Bumigay si Jeanne

Bumigay si Jeanne
By Arnie
Ang storyang ito ay may kinalaman sa incest. Hindi ko malaman kung maituturing na incest ang relasyon ng isang mag-amain subalit si Jeanne ay halos tunay na anak ang turing ko ng maganap ang hindi dapat maganap. Basahin niyo na lamang at kayo na ang humusga.

Una kong nakita ang batang si Jeanne 7 taon na ang nakakaraan. Pinakilala siya sa akin ni Rhonda nung kami ay di sinasadyang magkita sa isang mall sa Masbate. Kaklase ko noong high school si Rhonda. Siya ang kauna-unahan kong naging girlfriend at ako naman ang una niyang boygriend. Masaya kami pero dahil sa mga bata pa kami ay hindi naging seryoso ang aming relasyon hanggang noong kami ay makatapos na ng high school at tuluyan nang nagkahiwalay ng landas.

Sa Maynila: Pinaluwas ako sa Maynila ng panganay kong kapatid na noong panahon na yon ay nagtatrabaho sa Pagcor bilang isa sa mga accountants ng maunlad na proyektong ito ng gobyerno. Dahil sa magandang trabaho ng kapatid kong iyon ay nagpasya ang mga magulang ko na sa Maynila na lang ako patirahin upang mapag-aral ng kapatid ko at nang sa gayon ay masubaybayan na din niya ako at hindi masayang ang perang gagastusin sa pag-aaral (may pagka-lakwatsero kasi ako ng konti, hehehe). Nag-aral ako sa FEU at dahil sa matindi ang bantay ko ay natapos ko kagad ang kursong aking napagpasyahang kunin. Nagkaron na din ako ng trabaho na siya din namang kinatuwa ng mga magulang at kapatid ko dahil walang naaksayang oras at ako’y nakakuha kagad ng magandang trabaho.
Naging puspusan ang aking pagtatrabaho dahil sa pangarap ko na ding tumaas ang katungkulan dito sa kumpanyang pinapasukan ko. Masigasig kong ipinakita sa mga nakatataas ang aking kakayahang maresolba ang lahat ng problema ng bawat departamentong ipinahahawak sakin at dahil sa kakayahan kong yon makalipas ang 8 taon ay inatasan ako ng pamunuan na permanenteng pamahalaan ang isang departamentong nangangailangan ng lubos na atensyon upang matawiran ang mga problema na kaakibat ng kasalukuyang mabilis na pag-angat nito dahil na din sa mabilis na pag-asenso ng buong kumpanya. Sa medaling sabi ay nai-promote ako bilang department supervisor ng isang division na siyang nagging dahilan upang naging mabilis ang pag-angat ko sa estado sosyal. Doon ko naisipang bumalik at magbakasyon sa Masbate.

Sa Masbate: Naging masaya ang muling pagkikita namin ni Rhonda. Niyaya ko silang mamasyal dahil napag-alaman kong wala naman palang asawa si Rhonda at walang naghihintay sa kanila. Naanakan siya ng boyfriend noong siya ay 21 years old pa lamang at daglian siyang iniwan nito nang malaman niyang nabuntis niya si Rhonda. Sa tulong ng kanyang mga magulang ay nairaos niya ang panganganak at ginampanan niya ng buong puso ang obligasyon ng isang “single mom”. Noong panahong iyon ay pareho kaming 30 years old ni Rhonda at si Jeanne naman ay 9 na taon pa lamang. Napakagandang bata ni Jeanne at bamaman at 9 pa lamang ito ay bakas na dito ang angking kagandahan at pagiging likas na kahinhinan at pagkamahiyain. Napuna ko din sa bata ang madalas niyang pagtingin sa akin at sa tuwing mahuhuli ko siyang nakatitig ay bigla niyang ibababa ang kanyang paningin at mahahalata sa kanyang kilos na siya ay napapahiya. Napansin ko ang paghanga niya sa akin noon dahil na din siguro sa klase ng aking pananamit at pagkilos. Iba na nga siguro ang dating ko dahil matagal na din naman akong naninirahan sa Maynila. Sa 2 linggo kong bakasyon sa Masbate ay halos araw-araw kaming magkakasama nila Rhonda at Jeanne. Wala kaming ginawa kundi mamasyal, kumain sa magagandang restaurant, manood ng sine o kaya’y maghang-out lamang sa apartment na tinutuluyan nilang mag-ina. Bumili ako ng mga board games at kadalasan ay maghapon kaming naglalaro nito. Napalapit ng husto ang loob ko sa dalawa at ganon din naman sila sa akin kaya nang dumating ang araw na ako’y kailangan nang bumalik sa Maynila ay nababakas sa kanila ang kalungkutan. Lalo na si Rhonda na bagaman at walang nangyari sa amin sa buong 2 weeks na bakasyon ko ay halatang nahuhulog na muli ang loob niya sa akin. Si Jeanne naman ay halos tumulo ang luha dahil sa alam kong kasabikan niya sa pagmamahal ng isang ama na 2 linggo kong naibigay sa kanya at ngayon ay daglian kong babawiin. Aalis akong mabigat ang dibdib subalit alam kong darating ang araw na magkikita-kita ulit kami. Hindi ko lang alam sa ngayon kung kalian…
itutuloy