Demonyo: Ang Pamilyadong Barako (Chapter 7)

Hindi lubos akalain ni Armando na nasa harapan na niya ngayon si Egay. Isang iglap lamang ay nakapasok na ang demonyong may masamang balak sa kanya at sa kanyang pamilya.

Paulit ulit na umaalulong sa kanyang isipan ang sinabi ng matandang anghel, ang tungkol sa proteksyon ng langit sa kanilang bahay at maaari lamang itong mapawalang bisa kung kusang papapasukin ang demonyo sa kanilang tahanan.

Di akalain ni Armando na hahantong ang ganitong pagkakataon. Masyado niyang minaliit ang kakayanan ni Egay.

Masyado siyang nagpakampante sa hindi pang gugulo nito. May pagsisisi din siyang naramdaman sapagkat sinarili lamang nya ang problema at hindi sinabi sa asawa, tuloy ay hindi ito nag ingat at ngayon ito'y walang alam na nakikihalubilo sa demonyong hatid ng impyerno.

Nandito na. Nasa harap na ni Armando. Wala na syang kawala. Ngayon ay walang syang ideya kung paano nya ito maiiwasan at malalampasan.

Hindi namalayan ni Armando na matagal na pala syang nakatulala sa kawalan. Sa dami ng kanyang iniisip ay hindi nya napansin ang pakikipag kamay ni Egay sa kanya.

"Love? Hello? Huy love! Ano na? Nakatulala ka na dyan?" Pagtatanong ni Celine.

"Ah eh. Oo hehe pasensya na kagigising ko lang kasi oo hehe... ahmm ano ba ah.... Hi Egay, nice meeting you." Pagbati nya kay Egay at inabot rin nito ang kamay na nakalahad sa kanya.

Pagkadampi pa lamang ng kamay nya sa kamay ni Egay ay may dumaloy na init mula dito. Hindi ito kasing lakas nung una nilang engkwentro ngunit nakapag bigay init pa rin ito sa kanyang katawan.

Agad na binitawan ni Armando ang kamay ni Egay.

"Nako fafa Armando, pasensya na ha kabago bago kong kapitbahay eh nangangapitbahay na agad ako sa inyo. Sa katunayan nagdala lamang ako ng munting pagkain para sa inyo. Di ko naman akalain na may mas masarap na pagkaing nakahain dito." Malanding pagkakasabi nito. Nakakagat labi pa ito habang mariing nakatitig kay Armando.

"Nako friend! Salamat at nagustuhan mo yung hinanda kong food for you!!!" Sagot naman ni Celine na hindi alam kung ano ang "pagkaing" tinutukoy ni Egay.

"Ah oo hihi masarap talaga friend. Parang masarap din araw arawin ang ganyan. Tipong kahit paulit ulit di ko pagsasawaan. DIDILAAN ko pa yung plato maubos lang YUNG SARSA." Pagdidiin nito sa mga salitang sinasabi habang nakatitig kay Armando.

"Hahahaha! Ang bongga mo don friend!! Natutuwa ako sa pagiging bulgar ng words mo I like you na talaga!" Natatawang sambit ni Celine.

"Haha ano ka ba friend puro ka tawa dyan! Giliw na giliw ka na naman sa akin! Mabuti at mabenta agad ako sayo kahit kakakilala palang natin no haha!" Sagot ni Egay.

"Aba oo pano kasi si Myra lang yung kaibigan ko sa mga kapitbahay dito. At ayun nga pag wala sya at may sariling lakad wala na rin ako makausap. Kaya nga laking tuwa ko na may bagong lipat na pala dyan sa kabila. May makakausap na ko lagi lalo at sabi mo pa na sa bahay ka lang nag tatrabaho." Magiliw na sagot ni Celine.

"Nakoooo ang clingy mo naman agad haha sige at dahil dyan..... DADALASAN KO NA ANG PAGPUNTA DITO! Okay ba yun friend?! Masaya ka na ba don? Nakuuuu naku naku! Ang lakas mo na agad sa akin!" Patiling sagot ni Egay

"Hahahahaha! Omg! Magkakasundo talaga tayo! Apir!" Sabat naman ni Celine.

"Oh teka friend ingay natin si Fafa Armando di mo pa pinapakain baka gutom na sya." Biglang putol ni Egay sa katuwaan nila ni Celine.

