TRISIKEL 8

TRISIKEL 8

Pagkabukas palang ng pintuan nakita ng magkakapatid si tristan nakaupo sa gilid ng kamang nakangiting nakatingin sa kanila.

Tuloy kayo. ang pag anyaya ni tristan.

Timping pumasok ang magkakapatid, at nagkumuha na upuan at umupo ito sa harapan ni ni tristan. Di nakaligtas sa paningin ng magkakapatid ang panay sulyap ni tristan kay sarah. Sinu ba ang di patingin dito sa sout na puting tshirt na halos puputok na sa kasikipan. kaya bawat hugis ng katawan ginuhit ng sout nito. Na pinaresan ng skirt na hanggang gitna lang ng hita ang sukat kaya kita kita ni tristan ang makinis at bilogan nitong mga hita. Pero may isang bagay kumuha sa atensyon ni tristan. Ang kulay pula tila. kahit malabo alam niya matambok ang natakpan nito. Na syang ikinislot ng burat ni tristan. Dagdagan pa ang nakakaakit nitong kagandahan. Naputol nalang ang pagpapantasya ni tristan ng may magsalita.
Tris itatanung ko lang sana tungkol doon sa ibinigay mong cd. Sabi ni jean na gumughit sa mukha naguguluhan
Ah yon ba. totoo yun lahat. Ang nakangiting sagot ni tristan. Sya nga pala sinu ba sa inyo si lyka? Tanung ni tristan. Ako po sagot ni lyka na itinataas ang kamay. Pwede ba kitang makausap saglit. Di pa nakasagot si lyka lumakad na si tristan papalayo sa magkakapatid. Napatingin si lyka kay jean. Naintindihan naman ni jean. Kaya Tumango ito para ipahiwatig ang pagsang ayon.

dahan dahang tumayo si lyka at sinundan nya stristan nga ngayoy nasa harap ng bintana nakatanaw sa mga nagdaanang mga sasakyan sa kahabaan ng kalsada. Hanggang sa nakarating sya sa tabi ni tristan. Tumikhim si lyka para makuha ang atensyon ng lalaki.

Kadahilanang mapalingon si jean sa kinaroroon ng dalawa. Nakita na Panay tango lang si lyka habang nagsasalita si tristan.

ilang sandali pa umangat ang ang isang kamay ni tristan at lumapag ang palad sa balikat ng kapatid. tumatango na naman si lyka. Napansin nalang ni jean ang pagdaosdos ang kamay ni tristan pababa at buong suyo itong hinagod ang likoran ni lyka. Alam nya na umiiyak na naman ang kapatid kasi panay punas ng palad sa mga mata nito. maya maya tumango na naman si lyka.

halos di na makapagpigil si jean sa kanyang nakita tatayo na sana pero natigilan sya ng dahan dahan lumapit ang mukha ni tristan sa mukha ng kapatid. Sa di na kalayuang distansya umangat na naman ang isang kamay ni tristan habang tuloy tuloy ang paghagod ang isang kamay sa likoran. Hinawakan ni tristan ang baba ng kapatid at dahan dahan itong inaangat mula sa pagkayoko.

sa kabilang panig walang imik na yuko si sarah. nakatakip ang dalawang kamay sa mukha. Basang basa na ang mga palad sa mga luhang lumabas sa kanyang mata ng walang tinig na lumalabas sa kanyang bibig. Sa kakapigil nya sa pag iyak parang di na ito makahinga sa sobrang paninikip ng kanyang dibdib. kung wala lang iba tao malaman simigaw na ito ng napakalakas para malabas ang napiipong bigat sa kanyang puso.

