Hot Escapades - Chelsea (chapter 12)

(What's up?Malapit na natin marating ang ending ng story na itoAnd I'm currently accepting requests para magpagawa ng stories featuring celebritiesJust let me know in the comments or pm me)

-------

Nasa living room si Kobe nang may narinig siyang kakaibang tinig mula sa banyo. Kaagad siyang tumakbo doon upang masilip kung ano ang tinig na ito. Namangha siya nang makita si Cindy na nagduduwal at nagsusuka!

"Cindy? What's the matter?"

Hindi sumagot si Cindy at nagpatuloy sa pagduwal ng dugo. Naiintindihan naman ni Kobe kung bakit siyanagsusuka ng ganito. Isa lang ang ibig sabihin nito.

Buntis kaya si Cindy?

Nang matapos na ang pagduwal ni Cindy ay nagsalita ito. "K-kuya... Don't worry about me... Okay lang ako..."

"No, Cindy. You don't look fine to me. Ano ba kasi ang nangyari?"

Tumahimik si Cindy at hindi nagsalita. Ayaw sana niya sabihin ang naganap noong nagtalik sila ni Darius sa birthday party ni Kobe. Ayaw niyang magalit ang pinsan niya dahil alam na alam niya kung paano ito magalit. Nagdadalawang-isip siya kung aaminin niya ba tungkol sa nangyari o hindi.

"I thought so," sabi ni Kobe. "Mukhang kinakabahan kang aminin sa akin ang nangyari, tama? Huwag kang mag-alala. Hindi ako magagalit. Nandito lang ako upang suportahan ka. After all, ako ang nag-aaruga sa'yo simula nung namatay ang mga magulang mo."

"If you have the strength to tell me the truth," patuloy nito, "just let me know." Tumatak ang mga salitang yun sa isipan ni Cindy at nagsimulang tumulo ang luha niya.

"Kuya..." bulong ni Cindy at niyakap si Kobe nang mahigpit. Tuluyan nang naging emosyonal si Cindy dahil hindi niya kayang aminin ang nangyari sa kanila ni Darius. Ilang saglit pa'y lumisan na si Kobe at marahil may pinuntahan ito.

Nang naiwan si Cindy sa living room, iniabot niya ang phone niya at tinawagan si Darius. Nagri-ring lang ng nagri-ring, at di nagtagal ay cannot be reached na ito. Hindi makapaniwala si Cindy at sinubukang tawagan ulit si Darius. Katulad kanina, cannot be reached pa rin ito. Tila nawawala na sa sarili si Cindy dahil hindi niya ma-contact si Darius. Kailangan ito malaman ni Darius na nabuo ang pag-iibigan nila kahit one night stand lang ito. Nawawalan na siya ng pag-asa na makita niya pa ulit ang kalaguyo.

"Darius..." hikbi ni Cindy. "Bakit mo ako ginanito..."

Dumating ang gabi. Nasa kuwarto si Cindy at pnagmasdan ang isang bagay sa dresser niya. Isa itong pregnancy test kit. At may kalakip itong sulat.

"Cindy. Kaya ako bumili ng pregnancy test kit dahil talagang nag-aalala na ako sa'yo. Nag-alala ako sa magiging kinabukasan mo. Pero hindi ko pa alam kung tama nga ba ang mga hinala ko. Kung ano man ang magiging resulta, positive man o negative,hindi ako magagalit sa'yo. Magpakalakas ka lang ng loob. I'm always here for you. Love, Kobe"

Nagig emosyonal ulit si Cindy dahil sa sulat na nakalakip sa PTK. Sobra siyang na-touch sa naging mensahe ni Kobe. Dahil dito'y lumakas na ang loob ni Cindy na magpa-pregnancy test. Ilang minuto pa ang nakalipas ay nagulat si Cindy sa naging resulta.

Naging kulay pink ang lumabas sa window.

Buntis si Cindy!

