1. Home
  2. Stories
  3. SUGO (Kabanata II)
Filipino Sex Stories

SUGO (Kabanata II)

59 minutes
Title: SUGO

Author: Celester

Genre: Fantasy, Horror, Adventure, Drama, Erotic

KABANATA II: A NEW FRIEND IN A NEW WORLD

Sa abandonadong gusali nakaparada ang mga kotse sa may parking lot at may isa pang dumating na Van, nag park ito sa dulo pagkatapos ay bumaba yung driver. Binuksan niya ang pintuan sa gilid nang Van at bumaba ang naka corporate attire na lalaki, maputi ito, may balbas sa mukha, matangos ang ilong, matangkad at sa itsura nito ay nasa mid 50s. Nag sindi ito nang tobacco at hinithit buga. Bumaba naman ang kasunod niyang kasama na mataba at halos kasing edad lang sila. "Boss andito na po tayo " Sabi nung driver. "Sige." Sagot naman niya. "Teka! Saan ba to sir?" tanong nang kasama niyang mataba. Tumingin ang naka corporate attire sa kanya at sabing "Basta sumunod ka nalang." "Bumaba na kayo at pati na rin yung nga bihag." Dagdag pa niya. Bumaba pa yung tatlong tahunan niya sa may pangalawang backsit tapos ay pumunta sa likod nang Van at binuksan ang pinto nito. Tumambad sa kanila ang tatlong babaeng bihag, pareho silang naka long dress marahil galing sila sa date, nakagapos ang dalawang kamay at paa nito sa pamamagitan lubid. Naka blindfold ito at nakatakip ang bibig gamit ang tape. Niluwag at tinanggal ang lubid sa may paa nila at tsaka nila ito binababa sa Van. "Baba!" sabi nung lalaki. Agad sila bumaba. "Boss, ano ba gagawin natin sa bihag? Tanong nang tauhan niya. "Ipasok natin sila sa loob nang gusali." Sagot nang boss nila habang nag tobacco. "Sige po boss…" sabay sabi nang tatlong tauhan niya. Tinanggal ang blindfold at tape na nakatakip sa bibig nang mga babaeng bihag nila. Duon sumigaw nang saklolo ang mga bihag pero walang makakarinig sa kanila dahil nasa abandonadong gusali sila na nasa gita nang kagubatan. "Saklolo!... Tulungan niyo kami!... Huhuhu!" Sabay sigaw ng saklolo ang mga bihag. "Haha! Walang makakarinig kahit ano pang sigaw niyo." Sagot naman nung isang lalaki. "Mga hayop kayo! Mga manloloko! Matapos nyo makipag group date sa amin! Nilagyan niyo pa nang pampatulog ang iniinum namin. Pakawalan niyo kami." Galit at pilit nagpupumiglas ang mga tatlong bihag. "Hmmm.." sabi nang boss. Lumapit ito sa kanila. Hinithit buga ang tobacco sa kanila. "Gusto niyo bang pakawalan ko kayo?" Tanong nang boss nila habang nag hithit buga. "Oo… Oo… Hinahanap na po ako ng mga magulang ko. Huhuhu." Sabi ng mga isang babaeng bihag nila. "Parang awa nyo na po. Huhuhu! Please lang pakawalan nyo kami. Huhuhu!" Sabi naman nung isa. "Kung ganun sundan ninyo ako papasok sa gusaling yan at kung hindi…" Sagot nang boss nila. Ang mata ito ay biglang nagbago ang kulay at naging pula. Pati na rin ang mga tauhan niya. Nahintakutan ang tatlong babae at umiiyak ito sa takot. "Huhuhu! Huwag po! Huwag nyo kami papatayin. Pakawalan ninyo kami… huhuhu!" sabi nung isang pang babae. "Pakakawalan ko naman kayo basta sundan niyo ang utos ko!" Galit nang boss sa bihag nila. Mas lalong natakot ang mga tatlong babae sa ipinakita ang leader nang nagdukot sa kanila kaya wala silang magawa kundi sumunod nalang sa utos nang leader na nagdukot sa kanila. Hindi ito napansin nung matabang lalaki na kasama niya at nagtanong ito kung ano ang ginawa niya sa mga tatlong babaeng bihag nila. "Sir? Ano ba ginagawa mo sa kanila at bakit takot na takot sila?" Tanong niya. "Tapos ang gaganda nila sir. Pwede natin sila maging alipin sa laman o sex slaves hehehe. " Dagdag pa niya. "Tumahinik ka! Kahit papaano nangingibabaw pa rin ang kamanyakan mo." Giit pa nung lalaking naka corporate attire habang nagtobacco. Nagsimula na sila lumakad papalapit sa entrance ng building kung saan may nagbabantay na taong naka itim na hood at naka suot nang kulay itim na mahabang damit na parang kulto. "Magandang gabi sa inyo." Sabi nang boss nila. "Magandang gabi rin sa iyo. May dala ba kayong panahuin?" Tanong nang nakabantay sa gusali. "Oo at andito sila. Pasok na kayo." Utos niya. "Sige pasok kayo." Sabi nang nakabantay. Habang papasok na sila sa gusali , naka paligid sa kanila ang ilang-ilan mga kandila na nagsisilbing liwanag sa loob ng gusali. Mas lalong natakot ang tatlong babae marahil sa isip nila ay may masamang mangyari sa kanila. Nanginginig sila at nagdarasal baka sakaling may milagrong mangyari sa kanila. "Nakakatakot… Huhuhu!" Sa isip nung isang babae. "Mukhang papunta kami sa impyerno." Sa isip naman nung isa. "Lord sana makawala kami dito." Dasal naman nung isa. "Hehehe… Makakawala rin kayo." Nakangising sagot nung lalaking nagbihag sa kanila. Matapos yun, nakarating na sila sa atrium nang building at nakita nila sa dulo nang atrium, may isang taong nakasuot nang mahabang damit na kulay itim at naka hood ito. Nakatalikod ito sa kanila at napansin nila na may guhit sa likod nang damit. Ayon sa nakikita nila sa guhit na nasa likod nang mahabang damit nakatayong tao sa isle ay isang bungo ng tao na may dalawang mahabang sungay sa ibabaw nang bungo. "Simbolo nang dyablo." Mahinang sabi nung lalaking naka tobacco. Yumuko sila lahat maliban sa lalaking mataba at mga bihag nila. "Andito na pala kayo Eddie." Sabi nung misteryosong tao na nakatalikod sa kanila. "Andito na ang bihag namin." Sabi ni Eddie Montemayor, ang ama ni Alex Montemayor. "Siya nga pala ipakilala ko sa inyo si Greg Villareal, ang guidance counselor sa pinapasukan niyang trabaho sa mataas na paaralan dito sa probinsya." Ipinakilala niya si Greg sa misteryosong taong nakatayo sa may isle habang nanatiling nakayuko. "Makatutulong siya sa atin kamahalan." Dagdag niya. "Teka sir! Sino ba siya?" Tanong niya at nanginginig din sa takot. Muli humarap si Eddie kay Greg mula sa pagkayuko niya sa kanilang pinuno. "Huwag kang mag-alala dahil gagawin ka naming alipin. Hahaha!" Sagot ni Eddie at humalakhak ito sa kanya. Bigla niya ito hinawakan sa leeg gamit ang kaliwang kamay tapos hinigpitan at binuhat niya ito paangat sa kanya. Binuka niya ang baba ni Greg gamit ang kanang kamay niya pagkatapos linapit niya ito sa bunganga niya at may lumabas na itim na usok sa baba at papasok kay Greg. Pagkatapos dun, binitawan niya si Greg. Bumagsak ito sa sahig at nangingisay ito. Ilang segundo lang ay tumigil ito sa pangingisay at tumayo ito. Humarap ito sa kanya, yumuko ito at bumati. "Magandang Gabi po Sir at Maganding sa inyo kamahalan." "Magandang Gabi sa iyo Greg." Sagot ni Eddie. Ang ginawa niya kay Greg ay dinungisan ang kaluluwa niya para maging kasapi nila ito at maging kampon nang kadiliman. Gulat na gulat ang mga tatlong babaeng bihag nila at nahintakutan sa ginawa ni Eddie kay Greg. "Si…si…sino kayo?! Mga kampon ba kayo ni Satanas?!" sabi nung isang bihag nila. Tumingin si Eddie sa kanila, nakangisi ito at ang balintataw niya ay pula rin. "Maging kasapi na rin kayo… Hahaha!" humalakhak si Eddie sa kanila. "Oras na kamahalan." Dagdag niya at humarap ito sa nakatalikod na taong naka hood. Yung taong naka hood ay humarap ito sa kanila. Binaba niya ang hood at nagpakita na rin ang mukha. Marami itong pintado sa mukha niya, ang mata niya ay parehas kay Eddie, kalbo ito pero marami ring pintado. Halos buong katawan niya ay maraming pintado. May hawak itong itim na aklat. Ang cover page ito ay may disensyo na bungo nang tao. Binuksan niya ang aklat. "Quaeso revela, princeps tenebrarum! (Magpakita ka, Prinsipe nang Kadiliman!)." Sabi niya habang nakabukas ang aklat. Lumabas ang itim na usok sa aklat, unting-unti ito naging hugis kalansay nang tao ang aparisyon, nakatayo ito sa harapan niya. "Quid servies? (Ang maipaglilingkod mo?)" Sabi nang Aparisyon. "Quaerimus an hoc tempus sit serendi terrorem? (Nais namin malaman kung ito na ba ang panahon para maghasik nang lagim?)" Sabi nung taong nagbukas sa aklat. "Ita sed maiore vi opus est (Oo ngunit kailangan niyo pa nang dagdag pwersa)." Sagot nang Aprisyon sa kanya. "Praeter Engkanto et Engkantada, quos collegistis, mortales gignite (Bukod sa mga dugo ng Engkanto at Engkantada amg nalikom ninyo, magpalahi kayo gamit ang mga mortal)." Sagot nang aparisyon sa kanya. "Fac ergo te membrum, ut vires tibi addas (Pagkatapos gawin nyo rin kasapi para dagdag lakas na rin sa inyo)." Dagdag niya. Duon unti-unting maging itim na usok at bumalik sa aklat na hinawakan nang leader ni Eddie. Ilang segundo ang katahimikan, nagsalita si Eddie. "Kamahalang Chrollo! Ano ang sunod na hakbang ang gagawin natin?" Tanong ni Eddie kay Chrollo. Si Chrollo ay pinuno nila Eddie ang lihim nang samahan ng mga kulto sa probinsya nang Bukidnon. "Hmmm…" sagot ni Chrollo. Bigla ito tumaghoy at nagsulpotan ang mga itim na nilalang, ang mga maligno. Iba'it ibang maligno sumulsulpot sa galing pa sa ibang lugar nang Pilipinas tulad nang busaw, nuno sa punso, berberoka at iba pa. Nagulat ang mga babaeng bihag nilang Eddie at sumisigaw ito. "Mga maligno!" sigaw nila at naiiyak sa takot. "Oras na para magparami kayo mga alagad nang kadiliman… Hahaha!... Hahaha!... Hahaha!" Halakhak ni Chrollo at hudyat nila para magparami at lalakas ang hukbo nila.

