BLNK: Book 3 - Chapter 6: Itay

Alas otso ng umaga, hinatid ni Lovelyn si Kris sa Terminal, nangawit ang panga nya sa pagsupsop ng burat ng dating nobyo, nakangiti pa sya habang nag rerefresh ng sarili. Balak nyang dalawin ang mahal na si Derek, para kamustahin at ng sa ganon ay malaman din mismo sa binata ang totoo.

"Blaaag!" malakas na sinipa ng lalaking naglabas agad ng FBI I .D ang pinto ng ward ni Derek. Nagulat pa ang binata at tiningnan ang lalaki, agad sumulpot ang anim pang lalaki sa likod nito. Armado sila ng baril. Di naman nakasagot ang Nurse, tulala ito sa nangyari.

"Kunin nyo sya" ika ng FBI agent. Agad kinarga ng malaking lalaki si Derek. Gusto mang pumiglas ng binata pero wala na syang magawa dahil pinosasan sya at piniringan sa mata.

"Dok, kayo na bahala" ika ng FBI agent at nag iwan ng lilibuhing salapi. Nakangiti si Lovelyn na pumasok ng hospital, bumati pa sya kay Angie. Ngunit nagulat sya ng malamang nadischarge na ang asawa nya.

"Sino naglabas sa kanya at nasan na sya" tanong ni Lovelyn.

"Nasa C.R ako nun Lyn,kaya hindi ko kilala, pero mayaman daw ang naglabas sa kanya kasi namigay daw ng 5libo sa lahat ng nakakita, ako nga lang wala kanina e" sagot ni Angie.

"Diretsahin na kita Angie, May affair ba kayo ng asawa ko?" sabi ni Lovelyn. Ngumiti lang si Angie,

"Wag mo akong ngitian ng ganyan" ika ni Lovelyn at bumwelo ang kamay papunta sa mukha ni Angie,agad naman nahawakan ni Angie ang kamay ni Lovelyn.

"Hay naku Lyn, kung papatulan kita,baka mapatay ko pa anak nyo,saka imbes na ang atupagin mo ay ang paghahanap mo ng pag aawayan nyo ni Derek,bakit di mo problemahin ang paghahanap sa kanya" sagot ni Angie. Agad naman tumalima si Lovelyn. Tinext nya agad ang Ate ni Derek, pati sila Charity, nag iwan din sya ng mensahe kay Derek. At umalis na sya ng hospital. Tikom ang bibig ng lahat ng tao habang nakatitig sa naguguluhang dalaga. Bagsak ang balikat na umuwi si Lovelyn, puno ng kalungkutan."Mga g*g*,sino kayo ha" ika ni Derek habang sinisipa ang hahawak sa kanya. Pagkahubad ng piring nya ay nakita nya ang imahe ng isang lalaki, nasa edad 40 pataas na ito, mestiso, mahahawig sa artistang si "Oded Fehr", mahaba ang buhok at balbas sarado.

"So you are Derek Salvador" ika ng lalaki sa tinig ng espanyol.

"Yes i am, why?" galit na sagot ng binata. Lumapit muna ang lalaki kay Derek bago nag salita.

"I am Antonio Salvador, your father" ika ng lalaki. Gulat man si Derek,pero agad nagwala ito na parang susuntukin ang lalaki. Mabuti na lang at hawak sya ng dalawang alalay ng Papa nya.

"Don't act like that, your here cause i heard that your having problem,regarding yourself" ika ng Papa nya.

"So now your acting like you care for me? For us, after leaving us helpless" umiyak na ang binata. Lumungkot naman ang ekspresyon ng mukha ni Antonio.

"Son, you don't understand, im a great basketball player that time,and to make the story short i leave my family cause someone tells me to do so, they want to see my family begging for help, but that was long ago, someone told me that bastard die, and so i told myself, its time for us to me, believe me son, i had a lot of things to teach you" ika ng Papa ni Derek. Unti unting niluwagan ng alalay ni Antonio ang pagkapit sa kamay ni Derek. Agad sumugod si Derek at sinuntok ang ama, isang malakas na suntok ang binitawan nya. Agad uli syang niyapos ng alalay ni Antonio.