Wala na siyang ibang naisip kundi ang magdarasal. Ito na ba ito na ba? Ito na ba ang karma ng mga ginagawa ko. Humingi na ng kapatawaran si lyka sa maykapal sa mga nagawa nyang kasalanan. At higit sa lahat hiniling nya na sana di siya sasaktan. Halos himatayin na siya sa kabang naramdaman. Ayaw man niya na mangyari ito pero hito na sila. Pinilit nyang patatagin ang loob. At harapin ng walang takot ang maaring mangyari. Pinunas ni sarah ang mga mata ng matapos humigop siya ng maraming hangin at ibinuga. Isang malalim na hininga ang pinakawalan nya para gumaan ng kaunti ang pakiramdam.

tuloy tuloy ang pag angat ng mukha ni lyka ng bumalik na ito sa tamang ayos. Hinawakan ni tristan ang magkabilang pisngi ni lyka. Di maintindihan ni jean ang naramdaman. unti unting nag iinit ang kanyang katawan sa mga nakita sa dalawa. habang nakahawak sa magkabilang pisngi ang kamay ni tristan inabot ng tig iisang daliri ang magkabilang mata ni lyka at buong lambing pinunasan ang mga luha habang nagsasalita si tristan tumango na naman si lyka tanda ng pagsang ayon sa sinasabi ni tristan at bumukas ang bibig ni sara ibig sabihin nagsasalita na rin ito.

Aayy!! Di napigilang mapasigay si sarah ng makita nya si lyka at tristan sa ganung eksena.at agad niyang tinakpan ang bibig na nandilat ang mga mata.

Napalingon ng sabay si jean, tristan at lyka sa kinaroroonan ni sarah.

Bakit? Tanong ni jean dahil sa pagkabigla. Wawawala ate. Ang bulol na sagot ni sarah.
Akala ko kung anu na? Kinabahan tuloy ako sayo.

Ibinalik ni jean ang mata sa dalawa nakita nya na kinamayan si lyka ni tristan ngumiti ito. At nagsign ito na kaya mo yan. Sinagot ng pagtango ng ulo ni lyka.

kumilos na ang dalawa pabalik kina jean at sarah. Nakita ni jean na naghiwalay ng daan ang dalawa si tristan papunta sa kanila si lyka naman papuntang pintuan. Sa pagtataka ni jean tinatanung niya ito kung saan pupunta. Pero di sumagot ang kapatid tuloy tuloy sa paglakad papuntang pintuan kaya napatayo si jean para puntahan ang kapatid. Pero biglang nagsalita si tristan. Jan ka lang huwag kang umalis sa inuopuan mo.
Bumalik sa pagkaupo si jean. At inilipat ang tingin kay tristan.

Saan pupunta si lyka? Tanung ni jean kay tristan. Hwag kang mag alala okey lang si lyka may pupuntahan lang syang kaligayahan? Ang sagot ni tristan na tumatawa. Anung ibig mung sabihin. Saan sya pupunta? Nagtatakang tanung ni jean. Huwag ka ngang aporado, malalaman mo rin mamaya. Kung ikaw naman ang ipatawag pagkatapos nila. Tinitiyak ko masaya yun. Sagot ni tristan na tumatawa
bakit mo ba to ginagawa sa amin bakit? galit na mungkahi ni jean
bakit ayaw mo ba nito ha? Alam kung gusto rin ito kaya tumahimik kana jan. Gayahin mo nalang kaya yang kapatid mo.

Lumapit si tristan kay sarah. Ahamm tikhim ni tristan. Agad namang napatingin si sarah dito.

Tristan: Anu pala ang pangalan mo.
Sarah: sarah po
tristan: ah ikaw pala si sarah
sarah: oo bakit?
Tristan: ah eh anu? Ang ganda mo.
Di na pinatulan ni sarah ang lalaki minabuti nalang niyang manahimik.

bago lumabas si lyka lumingon muna siya sa kinaruruonan ng mga kapatid. Di siya pinansin ng mga ito kaya tuloyan na siyang lumabas. Pagkasara palang muling bumalik ang kaba sa kanyang dibdib. Nagsimula ng siyang humakbang pasulong para puntahan ang sinasabing kwarto na makikita sa susunod na palapag kung saan may naghintay sa kanyang pagdating. Kahit anung pagpipigil sa sarili di niya mapigilang tumulo ang kanyang mga luha ng maisip ang mga sinasabi ni tristan sa kanya makaylan lang.

pakiramdam ni lyka parang na siyang himatay sa kaba at takot na naramdaman ng biglang.