Nagising si Lando matapos mawalan nang malay dahil sa nilalang na nagpakilala sa kanya. "Hmmm… Huh? Haaa!" Sa gulat niya habang nakapatong si Twilly sa dibdib niya. Nakahiga pa rin si Lando sa kanyang kama. "Uyyy… Huwag kang matakot… Hindi kita sasaktan." Sagot ni Twilly. "Si… Si.. Sino ka ba?" Tanong niya habang nanginginig sa takot. "Ako pala si Twilly isa akong bolignok. Huwag kang mag-alala. Hindi kita sasaktan. Kaibigan mo ako Lando. " Sagot ni Twilly sa kanya. "Bolignok? " Gulat nang tanong niya. "Uu… Bolignok ako Lando. Dahil sa iyo muli kami nagbalik dito sa mundo. Teka? Anong panahon nato Lando?" tanong ni Twilly sa kanya habang nagtataka. Bumangon si Lando sa kanyang hinihigaan pagkatapos ay sumandal siya sa headboard. "Bolignok? Maligno ka ba?" tanong niya. "Anong Maligno? Hindi ako maligno at tsaka anong maligno ang sinasabi mo?" takang tanong ni Twilly sa kanya. "Maligno yung mga nilalang nang kadiliman katulad nang mga nuno sa punso, duwende, aswang basta yung mga kampon nang kadiliman." Sagot niya. "Hindi kami ganun Lando tsaka galing kami sa ibang dimension." Paliwanag ni Twilly. "Hindi kayo? Kung ganon hindi ka lang nag-iisa kasi sabi mo hindi lang kayo ganun." Sagot ni Lando. "Oo Lando…" Sagot ni Twilly sa kanya. "Maraming salamat ulit Lando. Yehey!" natutuwa si Twilly sa kanya. "Saan na pala ibang kasama mong Bolignok?" Tanong ni Lando. "Hindi ko alam Lando. Pero sa presensya ko ay nararamdaman nila ito at siguro susundan nila ito." Paliwanag ni Twilly sa kanya. "Ganun ba? Ilan kayo?" tanong ni Lando sa kanya. "Bali mga Labing-dalawa kami Lando at tsaka yung kapangyarihan namin ay may iba't ibang kakayahan sa bawat isa sa amin." Sagot ni Twilly sa kanya. "Ahhh.. Okay… Teka anong oras na?" Tumayo si Lando para kunin ang smartphone niya. Tiningnan niya ito at malapit nang mag hating-gabi. "Mag hating-gabi na.." Sambit niya. "Grrrrrr…" tumunog ang tiyan niya hudyat na nagugutom siya. "Siya nga pala, Ako pala si Leandro Dela Cruz.. Tawagin mo lang ako Lando." Pagpakilala niya kay Twilly. "Alam ko na yun Lando." Sabi ni Twilly sa kanya. "Ayy.. Hehehe… Sige." Napakamot sa ulo si Lando at nahihiya ito. Lumabas siya sa kanyang kwarto kasama si Twilly na nasa kanang balikat niya. Bumaba siya papuntang kusina. "Ang cute mo Twilly. Naalala ko pa nung bata pa ako lagi kitang pinaglaruan pero laruan kapa noon." Papuri niya. "Anong cute? Teka kanina pa ako nagtatanong sa iyo kung anong panahon na ito o anong taon na?." Takang tanong ni Twilly sa kanya. "Nasa taong dalawang libo dalawampu't dalawa o nasa modernang panahon na tayo." Sagot niya habang nakarating na sila sa kusina. "Anooo?!!!" Gulat ni Twilly. "Teka! Baka marining ka mang lolo at lola ko." Giit niya. "Bakit gulat na gulat ka Twilly?" dagdag niya. "Sa haba-habang panahon na natutulog kami, di namin ito namalayan." Paliwanag ni Twilly sa kanya. "Hayss… Makakain na nga." Sabi niya. Kumuha siya nang kakanin at ulam pagkatapos ay inilagay ito sa plato niya. Nag hapunan siya kahit hating-gabi na. "Gusto mo kumain Twilly?" Tanong ni Lando sa kanya. Lumutang ulit si Twilly galing sa balikat ni Lando tapos lumapit siya sa pagkain. "Hmmm.. Mukhang masarap. Pahingi Lando." Sabi niya. "Sige kukunin kita ng makakain." Sambit ni Lando sa kanya. Kumakain sila at napansin ni Lando na si Twilly ay mabilis kumain at mukhang hindi nakakain nang ilang taon. "Matanong lang Twilly, diba gulat na gulat ka kanina dahil nasa modernong panahon tayo. Saan kaba talaga nanggaling?" tanong niya habang kumakain. "Yum! Yum!.. Yum!… Burppp!" dumighay pa ito si Twilly. "Sabi ko kanina ay galing kami sa ibang dimension kung saan ang lugar namin ay napagitnaan nang Liwanag at Dilim o napagitnaan nang Kabutihan at Kasamaan. Di ko rin maalala kung anong pangalan ang Lugar na yun dahil marami ang nangyari sa amin at sa tagal na panahon kaming nakahimbing nang tulog, di na rin namin maalala kung ano nangyari sa amin kahapon." Paliwanag niya. "Ahhh… Okay… Gusto mo pa bang kumain Twilly? Ipagkukunan kita nang kakanin at ulam dito." Sabi ni Lando sa kanya. "Sige… Maraming salamat Lando." Sabi ni Twilly sa kanya. Kinuhaan niya nang pagkain para kay Twilly. Natutuwa si Twilly sa kanyang kinakain. "Burppp!... Ahhh! Ang sarap!... Busog na ako." Tuwa niya. Nakangiti si Lando sa kanya. Lumundag si Twilly sa kanyang kinauupuan sa ibabaw nang lamisa pagkatapos ay lumutang ito ulit papalapit sa harap ni Lando. Yumuko ito sa kanya at sabing "Lando Maraming maraming maraming salamat sa iyo." Sabi ni Twilly. "Nakarami kanTwilly... Walang anuman yun." Tuwang tuwa si Lando sa asal ni Twilly. "Magpa kilala ako sa iyo Lando, ako si Twilly ang ika pitong-Bolignok." Pagpapakilala ni Twilly habang nakayuko sa kanya. "Ahhh… Eh... Twilly?" Pagtataka ni Lando. "Mariing tanggapin mo ako bilang bagong alaga at ikaw magiging bagong bayani Ginoong Lando." Sabi ni Twilly habang tumingin ito ulit sa kanya matapos mag bow at yung kanang kamay ni Twilly nasa dibdib niya hudyat na pagpupugay kay Lando. "Bagong bayani?" Takang tanong ni Lando. "Parang ako ang master niyo? Dagdag niya. "Oo Lando." Sabi ni Twilly sa kanya. "Pero isa lang akong normal na tao Twilly at tsaka hindi ako bayani. Isa lang akong ordinaryong binata na may simpleng pangarap. Pero may kinakaharap akong problema eh haysss…" Sabi ni Lando sa kanya. "Alam ko yan Lando dahil nararamdaman kita." Sabi ni Twilly sa kanya. "Ganun ba? Haysss… Nasuspended kasi ako kanina sa paraalan." Sabi niya. "Kilalanin mo ako bilang kaibigan Lando." Sabi ni Twilly sa kanya. "Sige Twilly." Sabi ni Lando. Bigla niya itong niyakap si Twilly dahil na kyutan siya. "Aray aray aray… Tigilan mo yan Lando." Pagsusumamo ni Twilly. "Hahaha! Ang kyut mo kasi eh." Sabi ni Lando habang niyakap niya si Twilly. "Hayysss... Ikaw talaga." Sabi ni Twilly. Lumutang ulit ito papunta sa kwarto ni Lando. Sinundan naman ito ni Lando.

Balik sa eksena kung saan nagtipon-tipon ang nilalang na kadiliman sa abandonadong gusali…

Tinanggal nila ang nakatali sa kamay nang tatlong babaeng bihag nila pagkatapos tinulak ito sa gitna nang atrium. "Hmmm… Sarap pakinggan ang iyakan nyo. Bueno, mga alagad ko, ito ang oras nang pagpapalahi nyo. Magpakarami kayo at gamitin ninyo sila. Hahaha!" utos ni Chrollo sa mga nilalang nang kadiliman habang humalakhak. "Ha?! Ano gagawin nyo sa amin? Huhuhu!" sabi nang isang babae na humagulgul sa iyak. "Ernesto!" Sabi ni Chrollo sa pinuno nang Tikbalang nasi Ernesto. "Kamahalan!" Sagot naman ni Ernesto habang yumuko ang ulo nito kay Chrollo. "Pili ka sa tatlong bihag na yan. Kunin mo at magpakarami kayo." Utos ni Chrollo sa pinuno nang Tikbalang na si Ernesto. "Opo kamahalan!" Sagot niya. Kinuha nila ang isang bihag. "Kapreng Hidalgo at Nunong Carpio, kayo rin kunin niyo sila." Utos rin ni Chrollo sa kanila. "Opo kamahalan!" Sabay sabi nila. Lumapit sila sa tatlong babaeng bihag at isa isa nila ito kinuha. Dinala nila ito bawat silid at sinimulan na nila ang ritual. "Hahaha! Sa wakas makakatikim na rin ako sa tao." Tuwang sabi ni Ernesto. "Huwag po! Maawa kayo sa amin." Nagmamakaawa ang isang babaeng hawak ni Tikbalang Ernesto. Hinawakan ito ni Ernesto pagkatapos pinatalikod niya ang babae at tinapat sa bintana nang gusali. Hinubad ni Ernesto ang pantalon niya at lumabas ang nakatirik niyang kargada. Itinaas niya ang long dress nang babae at tumambad sa kanya ang puwet nang babaeng na may suot na kulay pink na panty. Ang dalawang kamay nang babae ay nakahawak sa may paanan nang bintana habang siya ay pinatuwad nang Tikbalang na si Ernesto. Binaba ni Ernesto ang panty pagkatapos ang kargada niya ay pinasok sa puke nang babae. "Ughhhh! Ang sakit! Taammaaa naaa pooo!." Pagmamakaawa nang babaeng ginahasa niya. Binabayo ito nang mabilisan ni Ernesto. Nahirapan ang babaeng ginahasa niya dahil sa laki nang burat ni Ernesto. Mas lalo pa itong binilisan ni Ernesto dahil sabik na sabik siya habang humagulgul sa iyak nung babae. "Ughh! Ughh!... Huhuhu! Sa… Sak… Saklolo! Ughh! Ughh!" Walang awang ginahasa ang babae habang humingi nang saklolo. "Ngayon ka lang ba nakatikim ng burat ng Tikbalang katulad binibini? Hahaha!" Sabi ni Tikbalang Ernesto. "Ughh! Ughh! Ta… Tama na po please. Huhuhu! Maawa po kayo sa akin." Pagmamakaawa nang babaeng ginahasa ni Tikbalang Ernesto. "Huwag kang mag-alala binibini. Mamaya masasarapan ka rin. Hehehe." Sagot ni Tikbalang Ernesto. Binuhat ni Tikbalang Ernesto ang dalawang hita nang babaeng ginahasa niya pagkatapos ay pinasandal niya ang babae sa harap niya habang nakatalikod pa rin ang babaeng ginahasa niya. "Ughh! Ughh! Ughh!" Lalong umuungol ang babae nilaspatangan ni Tikbalang Ernesto. "Shiitt! Ano ba nangyari sa akin? Naguluhan ako. Hindi ko gusto ang pangyayari pero ang katawan ko tila nagustuhan sa ginagawang demonyo sa akin." Sabi sa isip nang babaeng ginahasa ni Tikbalang Ernesto. "Mukhang bumigay kana binibini. Hayaan mong papaligayahin kita lalo. Hahaha!" Sambit ni Tikbalang Ernesto. Iniba niya ang pwesto nang babae. Pinaikot iya ito pagkatapos ang dalawang kamay nang babae ay naka akbay sa leeg ni Tikbalang Ernesto habang si buhat parin ni Tikbalang Ernesto ang dalawang hita nang babaeng ginahasa niya. Sa ganun ay nakaharap na sa kanya ang babaeng ginahasa niya. Samantala sa kabilang silid naman, nakatihaya ang babae sa harap ni Nunong Carpio. Ginamitan niya ito nang mahika na sa pamamagitan nang hipnotismo. Sa isip nang babae ay kinantot siya nang ex-boyfriend na matagal na niyang mahal pero hindi niya alam na isa pala itong ilusyon. "Siiggeee paaaa!!!... Ughhh!!!... Ughhh!" Ungol nang babaeng kinakantot ni Nunong Carpio. "Hahaha! Tila nasarapan ka iha! Sige pagbibigyan kita." Sambit ni Nunong Carpio habang kinakantot ang babaeng bihag nila at naka missionary posiston sila. "Ughh!...ughhh!... Miss na miss kita mahal! Ughhh!.. Sana magbalikan na tayo.. Ughh!... Ughhh!" Ungol nang babae na walang kamalay-malay na isang nuno sa punso ang kumantot aa kanya. "Hahaha! Sige! Bibilisan ko pa." mala demonyong halakhak ni Nunong Carpio. Lalong binuka ang hita ang babaeng ginahasa ni Nunong Carpio. Binilisan niya ang pagbayo. Ding na dinig ang salpukan katawan niya sa babaeng ginahasa niya. "Plok! Plok! Plok!" tunog ng salpukan nila. Bumangon si Nunong Carpio pagkatapos ay inalis niya ang burat sa puke nang babaeng ginahasa niya. Yumuko siya pagkatapos dinidilaan niya ang naglalawang kweba ng babae. "Ugghhh!!! Ughhh!!! Siiiiggeee Paaaa!!!! Maaahaalll!" Ungol nang babaeng ginahasa niya. "Hahaha! Masarap ba binibini?" Lalong tinutukso ni Nunong Carpio sa babaeng bihag niya. "Ughhh! Oo mahal! Gusto ko ang ginagawa mo… Ughh!" Ungol niya. "Sige kung yan ang gusto mo." Sagot ni Nunong Carpio sa kanya. Sa kabilang silid naman sa eksena ni Kapring Hidalgo, dahil sa laki niya ay pina chupa nalang niya ito ang bihag niya baka mawalan nang malay kung ipinasok niya ang burat sa puke nang babae. Kaya kung sakaling labasan siya ay saluin niya ang tamod sa palad niya at tsaka niya ito ipasok sa puke ang tamod niya gamit ang hintuturo niya. "Sluurrrpp!…Sluurrrpp!…Sluurrrpp!" chupa nung bihag kay Kapring Hildago. Yung burat niya ay abot sa lalamunan nang babaeng chumupa sa kanya. "Yan ganyan nga binibini.." Nasarapan si Kapring Hidalgo sa pagchupa nang bihag niya. Katulad nang ginawa ni Nunong Carpio, ang hipnotismo pero salungat ito dahil ang usok ang ginamit ay galing sa hithit buga niya. Pinagsasabay nila kinantot ang mga babaeng bihag nila hanggang inabot sila sa sukdulan.."Ahhhhhhh!" sabay silang nilabasan. Nagsiliparan ang mga uwak sa paligid nang gusali dahil sa lakas nang tinig nila.

