1. Home
  2. Stories
  3. Ako Si Yel – Katorse (1)
PSErotica

Ako Si Yel – Katorse (1)

14 minutes

1998

Ako si Yel. Mariel ang buo kong pangalan, katorse. Isang ampon. Mag-iisang taon nang namatay ang aking itinuturing na ina. Naunang yumao ang aking tinuturing na ama nung akoy musmos pa. Hindi ko na matandaan kung ilang taon ako noon. Ang aking tunay na mga magulang? Hindi ko alam kung nasaan na sila. Kung buhay pa o patay na sila, walang sinabi ang mag-asawang umampon sa akin. Ayaw nilang sabihin. Tinuring nila akong tunay na anak. Mahal ko rin sila bilang nakagisnan kong mga magulang, kaya napakasakit para sa akin nang pumanaw kamakailan ang aking tinuturing na ina.

Negosyante ang mag-asawang umampon sa akin. Kaya nabuhay kami sa isang marangyang pamumuhay. Isa kami sa pamilyang may pinakamaganda at pinakamalaking bahay sa bayan namin. Meron akong tinuturing na kapatid, si Santiago, Santi kung tawagin, 28 taong gulang. Hindi ko nakasanayang tawagin syang kuya, kahit anong pilit ng mga magulang ko noon. Tulad ko, siyay ampon din. Sunod namin ang apelyido ng umampon sa amin. Kaya magka apelyido kami ni Santi kahit hindi kami tunay na magkakapatid. Kung tutuusin, ulila na kaming lubos at si Santi na ang namamahala sa naiwang negosyo at pamumuhay ng aming yumaong tinuturing na mga magulang.

Akoy mahal ni Santi at tinuturing na totoong kapatid. Palagi syang nasa tabi ko sa lahat ng aking pangangailangan o sa tuwing akoy inaaway ng kapwa ko bata, siya ang palaging humaharap para sa akin. Big brother, ika nga. Masyado rin kami malapit sa isat-isa kahit malayo ang agwat ng edad namin. Si Santi ang kalaro ko nung akoy bata pa. Ngayong kami na lang dalawa sa buhay, sunod pa rin ang aking luho. Hindi naman ako masyadong magastos at maarte, ngunit lahat ng kailangan ko sa aking pag-aaral at mga personal na pangangailangan, naibibigay sa akin ni Santi. Mahal ko rin si Santi, noon bilang kapatid. Ngunit dumating ang puntong hindi ko na maintindihan kung ang pagmamahal ko sa kanyay bilang isang kapatid lamang o higit pa. Hindi ko maintindihan… lalo na ngayong akoy nagdadalaga na.

Apat kaming nakatira sa isang malaking compound na naiwan sa amin. Ako, si Santi, at ang dalawa naming kasambahay na natutulog sa quarters na hiwalay sa malaking bahay. Dalawang palapag ang bahay namin. Apat ang kwarto sa itaas. Magkatapat ang tig-dadalawang kwarto na ang pagitan ay malaking sala. May telepono ang sala namin na nakakabit din sa telepono sa ibabang palapag. Magkatabi kami ng kwarto ni Santi at ang pinakamalaking kwarto sa tapat namin ay ang kwarto nina mama at papa na sa ngayoy wala nang natutulog. Sa tabi naman ay ang guest room na pinapatulugan kapag meron kaming bisita. Bawat kwarto ay may sariling banyo. May tig-isang aircon. Sa ibaba ay ang malaking sala saan nakalatag ang mga mamahaling antigong muwebles na binili ng aming mga magulang. Sa bandang kanan ay isang hindi gaano kalakihang opisina at library ng aking yumaong ama na ngayoy wala nang gumagamit dahil si Santi ay doon namamalagi sa malaking warehouse namin sa sentro ng bayan na may isang maliit na opisina din. Sa bandang kaliwa ay ang aming dining room at katapat na kusina kung saan doon din ang dulo ng aming garahe. Ang paligid ng aming bahay ay napapaligiran ng hardin ng ibat ibang klaseng bulaklak at punongkahoy na syang nagpatingkad lalo sa kagandahan ng aming tahanan. Sa harap ng bahay ay makikita ang isang bilog na swimming pool na may apat na nakakurbang katre na nasisilongan sa ilalim ng mga puno.

