Carnal: Book 3 - Part 1

Prologue

Me isang itim na kotse na me sakay na dalawang tao at mabilis itong tumakbo papunta sa isang malaking mansion, bumusina ang driver sa nagbabantay ng gate para buksan ito. Huminto ang kotse sa tapat ng gate at nakita nilang sumilip ang bantay nito sa labas "BUKSAN MO ANG GATE!" sigaw nung driver na agad namang binuksan nung bantay na kahit di pa ito na buksan ng maayos pumasok agad ang kotse na muntik pang masagasaan ang nagbabantay nito. Pumarada ang kotse sa harap ng pinto ng mansion na agad namang luamabas ang pasahero nito at mabilis itong tumakbo at pumasok sa loob.

"Nasaan si Sir?" tanong nung sakay ng kotse "nasa taas nagpipintura, bakit?" tanong nung sumalubong sa kanya "me ibabalita ako sa kanya, importante ito" sabi nung kakarating lang na panauhin. "Hindi pwede, me bisita si Sir, alam mo naman na mahigpit na ipinagbabawal ni Sir ang istorbohin siya pag me bisita siya" sabi nung tauhan sa kanya. "Importante nga ang sasabihin ko kay Sir, tungkol ito sa nangyari kanina lang" paliwanag nung bagong dating. "Ikaw ang bahala" sabi nung isa na parang patakbo pang umakyat sa hagdanan yung bagong dating na tauhan at nakita niyang me nagbabantay sa pinto ng silid ng amo nila.

"Teka, di ka pwedeng pumasok sa loob" sabi nung bantay "me importante akong ibabalita kay Sir" sabi nung bagong dating "hindi nga pwede!" sabi nung bantay "importante ito!" sabi nung bagong dating na pumilit itong pumasok. "Ano yan?" tanong nung amo nila nung bumukas na yung pinto "ah Sir si Johnny po nagpupumilit pumasok" sabi nung bantay "Sir, me ibabalita po ako sa inyo" sabi nung Johnny "teka lang" sabi nung amo nila na nakabathrob lang ito at nilagay sa mesa ang hawak niyang brush at tumayo ito at lumapit sa nakadapang starlet na pinipintura niya. "Pasensya kana iha me importanteng aasikasohin lang ako" paumanhin ng amo nila dun sa starlet.

Pinasuot ng amo nila ng bathrob ang starlet at humalik pa ito sa pisngi niya "wag kang mag-aalala buo ang bayad mo sa araw na ito at ang driver ko na ang maghahatid sa'yo pauwi sa condo mo" sabi nung amo nila. Lumabas na yung starlet sa kabilang pinto at agad lumapit sa kanya si Johnny para ibalita sa kanya ang nangyari ng biglang sinampal siya ng amo niya kaya nagulat ito "ano ba ang kabilin-bilinan ko sa inyo, hmp?!" galit na sabi ng amo nila. "Pa...patawad po Sir.. pero importante lang po kasi ito" sabi ni Johnny sa amo niya "bueno, tapos narin kaming dalawa" sabi nung amo nila na sumunod sila nung lumabas ito ng kwarto at pumunta sa study room niya.

Umupo ito sa silya at nagsalin ng alak ang sekretarya niya sa basong me dalawang yelo at binigay ito sa amo niya "magsalita ka" sabi nung amo nila "ah.. Sir.. si Diego at si Erwin.. wala na" balita niya na biglang napatigil ang amo nila sa pag-inom ng alak niya. "Kelan ito nangyari?" tanong nito "kanina lang po, hindi pa ito naibalita sa medya itinawag lang po ito sa akin sa kontak natin sa presinto" balita ni Jonny sa amo niya. Nilagay ng amo nila ang baso sa mesa "paano sila napatay?" tanong nito "balita ng kontak natin execution style ang pagkapatay kay Diego dahil point blank ang tama ng bala sa ulo niya" balita ni Johnny. "Si Erwin naman po, tadtad ng bala ang katawan, me sinyalis itong nanlaban kaya siguro ganun ang sinapit niya" balita ni Johnny.

Tumayo ang amo nila at pumunta ito sa me bintana "ang magkapatid?" tanong niya "walang balita po, siguro nagtatago sila ngayon" balita ni Johnny. "Hmmm.. imonitor mo sila, gusto kong malaman ang bawat galaw nila" utos ng amo nila "masusunod Sir" sagot ni Johnny na naglakad na ito papunta sa pinto at lumabas na ito. "Ingrid" tawag niya sa babaeng nakaupo sa sofa "yes Sir?" tanong nito "sabihin mo sa driver na ihanda ang kotse, aalis tayo" utos ng amo niya "right away Sir" sagot ni Ingrid na agad itong tumayo at naglakad palabas ng study room. Tumunog ang private phone niya at agad niya itong kinuha at sinagot "panyero, hindi maganda ang umagang ito" sabi nung nasa linya "alam ko, binalita na sa akin ni Johnny" sagot ng matanda.