Balik kay Lando…

Nakapasok na sila sa kwarto matapos maghapunan. Umupo si Lando sa upuan niya malapit sa study table at si Twilly naman ay pumatong sa study table. Nasagi sa isipan ni Lando kung saan nabasa niya ang nakasulat sa likod nang litrato. "Twilly, noong kanina ay pinagmasdan ko ang litrato. Napansin ko may nakasulat sa likod nang litrato namin. Binasa ko ito, pagkatapos ay sinunod ko ayon sa nakasulat tapos binuksan ko ang kahon kung saan ikaw ay nakatulog." Paliwanag ni Lando kay Twilly. "Talaga? Patingin nga nung litrato mo." Sabi ni Twilly sa kanya. Kinuha niya ang litrato at pinasa kay Twilly. "Kilala ko to ah!" Sabi ni Twilly habang nakatitig sa litratong hinawak niya. "Talaga? Sino dyan? Eh sa laman nang litrato iyan, ako yung sanggol bitbit nang Lola Dalia ko habang katabi niya ang Lolo Pedro ko. Sa likod naman ay ang Papa ko si Jose." Sabi ni Lando. "Ito Lando yung nasa likod nang lolo't lola mo." Sagot ni Twilly habang tinuro ni Twilly ang papa ni Lando sa litrato. "Yung papa ko?" Sabi ni Lando. "Oo Lando pero hindi ko maalala kasi sa tagal nang panahong nakatulog kami, kumukupas din ang alaala namin." Paliwanag ni Twilly. "Hayss… Sayang di ko pa naman lubos nakilala ang papa ko." Sabi niya at nalungkot ito. Lumutang si Twilly papunta sa balikat ni Lando. "Balang araw makilala mo rin siya Lando." Kumbinsi ni Twilly sa kanya. "Hayaan mo ipapakita ko sa iyo ang kakayahan ko Lando." Sabi ni Twilly. Lumutang ulit ito papunta sa ibabaw nang kama at nag concentrate ito. Habang nakalutang, may lumabas na aura sa buong katawan ni Twilly tapos tinuro niya ang bag ni Lando. Pinalutang niya ito. "Woah!" Napahanga si Lando sa ginawa ni Twilly. "Ayos ba Ginoong Lando?" Sabi ni Twilly. "Oo Twilly. Ngayon lang ako nakakita nang ganyan." Paghanga niya. "Hindi lang yun Lando. Habang pinalutang ko yan ay kaya ko itong kontrolin at manipulahin, yung bag mo kahit gawa yan sa kumot, kahoy at kung ano-ano pa ay magagamit ko ito bilang sandata. Tingnan mo." Paliwanag ni Twilly sa kanya. Hinagis niya ang bag ni Lando palabas sa bintana at bumagsak ito sa bakuran nila. Nagdulot ito nang ingay at pinsala na parang may bumasak na maliit na bulalakaw. Bigla nalang may kumatok sa pintuan ng kwarto ni Lando. "Tok! Tok! Tok!" tunog nang kinatok na pinto. "Lando.. Okay ka lang diyan?" Yung Lola Dalia niya. "Twilly… Dali magtago ka sa ilalim nang kama ko." Dali-daling tinago ni Lando si Twilly sa ilalim ng kama niya pagkatapos tsaka niya ito binuksan ang pinto. "La?" Pagkukunwari ni Lando. Tumitingin muna si Lola Dalia sa paligid nang kwarto niya pagkatapos ay humarap ito sa kanya na may halong pagtataka habang nasa may tapat siya ng pintuan sa kwarto ni Lando. "Lando… Ano bang ingay yun at tsaka bakit gising kapa?" Takang tanong nang Lola niya. "Ahh ehh nag exercise po kasi ako Lola." Alibi ni Lando tapos bigla itong nag fighting stance at nag shadow fight pa ito. "Hay kaya pala... Oh sige pagkatapos yan, matulog ka ah." Sabi nang Lola niya. "Sige po La. Goodnight po." Sabi niya. "Goodnight din Lando." Sambit nang lola niya. Isinara niya ang pinto tapos tsaka naman lumabas si Twilly sa ilalim ng kama ni Lando. "Ginoong Lando." Sabi bigla ni Twilly kay Lando. "Po?" Sagot ni Lando. "Kunin mo nga ulit yung litrato mo." Utos ni Twilly sa kanya. "Sige Twilly." Sabi niya. Kinuha niya ang litrato at binigay kay Twilly. Pinalutang niya ang litrato tapos iniikot niya para mabasa ang nakasulat sa likod nang lirato. Bigla itong kumikislap ang nakasulat tapos umalis ito sa likod nang litrato habang ang litrato niya ay nahulog sa sahig. Yung mga kumikislap na iyon ay naging isang kumikislap na ilaw. Lumiliwanag ito pagkatapos ay lumutang papalabas sa kwarto. "Lando… Sundan natin." Sabi ni Twilly kay Lando. Sinundan nila ito at nakalabas sila sa likod nang bahay. Patuloy nila sinundan ang liwanag papunta sa maliit na bodega nila at dumaan lang ito sa pintuan kahit nakasarado ito. "Ano kaya ang nasa bodega namin?" Napatanong si Lando. "Malalamin natin Lando." Sambit ni Twilly. Binuksan nila ang pintuan nang maliit na bodega at pumasok sila. Pagkatapos nilang pumasok ay andun ang liwanag na sinusundan nila habang nakalutang sa may gitnang bahagi nang bodega. Tapos muli naman gumalaw ang liwanag papunta sa sahig nang bodega. Dumilim ang paligid pero sa liwanag nang buwan ay nakikita nila ito nang kunti ang sahig na pinasukan nang liwanag. Napansin ito ni Lando na may nakausling bagay sa ilalim nang floormat. Agad ginamitan ni Twilly ang kapangyarihan niya para ialis ang floormat at nakita nila ang sekretong pintuan. "Hindi ko alam to ah." Takang sabi ni Lando. "Tara pasukin natin Lando." Sabi ni Twilly sa kanya.