"Now we're even." ika ng binata. Nagsimula ang practice ng Harrington sa pamamalakad ni Kurt, iba ang naging takbo ng laro ng lahat, lahat ay hinahanap ang nabalitaang nawawalang Team Captain, ngayon,kailangan nilang harapin ang Tournament ng walang Derek. At kagaya nga ng sinabi ni Kris, no Derek, no Throphy. Kaya naman puspusan ang pag eensayo ng bawat isa.

"Show me your best shot" ika ng Papa ni Derek.

"Are you crazy, look, im not able to throw that ball in the basket,im injured man" sagot ni Derek.Napailing ang Papa ni Derek.

"A great player needs only one hand, to shoot a ball, come on guard me" sabi ni Antonio. Agad naman syang binantayan ni Derek, isang kamay lang ang gamit ni Derek, ganun din si Antonio, ngunit hirap si Derek agawan ang ama, sumugod si Derek, nakawala si Antonio sa kanya. Tinitigan na lang sya ni Derek at napamulagat. Tumalon ang Ama ng mataas,dinakot ang bola at isang kamay na dinunk ito.

"See, one hand," ika ni Antonio habang palapit sa binata.

"Blaag" agad sinuntok ng Ama ang binata sa sikmura.

"Sh*t" napamura si Derek sa sakit,nakahiga sa sahig at yapos ang tyan.

"What's that for" ika ng binata.

"For every points i made, i would do that, so better be careful not to let me score son" nakangiting sagot ng Ama nya. Napailing ang binata, ayaw nya ang sakit na binibigay ng ama,pero aminado syang mag eenjoy sya sa practice na ito. Hinawakan na ni Derek ang bola. .

"Game" ika nya.

"Blaagg" hindi lang dalawa,tatlo,apat hanggang umabot sa sampu ang natamong suntok ni Derek mula sa kanyang ama.

"Sh*t,im so f*ck up with that punch men" sabi ni Derek.

"Then do your best to guard me" ika ng ama, sumugod pa ito. Nakadama ng takot si Derek, hindi nya magamit ang kaliwang kamay nya,parating na ang ama nya, tinaas nya ang kanang kamay para mag silbing panakot sa Ama, pero diretso lang ang ama at sinagawa ang behind the back Dunk. Tameme lang si Derek.

"Uhmmp." bumulwak ang dugo sa bibig ni Derek ng suntukin ito ng galit na galit na Ama.

"God,if you can't overcome your fear of using that damn hand, you'll not able to win at me,your not able to win with your team,and your not able to win in yourself" ika ng ama. Napayuko si Derek,ininda ang sakit. Ngayon lang sila nagkita ng Ama,pero heto't binubugbog sya,pero kasalanan nya,simple lang ang gusto ng Ama,ang pigilan ang pag atake nya,pero di nya magawa.

"Come on me, give it a try" hamon ni Derek ngunit tumalikod na ang Ama nya.

"Rest your body,son" sabi lang ng Ama at iniwan ang tulalang binata. Malungkot si Lovelyn, wala pa din syang matanggap na text mula kay Derek, gusto nya ng makakausap, mabuti't tinetext sya ni Kris kaya di sya natatakot mag isa. Nasan na nga ba si Derek, marahil nalaman ng binata na may lihim si Lovelyn sa kanya kaya ito di na nagpakita. Umiyak si Lovelyn,pero wala pa rin syang magawa. Umaga, maagang nagpractice ang mag ama, katulad kahapon, ganun pa din ang patakaran,at nakaka limang suntok na natatamo na ang binata. Si Lovelyn naman ay ginulat ng pagmulat nya ng mata ay katabi nya si Kris. Di sya makapaniwala, napamulagat ang mata nya, panung? Agad sinakop ng bibig ni Kris ang labi nya,di naman sya tumutol, humalik din sya sa dating nobyo.