Kahit na akoy lumaking marangya sa buhay, tinuruan pa rin ako ng aking pangalawang ina sa mga gawaing bahay lalo na sa pagluluto at paglilinis. Kaya sa tuwing Sabado at Linggo na day-off ng aming mga kasambahay, nakagawian ko nang ako ang nag-aasikaso sa lahat ng gawaing-bahay, pati na ang pag-aaruga sa pagkain ni Santi simula nung namatay ang aming tinuturing na ina.

“Pwede namang ako na lang Yel. Dapat sa oras na to, nagpahinga ka na,” sabi ni Santi isang Sabado ng gabi nang dumating siyang lampas na ng alas-10. Nakalatag na ang ibang pagkain sa mesa bago pa mag alas otso at nung marinig ko ang pagdating niya sa garahe, pinainit ko ang sabaw ng tinolang manok na paborito nya. Tuwing week-ends, nakasanayan ko nang umuuwi siya ng malalim na ang gabi ngunit palagi ko siyang hinihintay upang maasikaso ano man ang kailangan niya. Ewan ko, pero nitong mga huling araw, gustong-gusto kong ako ang nag-aasikaso sa kanya. Masayang-masaya ako kung nakikita ko sya.

“Hanggang ngayon wala ka pa rin bang barkada, Yel?” tanong ni Santi bago pa man ako makasagot sa unang sinabi nya. “Dalaga ka na.”

Pinalaki kami ng aming mga magulang sa disiplina at tamang asal. Kaya seguro kokonti lang at piling-pili ang aking maituturing na kaibigan, at pati na rin si Santi, dahil sa pangangaral ng umampon sa amin na dapat pag-aaral muna ang asikasuhin bago ang pagbabakarda. Nung buhay pa sila, dapat nasa bahay na kami bago pa man mag-alas otso ng gabi.

“Pareho naman tayo, di ba,” ngiti kong tugon sa kanya. Bihira ko ring makita si Santi na may dalang kaibigan sa bahay. Kung may dadalhin man sya, hindi aabot ng isang oras at aalis na. Maliban na lang nung mga nakaraang buwan nang siyay magdala ng babae sa bahay; si Fe, na pinakilala niya sa akin na pinakamalapit sa lahat ng kaibigan nya. Maganda si Fe, nasa 19 pa lang sabi nya. Hindi gaanong matangkad ngunit matangos ang ilong at palangiti. Puti at makinis ang balat ni Fe na balahibuin. Balahibong-pusa, ika nga. Balingkinitan at maayos manamit. Mapagkamalan mong model si Fe. Talagang maganda. At sino bang Santi ang hindi mahuhuli ang puso sa isang kagandahang tulad ni Fe? Unti-unti, merong bumabalot na kakaibang pakiramdam sa aking katauhan tuwing makikita ko silang dalawa ni Santi na magkasama…na palagi kong tinatanong sa aking sarili bakit..selos!

At sinong babae ang hindi didikit kay Santi? Gwapo si Santi, mabait, matangkad at maskulado. Malapit sa quarters ng aming mga kasambahay may isang maliit na gym na kami lang ng pamilya ang gumagamit. Kaya maskulado si Santi. Moreno nga lang pero ang kanyang magandang pahabang mukha ang parang gumagayuma sa mga babaeng makakakilala kay Santi. Hindi ko alam kung ilang babae na ang dumaan sa buhay ni Santi. Hindi kasi sya palakibo. Silent type, ika nga. Hindi sya nag kukwento sa mga nangyayari sa paligid nya sa labas ng bahay. Si Fe ang unang babaeng pinakilala sa akin ni Santi na dinala nya sa bahay. At ang unang babaeng kanyang pinatulog sa kanyang kwarto…nang maraming beses.