"Di ba sabi ko sa'yo noon pa na di magandang buhayin pa ang tatlong yun?" sabi nung nasa linya "parang sinabi mong pumalpak ako" sabi nung matanda "hindi naman panyero, sinabi ko lang na dapat tinudas na natin ang tatlo kasama ang mga magulang nila" sabi nung nasa linya. "Hayaan mo, ako na ang bahala dito" sabi nung matanda "aasahan ko yan, panyero" sabi nung nasa linya sabay baba nito, narinig ng matanda na bumalik na si Ingrid "Sir, nakahanda na ang kotse sa baba" sabi nito "sige, magbibihis lang muna ako at susunod na ako sa baba" sabi ng matanda "ok Sir" sagot ni Ingrid na lumabas ito ng study room. "Hmmm... Rosana... " sabi ng matanda

Tumambay sila malayo lang sa mansion kung saan nangyari ang labanan "Sir, di tayo pwedeng magtagal dito" paalala ng tauhan niya "sige, bumalik tayo sa mansion" utos ng matanda sa driver niya kaya umalis na sila. Pagdating nila sa mansion naghihintay na sa kanya si Johny "Sir! Balita ng mga tauhan natin nasa probinsya sila Rosana at wala na rin si Gina" balita ni Johny na napahawak sa baba ang matanda at umupo ito sa recliner niya. "Nalaman narin namin kung sino ang tumulong sa kanya" sabi ni Johny "ang mag-asawa?" tanong ng matanda "opo, pero yung babae talaga ang mismong tumulong sa kanya para mapasok nila ang mansion" balita ni Johny.

"Sam, ilagay mo yung CD sa DVD para mapanood ni Sir" utos ni Johny na agad itong kumilos at doon napanood ng matanda ang ginawa nina Rosana at Chello, matapos nilang mapanood ito tahimik lang na nakaupo ang matanda sa upoan niya. "Sir?" tanong ni Johny na tumunog uli ang private phone ng matanda at tumayo ito at umakyat sa hagdanan "panyero" sabi sa linya "panyero" sabi ng matanda. "Ano ang plano mo ngayon?" tanong nung kausap niya sa linya "hmm... kakausapin ko muna si Rosana baka maplantsa pa natin ito" sabi ng matanda "tandaan mo ang patakaran ng grupo natin panyero na kung sino man ang lalabas sa grupong ito..." "alam ko kaya wag mo akong pangaralan tungkol dyan" pagputol ng matanda sa kanya.

"Magaling!" sabi nung nasa linya sabay baba nito ng telepono "hmm.. " nalang ang matanda at pumunta ito sa study room niya at kinuha ang isa pa niyang celfon sa drawer niya at me tinawagan siya. Nag ring ito ng limang beses bago ito sumagot "alam ko na ang ginawa mo..." sabi agad ng matanda "......" di sumagot ang tinawagan niya "dalawa lang ang options mo sumuko ka sa akin o itutumba namin kayo" sabi ng matanda. "Parehong kamatayan ang binibigay mo sa akin, Edwardo" sabi nito "hindi naman sa ganun pwede pa siguro nating maayos ang lahat ng ito" sabi ng matanda "kilala ko ang mga kagrupo natin Edwardo hindi sila yung tipong magbibigay ng pangalawang pagkakataon" sabi ng kausap niya.

"Rosana.." "lalayo ako at babalaan kita at iparating mo din ito sa grupo" sabi ni Rosana "ano yun?" tanong ng matanda "hindi ko ilalabas ang tungkol sa grupo natin, wala akong pagsasabihan sa sindikato at sa mga operasyon natin" sabi ni Rosana. "Alam mong wala pang buhay na myembro ang nakalabas sa sindikatong ito, kung natatandaan mo ang sinapit ni Hidalgo" paalala ng matanda "alam ko yun, kaya binabalaan ko kayo kahit anino o amoy ng sindikato ang lalapit sa akin o sa pamilya ko hinding-hindi ako mag dadalawang isip na patayin kayo" banta ni Rosana sa kanya "kung yun ang desisyon mo" sagot ng matanda at nawala na si Rosana sa linya.

"Sir?" pumasok sa loob ng study room si Ingrid kasunod nito si Johny "makinig kayo" sabi ng matanda sa kanila na umupo sila sa sofa "sa ngayon hahayaan muna natin silang mabuhay ng tahimik, hahayaan natin nilang isipin na binitawan na natin sila" sabi ng matanda sa kanila. "Hanggang kelan Sir?" tanong ni Johny "hanggang maging kampante sila at ibaba nila ang kumpyansa nila" sabi ng matanda na umupo ito sa silya niya. "Paano ang grupo? Alam mong mainipin sila pagdating sa ganitong sitwasyon" sabi ni Johny "ako na ang bahala sa kanila" sagot ng matanda "ang mag-asawa?" tanong ni Ingrid "hahayaan din natin sila, wala silang alam tungkol sa atin kaya malaki ang advantage natin sa kanila" sabi ng matanda "kung yun ang gusto mo Sir" sagot ni Johny.