Binuksan ni Twilly ang pintuan tapos bumungad sa kanila ang hagdanan pababa mula sa itaas nang bodega. "May underground pala dito?" Napatanong si Lando. Nagpatuloy sina Lando at Twilly pababa sa hagdan. Nang nakababa na sila, Andun din ang lumulutang na liwanag. Kumikutikutitap ito pagkatapos ay bigla itong kumalat sa paligid at tumambad sa kanila ang mga guhit sa pader, sa kisami at pati na rin sa sahig. Nagulat si Twilly at muling lumabas ang aura niya. Lumiliwanag ito at pinagmasdan niya ang naka drawing. "Anong nangyari sa iyo Twilly?" Gulat nang tanong ni Lando kay Twilly. "Hindi ko alam Lando. Kusa lang to lumabas ang aura matapos kumalat sa paligid ang liwanag na sinusundan natin." Sagot ni Twilly sa kanya. "Ano kaya itong mga guhit nato? Hindi ko maiintindihan." Napatanong si Lando sa nakikita niyang mga guhit sa paligid nila. "Base sa mga guhit Lando, ito ay kasaysayan nang iyong ama na si Jose." Paliwanag ni Twily kay Lando sa pader pinagmasdan niya. Ayon kay Twilly sa pinagmasdan niya, ang kasaysayan nang ama ni Lando kung saan si Jose Dela Cruz ay nakasakay nang Barkong Galeon noong panahon nang Kastila. "Hindi ordinaryo ang ama mo Lando." Sabi ni Twilly. "Impossible ito! Papa ko talaga yan? Tapos panahon pa nang Kastila?" Gulat nang tanong ni Lando. "Oo Lando at hindi ako magkakamali." Sabi ni Twiily habang patuloy pinagmasdan ang mga nakaguhit sa pader. Nilibot niya ito. "Ayon sa nakikita ko Lando, yung papa mo ay nakipag kasundo noon sa mga sinaunang Pilipino . Pagkatapos ay naging kaibigan niya mga sinaunang Pilipino." Paliwanag ni Twilly sa kanya. "Ano?!" Mas lalong nagulat si Lando sa sinasabi ni Twilly sa kanya "Hindi lang yun Lando dahil humingi nang tulong amg mga sinaunang Pilipino sa kanya." Sabi ni Twilly sa kanya. "Bakit Twilly?" Tanong ni Lando kay Twilly. "Hindi ko alam kasi hanggang dito lang ang nakaguhit sa pader." Sabi niya. Sa kisame naman ay pinagmasdan ni Twilly ang nakaguhit. "Sa kisame naman Lando, naging parte ang papa mo sa panahon nang Medieval sa Europa. Naging Krusada siya." Ayon kay Twilly. "Ano?!" gulat ni Lando kay Twilly. Patuloy pinagmasdan ni Twilly ang mga guhit sa kisame lumipat siya sa iba pang parte nang kisame. Napansin niyang nakipaglaban si Jose sa kampon nang kadiliman. "Iyong papa mo Lando ay isang mandirigma. Sa nakikita ko ay nakipaglaban siya sa mga bampira, taong-lubo, mga necromancers at iba pang kampon ng kadiliman sa Europa noong panahon ng Dark Ages. Kasama niya ang mga alagad nang simbahan sa pakikipaglaban nila." Ayon kay Twilly. Nagulat si Lando sa buhay nang papa niya. Hindi siya makapaniwala at gulat na gulat siya sa pangyayari noong buhay pa ang Papa niya. Bumaba si Twilly papunta sa sahig at pinagmasdan niya ulit ang mga guhit. Naging sundalo ang papa ni Lando, nakikipag gyera siya laban sa mga Hapon noong ikalawang digmaang pandaigdig. "Ayon sa mga guhit sa sahig Lando, ang papa mo ay nakikipagdigmaan laban sa Hapon dito sa Pilipinas noong Ikalawang Digmaang Pandaigdig." Ayon kay Twilly sa kanya. Napanganga nalang si Lando sa estorya nang papa niya. "Napaka impossible ito Twilly. Paano nabubuhay ang papa ko sa mahaba-habang panahon?" gulat na tanong ni Lando kay Twilly. "Yan ang dapat ko malaman Lando kasi hanggang dito lang ang mga guhit." Sabi ni Twilly sa kanya. "Alam ko may kaugnayan sa aming mga Bolignok ang Papa mo Lando." Dagdag pa niya. Niyuko ang ulo ni Lando at nalungkot ito. "Papa sino ka ba?" Isip ni Lando at bigla itong tumulo ang luha niya. "Okay ka lang Lando?" Napansin agad ito ni Twilly. Lalong tumulo ang luha ni Lando dahil sa kalungkutan niya habang pumatak ang luha niya sa sahig, ang luha niya na nasa sahig ay gumalaw ito papunta sa may malaking aparador na nasa dulong bahagi nang underground at sinundan nila ito. Binuksan nila ang aparador at tumambad sa kanila ang karit na nakasandal na nasa loob nang aparador at krus na nakasabit sa likoran nang pintuan nang aparador kung saan ginamit ang papa niya noong nakikipaglaban sa kampon nang kadiliman sa Europa. Pinagmasdan nila Lando at Twilly ang ginamit nang sandata ang papa ni Lando. Hinawakan ito ni Lando ang Karit, pinagmasdan niya ito. Napahanga siya sa ganda nito at sa dulo nang karit na nasa matulis na bahagi ay kumikinang pa ito. "Ang ganda!" Napahanga si Lando habang hawak niya ang Karit at pati na rin si Twilly. Yung hawakan nang Karit naman ay parang gawa sa buto nang Dragon. Kinuha rin niya ang Krus na gawa sa especial na metal. Mas lalo siyang napahanga sa taglay nang kagamitang ginamit nang kanyang Papa niya. Habang hawak niya ang karit at krus ay bigla itong lumiliwanag pagkatapos pumasok sa katawan niya. Nakaramdam si Lando nang lakas at sigla sa katawan niya. "Paanong nangyari yun?" Takang tanong niya. "Marahil pinili ka nila Lando." Sabi ni Twilly sa kanya. "Katulad mo nung pinili mo ko bilang bagong bayani?" Tanong niya kay Twilly. "Siguro... Oo." Sagot ni Twilly sa kanya. Umikot pa si Lando at sa pakiramdam niya ay parang lumakas siya at sumigla. Samantala, may napansin si Twilly sa loob nang Aparador, sa gitnang bahagi nang aparador may naka ukit na hugis tatsulok at sa loob nang tatsulok ay may naka ukit na tatlong bilog na naka concentric ito sa gitna nang tatsulok. Sa pagitan nang malaking bilog at gitnang bilog, may naka ukit na mga letra o teksto na hindi nila maaintindihan dahil sa palagay nila ay parang itong isang sinaunang letra. "Lando?" Tawag ni Twilly sa kanya. "Twilly?" Sabi ni Lando habang nakatalikod sa kanya at pinagmasdan ang sarili niya. "Tingnan mo." Sabi ni Twilly sa kanya. Humarap si Lando sa kanya at nilapit niya ito. "Ano yan? Parang symbolo ng mga kulto." Pagtataka ni Lando. "Hindi ito ibig sabihin Lando." Sabi ni Twilly sa kanya. "Mahalagang impormasyon ito Lando. Pakiramdam ko sagrado ang simbolong ito." Dagdag niya. Napansin din nila ang mga tuktok nang tatsulok ay may mga numero 3,6,9. "Sa ibabaw nang tuktok ay 3 tapos sa baba naman ay 6 at 9." Batid ni Lando. "Ano kaya ibig sabihin ng simbolo yan?" Sabi ni Twilly. Bigla nalang ulit lumiliwanag ang aura ni Twilly mula sa katawan niya pagkatapos ang liwanag na yun tumira mula sa kanya patungo sa gitnang bahagi nang Tatsulok. Sa puntong yun ay bigla nag iba ang paligid nila. "Anong nangyari?" Sabi ni Lando at kinabahan siya sa pangyayari ngayon. "Huminahon ka lang Ginoong Lando." Sabi ni Twilly sa kanya. Nag iba ang itsura nang paligid nila. Sa nakikita nila ngayon ay parang napadpad sila sa ibang lugar pero sa nakikita nila sa paligid ay black and white lang pagkatapos may nakita silang mga taong may iba't ibang kasuotan. Ilan sa kanila ay halos wala nang saplot. Samakatuwid, base sa nakikita nila, ang mga taong ganito ang kasuotan ay mga taong namumuhay noong sinaunang sibilisasyon noong panahong hindi pa ipinanganak si Hesukristo. Ngunit sa nakikita nila ay hindi ito namumukhaan dahil masyadong malabo o silweta base sa kanilang nakikita. "Nasaan tayo?" Sabi ni Lando. "Hindi ko alam Lando pero…" naputol nalang ang pagsalita ni Twilly dahil biglang sumakit ang ulo niya. "Twilly anong nangyari sa iyo?" Pag alala ni Lando kay Twilly. "Ahhhh! Ang sakit!" Sabi ni Twilly habang lalong sumakit ang ulo niya. "Twilly!" Sigaw nang pag-alala ni Lando. Sa nakikita nila sa paligid, napakasaya ang mga mamayan. May nagpaligsahan, nagtitinda at nag eensayo. Bigla nalang nagbago ang paligid. "Huh? Anong nangyari?" Napatanong si Lando. "Twilly!" Hindi parin nawala ang sakit nang ulo ni Twilly habang nakalutang parin sa harap ni Lando. Sa nakikita ni Lando sa paligid, tila nasa lugar naman sila na nasa silid ng trono. May nakita siyang nakaupo sa malaking upuan sa gitna nang trono ito ay may nakasuot na puting damit na mahaba tapos may mahabang sombrero pero hindi makikita nag mukha dahil ito'y naka silweta. May mga anim na taong nakayuko sa harap nang trono habang ito'y nagpupugay. Muli naman nagbago ang itsura nang paligid. Napunta sila sa kalagitnaan nang giyera pero hindi ordinaryong gyera ang nakita niya. Ayon sa nakikita ni Lando ay gumagamit sila nang iba't ibang kapangyarihan kasama mga Bolignok. Sa nakikita ni Lando, napakarami nila tantya ay aabot ito nang libo-libong sundalo na may iba't ibang sagisag. Nakita ni Lando na tila sumugod ang mga hukbo. Naglaban laban sila. Bigla nalang nag-iba ang istura sa paligid at bumalik sa normal. Bumagsak si Twilly sa sahig at umuusok ito dahil siguro sa kapangyarihan niyang nagamit papunta sa tatsulok. Lumingon si Lando sa tatsulok at sa gitna ito ay andun din ang liwanag. Ilang segundo lang ay bigla itong lumabas ang liwanag mula sa nakaukit na tatsulok papalabas sa bodega nila pagkatapos ang liwanag na yun papunta sa himpapawid at itoy nagkalat sa iba't ibang lugar. Humarap muli si Lando kay Twilly at inayos niya ito. "Twilly! Twilly! Gumising ka Twilly!" Tawag ni Lando habang nag-alala sa kalagayan ni Twilly. Nang nagkamalay na si Twilly, natutuwa si Lando. Niyakap niya ito. "Huhuhu…Twilly!" Biglang umiiyak si Lando dahil nag-alala siya kay Twilly. "Ayos lang ako Ginoong Lando. Huwag kang mag-alala." Sabi ni Twilly at kinukimbinsi nito si Lando. Lumutang ito at tumingin ulit sa nakaukit sa loob nang aparador. "Lando, ang nakaukit na yan ay isang Sagisag. Isang lugar kung saan naninirahan ang mga magigiting na mandirigma." Sabi ni Twilly sa kanya. "Paano mo yan nasabi Twilly?" Tanong ni Lando kay Twilly. "Nararamdaman ko na diyan nanggaling ang papa mo Lando dahil sa Sagisag na yan at hindi lang ang papa mo Lando, pati na rin Ikaw." Paliwanag ni Twilly sa kanya. "Ako? Bakit?" Tanong ni Lando kay Twilly. "Ako rin Lando, naguguluhan rin ako." Sagot niya kay Lando. "Malalaman natin yan Lando pagdating nang takdang panahon. Ngayon ay dapat tayo maghanda Ginoong Lando." Dagdag pa niya. Kinakabahan si Lando sa mga sinasabi ni Twilly. "Mag..mag..maghanda? Ano at sino naman ang paghandaan natin Twilly?" Takang tanong ni Lando sa kanya. Seryoso ang mukha ni Twilly sa kanya. "Seryoso ako Lando dahil may hinding magandang pangyayari sa hinaharap kaya nga sinasabi ko sa iyo na maghanda tayo." Seryosong sabi ni Twilly sa kanya. Tiningnan ni Lando ang palad niya pagkatapos tiniklop niya ito at siyay nakakamao. "Kung ganun, handa ako para sa iyo Twilly." Sabi niya. "Handa na ako na maging bayani para sa iyo." Dagdag ni Lando. Mas lalong natutuwa si Twilly dahil tinanggap ni Lando ang alok niya bilang bayani.