“Dalaga ka na, Yel.” Isang gabi sinabi sa akin ni Ate Belinda, ang pinakamatagal na naming kasambahay nang akoy tumulong sa kanila sa paghahanda ng pagkain sa kusina para sa kanila ni Santi at Fe. Itinuturing ko si Ate Belinda na aking nakakatandang kapatid. “Pero mas maganda ka kay Fe at mas maputi. Mas matangkad ka din kesa kanya” dugtong nya. Hindi ko mawari bakit ikinukumpara ako ni Ate Belinda kay Fe. Seguro totoo. Naalala ko isang pagkakataon sinabi sa akin ng mama bago siya pumanaw na akoy likas na maganda at maputi. Sa edad kong katorse, sinabi ni Ate Belinda na akoy mapagkamalang 16; sinabi niya na pumoporma na ang hugis at korte ng aking katawan na bumabagay sa aking tangkad; na akoy kakaiba sa ibang mga nagdadalagang ka edad ko. Pati sa pananalita at pag-aasal. Kaya seguro maraming mga kalalakihan sa aming paaralan na high school at college ang umaaligid sa akin, nagpapadala ng kung ano-ano at nagpapalipad-hangin kahit akoy second year high school lang. Narinig ko na ring sinabi ito ng aking mga piling kaibigang babae. Alam ko rin kung sinu-sino ang mga babaeng naiinggit sa akin sa paaralan.

“Kumain ka, Yel. Sabayan mo ko,” parang napukaw ako sa aking mental trip nang hawakan ni Santi ang aking kamay upang paupuin para sabayan syang kumain. Hindi ako sanay kumain ng maramihan kapag hapunan. Kadalasan umiinom lang ako ng fruit juice blend o sabaw. Ingat din ako sa aking pangangatawan. Ngunit sa gabing yon, ewan ko, bakit ang sarap kumain. Akoy naupo kaharap ni Santi upang sabayan sya sa pagkain. Naamoy ko ang alcohol na lumalabas sa kanyang paghinga habang siyay kumakain.

“Hmmm..amoy chico,” sabi kong nakangiti na nakatingin sa kanya. Yon ang kadalasan kong naririnig na sasabihin ni mama kung nakainom si papa.

“Napasubo..” sagot niya.

“Si Fe?” iniba ko ang usapan dahil napansin ko ring halos mag-iisang buwan nang hindi nakabalik si Fe sa bahay. Medyo may halong selos ang aking boses. Umiling lang sya at ngumiti ngunit kalaunan, naging seryoso ang ekspresyon ng kanyang mukha. Matagal bago sya sumagot, “Wala na kami ni Fe, Yel.”

Hindi ko na tinanong pa kay Santi ang dahilan bakit wala na sila ni Fe. Umaapaw sa akin ang sobrang kaligayahan at hindi maipintang kagalakan sa aking narinig na wala na sila. Mahabang katahimikan.

“Kain na…” sambit nya na wari bay iniiwasang akoy magtatanong pa. Patuloy lang sya sa pagkain habang ako namay paunti-unting humihigop ng sabaw sa tasa. Pa sulyap-sulyap sa kanya. Mula nang madala ni Santi si Fe sa bahay at ilang beses silang sabay kumakain, hindi na ako sumasabay sa pagkain kay Santi. Sa tuwing matutulog si Fe sa bahay, hinahayaan ko na lang na sina Ate Belinda ang magdadala ng pagkain para sa kanila at akoy dumederetso na sa aking kwarto upang doon ko ibuhos lahat ng aking selos at sama ng loob. Ngunit ang kalbaryo na aking naramdaman ay hindi natatapos hanggat naririnig ko sila sa katabing kwarto na nag hahalinghingan na alam kung bugso ng kanilang pagtatalik. Alam kong masarap yon dahil na rin sa aking naririnig, nababasa at nakikita sa betamax minsan nung akoy nangahas na pumasok sa kwarto ni Santi at nakita ko ang mga hubot hubad na lalaki at babaeng nagtatalik sa magasin na nakatago sa ilalim ng kanyang lamiseta sa kwarto. Dahil akoy may tv at betamax player din sa aking kwarto, kinuha ko ang isang betamax tape sa katabi ng mga magasin na may title na sex at dinala sa aking kwarto at pinanood. Doon napukaw ang kakaibang kiliti at hindi maipaliwanag na tawag ng aking laman lalo na nang mapanood ko ang lalaki at babae na sarap na sarap sa kanilang mga kilos at walang humpay na halikan at yakapan. May sikretong kapilyuhan pala etong si Santi. Doon napukaw ang aking kaalaman sa kamunduhan na masarap pala kung ang ari ng lalaki ay pumapasok sa ari ng babae; dahil nang hindi ko mapigilan ang aking sariling daliring dumako sa aking basang pagkababae, doon ko natantong akoy nauuhaw sa haplos ng isang lalaki, na gaano ka sarap kaya kung ang aking pagka babae rin ang pinapasok ng ari ng lalaki at ang lalaking iyon na sumasagi sa isip ko ay walang iba kundi ang aking tinuturing na kapatid – si Santi.