Carnal: Book 3 - Chapter 1: Five Years Later

Limang taon na ang lumipas sa bansang Italy, "Edna, nakapili ka na ba?" tanong ni Rosana sa kanya "wala pa tita eh, teka punta ako doon baka me makita ako" sabi ni Ednalyn sa kanya "sige, tawagin mo ako kung me napili kana" "sige po tita" sagot ni Ednalyn. Nakita ni Rosana sina Dino at Sony na nakaupo lang sa labas habang si Alejandra naman ay nasa kabilang isle at naghahanap din ng damit na gusto niya. "Yaya, me napili ka na ba?" tanong ni Rosana sa kanya "wala pa, pero me nagustohan akong blouse pero sobrang laki naman" sabi ni Alejandra "hanap ka nalang baka merong size mo diyan" sabi ni Rosana sa kanya na napansin niyang tumayo ang dalawa at lumapit sa kanila si Dino.

"Rosana, hindi pa ba kayo nakabili?" tanong ni Dino sa kanya "hindi pa, pagpasensyahan niyo na ang dalawang ito" sabi ni Rosana sa kanya "hahaha ok lang yun, magpapaalam pala kami ni Sony na pupunta kami sa mens sports store sa kabilang side ng mall" paalam ni Dino. "Sige, tatawag nalang ako pagtapos na kami dito mukhang hindi pa makapagdecide ang dalawa" sabi in Rosana "sige bo.. ah eh.. Rosana" paalam ni Dino at lumabas na siya at kumaway si Sony sa kanila at sabay na silang umalis. "Saan sila pupunta?" tanong ni Alejandra "sa men's store yaya" sagot ni Rosana "ah.." napansin ni Rosana na nakatingin si Alejandra kay Dino habang papalayo ito na napangiti lang si Rosana sa napansin niya.

Pagkatapos nilang makapili ng damit binayaran na ito ni Rosana at lumabas na sila ng outlet store at pumunta sa katabing store "tita, magbabanyo lang ako" paalam ni Ednalyn "sasama na ako sa'yo" sabi ni Alejandra. Si Rosana nalang ang pumasok sa loob at dumiretso siya sa dulo ng store at doon nakita niya ang pakay niya na nakaharap ito sa salamin habang tinitingnan ang damit na suot niya "bella (beautiful)" sabi ni Rosana. Nakita siya nito sa salamin at nginitian siya na umikot pa ito bago humarap sa kanya "davvero mamma? (totoo mama?)" natutuwang tanong ni Esmeralda sa kanya "sì, sei bella in abito sweetheart (oo, maganda ka sa suot mong damit sweetheart)" sagot ni Rosana sa kanya.

"Wow, ang ganda-ganda mo Esme" sabi ni Ednalyn nung pumasok na sila ni Alejandra sa store "grazie Edna (thank you Edna)" nakangiting sagot ni Esmeralda sa kanya "bakit wala pa ang dalawa?" naiinip na tanong ni Alejandra kay Rosana. "Yaya, hayaan niyo na muna sila baka hindi pa sila nakapili" sabi ni Rosana sa kanya "hay naku mama, na miss lang ni yaya si mang Dino" sabi ni Esmeralda na nainis sa kanya ang matanda "hahaha relax lang yaya, tatawagan ko sila, sweetheart bayaran ko na yan para makaalis na tayo" sabi ni Rosana sa kanya "ok" lang ang sinagot ng anak at bumalik na ito sa loob ng fitting room para magbihis.

Lumabas ng store si Rosana dahil walang signal sa loob at tinawagan niya si Dino "sorry, naaliw kasi kami sa mga gadgets dito" sabi ni Dino nung sinagot na niya ang phone "aalis na kami sa Ladies Apparel magkita nalang tayo sa restaurant sa second floor para doon na tayo maghaponan" sabi ni Rosana sa kanya. "Sige boss.. ay sorry hehehe" nadulas si Dino "hehehe ok lang yun mang Dino, sige magkita tayo within thirty minutes doon sa restaurant" sabi ni Rosana "sige, hahanapin ko na din si Sony" sabi ni Dino at binaba na nila ang phone. Pumasok muli sa loob ng store si Rosana at nakita niya ang tatlo na nakatayo malapit sa cashier "ready?" tanong niya "si mama" sagot ni Esmeralda at binarayan na nila ang damit ni Esmeralda at lumabas na sila ng store.

Hinanap ni Dino si Sony dahil bigla nalang itong nawala sa likod niya nung pumasok sila sa loob ng men's store "nasaan kaya ang taong yun" sabi ni Dino na nakita niya ito sa shoe department ng store. Nakita pa niyang nagsusukat ito ng sapatos at tiningnan ang presyo na napangiwi ito at natawa nalang siya "Sony!" tawag niya "oh mang Dino, ang mamahal ng sapatos dito" sabi ni Sony na napailing lang ang matanda. "Kailangan na nating bumalik sa kanila" sabi niya kay Sony "sige, wala din akong mapili dito eh" sabi ni Sony nung binalik sa rack ang sapatos at naglakad na sila palabas ng store. "Nasa Ladies Apparel pa ba sila?" tanong ni Sony "wala na, sa second floor tayo sa restaurant para maghaponan" sabi ni Dino na kita niyang napangiti si Sony.

