni Mr. Bondoc, at ayaw nya akong pakawalan hanggang hindi nakakama.

Pero teka! Mabuti nga ba?

Randam ko na napasubo na ako nang ipasok na ako sa private room ni Mr. Bondoc. Isang maliit na kwarto lang na may isang banyo sa gawing kanan. May isang couple size bed lang sa loob nito. Pagkatapos nakaramdam ako ng kaba nang patayin na ni Mr. Bondoc ang ilaw.

Hinga ng malalim...

Napalunok...

Naupo ako sa gilid ng kama. Medyo naaaninag ko pa ang paligid dahil hindi naman ganoon kadilim, pati na itong matandang lalaking ngayon naglalakad papalapit sa akin.

Naaaninag ko ang buong katawan nya, pero hindi ko na ganun kadetalyado nakikita ang mukha nya. Basta ang alam ko, base sa naaaninag kong pagkilos nya ay hinuhubad na nya ang polo shirt nya.

"O, ano pa'ng hinihintay mo?" tanong nya matapos mahubad ang damit, at ngayon kinakalas ang sinturon ng pantalon nya.

"Huh?!" patay-malisya ko, parang nawawala ako sa sarili, lumilipad ang isip.

"Ano ba?! Maghubad ka na!" pasigaw nyang bulong.

Tumayo na ako upang maghubad. Una kong hinubad ang full button blouse waitress uniform ko. Alam kong pinapanood nya ako dahil nanatili lang syang nakatayo, nakabrief na lang sya at kahit madilim alam kong nakatitig sya sa mga suso ko, sa mapuputing pisngi sa parteng taas ng bra.

Wala na akong iniisip, nablanko na ang utak ko nang mahubad ko na ang bra ko. Nakatambad na ang malulusog kong suso. Sunod kong hinubad ang palda ko. Inikot ko sa bewang ko upang madala sa harap ang zipper nito, at habang binababa ko ang zipper nadama ko na lang na hinawakan nya ang kaliwang suso ko.

"Ang laki ng suso mo...ayos!" bulong nya.

Hindi ako mapakali habang binababa ko ang palda ko, pinipisil-pisil kasi nya ang suso ko. Tumambad ang puti kong panty nang tuluyan nang mahulog sa sahig ang palda ko.

Sa isip ko gusto ko na magback-out, pero huli na ata para don, kaya naman hinubad ko na lang ang panty ko.

Nanggigil si Mr. Bondoc nang matanaw nya ang pekpek ko. Ang kamay nyang lumalamas sa suso ko biglang pumaibaba sa puke ko, nakapa nya ang katambukan nito at ang mga daliri nya nagsipagdiretso sa parteng hiwa ng keps ko.

"Basa ka na..." aniya, ang mga daliri nya dulas na dulas sa kakasalat sa biyak ko.

Tahimik lang ako. Nakakadama na kasi ako ng libog sa ginagawa nya sa akin. feeling ko lalagnatin ako.

"Higa ka." utos nya sa akin.

Ako naman mukhang susunod lang sa bawat sasabihin nya. Bayad na ako, close deal na kami ni Boss, wala ng dahilan para maginarte pa.

Imbes na humiga napaupo lang ako sa gilid ng kama. Nasa puke ko parin ang mga daliri ni Mr. Bondoc, at para hindi maipit ang kamay nya ibinukaka ko ang mga hita ko, upang bigyang laya ang pagkalikot nya sa pekpek ko.

"Ahhh..." mahinang daing ko.

Nadadarang...

Nag-iinit...

Nalilibugan...

Napapikit ako nang simulan na nyang susuhin ang mga dede ko. Sinisipsip ang magkabila kong utong, salitan, habang ang kamay nya patuloy na pinaglalaruan ang pekpek ko.

"Puta ka! Ang sarap mo! ang bango ng dede mo!" nagagawa pa talaga nyang magsalita sa kabila ng pagsuso nya sa akin.

"Oohhw..." ako naman hindi mapigil na di madaing.

Kumikislot ang peanut ko sa twing masasagi ng daliri nya, at naninigas na ang mga utong ko sa sobrang kalibugang unti-unting umuusad sa buong katawan ko.

Hanggang sa mangati na ako...kating-kati na...

Nawalan ako ng balanse hanggang sa tuluyan na akong napahiga sa malambot na kama. Hubo't-hubad kami pareho, nagkakapaan sa madilim na kwarto. Dinaganan ako ni Mr. Bondoc, at nang nakapatong na sya sa akin, mabilis nyang isinalpak ang matigas nyang titi sa madulas kong kiki.

"Aaahhhh...Aaahhhh..." ang tanging lumalabas sa aking bibig.

Malaki ang titi ni Mr. Bondoc, kahit may edad na sya damang-dama ko parin ang katigasan ng burat nya na ngayon baon na baon sa loob ng pekpek ko.

"Aaaahhhh...Oooohhhh..." sarap na sarap ako.

Ikaw Sebastian ang tanging laman ng puso't isipan ko noong mga sandaling iyon.

Iniisip ko na ikaw ang katalik ko.

Iniisip ko na titi mo ang nakapasok sa akin.

Nakapikit ako, iniimagine ko ang mukha mo habang tinototnak ako ni Mr. Bondoc. Naluluha na lang ako kase wala pang nangyayari sa atin, pero ang matandang ito, sarap na sarap na inaangkin ang katawan ko. Pinagsasawaan.

Oo... Wala pa ngang nangyari sa atin noon Sebastian. Nagalaw mo lang ako noong tuluyan ka ng gumaling, paglabas mo ng Ospital. Pero bago yon, marami ng iba't-ibang lalaki akong nakasiping. Nagsimula na ang buhay ko sa night club bilang prosti.

Ganun kita kamahal, kahit pagkatao ko kaya kong isugal, kahit kaluluwa ko ibinenta ko para lang sayo. Lahat ng ginawa ko noon, at ng ginagawa ko ngayon, at ng mga gagawin ko pa, lahat para sayo, lahat ikaw ang dahilan. Dahil mahal na mahal kita Sebastian.

*****

Sumisikip ang dibdib ko habang pinapakinggan ko si Angie. Ang dami kong gustong itanong sa kanya, ang dami kong gustong questionin! Ang dami kong gustong isisi sa kanya, ang dami kong gustong ipamukha sa kanya, gusto ko syang kumprontahin, gusto ko syang saktan pero hindi ko magawa.

Hindi ko magawa dahil alam kong nagmahal lang sya, hindi ko magawa dahil na rin sa mga oras na ito, naka-set ang utak ko kay Lea, at sa nalaman ko sa pagkatao nya.

"Ang ibig mong sabihin, kapatid ko si Lea?" kumpirma ko kay Angie.

"Oo Sebastian. Magkapatid kayo ni Lea."

Isa pang gumugulo sa isip ko eh yung kasama ko si Lea sa isang car accident?

Paano?

Bakit?

Saan kami pupunta?

>>>>>