Magkahalong saya at lungkot ang nararamdaman ni Cindy ngayon. Masaya dahil pangarap din niya talagang magkaroon ng anak. Kahit mas maaga itong nabuntis sa edad na 19 (24 ang ideal age niya para mabuntis), lubos pa rin ang saya niya tungkol dito. Sa kabilang dako, malungkot din siya dahil hindi pa alam ni Darius ang balitang buntis siya. Kaya nagpasya siyang subukang tawagin ulit si Darius sa phone.

Ngunit cannot be reached pa rin ito.

Tumulo ang luha ni Cindy. Hindi niya talaga ma-contact si Darius. Ano ba kasi ang nangyari? Nagpalit na ba siya ng number? Kailangan ba niya ng space? May iba na ba siyang kinakasama?

Tila nalilito na si Cindy. Kailangan niyang makahanap ng paraan para masabi kay Darius ang balita ng kanyang pagbubuntis.

Ngunit nakapag-desisyon na rin siya sa wakas.

------

Hinatid ni Dave si Chelsea sa bahay ng dalaga. Pareho lang silang tahimik for the entire duration of the trip hanggang dumating na sila sa gate ng townhouse.

"So this is where you live," sabi ni Dave. "Eh di ngayon, puwede na kitang bisitahin dahil alam ko na kung saan ka nakatira?"

Tumingin si Chelsea sa kanya. "Dave, what happened was a very big mistake. Hindi sana ito nangyari."

"No, Chelsea," pagbawi ni Dave. "What happened was the most beautiful thing that ever happened in my entire life. I love you."

"But I never loved you," sagot ni Chelsea.

"I can't believe this," ani Dave. "If it is, then what are you doing in our building? What's your purpose for being there on our floor?"

"I made a very big mistake," usisa ni Chelsea. "It's a mistake that I paid a very heavy price for. Because of this mistake, I've lost my precious gift of virginity."

"If you didn't feel the same way as I did, then you wouldn't have the time and effort to see me."

"Dave..."

"Chelsea, ang pagdating moang pinakamagandang kaganapan na nangyari sa buong buhay ko. What happened tonight is the greatest thing there ever was. Why are you so mad about it?"

"Dave, I already told you many times that I'm seeing somebody, right?" wika ni Chelsea na muling nangingilid ang luha. "What we did, what I did, I compromised his trust; and betrayed it."

Dagling tumahimik si Dave pagkatapos tumingin siya kay Chelsea. "Do you love him?"

Hindi kumikibo si Chelsea at ibinaling ang atensyon niya sa isang gilid. Hinaplos ni Dave ang mukha ng dalaga at ibinaling ito paharap sa kanya at muling tinanong ito.

"Let me ask you one more time: do you love him?"

"Yes," sagot ni Chelsea at ibinitbit ang clutch bag niya at lumabas ng sasakyan. Sinundan ni Dave ang tingin ni Chelsea mula sa pagpasok nito ng gate hanggang sa makapasok na ito sa loob ng townhouse.

-------

13th floor. Pamintuan Engineering Corporation Office. 11am the next day.

"Mr. Erasmo, can I see you in my office?"

Nasa harapan ni Dave si Mr. Markus Maglasang, ang vice president ng kumpanya nila. Engineer for 20 years na itong si Mark. Naabutan niya ang may-ari ng kumpanya na si Mr. Hermogenes Asistio Pamintuan nung ito'y very active pa sa kumpanya. Isang bihasang civil engineer itong si Mark na dahil sa husay nito'y na-promote hanggang maging vice president for operations ng kumpanya. Ang problema lang dito kay Mark ay mayabang ito at mapang-asar. Lahat ng mga baguhang inhinyero ng kumpanya ay hindi nakakatakas sa mga masasakit na kritisismo at inflammatory na remarks nito. Mapagmura, mapanlait at nananakit pa ng katrabaho kung hindi sumusunod sa gusto niya ang mga co-workers niya. Ito ang unang deskripsiyon nila kay Mark.

"Sit down, Mr. Erasmo," sabi ni Mark kay Dave. Nang nakaupo na ang dalawa ay tiningnan nitong mabuti si Dave bago magsalita.

"I've been a civil engineer for 20 years and counting," wika ni Mark. "I've seen people like you come and gone to be the best. On the other hand, I've seen some succeed while others fall like wilted flowers."