Nagkita sila sa loob ng restaurant at umorder na agad sila ng pagkain "salamat naman at nakapili na kayo" sabi ni Sony na tiningnan siya ng masama ng tatlo na tahimik lang si Dino habang natatawa lang si Rosana. "Mister Sony, huwag kang magsalita ng ganyan" sabi ni Esmeralda "hindi madaling makahanap ng damit ang babae na babagay sa ganda, kutis at ka seksihan niya" dagdag niya na natawa na si Dino. "Oonga mang Sony, try mong maghanap ng damit na babagay agad sa'yo" sabi ni Ednalyn "me nakita nga ako agad nung pumasok kami ni Dino sa me's store" sabi niya "anong klase?" tanong ni Alejandra na natawa lang ng mahina si Sony "underwear" mahinang sabi ni Dino na natawa silang apat at tinapik sa braso ni Sony si Dino at nahiya siya.

Pagkatapos nilang maghaponan lumabas na sila ng mall at sumakay sa Van, si Sony ang nagdrive habang katabi niya sa harapan si Dino, sa gitna sina Rosana at Alejandra habang nasa likod naman ang dalawang dalaga. Malayo-layo din ang tinitirhan nila mula sa malll dahil halos isang oras ang byahe nila, nakita ni Rosana na nakatulog na sa likod ang dalawa pati narin si Alejandra kaya napangiti siya at hinayaan nalang niya ang tatlo na magpahinga. "Nakapamili ba kayo kanina?" tanong niya sa dalawa na lumingon sa kanya si Dino "wala, wala pa akong nagustohan" sagot niya "underwear lang nabili ko" sabi ni Sony na natawa si Rosana.

Sumandal sa upoan niya si Rosana at tumingin siya sa labas ng bintana at napangiti siya sa buhay nila ngayon, simula nung nakabalik na sila ng Italy tahimik na ang naging buhay nila na wala na siyang ibang iniisip kundi kung ano ang lulutoin niya bukas. "Gusto ko ito" sabi ni Rosana na napatingin sa kanya ang dalawa "ako din" sabi ni Dino na nagkangitian sila "the best ito" sabi ni Sony habang nakatingin ito sa daan. "Tama ang naging desisyon mo Rosana" sabi ni Dino sa kanya na tumingin sa likod si Rosana "ginawa ko ito para sa kanila" sabi niya at sumandal uli siya sa upoan niya "para sa atin" dagdag niya na napangiti ang dalawa sa sinabi niya.

"Tama lang ang ginawa mo, Rosana" sabi ni Alejandra na nagising na pala siya "yaya?" sabi ni Rosana na inabot ni Alejandra ang kamay niya at pinisil niya ito "tama ang ginawa mong pinili mong manahimik dito sa Italy, malayo sa gulo" sabi ng matanda na pinisil din ni Rosana ang kamay niya. "Ngayong tahimik na ang buhay natin gusto kong magsimula tayo ng panibago" sabi ni Alejandra "matagal na ah!" sabi ni Sony "Sony, magmaneho ka nalang diyan" sabi in Dino sa kanya "yes sir!" sagot ni Sony na natawa sila. "Huwag mo na isipin ang nakaraan iha, tapos na yun ang importante nandito tayo, magkasama at masaya" sabi ni Alejandra sa kanya "salamat yaya" sagot ni Rosana.

Ginising na ni Rosana ang dalawa dahil malapit na sila sa tinitirhan nilang Villa at nung pinasok na ni Sony ang Van sa mahabang driveway nila nag-ayos na ang dalawa at pagdating nila ng Villa bumaba agad sila at pinasok na ni Sony sa loob ng garahe ang Van at sumunod na siya sa loob. Nagpaalam na ang mga dalaga na papasok na sila sa kwarto nila habang naghanda ng kape si Alejandra sa kusina "good night girls!" sabi ni Rosana nung paakyat na ang dalawa sa hagdanan "mauuna narin ako, inaantok na ako eh" sabi ni Sony "sige, good night" sabi ni Rosana sa kanya at pumunta na siya sa kwarto niya.

Naupo sa kusina ang tatlo habang umiinom sila ng kape "ilang taon na ba ngayon si Esmeralda, Rosana?" tanong ni Alejandra "mag twenty-two na siya siya this year yaya" sagot ni Rosana. "Ang bilis ng panahon" sabi ni Alejandra "oonga eh, haayyy baka sa darating na taon iiwan na tayo niyan dahil mag-aasawa na yan" sabi ni Rosana "mag-aasawa? me nakita ka bang nanliligaw sa kanya?" tanong ni Dino sa kanya. "Ewan ko ba malihim din ang batang yan" sabi nalang ni Rosana "alam ko si Ednalyn sila parin nung kaibigan ni Dave, ano nga uli ang pangalan nun?" tanong ni Dino "Gilbert" sagot ni Alejandra "mabait ang batang yun, hinintay talaga niya si Ednalyn" dagdag ni Alejandra na napansin nilang nakangiti si Rosana.