Kinabukasan, madaling araw ng magising si Pedro, lolo ni Lando habang ang lola niyang si Dalia ay natutulog pa. Pinukaw ito ni Lolo Pedro si Lola Dalia para maghanda para sa kanilang agahan. "Dalia… Gising na. Umaga na para makapaghanda pa tayo sa agahan." Sabi nang Lolo niya. "Hmmm… Pedro." Reaksyon naman ni Lola Dalia sa kanya. Bumangon sila pagkatapos ay inayos ang mga unan, habol at kama nila. "Dalia, kumusta na pala ang apo natin si Lando? Hindi ko na siya naubatan kahapon dahil late na ako umuwi galing sa pagniniyog ko kahapon." Sabi ni Lolo Pedro. "Hayyss… Yung apo mo Pedro nakikipag-away nanaman sa eskwelahan kasi tinulungan niyang kaibigan niya si Diego." Sagot ni Lola Dalia kay Lolo Pedro. "Ganun ba? Ito talaga ang apo ko mana sa akin. Hahaha!" Natutuwa naman si Lolo Pedro sa ginawa nang apo niyang si Lando sa eskwelahan kahapon kaya binatukan siya ni Lola Dalia. "Tuwang-tuwa ka pa? Baka tinuro mo siya nang kalokohan ha." Sabi ni Lola Dalia kay Lolo Pedro. "Ito naman ang mahal ko oh… Hindi naman mabiro… Oh sige baba na ako para makapaghanda na tayo nang agahan. Ako na bahala kay Lando. Pupuntahan ko siya sa kwarto." Sagot niya matapos binatukan ni Lola Dalia. "Sige. Magbihis muna ako para makapag palengke ako. Basta Pedro! Kung turuan mo siya nang kalokohan, lagot ka sa akin." Sabi ni Lola Dalia niya. "Sus… Hahaha! Ikaw talaga. Sige puntahan ko muna siya." Sagot ni Lolo Pedro. Bago pa puntahan ni Lolo Pedro sa kwarto ni Lando ay naghilamos muna ito. "Pedro… Ikaw muna bahala dito ah… Punta muna ako sa palengke para sa agahan natin." Sambit ni Lola Dalia kay Lolo Pedro. "Sige Dalia." Sagot ni Lolo Pedro. Pagkatapos niya maghilamos, pinunasan muna ang mukha gamit ang panyo tapos isinabit niya ito sa kanyang balikat. Pinuntahan niya si Lando sa kwarto. Kumatok muna siya sa pinto. "Lando… Gising na para makapaghanda tayo sa agahan." Sabi ni Lolo Pedro niya. Ilang segundo ay di sumasagot si Lando sa kwarto niya kaya kumatok ulit si Lolo Pedro sa pintuan ng kwarto ni Lando. "Lando?" Nagtataka si Lolo Pedro dahil hindi pa rin sumasagot si Lando sa tawag niya. Kaya binuksan nalang niya ang pinto at pumasok sa kwarto ni Lando pero laking gulat niya na wala sa kwarto si Lando. "Lando?... Nasaan ka?!" Kinakabahan si Lolo Pedro. Hinanap niya ito sa bawat sulok nang bahay nila pero hindi niya mahanap si Lando. Lumabas siya sa bahay at tumawag muli siya at sigaw niya. "Landooo! Nasaan kaaaa!!" Tumakbo habang inikot ni Lolo Pedro ang bahay nila. Nang nakarating siya sa likod ng bahay nila ay napansin niyang naka bukas ang maliit na bodega nila. "Huh? Bakit nakabukas?" Pagtataka niya kaya pumasok siya sa maliit na bodega at nagulat siya dahil may underground pala ang bodega nila. Bumaba siya at nakita niyang si Lando na mahimbing ang tulog habang katabi ni Lando si Twilly. Nilapitan ito ni Lolo Pedro at ginising niya ito. "Lando… Uy… Lando…" Sabi ni Lolo Pedro habang ginising niya si Lando. "Hmmm…Lo?" Sagot ni Lando habang bumangon siya sa hinihigaang sahig at nakita pa niyang si Twilly na mahimbing ang tulog. "Lando? Ano ginagawa mo dito? Tsaka hindi ko alam na may underground pala dito." Tanong at pagtataka ni Lolo Pedro sa kanya. "Huh? Lando bakit may alaga kang Tarsier? Wala atang nabubuhay na Tarsier dito sa Mindanao ha. Sa Bohol lang yan makikita." Dagdag nang Lolo niya. "Lo… Lolo Pedro?! Ahhh… Eehhhh… Lo?" Nagulat at nauutal si Lando habang nenerbyos siya kung paano niya ito maipaliwanag sa kanyang lolo. "Lando… Sabihin mo sa akin kung ano ang ginagawa mo dito?" Tanong nang Lolo niya. Biglang gumising si Twilly at tumalon ito sa balikat ni Lando. "Hayyss sarap nang tulog ko. Magandang umaga Ginoong Lando." Nakangisi pa itong si Twilly sa pagbati niya kay Lando. Pero hindi niya namalayan na andito pala ang Lolo ni Lando. Kaya nahintakutan ang Lolo niya. "Landoo!!! Haaaa!! Si… Sino kang impakto ka?!" Napasigaw ang lolo niya. "Lolo Pedro huminahon po kayo. Hindi ka niya sasaktan. Kaibigan ko siya si Twilly po Lo." Ipinakilala ni Lando si Twilly sa Lolo niya. "Umalis ka sa apo ko impakto ka!" Gulat nang Lolo niya. Napaatras ito dahil sa takot niya. Lumutang si Twilly papunta sa Lolo niya pero ang Lolo niya ay lalong natakot umatras pa ito at napasandal sa pader. "Huwag kang lalapit… Huwag mo ko saktan." Giit nang lolo niya. "Manong huwag kayo matakot, hindi ako impakto. Mabait ho ako manong. Kaibigan ko po ang apo niyo." Sagot ni Twilly sa Lolo ni Lando habang nasa harapan na siya nang Lolo ni Lando. Lumapit si Lando sa kanila pagkatapos ay lumutang pabalik sa balikat ni Lando. "Lolo Pedro. Magtiwala po kayo. Siya si Twilly ang kaibigan kong Tarsier." Sagot ni Lando sa kanyang Lolo niya. "Kung impakto ho siya siguro kinain niya tayo Lo.. Hahaha!" Dagdag pa niya at nakuha pa niya ito magbiro. "Hahaha!" tumawa naman si Twilly. Kumalma naman ang Lolo niya at niyakap niya si Lando. "Ikaw talaga apo at kung saan-saan ka pang lupalop makikita." Sabi nang lolo niya at binatukan niya ito. "Aray! Ikaw talaga lo." Sambit naman ni Lando. Natapatawa tuloy si Twilly sa ginawa ni Lolo Pedro kay Lando.

Nang makalabas na sila sa loob nang maliit na bodega, inuutusan ni Lolo Pedro si Lando na mag itak nang kahoy para sa gamitin nilang pang pagluto. "Lando, kumuha ka nang kahoy at pira-pirasuhin mo para gamitin natin sa pagluto." Utos nang Lolo niya. "Sige po lo." Sagot niya. "Huwag na Lando… Ako na bahala." Sambit ni Twilly sa kanya. "Huh?" Sabay sa sabi nila Lolo Pedro at Lando habang nagtataka kung ano gagawin ni Twilly. Lumutang si Twilly mula sa balikat ni Lando pagkatapos gumamit siya ng kanyang kapangyarihan. Nag concentrate ito habang lumulutang pagkatapos ang mga kahoy na nasa sa gilid ng kanilang lutuan ay paisa-isang lumutang papunta kay Twilly. Pagkatapos ay pinaghiwa hiwa niya ito nang mabilisan. "Wow! Ang galing na ginawa mo Twilly" Napahanga si Lando sa ginagawa ni Twilly. Yung Lolo naman niya ay nagulat at nakanganga ito sa ginagawa ni Twilly. Matapos nahiwa lahat nang kahoy pang-sunog para sa pagluto nila, napatanong tuloy si Lolo Pedro kay Twilly. "Anong klaseng nilalang ka Twilly?" Tanong ni Lolo Pedro kay Twilly. Lumapit ito kay Lolo Pedro sa harap ni Twilly. Yumuko ito at nagpakilala siya. "Lolo Pedro, ako pala si Twilly ang ika-pitong Bolignok na nakatira sa ibang dimension. Base sa nakikita mo, ang kapangyarihan ko ay may kakahayang kontrolin at manipulahin ang iba't-ibang bagay sa paligid." Pagkilala ni Twilly sa Lolo ni Lando. "Ta... Ta… Talaga?" Nauutal si Lolo Pedro sa nakikita niya. Ngayon lang siya nakakakita nito sa tanang buhay niya. "Lo? Okay lang ba kayo?" Tanong ni Lando sa kanyang Lolo. "Oh.. Oo Lando." Dinala ni Twilly ang mga kahoy na pinaghihiwa niya papunta sa kusina. Nagsimula na magsaing si Lando habang si Lolo Pedro naman ay nagsindi nang posporo para makapagsimula na sila magluto nang kakanin. "Ginoong Lando, ano ginagawa niyo?" Tanong ni Twilly sa kanya. "Nagsaing ako nang bigas Twilly para meron tayo kanin mamaya sa agahan." Sagot ni Lando sa kanya. "Ahhh nung kinain ko kagabi nung binigyan mo ko nang pagkain?" Tanong ulit ni Twilly sa kanya. "Oo Twilly. Likas na kasi sa amin mga Pilipino na kung may ulam, syempre may kanin rin." Paliwanag ni Lando kay Twilly. "Ahhh kaya pala. Wala kasi sa amin yan eh." Sagot naman ni Twilly sa kanya. "Sa inyo Twilly, nung nasa ibang dimension ka, ano kinakain mo?" Tanong ni Lando kay Twilly. "Sa pag-alala ko ay ang kinakain ko dun ay nanghuhuli ako nang kulisap sa kagubatan. Pagkatapos ay mahilig rin ako sa prutas." Sagot ni Twilly sa kanya. "Ganun ba?... Eh yung mga kasama mong Bolignok? Ano ba kinakain nila?" Tanong ulit ni Lando kay Twilly. "Bawat isa sa amin ay iba-iba kinakain namin. Yung isa ko kasama ay kumain nang malalaking hayop, yung isa naman ay kumakain ng mga isda sa dagat at sa ilog… Basta iba-iba kami kinakain Lando." Sagot ulit ni Twilly sa kanya habang pinagmasdan ni Twilly ang ginagawa ni Lando. "Lo… tapos na po ako magsaing. Pwede ko naba ilagay dyan? Malakas na kasi ang apoy na sinindi mo eh." Sabi ni Lando sa Lolo niya. "Pwede nato Lando. Sige ilagay mo dito para maluto na yan." Sagot nang lolo niya.