Kaya sa tuwing si Fe ay matutulog sa aming bahay,kahit nag-aapoy na selos ang aking nadarama, inaabangan ko pa rin ang pagpasok nila sa kwarto ni Santi at idinidikit ko ang aking taenga sa dingding upang makinig sa kanilang ginagawa. Ang kama ni Santi ay dikit sa dingding ng aking kwarto. Kaya dinig na dinig ko ang mga hiyaw nila, pati lagatak ng kanilang mga dila at labi na senyales ng kanilang maiinit na laplapan. Pati hininga nila, dinig na dinig ko dahil ang paligid ng bayan namin pag gabi ay wala na halos sasakyang dumadaan. Ang tunog lang ng mahinang pag-andar ng aircon sa kwarto ni Santi ang mahinang ingay na nadidinig ko rin. Dinig ko rin ang ritmo ng langingit ng lumang kama ni Santi, na sa imahinasyon koy, ay ang mainit at mabilis na pagbayo ni Santi sa pagkababae ni Fe. At dito ko umpisang hinahaplos at pinipiga-piga ang aking umuusbong at tayong-tayong mga suso. Naririnig ko ang mga pigil na impit ni Fe sa simula na kalaunay naging isang hiyaw at pigil na sigaw. Kalaunan ay natutunan ko na ring maging mainit sa aking sarili at akoy naghuhubad at habang nag-aapoy ang kabilang kwarto sa init ng kanilang libog, pilit ko namang isinasagi sa aking isip na ako ang pinaliligaya ni Santi at tuwing sumisigaw silang sabay na silay lalabasan na ng kanilang mga likido, iniisip ko na ang aking daliri ay ang ari ni Santi na tumutusok sa aking makipot na ari at tumutumbok sa aking kuntil at sinasabayan ko si Santi sa pagbulwak ng kanyang puting likido katulad ng nakita ko sa palabas sa betamax. Minsan akoy inaabot ng madaling araw sa dingding sa pagpapaligaya sa aking sarili ng ilang beses kasabay ng pagtampisaw nina Santi at Fe sa hindi matawarang ligaya sa pagtatalik. Akoy natatapos na basang-basa kung maririnig na ang kanilang paghihilik senyales ng kanilang masarap na pagtulog. At akoy minsay nakakaramdam ng pandidiri sa aking sarili at nagtatanong bakit sa murang edad kong itoy, ang tindi ng tawag at bugso ng aking kamunduhan. At kay Santi pa na tinuturing akong kapatid.

“Dalagang-dalaga ka na talaga, Yel,” sambit ni Santi na syang gumising sa aking magandang panaginip. Tapos na syang kumain. Naramdaman kong umiinit ang aking kalamnan ng mapansin kong nakatitig na pala sya sa akin at pa minsan-minsay sumusulyap sa aking nakausling bagong sibol na mga suso sa ilalim ng aking t-shirt na suot. Nakalimutan kong magsuot ng bra.

“Katorse lang ko no?” mahinang sambit ko. Ramdam ko ang pamumula ng aking mukha at pilit na ikinukubli unti-unti ang aking cleavage sa aking maluwag at manipis na t-shirt. Nanibago ako sa kilos nya, lalo na nang pinipisil-pisil nya ang aking kamay, at hinahaplos-haplos eto na nagpatindi sa init ng boltahe ng aking katawan.