Nilagay ni Alejandra ang baso niya sa mesa at tiningnan si Rosana "bakit?" tanong niya sa yaya niya na nakita din niyang nakatingin sa kanya si Dino "ano?" mahinang tanong niya sa dalawa. "Sabihin mo nga sa akin Rosana" sabi ni Alejandra "ang ano yaya?" tanong niya "alam ba ni.. " putol niya at tumingin muna siya sa sala "alam na ba ni Dave ang totoo?" mahinang tanong niya na hindi nagsalita si Dino at hinintay ang sagot ni Rosana. "Hindi, hindi ko sinabi sa kanya na me anak kami" sagot ni Rosana at ininom niya ang kape niya "eh si Esme?" tanong niya "ano naman si Esme?" balik niya sa yaya niya "hindi ba kasama mo siya noong umuwi ka ng Pilipinas" sabi ni Alejandra.

"Huwag kayong mag-alala, sinabihan ko na si Esme na huwag niyang sabihin sa daddy niya ang totoong pagkatao niya" sabi ni Rosana sa dalawa at tinuloy ang pag-inom ng kape niya "sigurado ka ba?" tanong ni Dino sa kanya na napatingin si Rosana sa kanya. "Haaayy.." nalang si Rosana at nilagay sa mesa ang baso niya "alam ni Esme ang stiwasyon namin bago paman tayo umuwi ng Pilipinas, Dino" pasimula ni Rosana. "Sinabi ko na sa kanya kung sino ang daddy niya at para sa akin me tiwala ako sa anak ko na hindi niya sisirain ang pinangako niyang lalayoan niya si Dave at ipaalam sa kanya kung sino siya" sabi ni Rosana sa dalawa.

"Paano kung sinuway niya ito?" tanong ni Alejandra na biglang nakarinig sila ng ingay sa sala kaya napatayo silang tatlo at dahan-dahang lumabas sa likod ng poste si Esmeralda na parang nahihiya siyang humarap sa kanila. "Esme!" gulat na sabi ni Rosana "mama.... mi dispiace (I am sorry)" sabi niya sa mama niya "cosa c'e di sbagliato? (what's wrong?)" tanong ni Rosana sa kanya na bigla tumakbo palapit sa kanya si Esmeralda at yumakap sa kanya ito. "mama... mi dispiace (I am sorry)" sabi niya ulit na nagtaka sa kanya si Rosana. "Sweetheart, bakit ka nagsosorry sa akin? Me ginawa ka bang masama?" tanong niya sa anak niya na nagkatiningnan lang sina Alejandra at Dino.

"Durante il tempo in cui siamo stati nelle Filippine ho visitato lui e (noong nasa Pilipinas pa tayo binisita ko siya at..)" kumpisal niya "Oh dio no! (Dyos ko, hindi!)" nasabi nalang ni Rosana "Esmeralda, bakit hindi mo sinabi sa akin ito?" galit na sabi ni Rosana sa kanya. "Rosana!" tawag ni Alejandra sa kanya "... dahil... gusto ko siyang makita.. gusto.. gusto ko siyang makasama... kahit sandali lang.." rason ni Esmeralda sa kanya. "Alam mo ba ang ginawa mo?" tanong ni Rosana sa kanya "mi dispiace mama" sabi uli ni Esmeralda na ngayon ay umiiyak na "haayyy..." nalang si Rosana at napapikit siya at tumingin sa anak niya.

"Tu sai che ti amo così tanto (alam mong mahal na mahal kita)" sabi ni Rosana sa kanya na hinila niya si Esmeralda nung umupo siya sa silya at pinakandong niya ito "alam mong mahirap ang sitwasyon natin dahil... alam mong me pamilya na ang papa mo" paliwanag niya kay Esmeralda. "Alam ko" sagot ni Esmeralda "hindi ako natatakot na malaman niya ang totoo, natatakot ako na baka magkagulo na ulit tayo dahil doon" paliwanag ni Rosana sa kanya na napayuko ang ulo ni Esmeralda at yumakap ito sa kanya "mi dispiace mama..." sabi ni Esmeralda sa kanya na niyakap siya ni Rosana at napatingin siya sa dalawa na nakaupo na ngayon sa silya nila at nakatingin sa kanila.

Hinatid ni Rosana sa kwarto niya si Esmeralda at tinabihan pa niya ito sa kama habang nakahiga ito't nakayap sa kanya hindi maiaalis niya sa anak niya ang pananabik ntong makasama ang ama niya. "Patawad anak, mas maigi ng ganito kesa babalik uli tayo sa gulo" sabi niya sa sarili niya habang hinihimas niya ang likod ni Esmeralda "oh Dave... kung alam mo lang sana ang sitwasyon ng anak natin.." sabi niya sa sarili niya. "Mama.." tawag ni Esmeralda "ano yun anak?" tanong niya "ang pogi pala ng papa ko" sabi niya na kita niyang nakangiti si Esmeralda kaya napayakap nalang siya at sabing "alam ko.." sagot niya sa anak niya.