"I know a wilted flower when I see one, Mr. Erasmo," patuloy nito habang nakaturo ang daliri kay Dave. "Wilted flowers, employees, defiantly chips away at company funds and assets and because of that they should be disciplined... or terminated."

"Did I do a violation, sir?" tanong ni Dave.

"I was informed about this so-called activity of yours," sabi ni Mark. "What in the world were you doing down there at Krispy Kreme at 9pm, flowers in one hand just standing there like an idiot when you should be in the office finalizing the new drafts of the upcoming projects?"

"Sir," nagpipigil na wika ni Dave, "my office hours are between 9am to 7:30pm. As far as I'm concerned, I dutifully complied with the schedule the company gave me. In addition to that, the drafts have been finalized already and awaiting your signature... sir. And one more thing, whatever I do after 7:30pm is none of your business, sir."

"You son of a bitch!" nagtaas na ng boses si Mark at nag-tap na sa mesa. "How dare you put that tone on me!"

"I'm only saying the real truth, sir," sagot ni Dave. "For one, I never violated the rules of this company."

"You think you could get away with this, huh?" sagot ni Mark. "You fucking insulted me, with that tone of voice. You insulted the vice president for operationsof this damn company! And because of that, I'm cutting you off. Today."

"What?!" galit na sagot ni Dave. "Are you telling me because I simply stood up for myrights, you're terminating me without warning?"

"No one speaks louder inside this office but me! Do you understand?"

"Well, since you're terminating me, you're no longer my damn boss!"

"Hell right. You are!" angal ni Mark at ipinindot ang buzzer. Pumasok sa eksena ang secretary ni Mark. "Get this man out of this fucking building. Now!"

"You'll defintely gonna regret this, big time," ani Dave. "I'm really looking forward to see that sad look in your bullshit face again."

Nag-sarcastic laugh si Mark. "But not as sad as someone who had just lost his hard-earned job. Security. Get him out of here."

Dumating ang dalawang security guard at hinila si Dave palabas ng opisina ni Mark. Laking gulat ng lahat ng tao sa opisina sa nangyaring unexpected turn of events. Gustong magwala si Dave sa galit ngunit pinigilan siya ng mga sekyu.

"Sir, awat na po, Huwag na po kayong gumawa ng eksena dito," wika ng isang sekyung matagal na kakilala ni Dave.

"Sige na, sir; kunin niyo na ang mga gamit ninyo para wala nang gulo," sabi din nung isa. Nag-ayos si Dave ng sarili at tahimik na pumunta sa work table niya. Habang kinukuha niya ang mga gamit ay narinig niya ang boses ni Kyla sa cubicle sa dulo.

"Ganyan ang napapala ng mga mayayabang at inconsistent," wika ni Kyla. Pinuntahan ni Dave ang cubicle ni Kyla na kung saan nakita nito na kampanteng nakaupo.

"So Kyla," ani Dave. "I see you had your hand on this. You happy now?"

"Of course! I told you I'll come to get you, no matter what it takes; didn't I," sagot ni Kyla. "May you fall forever, Dave. Rot in hell!"

Hindi na nakayanan ni Dave ang naghahalong emosyon sa loob niya kung kaya't nagpasya na lang ito na umalis ng opisina. Sa parking lot na nasa basement ay doon niya ibinuhos ang kanyang sama ng loob. Ilang saglit pa'y pinaharurot na niya ang sasakyan palabas ng basement. Pagdaan niya sa kanto'y napansin niyang wala na dito ang Land Rover ni Chelsea. Umiling si Dave dahil kinuha ni Chelsea ang sasakyan nito nang hindi man lang siya binibisita sa opisina niya.

------

"Chelsea, puwede ba tayong mag-usap?"

"Sure, tita," sabi ni Chelsea na kakarating lang lulansa pagkuha ng Land Rover niya sa tapat ng building nila Dave.

"I really don't know kung paano ko ito sasabihin sa'yo," wika ni Jessa. "But before that, kumusta na ba kayo ni Ivan?"