Iniwas ko ang aking kamay sa pagkakahawak nya. “Ikaw ha…..?”, lambing kung sabi. “Hmmmm..miss mo na si Fe, no?”

Umiling at ngumit lang si Santi. Titig na titig sa akin. Titig na para bang kinakain ng kanyang mga mata ang aking buong katauhan. Nakakapaso!

“Hoy…..he he he…,” sabi ko sabay abot ng aking hintuturo sa mukha nya. “Matutunaw ako nyan, ha?....kuya.”

Alam ni Santi na iniinis ko lang sya. Tinatawag ko lang syang kuya kapag naiinis ako sa kanya. Tumayo ako at iniligpit ang pinagkainan namin. Ngunit mabilis syang humakbang sa harapan ko at ginawaran nya ako ng halik sa noo, pagkatapos sa pisngi, malapit sa aking labi. Natulala ako at parang naging estatwa sa kinatatyuan ko. Hindi ko inasahan ang ganung eksena dahil kung hahalikan ako ni Santi noon ay sa noo lang. Hindi sa pisngi. Walang yakap. Ngayon, nakapulopot ang dalawa nyang kamay sa aking bewang.

“Tulog ka na, Santi, …..para maalis yang amoy chico mo,” pilit akong umilag sa kanya sabay tawa dala ang mga pinggang pinagkainan namin tungo sa lababo.

Hinugasan ko ang mga pinagkainan namin, at sa paglingon ko, wala na si Santi. Umakyat na seguro upang matulog. Nilinis ko na rin ang mesa at akoy umakyat upang matulog na rin. Ngunit hindi humiwalay sa akin ang kamakailan lang na mga pangyayari. Ang kakaibang titig ni Santi sa akin; ang kanyang paghaplos sa aking mga kamay. Ang kanyang halik, at ang yakap. Hindi ko maintindihan ang aking sarili. Pinagmasdan ko ang hagdanan patungo sa itaas na palapag. Naghihintay, na sana bumalik si Santi at ulitin nya ang ginawa kanina. May kakaibang init akong naramdaman. Sinisisi ko ang aking sarili bakit ko iniwas kanina ang aking kamay at ang aking sarili sa pagkakayapos nya sa akin.

Umakyat ako at idinikit ang aking mga tenga sa dingding ng aking kwarto. Tahimik. Nadinig ko ang malalalim na hilik ni Santi. Tulog na.

Pagkatapos kung magbanlaw sa banyo, akoy humiga na rin sa kama. Malamig ang gabi pero naisipan kong mag duster lang sa pagtulog. Hindi tulad ng karaniwang malamig ang panahon na akoy balot na balot kung matulog. Nandon pa rin at ayaw humiwalay sa aking isipan ang mga nangyari. Mainit ang aking katawan. Wala akong lagnat pero nag-iinit ang aking laman. Dumadaloy sa aking isip ang mga ginagawa nina Santi at Fe; ang kanilang mga halinghing at hiyaw sa kaligayahan. Ang kanilang pagtatalik ng ilang beses bawat tulog ni Fe sa bahay. Ang kakaibang titig ni Santi sa akin kanina at ang paghaplos ni Santi sa aking mga kamay, ang kanyang kakaibang halik at yakap.

Nakakabaliw na tawag ng kamunduhan sa mura kong katawan. Naramdaman ko na lang na ang aking mga kamay ay humihimas na sa tayong-tayo kung mga dibdib; at unti-unting nilalapirot ng aking mga daliri ang aking mga utong sa manipis kung duster na nagdala sa akin sa imahinasyong dinidilaan ni Santi ang mga ito. Ang sarap! Bakit kaya masarap? Basang-basa na rin ang aking hiyas. Bumubuka unti-unti ang aking mga hita. Ang sarap ng pakiramdam. Walang katumbas na sarap. Hanggang sa akoy nilamon ng aking antok at naiwan sa aking huling gising na kamuwangan na may mangyayari. May mangyayari sa amin ni Santi!

Itutuloy

Posted in: Taboo