"Alam mo pa ba mama, binilhan niya ako ng ice cream" natutuwang kinwento niya sa mama niya "talaga? hehehe" natawa narin si Rosana at kinwento lahat ni Esmeralda ang nangyari noong kasama niya ang papa niya. "Esme.. " sabi ni Rosana nung sinabi na ni Esmeralda ang tungkol sa iniwan niyang litrato sa kotse ni Dave "haayyy anak.. malaking gulo ito kung nalaman na ng papa mo ang totoo" sabi ni Rosana sa kanya. "Eh mama, gusto ko lang naman malaman niya na nandito ako.. tayo..." sabi niya. "Hindi yun sapat na rason para gawin mo yun anak, dapat sinabi mo muna sa akin bago mo ito ginawa" sabi ni Rosana sa kanya na yumakap sa kanya ng mahigpit si Esmeralda "gli piaceva troppo" sabi ni Esmeralda na napa "haayyy." nalang si Rosana.

"Ano ba ang gagawin ko sa'yo ha?" sabi ni Rosana kay Esmeralda na kiniliti niya ito sa kili-kili at natawa siya at gumulong pa siya palayo sa mama niya na hinabol naman siya ni Rosana at hinila siya nito palapit. "Mama!" natatawang tawag ni Esmeralda sa kanya "matulog na kayo" sabi ni Alejandra sa kanila nung dumungaw ito sa pintoan "yaya!" sabay silang dalawa "matulog na kayo" sabi ulit ni Alejandra sabay sara niya ng pinto. Nagkatinginan lang ang mag-ina at natatawa silang magyakapan "mahal na mahal kita anak" sabi ni Rosana sa kanya "mahal na mahal din kita mama" sagot ni Esmeralda at humalik siya sa pisngi ng mama niya at umayos ng higa sa kama "good night" sabi ni Rosana na nakangiting nakayakap sa kanya si Esmeralda.

Kinabukasan naghahanda na sina Ednalyn at Esmeralda para pumasok sa skwelahan "ready na kayo?" tanong ni Rosana sa kanila "opo tita" sagot ni Ednalyn habang naglalagay ng make up si Esmeralda "anak, kailangan mo pa bang magpaganda?" sabi ni Rosana na napatigil si Esmeralda at tumingin sa kanya. Nginitian siya ni Rosana at sabing "maganda kana kahit walang make up" sabi niya na napangiti sa kanya si Esmeralda at tinuloy ang paglagay ng make up sa pisngi niya. "Sono pronto (I am ready)" sabi ni Esmeralda at bumaba na sila sa sala "mag-ingat kayo sa byahe at Sony huwag maging kaskasero" paalala ni Alejandra sa kanila "opo mama" sagot ni Sony na natawa lang sila.

Naghihintay na sa labas sina Sony at Dino at lumabas narin ang dalawang dalaga kasunod nila si Rosana "yaya, baka mamayang hapon pa ang balik ko kaya huwag mo na kami hintayin at magtanghalian ka nalang mamaya ha?" paalala ni Rosana. "Huwag kang mag-alala sa akin ok lang ako dito" sagot ng matanda "paalam yaya" sabi niya nung niyakap niya ito at humalik sa pisngi at lumabas na siya ng bahay. Nakita niyang nasa loob na ng Van ang dalawa habang nasa labas naman si Dino at hinihintay siya, napangiti siya sa buhay nila ngayon na puno ng buhay at malayo sa buhay na dinaanan nila noon. Napapikit siya nung umihip ang hangin at binalik tanaw niya ang buhay nila noon sa probinsya kasama ang dalawang kapatid at mga magulang niya "maraming salamat, Dave" mahinang sabi niya at naglakad na siya papunta sa Van.

Unang taon nila dito sa Italy simula nung bumalik sila dito nagtatago sila dahil kilala ni Rosana ang grupong kinasasangkutan niya, pagkatapos niyang makausap ang matandang kumupkop sa kanya noon nung nagsisimula na siyang maghiganti sa mga taong pumatay sa mga magulang niya. Alam niyang hinding-hindi nila siya tatantanan hangga't nabubuhay pa siya kaya ilang beses silang palipat-lipat ng tirahan. Noong una sa Rome sila tumira ng anim na buwan pero umalis din sila noong napansin nilang me taong sumusunod sa kanila sa tuwing umaalis sila ng bahay, tumira sila ng tatlong buwan sa Milan pero umalis din sila dahil me namukhaang tao si Rosana na umaaligid sa tinitirhan nilang bahay. Sampung beses silang palipat-lipat ng tirahan hanggang sa napadpad sila sa Florence at ngayon tatlong taon na silang nakatira dito.