Samantala kung saan namalengke si Lola Dalia…

Bumili si Lola Dalia ng mga iba't-ibang gulay, mga karne at mga prutas para narin sa kanilang agahan, tanghalian at hapunan. Lumapit sa kanya ang suking tindera na si Aling Marites na kasing edad lang niya. "Aling Dalia buti andito ka sa palengke. Diyos ko may balita ako sa iyo." Sabi ni Aling Marites kay Lola Dalia. "Oh… Magandang Umaga sa iyo Aling Marites… Ang aga aga mo at ano naman ang tsismis na yan ang ibalita mo sa akin?" Bati at tanong ni Lola Dalia kay Aling Marites. "May nagsabi sa akin na may nabalitaan sila mga nawawalang tatlong babae dito sa bayan natin. Balita daw nila ay kinidnap daw sila." Sabi ni Aling Marites kay Lola Dalia. "Ganun ba? Diyos ko namang balita yan." Gulat na sabi ni Lola Dalia. "Hindi lang yun." Sabi ni Aling Marites. "Huh? Bakit Aling Marites?" Tanong agad ni Lola Dalia. "Sabi nang kakilala ko, balita daw ng mga Pulis ay may ka group date daw sila nang mga Lalaki. Ayon daw sa mga Pulis, mga hindi raw taga rito ang ka group date nila." Sabi ni Aling Marites kay Lola Dalia. "Diyos ko… Kawawa naman nung nawawala. Sana mahanap na sila at makulong yung nagdukot sa kanila." Sagot ni Lola Dalia. "Sana nga Aling Dalia kaya ako sa iyo mag-iingat ka. Sige… Balik na ako sa tindahan ko ha. Mag-ingat ka Aling Dalia." Sabi ni Aling Marites kay Lola Dalia. "Sige. Ikaw rin Aling Marites mag-ingat ka." Sagot naman ni Lola Dalia habang bumalik si Aling Marites sa kanyang tindahan. Pagkatapos bumili sa palengke si Lola Dalia, pumunta muna siya sa bakery para bumili nang pandesal. Habang nasa tapat na siya nang bakery ay may napansin siya na aspin na nakatingin sa kanya. Ang aspin ay isang uri nang lahi nang aso na dito lang sa Pilipinas matatagpuan. "Ito po ali." Iniabot nang tindero ang pandesal kay Lola Dalia. "Salamat po." Sagot naman ni Lola Dalia. Tumingin muna si Lola Dalia sa asong nasa gilid niya. Sa tingin niya ay nagmamakaawang humingi nang tinapay na bitbit ni Lola Dalia ang asong nasa gilid niya. Kulay brown ang balahibo nang aso at namamayat ang katawan nito dahil siguro ay wala itong may-ari at nag palaboy-laboy sa palengke. "Okay ka lang ba aso?" Sabi niya habang naawa sa kalagayan nang aso. Binigyan niya ito na dalawang pandesal at kinain ito nang mabilisan. Mukhang gutom ang aso. "Gusto mo pa?" Sabi ni Lola Dalia. "Aw! Aw!" Tumahol naman ang aso kaya binigyan niya ito ulit nang dalawang pandesal. Natutuwa naman si Lola Dalia. "Ito lang muna aso ha kasi kunti lang pera ko ngayon. Sa susunod kung nandito ka, bigyan kita mang maraming tinapay..hihihi." Nakangiting sagot ni Lola Dalia sa asong binigyan niya nang tinapay. Tumahol ulit ito. "Awooo!" "Hehehe nakakatuwa ka. Oh sige mauna na ako ah." Ngiting sabi ni Lola Dalia. Pumunta siya sa nakaparadang tricylce para umuwi at makapagluto na nang ulam para sa agahan nila. Sumakay na siya sa tricycle at tumakbo na ito pauwi sa kanila. Muli tumingin si Lola Dalia sa asong binigyan niya nang tinapay malapit sa bakery at ang aso naman ay nakatingin lang sa kanya habang panay nang tahol na tahol sa kanya. "Haha.. nakakatuwa naman." Sabi niya. Makalipas nang ilang minuto, nakarating na si Lola Dalia sa kalsada. "Dito lang po iho." Sabi ni Lola Dalia habang iniabot niya ang bayad sa tricycle driver. "Salamat po ali." Sagot naman nang driver. Bumaba si Lola Dalia mula sa tricycle tapos ang tirahan nila ay limampung metro mula sa binaba niyang tricycle. Nagulat siya nang makita niya ang asong binigyan niya ng tinapay kanina sa bakery. "Aw! Aw!" Tahol nang aso habang ang buntot nito ay kumakawag-kwag. "Diyos ko! Paano ka nakapunta dito?" Gulat nang sabi ni Lola Dalia. Lumulundag pa ang aso sa harap niya at tuwang tuwa ito. Nagsimula na lumakad si Lola Dalia papunta sa kanilang bahay habang ang aso naman ay sumusunod sa kanya. Parang kinakabahan si Lola Dalia dahil mas nauna pa ang aso kaysa sa kanya nung galing pa siya sa palengke. Kaya mas binilisan lumakad si Lola Dalia pero ang aso naman ay sinundan pa rin siya. Hindi siya nakatiis kaya tumakbo nalang siya. "Diyos ko!" Napadasal nalang si Lola Dalia habang tumakbo. Nang makarating na siya sa bakuran, agad naman siya sumigaw. "Pedro! Lando! Tulong!" Sigaw nang saklolo ni Lola Dalia sa kanila. "Si Lola yan ha." Sabi ni Lando. "Dalia?" Sabi naman nang Lolo niya. Nang nakapasok na si Lola Dalia papunta sa kanila. "Tulong..haa..haa..sinundan ako nang asong binigyan ko nang tinapay kanina sa bakery." Sabi ni Lola Dalia sa kanila. "Saan La?" tanong ni Lando. Tinuro ni Lola Dalia sa labas nang bakuran ang asong sumunod sa kanya pero ang aso ay nasa may entrance nang bakud ng bahay at patuloy pa rin tumatahol sa kanya. "Ayun oh nasa labas." Sagot niya. Lingid sa kaalaman, naramdaman nito ni Twilly ang presensya kung saan ang presensya na yun ay kapareho sa kanya kaya tumalon at lumutang si Twilly mula sa lamisa at dun nagulat sina Lando, Lolo Pedro at Lola Dalia. "Fulgoso!" Sigaw ni Twilly sa aso na nasa labas nang bakuran. "Twilly!" Sabi ni Fulgoso. Ang asong binigyan ni Lola Dalia nang pandesal sa bakery. Tumalon si Fulgoso papunta kay Twilly. "Twilly?!" sabay sabi ni Lando at Lolo Pedro pero ang lola naman niya ay mas lalong nagulat. "Haaa! Si…sino naman impakto yan? Bakit kilala nyo sila Lando?!…Pedro?!" Gulat na sabi ni Lola Dalia sa kanila. "Twilly…hahaha! Buti at nahanap din kita." Sabi ni Fulgoso habang patalon-talon sa pwestong nilutangan ni Twilly. "Ako rin Fulgoso. Huhuhu!.. na miss kita Fulguso." Mangiyak-ngiyak sabi ni Twilly kay Fulgoso. "Ako rin Twilly sa tagal-tagal na panahong nakatulog tayo… Ayun ay nahanap na din kita." Tuwang sabi ni Fulgoso kay Twilly. Napanganga nalang sina Lando, Lolo Pedro at Lola Dalia sa eksena nina Twilly at Fulgoso. Pero si Lola Dalia ay hindi siya makapaniwala sa kanyang nasasaksihan. "To… to… totoo ba talaga ito Lando?... Pedro?...." Nauutal na sabi ni Lola Dalia sa kanila. "Oo Lola. Sa nakikita mo ay totoo po sila." Sagot ni Lando kay Lola Dalia. Lumapit si Lolo Pedro kay Lola Dalia at niyapos ito nang yakap. "Huwag kang matakot Dalia. Ako nga hindi ako makapaniwala pero nang naipaliwanag ang apo natin, duon ako napaginhawaan. Hayss ngayon lang ito nangyari sa tanang buhay natin Dalia." Kumbinsi naman ni Lolo Pedro kay Lola Dalia. Lumapit si Lando kay Twilly at Fulgoso. "Mawalang galang na po sa inyo. Twilly kaibigan mo ba siya?" Tanong ni Lando kay Twilly. "Oo Lando. Siya si Fulgoso ang pang-anim na Bolignok." Sabi ni Twilly kay Lando. "Iho ako nga pala si Fulgoso ang ika-anim na Bolignok. Awwwooo!" pakilala ni Fulgoso kay Lando. Lumapit si Lando pagkatapos ay niyakap niya si Fulgoso. "Hahaha! Nakakatuwa ka Fulgoso." Tuwang sabi ni Lando habang si Fulgoso naman ay dinidilaan niya ang mukha ni Lando. Kinikiliti naman si Lando. "Hayyy.. Ano ba naman to oh… Mamaya Lando, Pedro ipaliwanag niyo sa akin mamaya to pagkatapos ko magluto." Sabi nang Lola niya. "Sige po La." Sagot ni Lando. "Hayyy.. Ikaw kasi Lando." Sabi naman ang Lolo niya.

Bumalik si Lando sa kusina kasama sina Twilly at Fulgoso. Umupo siya malapit sa lamesa kung saan nandun rin ang Lolo at Lola niya na naghahanda para sa agahan. Si Twilly naman ay pumatong sa likod ni Fulgoso. "Hahaha… ang cute nyo tingnan Twilly…. Fulgoso " Sabi ni Lando habang natutuwa siya. "Aw! Bakit Lando? Lagi naman ganito sa akin si Twilly eh. Aw! Aw!" Sabi ni Fulgoso sa kanya. "Ganito talaga kami Ginoong Lando. Noong namasyal kami ni Fulgoso para maghanap nang pagkain sa kagubatan noon ay lagi ako nasa likod niya nakapatong. Hahaha!" Kwento ni Twilly sa kanya. "Hahaha nakakatuwa naman ang kwento mo." Sabi ni Lando kay Twilly. "Syempre naman Ginoong Lando, mas mabilis ako makahanap nang pagkain kaysa kay Twilly kasi malakas ang pang-amoy ko. Aw!" Pagmamayabang ni Fulgoso kay Lando. "Sus! Nagmamayabang pa oh. Hahaha!" Sagot ni Twilly kay Fulgoso. Tumatalon pa itong si Fulgoso sa harap ni Lando habang si Twilly naman nakapatong sa likod ni Fulgoso. "Aw! Isa ko ito sa kakayahan Twilly baka nakalimutan mo. Hahaha! Aw!" Sabi ni Fulgoso kay Twilly. "Alam ko naman yun no. Hindi ko yan makakalimutan." Sagot naman ni Twilly kay Fulgoso. "Speaking of Kakayahan, ano naman ang kakayahan mo Fulgoso?" Tanong ni Lando kay Fulgoso. "Aw! Ang kakayahan ko Lando ay makaramdam ako nang damdamin ng mga iba't ibang bagay sa pamamagitan ng pang amoy ko. Makakaamoy rin ako kahit ilang milya pa ang layo mula sa akin. Malalaman ko rin kung nagsasabi nang totoo ang mga tao sa pamamagitan ng pang-amoy. Aw!" Paliwanag ni Fulgoso sa kanyang kakayahan kay Lando. "Grabe! Sa ganun kung magsinungaling ako sa iyo ay malalaman mo sa pamamagitan ng pag-amoy mo sa akin?" Tanong ni Lando kay Fulgoso. "Oo Lando. Hindi lang yun Lando. May kakayahan ako magpagaling ng pisikal at emosyonal sa mga bagay tulad nang tao at hayop." Sabi niya. "Wow! Kahanga-hanga ka Fulgoso." Paghanga ni Lando kay Fulgoso. "Tsk! Wala yan sa kalingkingan ko." Selos naman ni Twilly. "Hahaha! Syempre ikaw rin Twilly." Papuri ni Lando kay Twilly.

