Lolo Albularyo

Sa panahon ngayon, hindi na daw uso ang pagpapagamot sa mga albularyo. Ang makabagong medisina na ang sagot sa malalang sakit, pero bago magamit yon, dapat may pera ka o malakas ang kapit, kaya marahil ang mundo ay para na lang sa mayayaman.
Pero sa bayan ng Maligaya ay patok pa din ang sinaunang pagpapagamot. Dala ng kabagalan ng pag usad ng ekonomiya ng bayan at bihira lang ang may kakayanan magpagamot sa bigating hospital,napipilitan lumapit ang ilang residente kay Lolo Ambo.
Ang tirahan ni Lolo Ambo ay di mahirap tuntunin. Nasa paanan lang ito ng bundok , katabi ng ilog Silong. Kasama nya si Kaloy, nag iisang Apo nya, namatay na ang mga magulang nito ng matabunan ng gumuhong lupa ang bahay nila. Gayunpaman, ayaw pa rin lisanin ni Lolo Ambo ang lugar.
Sa edad na 65 ay may lakas pa ang matanda sa paglakad at maging pag sisibak ng kahoy. Ang apo naman nyang si Kaloy, sa edad na 15 ay tumigil na sa pag aaral para mag lako ng niluluto nyang meryenda. Sa ganong paraan nabubuhay ang dalawa, lalo't bihira ang nagpapagamot sa matanda, at minsan, wala pang bayad.
Ang mga kamay at langis na pinamana pa ng tatay ni Lolo Ambo sa kanya ang angking sikreto nya. Madami na xang napagaling na sakit, ibat ibang uri. Nabansagan tuloy xang Lolo Albularyo.
Ang ilan nyang pasyente ay dumadayo pa mula sa ibang lugar mapagaling lang ni Lolo Ambo,at kahit kelan, di sila binibigo ng matanda.
Masaya naman na ang mag apo pag may nagbigay sa kanila ng konting halaga, ngunit lingid kay Kaloy ay may lihim ang Lolo nya sa paraan ng pag gagamot.
Isang araw, malungkot ang dalawa, kagagaling lang ni Kaloy sa bayan para maglako, at tila sinampal ng kamalasan ang binata na di man lang nagalaw ang tinda nya. Ang matanda nama'y katatapos lang magsibak at ilang oras na ding naghihintay ng pasyente.
"Lo, ganito na lang ba tayo?" tanong ni Kaloy.
Tahimik lang ang matanda.
Maya maya lang ay may pumarada ng sasakyan sa tapat ng kubo nila,.
"eto apo, mukhang mayaman, sana lang magbigay" ika ni Lolo Ambo.
Agad kumilos si Kaloy para ihanda ang gamit pang gamot ng matanda. Si Lolo Ambo nama'y di na nag atubiling magpalit ng damit na basa ng pawis dulot ng pagsibak ng kahoy.
Mula sa sasakyan ay bumaba ang isang lalaking may katandaan na sa edad na 40, akay nito ang isang dalagang hapong hapo.
Napamulagat ang matanda sa nakita, tila anghel ang ganda ng dalaga. Mula sa likod ay nagsalita ang babae na kasama nila.
"tatang, nandito po kami para magpagamot, isang linggo na po may sakit anak namin" ika ng maluha luhang Nanay ng dalaga.
Napangiti si Lolo Ambo. .
Itutuloy. .