Pagkatapos nilang ihatid ang dalawa sa skwelahan umalis na sila papuntang Certaldo, kinuha ni Rosana ang phone niya at binasa ang text na natanggap niya noong isang araw "hihintayin kita, alam mo na kung saan" sabi sa text. "Rosana" tawag ni Dino sa kanya "kailangan pa ba nating gawin ito?" tanong niya na napatingin sa bintana si Rosana at huminga siya ng malalim "alam ko ang nasa isip mo Dino" sabi niya sabay lingon niya kay Dino "pero.. kailangan kong gawin ito para sa kanila.. sa atin" dagdag niya. Makalipas ang halos isang oras na pagbyahe naring na nila ang Certaldo at pinarada na ni Sony ang Van sa likod ng isang restaurant kung saan magkikita si Rosana at ang taong nagtext sa kanya.

"Magbabantay kami dito, mag-ingat ka" sabi ni Dino sa kanya na hinanda na ni Sony ang mga armas nila na tiningnan siya ni Rosana "handa ako sa ano mang mangyari" sabi ni Sony sa kanya na ngumiti si Rosana. Pumasok na siya sa loob ng restaurant at naglakad siya papunta sa mesa kung saan me taong nakaupo at umiinom ng kape "buon giorno (good day)" sabi nung taong naghihintay sa kanya nung tumayo ito. "Buona giornata anche a voi (Good day to you too)" balik ni Rosana sa kanya at naupo na sila na agad lumapit sa kanila ang waiter at binigyan siya ng menu at umorder lang ng kape si Rosana habang yung kasamahan naman niya ay kinawayan lang ang waiter na ok na sa kanya ang kape niya.

"Grazie!" sabi nila sa waiter at umalis na ito kaya nagkatinginan silang dalawa "it's been a while since we have seen each other" sabi nito sa kanya "six years?" tanong ni Rosana na napangiti ito at ininom ang kape niya. "Why now?" tanong ni Rosana sa kanya na nilagay nito ang tasa sa paltito at me kinuha ito sa bag niya at nilagay niya ang phone sa harap ni Rosana kaya tiningnan lang niya ito "tingnan mo" sabi nung kausap niya kaya kinuha niya ang phone at pinindot niya ito. "Ano ito?" takang tanong ni Rosana "kilala mo ako Amarosa..." sabi nito na tiningnan siya ng masama ni Rosana "este... Rosana.." nakangiting sabi niya.

Nagulat si Rosana pagkatapos niyang basahin ang text message sa phone na binigay sa kanya "totoo ba ito?' tanong niya na tumango lang ito at inubos ang kape niya "kaibigan mo ako Rosana, kaya ko ginagawa ito" sabi nung babaeng kaharap niya. "....." hindi nagsalita si Rosana habang nakatitig lang siya sa screen ng phone "hindi lang ako ang nakatanggap niyan, tatlo kami pero...." sabi nung babae na napatingin sa kanya si Rosana. "Hindi mo na kailangan pang intindihin yan" sabi nung babae na kumuha ito ng pera sa bag niya at nilagay sa mesa "sumunod ka sa akin" niyaya siya nitong lumabas kaya tumayo siya at nagulat nalang yung waiter nung palapit na siya dala ang kape ni Rosana.

Lumabas sila sa likod ng restaurant at pumunta sa kotse ng babaeng kasama niya at tumayo sila sa likod nito "tingnan mo" sabi nung babae nung binuksan niya ang trunk at nagulat si Rosana nung nakita niya ang dalawang bangkay sa loob nito. "Ano... ikaw..." hindi makapagsalita ng maayos si Rosana dahil sa gulat "i'm not doing this as a favor Rosana" sabi nung babae "i'm doing this for her" dagdag niya na tinapik siya nito sa balikat. "Teka... " sabi ni Rosana nung sinara nito ang trunk at naglakad papunta sa driver side ng kotse "don't worry, kung me matanggap uli akong balita about sa inyo I will let you know" sabi nung babae sa kanya.

Tulalang nakatayo sa likurang parking lot si Rosana na hanggang ngayon hindi siya makapaniwala na me death order pala sa kanila ang sindikato, pumarada ang Van sa tabi niya at niyaya siya ni Dino na sumakay. Pagkasakay niya umalis agad sila at lumilingon-lingon si Dino baka kasi me sumunod sa kanila "huwag kayong mag-alala walang sumusunod sa atin" sabi ni Rosana sa kanila "ano ang nangyari?" tanong agad ni Dino. "Me death order sa atin ang sindikato" balita ni Rosana sa kanila na biglang pinarada ni Sony ang Van sa gilid ng daan at lumingon siya kay Rosana "me death order sila para sa atin?" gulat niyang tanong.

"Ano ang gagawin natin?" tanong ni Sony kay Rosana "sa ngayon wala, pero hindi narin masama ang maghanda" sabi niya "Dino, kunin niyo ni Sony ang gamit natin" utos ni Rosana sa kanya "masusunod Rosana" sagot ni Dino. Bumalik na sila ng Florence at dumaan muna sila sa isang storage facitily para kunin ang mga gamit nila "pupunta lang ako ng bangko para kumuha ng pera" sabi ni Rosana "sige, kami na ang bahala sa gamit natin" sabi ni Dino at naghiwalay na sila. Pumasok sa bangko si Rosana para mag withdraw ng pera nung tumunog ang phone niya at nakita niyang galing unknown ang nakalagay sa LCD ng phone niya.