Napasimangot si Chelsea. "Tita, hindi ba iniiwasan ko si Ivan? At isa pa, matagal nang hindiyun bumibisita."

Hinawakan ni Jessa ang kamay ni Chelsea. Halos nabahala ito. Hindi niya alam kung paano sasabihin ni Jessa ang tungkol sa relasyon nila ni Ivan.

Nanlaki naman ang mata ni Chelsea at parang nakuhang basahin ang kilos ng tiyahin. "Tita, sinaktan ka ba niya? What I mean is, nagpumilit bang pumasok ang lalaking yun, at---"

"No, hindi ganoon, Chelsea," putol ni Jessa. "Hindi kasi ganoon ang nangyari. Kasi... ahh.. uhmmm... Si I-Ivan k-kasi... u-uhmmm..."

"Relax, tita. Slow down," ani Chelsea. "Tell me what's on your mind right now."

Tumingin si Jessa na nahihiya ng husto sa pamangkin. "Nagyaya kasi si Ivan na magpakasal kami."

Nakanganga si Chelsea ngunit walang lumalabas na boses dito.

"Naging kami kasi, Chelsea," patuloy ni Jessa. "Siya na ang nanligaw sa akin, tapos eh..."

"Kayo?" nakangiting sabi ni Chelsea na may halong pananabik ang tinig, "You and Ivan?"

Tumango si Jessa. Ilang saglit pa'y nagyakap si Chelsea sa kanya nang mahigpit. "I knew it! Wow, tita; after more than a decade of waiting! How does it feel?"

Napangiti si Jessa. Umikot ang mga mata nito na nagkukunwaring nag-iisip at tiningnan ang mga mata ng pamangkin pagkatapos.

"You seem to like it, huh?" pambibiro ni Chelsea. "You do like it vey much, ano?"

"Hindi ka ba nagagalit sa akin?" tanong ni Jessa.

"No, tita; ba't naman ako magagalit?" usisa ni Chelsea. "Alam mo ba kung bakit hindi ko gusto si Ivan? It's not naman because hindi maganda ang pag-uugali niya. No, ang bait-bait nga niya, eh. Ang kaso lang, I just couldn't imagine myself with an older man."

"Eh bata pa naman si Ivan, ah?"

"He's 37, tita," sagot ni Chelsea. "Bata lang talagang tingnan si Ivan because he's still trim for his age."

"Thirty-seven na siya?" tili ni Jessa sa gulat. "So this means 2 years lang ang age gap naming dalawa?"

"Exactly, tita. Kaya naman it's no wonder at all na mabibighani siya sa'yo."

"Loko-loko din kasi yun!" sambit ni Jessa. "Wala siyang binabanggit sa akin!"

"So, kailan niyo balak magpakasal?"

"I just want to inform you about this. As of now, ipagplanuhan pa lang namin kung kailan."

"Do you love him?"

Dagling natigilan si Jessa. Ilang sandali pa'y ngumiti ito. "Yes. Mahal ko na siya."

"Eh siya? Mahal ka ba din niyang talaga?"

"It's him na nagyaya sa akin tungkol sa kasal. Ang sabi ko sa kanya, kahit mabuo---"

"Mabuo?" tili ni Chelsea. "Did you mean tita na, magkaka-anak ka na ba for the first time in 15years? In fairness naman for him, ang bilis naman nitong si Ivan, ha?"

"Not sure pa," saway ni Jessa. "Pero nasa kasasagan ako ng fertility ko kaya malaki ang chances na mabuntis ako."

"Talaga? Let's see, hindi ba one hour ahead ang period ko. But that still counts as the same day. So sabay ang period natin kahit papaano. Kaya---"

Biglang napatigil si Chelsea. Doon na niya nalaman na magkasabay pala ang menstrual cycle nila, kaya pareho ang menstrual period nila. Kapag nireregla ang tita niya, may regla din siya. Kahit one hour ahead ang menstrual period ni Chelsea, counted pa rin yun as the same day. Kapag nasa kasagsagan ng fertility ang tita niya, that means...

"Oh, napatigil ka?" wika ni Jessa.

Napatitig si Chelsea kay Jessa.

----ITUTULOY----