Makalipas nang ilang minuto. "Lando, maghanda ka nang plato , kutsara, tinidor at pati na rin ang baso. Mag-aagahan na tayo." Sabi nang Lola niya. "Sige po La." Sagot niya. "Hmmmm! Mukhang masarap ang niluto niyo Lola Dalia. Aw!" Sabi ni Fulgoso kay Lola Dalia. Lumingon si Lola Dalia kay Fulgoso habang hawak ang kaldiro para ilagay sa lamesa. "Syempre naman Fulgoso. Tumatanda na ako pero hindi parin lumalaos kung gaano ako masarap magluto. Pero pasensya kana kanina Fulgoso ha kasi kunti lang binagay ko saiyo nang pandesal." Sabi ni Lola Dalia kay Fulgoso. "Aw! Wala yun Lola Dalia." Sagot naman ni Fulgoso. Tumalon si Twilly mula sa likoran ni Fulgoso papunta sa balikat ni Lola Dalia. Nagulat si Lola Dalia at muntik nang napabitaw ang kalderong hawak niya. "Sus maryosep!" Gulat ni Lola Dalia sa ginawa ni Twilly. "Pasensya na po Lola Dalia. Hehehe." Napakamot nalang si Twilly at nahihiya ito. Tumawa naman si Lando, Lolo Pedro at pati na rin si Fulgoso. "Hahaha!" Sabay tawa nila. "Tsk! Sana mabaliukan kayo sa niluto ko." Inis ni Lola Dalia sa kanila habang nakasimangot ang mukha. "Haha. Lola naman oh." Sabi naman ni Lando habang nilapag niya mga plato, kutsara, tinidor, baso at mga inumin sa lamesa. Naipaghanda nila ang makakain sa lamesa at magsimula na sila mag-agahan. Habang nag-agahan sila ay napatanong si Lando kung paano nahanap ni Fulgoso si Twilly. "Matanong ko lang Fulgoso, paano mo nahanap si Twilly dito? Saan kaba nanggaling nung gumising rin si Twilly kanina?" Tanong ni Lando kay Fulgoso habang nakikinig naman ang Lolo at Lola niya pati na rin si Twilly. "Aw! Sa totoo lang matagal na ako nagising Lando." Sabi ni Fulgoso. Nagulat naman si Lando sa sinasabi ni Fulgoso. "Ha? Kailan pa?" Tanong naman ni Lando na may halong pagkagulat kay Fulgoso. "Mas una pa nga ako nakabalik dito sa Mundo kaysa kay Twilly at sa mga kasama naming Bolignok." Kwento ni Fulgoso sa kanya. "Teka teka teka… Kung ganun Fulgoso ay ikwento mo nga sa akin kung paano mo nahanap si Twilly dito." Sabi ni Lando kay Fulgoso. "Noong oras na yun kung saan nagsimulang nawala ang papa mo Lando." Sabi ni Fulgoso at nagulat sila sa sinasabi ni Fulgoso. "Pffftttt!" Dahil sa pagkagulat ni Lolo Pedro at Lola Dalia ay nailabas nila ang ningungutya nilang pagkain sa bibig at napatanong sila. "Ano?!" Gulat nila. "Alam mo ba ang nangyari kay Jose Dela Cruz?" Sabay tanong nilang Lolo Pedro at Lola Dalia kay Fulgoso. "Awooo! Paumanhin na po sa inyo Lolo Pedro at Lola Dalia pero wala talaga akong alam sa sinapit ni Jose Dela Cruz." Sabi ni Fulgoso sa kanila. "Siguro nagkataon lang na nagising ako habang naaksidente ang eroplanong sinakyan ang papa ni Lando. Aw!" Sabi niya. Nalungkot naman sina Lolo Pedro at Lola Dalia. "At tsaka hindi ko naman nakasabay ang papa mo sa eroplano Lando. Nasa ibang lugar ako nagising Lando." Dagdag pa niya. "Saan lugar ka muling nagising Fulgoso?" Tanong ni Twilly sa kanya. "Sa Simala Parish Church na matatagpuan sa bayan ng Sibonga sa probinsya nang Cebu." Sabi niya. "Ano?! Ang layo naman mula dito." Gulat na sabi ni Lando kay Fulgoso. "Noong hindi pa ako nagising Fulgoso, sino nag-aalalaga sa iyo? Oh pagala-gala ka lang?" Tanong ni Twilly kay Fulgoso. "Noong nagising ako ay nasa loob ako ng simbahan kung saan nasa gilid ako sa estatwa ni San Roque. Nagulat nga ang mga sakristan dun dahil nawala ang estatwa katabi ni San Roque." Kwento ni Fulgoso sa kanila. "Kung ganun? Ikaw pala ang aso ni San Roque?!." Gulat na sabi ni Lola Dalia sa kanya. "Hindi naman sa ganun Lola Dalia. Nagkataon Lang siguro yun." Paliwanag niya. "Hindi lang yun, naalala niyo pa ba ang balitang mga milagrong nagaganap duon?" Dagdag pa niya. "Oo sa pagka-alala ko ay may balitang nangyayari sa Cebu noon na may estatwa ni Birhen Maria na kaya daw magpagaling nang lahat ng sakit duon." Sabi ni Lola Dalia. "Tama ka Lola Dalia ito'y dahil sa akin." Sabi niya at nagulat sila sa kwento ni Fulgoso. "ANOO!" Sabay nagulat sina Lando, Lolo Pedro at Lola Dalia maliban kay Twilly. "Hahaha! Pinahanga mo ko Fulgoso." Paghangang sabi ni Twilly kay Fulgoso. "Ikiniwento ko na sa inyo diba ang kakayahan ko." Sabi ni Fulgoso sa kanila. "So, kung ganun Fulgoso, paano ka napadpad dito sa Mindanao?" Tanong ni Lando kay Fulgoso. "May isang taong nag-aalaga sa akin noon habang pagala-gala ako sa simbahan. Madalas siya pumunta duon para magdasal tuwing Lunes, Miyerkules at Linggo. May sakit siya eh pero nakalimutan ko kung ano ang karamdaman niya. Lagi niya ako binibigyan nang tinapay noon." Kwento niya. "Eh bakit hindi mo siya pinagaling diba may kakayahan ka na pagalingin na kahit anong sakit?" Tanong ni Lando kay Fulgoso. "Gusto ko sana pero nakikiusap siya sa akin na hindi na raw kasi dahil sa katandaan niya ay masaya na daw siya sa kanyang ginagampanang buhay dito sa mundo kaya sabi niya sa akin ay mas mabuti na ang pagalingin ko ay yung mga nangangailangan at karapat-dapat na pagalingin yung may mabuting puso." Kwento niya. "Makalipas nang ilang taon ay hindi ko na siya makita pa sa simbahan. Sabi daw sa iilang residenteng nagsisimba duon ay namatay daw ito sa sakit na cancer." Dagdag pa niya at parang nalungkot siya. "Hindi ako makapaniwala sa mga sinasabi ng mga residente roon kasi hindi ko tanggap ang pangyayari niya kaya hinahanap ko siya." Kwento pa niya. Unti-unting lumuha si Lola Dalia sa kwento ni Fulgoso. "Hanggang natagpuan ko ang kamag-anak niya na nakakilala sa akin. Sinamahan niya ako kung saan nakahimlay ang nag-aalaga sa akin noon." Sabi niya. "Dahil sa kalungkutan ko noon ay lalo ako nagpagala-gala hanggang napadpad ako sa syudad sa Cebu. Pagkatapos duon ay hinuli ako nang taga City Pound." Sabi niya. "Hala? Buti naman at hindi ka nila sinaktan." Sabi ni Lando sa kanya. "May bumili kasi sa akin noon. Pagkatapos ay inalagaan ako na parang anak. Pagkatapos roon, isinama nila ako lumipat sa bagong tirahan nila papunta galing sa Cebu City patungo sa Cagayan de Oro City." Sabi ni Fulgoso. "Napakasaya namin noon. Itinuturing nila ako na parang anak. Hindi ko makakalimutan iyon." Dagdag pa niya. "Tapos anong nangyari sa bagong nag-aalaga sa iyo Fulgoso?" Tanong ni Lolo Pedro kay Fulgoso. "Taong dalawang libo't labing isa ay may delubyo dumating na ikakapahamak sa nag-aalaga sa akin. Ang bagyong Sendong kung saan kumitil ang libo-libong mga tao na namatay sa delubyo na yun. Kasama na ang nag-aalaga sa akin. Tanging ako lang ang nakaligtas sa pamilyang nag-aalaga sa akin noon." Kwento ni Fulgoso at napaluha siya. Lumutang si Twilly mula sa lamesa pagkatapos ay lumapit kay Fulgoso at niyakap niya ito. "Ang hirap nang pinagdaan mo Fulgoso. Huhuhu!" Napaluha narin si Twilly pati na rin si Lando at Lola Dalia niya. "Huhuhu! Nakakaiyak naman ang kwento mo Fulgoso." Sabi ni Lola Dalia. Nagpatuloy si Fulgoso sa kwento tungkol sa kanyang pinagdadaanan. "Simula noon, parang nawalan na ako nang pag-asa. Nagpalaboy-laboy ako muli sa lansangan. Kumakain ako nang itinapon na pagkain sa basurahan. Kung anu-ano nalang ang naingkwentro ko sa mga asong gala." Kwento niya. "Pero akala ko ay wala na akong pag-asa." Dagdag pa niya. "Paano mo nasabi Fulgoso?" Tanong ni Lolo Pedro sa kanya. "Dahil may nakilala akong matandang Lalaki pero may kapansan siya." Sabi niya. "Ano kapansanan niya Fulgoso?" Tanong ni Twilly sa kanya. "Bulag siya Twilly. Tuwing nakikita ko siya sa St Augustine Metropolitan Cathedral sa syudad ng Cagayan De Oro ay parang gumaan ang loob ko sa kanya." Kwento niya. "Tuwing linggo ko siya makikita sa simbahan na yun. Binibigyan niya ako nang maraming pagkain." Dagdag pa niya. "Hmmm… May naalala ako Fulgoso. May nakasalubong ako kahapon eh sa daan Bulag din siya tapos napaka misteryoso niya." Sabi ni Lando kay Fulgoso. "Ilang araw nakalipas Lando ay sinundan ko ang amoy niya hanggang napadpad ako rito sa Bukidnon." Sabi niya. "Siguro nakatadhana na dito ako ipinadala nang taong yun." Sabi pa ni Fulgoso sa kanila. "Nakalimutan ko nga tanungin ang pangalan nang matandang bulag na yun eh. Baka siya nga ang hinahanap mo Fulgoso." Sabi ni Lando kay Fulgoso. "Siguro nga pero ang importante ay nandito na ako at nakita ko na ang kasama ko si Twilly. Aw!" Sabi ni Fulgoso sa kanila. "Napahanga mo ako sa pinagdaanan mo Fulgoso. Pwede na siguro e share ang kwento mo sa MMK." Sabi ni Lola Dalia sa kanya. "Hahaha! Aw! Kayo talaga Lola Dalia. Alam ko ang palabas na yan." Sabi ni Fulgoso kay Lola Dalia. "Di bale, ipagpatuloy natin ang agahan. Oh sige Twilly, Fulgoso, Lando. Kain lang kayo dyan ha para matapos na tayo sa agahan. May gagawin pa ako." Sabi ni Lolo Pedro sa kanila. "Opo Lolo Pedro." Sabay sabi nila. "Sniff! Sniff!" Tunog ni Fulgoso habang may naamoy siya na kakaiba. Napansin ito ni Twilly. "Fulgoso? Bakit?" Napatanong si Twilly habang lumingon si Fulgoso sa direksyon kung saan may naamoy siya na kakaiba. "May naaamoy akong kakaiba." Sabi ni Fulgoso sa kanila. Naging seryoso ang mukha ni Fulgoso. "Bakit Fulgoso? Ano ang inaamoy mo?" Tanong ni Lando sa kanya. "Masamang amoy Lando." Sabi ni Fulgoso sa kanya. Naging seryoso din ang mukha ni Twilly. "Lando." Tawag ni Twilly sa kanya. "Po? Twilly?" Takang tanong ni Twilly sa kanya. "May masamang pangitain ang nararamdamn ko Lando." Sabi ni Twilly sa kanya.