Ayy!! Sigaw ni lyka

Miss sorry nagmamadali kasi ako, di kita napansin kaya kita nabangga, pasensya na talaga. Paghingi ng paumanhin ng isang binata habang inalalayang makatayo si lyka.

Its okey, kasalanan ko rin naman eh kasi di ako nakatingin sa daanan pasensya ka na rin. Sagot ni lyka

are you okey!!! Bakit ka umiiyak, nasaktan ka ba?tanong ng binata na nataranta

Wala okey lang talaga ako promise. Ng makita niya ang mukha ng lalaking nakabangga. Oh my god daniel . Napagkamalan niyang si daniel padilla ang lalaki. Halos magkahawig kasi ang mukha nito sa kanyang hina hangaang artista. Ang buhok, ang pananamit, at ang kilos kuhang kuha. Para syang nakakita ng libo libong bituing kumukutikutitap mga anghel nagkakantahan habang nakaupo silang pareho sa sa isang malawak na lupain at nakasandal sya sa matipunong dibdib ng lalaki habang mahigpit na pumulupot ang mga kamay nito sa kanyang baywang.
naputol ang pagpapantasya ni lyka ng may narinig na nasasalita.

Hellow!! Ang nasabi ng gwapong lalaki ng mapansin niyang nakatitig si lyka sa kanya. hinaraangan ng lalaki ang paningin ni lyka ng kamay nito na parang wiper na sasakyan ang kinikilos.
Mabilis binawi ni lyka ang paningin sa hiyang naramdaman. At itinuloy na ang paglakad.

Pansamantalang nakalimutan nya ang kinakaharap dahil sa gwapong lalaking nakabanggaan. May kung anung kakaibang naramdaman sya nito. Nabahiraan ng ngiti ang mga labi ni lyka sa kakaisip nya sa gwapitong lalaking di nya kilala. Nanghihinayang sya bakit di sya nakipagkilala dito nalaman sana nya kung saan ito nakatira.

Biglang nalaho ang masasaya nilalaro ng utak ni lyka ng marating nya ang pakay sinipat pa nya ulit ang numero ng kwarto, ito na nga yon sabi ng isip ni lyka. Inayos niya ang sarili, pinaplantsa niya ng kamay ang suot at sinuklay suklay ng daliri ang mahabang buhok.

Kaba at takot ang unahang nagsulputan sa dibdib ni lyka ng hawakan ng nanginginig niyang kamay ang door knob ng pintuan. Pero kailangan nya maging matatag. Huminga sya ng malalim saka dahan dahan pinihit ang door knob.

unti unting bumukas ang pintuan buhat ng pagtulak nito. Unang bumungad sa paninging ni lyka ang isang malaking kama na binabalutan ng mapuputing tila may malaking bulaklak na nakaburda sa gitna.

Ng tuloyan ng bumukas ang pinto. tamihik syang pumasok habang sinasalik ng mga mata niya ang paligid. wala siyang nakitang tao sa loob.

Tinungo nya ang kama para umupo mukhang bibigay na ang lakas ng kanyang tuhod sa panginginig. Pagkaupo doon nya nakita ang isang lalaki sa tapat ng bintana may hawak itong baso na may laman na kulay red. Lalong lumakas ang kaba ng kanyang dibdib ng makitang uminom ang lalaki, baka lasing na ito. Lord help me. Napatawag si lyk ng di oras sa panginuon. Parang tinamaan ng kidlat ang katawan ni lyka sa panginginig ng dahan dahang lumingon sa kinaroroonan nya ang lalaki.