"Nasan daw si Derek?" tanong ni Kris.

"Hindi nagpaalam, natakot na yatang mag harap kami"Sagot ng dalaga.

"Tsk, simula ngayon ako ng makakasama mo dito" sabi ni Kris.Namutla naman ang dalaga,nanumbalik sa isip ang sumpaan nilang sa dulo ay sila pa rin. Ngunit may kirot na gumuhit sa puso ni Lovelyn ng himasin ni Kris ang tyan nya. Isa ang malinaw,nagtataksil sya kay Derek hindi dahil sa galit sya dito sa nalamang may babae ito,kundi gusto nyang tuparin ang pangako nila ni Kris. Ngunit,iba na ang sigaw ng puso nya,pero nasan ang binatang sinisigaw nito.

"Nasan ka na nga ba Derek" sabi ni Lovelyn sa sarili. Simula ng araw na yon ay si Kris na ang humawak sa Team Harrington,nagpasya syang magdrop out sa klase at papasok na lang sya sa susunod,kasama si Lovelyn. Kasama nya lagi ang ngayo'y nobya na nya na si Lovelyn, pinaalam din nya na tumakas si Derek sa pag aaway nila ni Lovelyn kaya sya na muna ang tatayong coach ng Harrington. Puspusan ang pagpapractice ng team kaya naman ng practice game nila sa Taladega ay natalo nila ito.

"Toot. .toot" tumunog ang cellphone ni Derek, nabasa nya ang pag aalala ni Charity at Lovelyn sa kanya, huling mensaheng nabasa nya ay mula sa galit na si Lovelyn. Ayaw na syang makita ng dalaga dahil sa pagkawala nito,at napaiyak sya ng malamang sila na muli ni Kris, na di sya ang magiging Ama ng dinadala ni Lovelyn,at si Kris na ang nahawak sa Harrington.

"Give me that" ika ng Ama nya at hinablot ang cellphone.

"What's the matter son,are you alright" tanong ng Ama ng makitang naiyak ang Anak.

"You don't need this thing son, this would be a destruction from your goal" sabi ng Ama at binasag ang cellphone ng Anak.

"I have a wife,men. And she's with her ex,and damn,while im busy practicing,she's slowly slipping away from me" pag iyak ng Anak.

"Son, if she loves you,she would understand and wait you" ika ng Ama at niyakap ang Anak. Isang buwan ang lumipas, simula na ng Liga. Masaya ang team Harrington, pero si Kurt,iba ang pakiramdam. Sa locker room, nag uusap sila.

"Team, last year,andito din kami nila Derek,do your best,kaya nyu yan" sigaw ni Kris.Walang sumagot, di nila ramdam ang pagka team captain ni Kris.

"Team, katulad ng payo ni Derek, mag enjoy lang tayong lahat," ika naman ni Kurt at nabuhayan ang lahat.

"Team, wala si Derek, so just be yourself, di nyo dapat pagkatiwalaan ang taong mang iiwan" ika pa ni Kris. Sumang ayon naman si Lovelyn dito.

"Oo nga team,and remember,pag wala si Derek,walang trophy, guys trust me,babalik ang team captain natin" pambabara ni Kurt at tiningnan ng masama si Kris.

"Asan ka na ba Derek" bulong ng nagmamasid na Charity. Galit sya sa kuya nya,sa plano ng Kuya nya, kaya naman hindi nya ganong pinapansin ang binata. Maganda ang performance ng Team Harrington, at sa paglipas pa ng dalawang buwan, napasali ulit sila sa final four. Kasama ang Taladega, Liliputh, at ang bagong pasok na Vertical Horizon University. Sapat na ang dalawang buwan para makitang nakangiti ulit ng Ama nya si Derek, muli, nag harap silang mag ama sa court.

"Game" sabi ng binata.