Sa eksena ni Michelle Reyes…

Ala sais na nang umaga nag magising si Michelle mula sa kanyang hinihigaang kama sa kwarto. Bumangon siya at napansin niyang wala siyang saplot. Inaalala niya ang pangyayari nung nag kantutan sila ni Troy. Nakangiti siya habang humarap sa salamin. "Hay ano ka ba Michelle… Napasarap ata tulog mo.. Tsk!.. Hehehe." Sabi niya sa kanyang sarili. Pumasok siya sa banyo para maligo. Matapos niya maligo, lumabas siya sa banyo para magbihis. Nag suot ito nang bra at panty habang tinali niya ng tuwalya ang kanyang basang buhok. Lumabas siya sa kanyang kwarto para magluto nang agahan. Napansin niyang wala na si Troy sa bahay niya. "Nakauwi na pala si Troy. Hihi." Batid niya. "Sana andito ka kahit quicky lang hihihi." Dagdag pa niya. Kahit naka bra at panty siya, kinakaugalian na niya ito kasi mag-isa lang siya sa kanyang bahay na tinitirahan niya. Ang mga magulang kasi ni Michelle ay nasa Davao City nakatira. Dahil sa trabaho niya, dito siya sa probinsya nang Bukidnon nagtratrabaho dahil taga rito ang kanyang boyfriend niyang si Albert. Nang nasa kusina na siya, kumuha siya ng dalawang itlog at hotdog sa loob ng refrigirator at niluto niya ito para sa kanyang agahan. Makalipas nang ilang minuto ay natapos siya mag-agahan at tsaka nag toothbrush sa lababo niya. Nag ring ang smartphone niya na nasa lamesa at sinagot niya ito. "Hello! Sis magandang umaga." Bati niya kay Angela. "Magandang umaga sis. Gala naman tayo oh. Weekends naman ngayon." Sabi ni Angela sa kabilang linya niya. "Sige sis..hayss buti napaisip mo yan. Stress na nga ako sa work eh." Sabi ni Michelle sa kanya. "Sige sis! Mamaya mga 8AM pupuntahan kita dyan ha. Ako na bahala sa sasakyan para hindi kana ma stress. Hihihi!" Sabi ni Angela sa kabilang linya. "Sige sis. Hihintayin kita." Sabi niya. Binaba niya ang smartphone pagkatapos ay bumalik siya sa kwarto para mag-ayos. Biglang sumakit ang tiyan niya at napayuko siya. "Shit! Ang sakit ng tiyan ko. Mukhang nakakain ako nang panis." Sabi niya. "Ahh! Aaahhhhh!" Lalong sumasakit ang tiyan niya. Napatumba siya sa sahig tapos gumapang siya papunta sa gilid ng kama. Pilit niya bumangon pero dahil sa sakit nang tiyan niya ay nahirapan siya. "Ahh! Tu.. tu… Tulong! Ah! Ahhh!" Lalong sumasakit ang tiyan niya. Kumapit siya sa gilid nang kama pagkatapos ay bumangon siya na nakayuko at siya ay humarap sa salamin. Laking gulat niya sa kanyang nakikita dahil ang tiyan niya ay lumalaki na parang na buntis siya nang siyam na buwan. Nagigimbal siya sa pangyayari dahil sa sinapupunan niya ay gumagalaw. "Ahhhhhhhhhh!" Sumigaw siya sa sakit. Dahil dun umaagos ang dugo mula sa sinapupunan niya. Mangiyak ngiyak siya sa sakit. Natumba siya ulit papunta sa kama at nakatihaya siya. Binuka niya ang dalawang hita at para siyang nanganganak. Gumagalaw ang tiyan niya. Humihingal lalo si Michelle dahil para siyang nanganganak. Lumabas sa sinapupunan ang nakakatakot na nilalang ang tiyanak. Nang lumabas na ito mula sa sinapupunan niya ay gumapang ito papunta sa kanya. "Ha..ha… Haaaaaaaaaa!!!!" Nahintakutan siya sa kanyang nasasaksihan habang nakatihaya siya at ang tiyanak naman ay nasa kanyang harap sa may dibdib niya. Bigka ito nagsalita. "Sa wakas at nakabalik na rin ako. Hahaha!" Humahalakhak ang tiyanak na parang demonyo ang boses sa harap ni Michelle. "Haaaaaaaaaa!!!!!" Lalong sumigaw si Michelle. "Hahaha! Salamat sa iyo binibini." Sagot nang tiyanak sa kanya. Lumapit ang tiyanak sa bibig ni Michelle. Inilabas ang Tiyanak ang itim na usok mula sa kanyang bibig papasok sa bibig ni Michelle. Nang nakapasok ang itim na usok sa bibig ni Michelle ay nangingisay ito nang ilang segundo tapos ay huminto ito sa pangingisay. Parang nawalan nang malay si Michelle at ilang minuto lang nakalipas bumuka ang kanyang mata at nagbago ang kulay nito. Bumangon si Michelle mula sa higaan at naging kasapi na siya nang kadiliman. Naging Aswang si Michelle. "Hahaha! Simula ngayon kasapi kana namin Michelle." Sabi nang tiyanak sa kanya. Bumalik sa anyo si Michelle na naging normal na tao pero ang katinuan niya ay hindi na ang dating Michelle Reyes na naging nurse nila ni Lando sa pinapasukan niyang paaralan. Tumingin ito sa tiyanak at ngumisi ito. "Anong pangalan mo impaktong tiyanak?" Sabi ni Michelle sa tiyanak habang nakangisi ito na parang demonyo at namumula pa ang mata kahit naging anyong tao si Michelle. "Tawagin mo lang ako bilang Gullom. Anak mo ko Michelle. Hahaha!" Sagot naman ang tiyanak na nagngangalang Gullom kay Michelle. "Sige anak. Hahaha!" Sagot naman ni Michelle. Samantala, ilang oras matapos ang pangyayari kay Michelle ay tumawag muli si Angela kay Michelle gamit ang smartphone niya. Nag ring ito nang ilang beses at sinagot naman ito ni Michelle. "Hello?" Sabi ni Michelle sa kabilang linya. "Sis papalabas na ako sa bahay ko. Pupunta na ako dyan ha." Sabi ni Angela kay Michelle. "Excited na ako sis. Hihihi!" Dagdag pa niya. "Ok." Sabi ni Michelle nang malumanay sa kanya at agad niya ito binababa ang smartphone. Nagtataka naman si Angela sa asal ni Michelle pero nagkibit balikat nalang siya. Pumunta siya sa kanyang garahe kung saan naka park ang kanyang kotse. Binuksan niya ang kotse pagtapos ay pinaandar niya ito. "Yaya! Pakibukas nga ang gate." Utos niya sa yaya niya. "Okay po ma'am." Sagot nang yaya niya. Nakalabas na si Angela sa bahay nila para puntahan ang kaibigan niya si Michelle. Walang kaalam-alam si Angela na ang matagal na matalik niyang kaibigan ay isa nang kampon ng kadiliman. Makalipas nang ilang minuto ay nakarating na si Angela sa tapat ng bahay ni Michelle. Pinarada niya ang kotse malapit sa labas ng gate ng bahay ni Michelle pagkatapos ay bumaba siya mula sa kotse. Pinindot niya ang doorbell para mapansin siya ni Michelle na nasa labas na siya nang bahay nang kaibigan niya. Ilan beses niya pinindot ay hindi parin lumalabas si Michelle sa loob nang bahay niya. Kinuha niya ang smartphone sa loob ng kanyang shoulder bag pagkatapos ay tinawagan niya si Michelle. Nag ring ito nang ilang beses ay hindi ito sumasagot sa tawag niya kaya binaba niya ang phone papasok sa bag niya. Pinindot niya ulit ang doorbell pero may napansin siyang naka bukas pala ang Gate katabi ng doorbell na malapit sa kinatatayuan niya. Kaya pumasok siya papunta sa loob ng bahay ni Michelle. Nang nakarating na siya sa pintuan ay kumatok muna siya. "Tok! Tok! Tok!" tunog nang pinto na kinatok ni Angela. "Michelle? Sis andito na ako." Sabi niya. Ipinag buksan siya ni Michelle pero sa nakikita ni Angela ay parang may nagbago sa kanya. "Sis? Okay ka lang?" Tanong ni Angela habang kaharap niya si Michelle. Ngumisi naman si Michelle sa kanya pagkatapos ay tumalikod ito at lumakad papunta sa gitnang bahagi nang sala nila. Nagtataka si Angela sa kinikilos nang kaibigan niyang si Michelle. Habang nakatalikod si Michelle sa kanya. "Sis? Okay ka lang? Uy.. sis." Sabi niya at tila walang reaksyon si Michelle sa kanya. Linapitan ni Angela si Michelle habang nakatalikod si Michelle sa kanya. "Uy… sis.." Sabi pa niya. Nang humarap nang dahan-dahan si Michelle sa kanya ay duon na nagimbal si Angela dahil nagbago ang kulay nang mata niya. "Sis! Haaaaaaa!" Sumigaw siya. Tumakbo sana si Angela pero hinawakan na siya ni Michelle sa leeg niya. Binuhat siya ni Michelle papunta sa kanya. Binuka ni Michelle ang bibig ni Angela at tsaka niya ito pinasukan nang itim na usok. Pagkatapos duon ay bumagsak sa sahig si Angela at nangingisay rin ito katulad sa ginawa ng tiyanak na si Gullom kay Michelle. Ilang minuto ay muli ito bumangon at naging kasapi na rin nila. Lumabas sa malaking vase si Tiyanak Gullom katabi sa may entrance door. "Hahaha! Hahahaha! Hahahahaha!" Sabay nilang halakhak na parang mga demonyo ng boses nila.

Balik kay Lando…

Kinakabahan si Lando pati na rin sina Lolo Pedro at Lola Dalia sa mga sinasabi ng mga Bolignok. "Naamoy ko Lando. Ang masamang amoy na yun ay mga nilalang na kadiliman. Mga Dyablo!. Lalo silang lumalakas." Sabi ni Fulgoso sa kanya habang narinig ito nila Lolo Pedro at Lola Dalia. "Diyos ko! Ano ba mga sinasabi niyo?" Napadasal sa takot si Lola Dalia at habang si Lolo Pedro naman ay napayak kay Lola Dalia. "Lalo ko silang nararamdaman Lando." Sabi naman ni Twilly. Unti-unting kumikulimlim ang langit at kumukulog ito. Lumalakas ang hangin na nagdulot ito nang ingay ng mga sumasayaw ng mga puno dahil sa daloy ng hangin. Tiningnan ni Lando ang dalawang palad niya at napakamao ito. Pumikit si Lando at nagdarasal. "Panginoon, bigyan niyo ko nang sapat na lakas para sa kinakaharap naming delubyo ngayon." Sa isipan niya habang nagdarasal at napakamao siya.

Ano kaya ang susunod na hakbang ni Lando at pati naring mga Bolignok na sina Twilly at Fulgoso habang lalong lumalakas ang pwersa ng mga kampon ng kadiliman? Abangan ang susunod na kabanata…

ITUTULOY….