"Hmmm..." lang siya at binalik niya sa loob ng bag ang phone niya at lumapit siya sa teller, pagkatapos niyang mag withdraw lumabas na siya ng bangko at narinig niya uling nag ring ang phone niya kaya kinuha niya ito at nakita niyang unknow ulit ang number sa LCD. Pinatay nalang niya ang ringer at nilagay niya ito sa vibrate at naglakad na siya papunta kina Dino ng nagvibrate ang phone sa bag niya kaya huminto siya at tumabi sa gilid ng daan at kinuha ang phone niya. "Sino ba tong tawag ng tawag sa akin" sabi niya sa sarili niya kaya sinagot niya ito pero hindi siya nagsalita ".....hello....." sabi ng tinig sa linya "hello?.... Rosana?" nagulat siya sa boses ng taong tumawag sa kanya.

"Hello... alam kong nakikinig ka" sabi nito sa kanya na parang nangatog ang mga tuhod niya at parang matutumba siya sa narinig niyang boses sa linya ".....Dave...." sabi niya "oo.. ako ito" sagot ni Dave. Naglakad ng konte si Rosana at naupo siya sa silya sa isang cafe na napansin siya ng waiter kaya nilapitan siya "solo caffe per favore (just coffee please)" sabi niya agad sa waiter na ngitiian siya nito at umalis agad ito. "Pa... paano mo nakuha ang numero ko?" tanong ni Rosana sa kanya "hindi na importante yun" sabi ni Dave "nagsinungaling ka sa akin" dugtong niya na napatakip sa bibig si Rosana at naluha siya.

"...Pa... patawarin mo ako Dave.." sabi niya "bakit hindi mo sinabi sa akin ang totoo? Bakit nilihim mo sa akin na me anak pala tayo?" tanong ni Dave sa kanya na tumulo na ang luha ni Rosana sa pisngi niya. "Dahil... wala tayo sa position noon para pag-usapan ang bagay na yan" sagot ni Rosana na nagpahid siya ng luha "... alam ko pero... kahit.. noong nasa sementeryo tayo nung tinanong kita tungkol diyan... bakit hindi mo sinabi sa akin ang totoo?" tanong ni Dave sa kanya. "Dahil.. alam mo na ang rason Dave.. " sabi nalang ni Rosana na nagtaka ang waiter nung bumalik ito dala ang kapeng inorder ni Rosana.

"Stai bene signora? (ok lang ho ba kayo ma'am?)" tanong ng waiter sa kanya "sì io sto bene (oo, maayos lang ako)" sagot ni Rosana sa waiter at umalis na ito "paano mo nakuha ang numero ko?" tanong ni Rosana kay Dave. "Hmm.. kanino pa nga ba?" tanong ni Dave na napangiti nalang si Rosana "yung batang yun." sabi nalang ni Rosana "alam mo bang iniwanan niya ako ng litrato sa kotse ko" sabi ni Dave. "Oo, alam ko" sabi ni Rosana "kelan niya binigay ang numero ko? Walang ibang nakakaalam nito maliban sa kanila" sabi ni Rosana "nakatanggap ako ng e-mail galing sa kanya noong nakaraang buwan" sabi ni Dave.

"Nakaraang buwan? Teka.." sabi ni Rosana "oo, binati niya ako sa birthday ko" sabi ni Dave "oonga pala, sorry belated happy birthday" sabi ni Rosana "salamat" sagot ni Dave "kumusta kana?" tanong ni Dave sa kanya. "Maayos lang ako, ikaw?" tanong ni Rosana "maayos lang din" sagot ni Dave na narinig ni Rosana ang boses ni Chello sa background "pasensya na, mag-usap nalang tayo sa susunod" sabi ni Dave na natawa nalang si Rosana. "Oh Davideo" sabi ni Rosana at binaba na ni Dave ang phone na napangiti nalang siyang nakatingin sa phone niya "gusto ko sanang sabihin sayo Dave na namiss kita" mahinang sabi ni Rosana habang nakatingin siya sa phone niya.

Binalik niya sa bag ang phone niya at ininom ang kapeng inorder niya habang nagpapahid siya ng luha sa pisngi niya, gumaan ang pakiramdam niya nung marinig ang boses ni Dave at pansamantalang nawala sa isipan niya ang natuklasan niyang balita tungkol sa sindikatong naghahanap sa kanila. Makalipas ang ilang minutos umalis na si Rosana at pumunta na siya kina Dino at Sony na ngayon ay naghihintay sa kanya "pasensya kung natagalan ako" sabi niya sa dalawa. "Wala yun" sagot ni Dino na nagtaka siya dahil nakita niyang nakangiti lang si Rosana habang nakatingin ito sa bintana ng Van noong pauwi na sila sa Villa. Nagkatinginan lang sina Sony at Dino at nagkibit-balikat nalang sila at tinuon ang atensyon sa daan pauwi sa Villa.