"Ay oo pala Love baka gusto mo kumain muna ipaghahanda kita ng hapunan mo sandali lang ha. Dyan ka na muna at ientertain itong bisita natin ha. Oh friend maiwan ko na muna kayo at lulutuin ko muna yung ulam nya may sariling diet kasi itong asawa ko pag gabi. Haha!" Paalam nito, sabay halik kay Armando.

"Osya friend, ciao! Si Fafa Armando ang muna bahala sa akin." Malanding tugon nito.

Nang makaalis papunta sa kusina si Celine ay agad na nag salita si Armando. Di malaman ang emosyon sa mukha nito. Pinaghalong takot, galit, at pagkalito.

"Anong ginagawa mo dito Egay?!" Mahina ngunit madiing tanong nito.

"Ha? Di ba nga bagong kapitbahay nyo ako? Tapos nagdala lang ako ng food here para makipagkilala. Ano bang meron fafa?" Inosenteng tanong ni Egay.

"Alam kong alam mo ang tinutukoy ko! Lubayan mo ko! Umalis ka dito sa pamamahay ko!" Pabulong nitong singhal.

"No no noooo! Sorry ka na lang at pinapasok ako ng asawa mo dito..at sorry lang din at gustong gusto ako kaibiganin ng asawa mo....at sorry nalang din dahil sa di mo pagiging maingat ay madali ko lang napasok ang house nyo.. at sorry ka nalang dahil wala ka ng magagawa pa. Bleh!" Pang aasar nito kay Armando.

"Tangina. Hindi mo makukuha ang gusto mo! Sisiguraduhin kong di mo matitikman ang laway, tamod o dugo ko. Di mo na ako makokontrol katulad ng ginawa mo noon sa akin!" Matigas na sagot ni Armando.

"Aba nga naman hahahaha! So tinuruan ka pala nung pakialamerong anghel na yun? So ibig sabihin sya ang tumulong sayo na makatakas sa mahika ko haha.... Si Rogelio? Eh wala namang binatbat yun sa akin hahaha! Nakatakas nga ako don eh! Oh eh nasaan sya ngayon? Napigilan nya ba ako makapasok sa pamamahay nyo? Hindi di ba? Tinulungan ka ba nya? Hindi di ba? Nagparamdam man lang ba sya sayo? Hindi di ba? Wag mo na asahan yung ugok na yun dahil wala kang mapapala don! Hahaha! Alam mo kung bakit? Kasi dahil sa pagtulong nya sayo ay bukod sa pagbawi ng langit sa mga pakpak nya ay malamang pinapahirapan sya ngayon! Walang nakakatakas sa batas ng mga anghel haha! Olats kasi yang si Rogelio masyadong pakialamero! At sa susunod na tulungan ka nya at mangialam sya sa buhay mo KAMATAYAN ANG KAHAHANTUNGAN NYA! HAHAHA!" Wika ni Egay.

Gulat na gulat si Armando sa mga narinig. Sa kanyang mga nalaman ay napagtanto nyang sa oras na ito ay wala na syang ibang masasandalan pa. Wala ng maaaring magprotekta sa kanya at sa pamilya nya. Malaki din ang konsesya na bumalot sa dibdib nya ng malaman ang kinahantungan ni Rogelio sa pagnanais nitong tulungan sya.

"Saka nga pala wag ka mag alala Fafa Armando hindi ko tatangkain na pilitin ka at tikman yang tamod mo." Diretsong dugtong ni Egay.

"Ta..talaga? Aannong.. i..iiibig mong sabihin?" Naguguluhang tanong nito kay Egay.

"Kasi KUSA MONG IBIBIGAY SA AKIN YUNG GUSTO KO NG HINDI KITA GINAGAMITAN NG MAHIKA." Nanlilisik ang mga mata ni Egay na nakatingin kay Armando.

Tila naguluhan naman si Armando sa mga sinabi nito. Kung walang mahika na gagamitin sa kanya, kung hindi sya nito pipilitin, kung hindi sya nito pupwersahin ay walang dahilan para pagbigyan nya ang kagustuhan nito.

"So nagtataka ka na siguro kung pano mangyayari yun ano? Hahaha! Grabe di ko akalaing yung biktima ko mismo ay di ko na kailangan pang gamitan ng mahika! At sigurado ako doon. Sigurado ako na kahit anong sabihin ko ay gagawin mo at susundin mo yun! Hahaha!" Malanding pagkakasabi nito kay Armando.

"Ano bang sinasabi mong demonyo ka?" Matapang na tanong ni Armando.

"Ahmmmmm... Naalala mo ba Fafa? Kanina galing kayo sa park di ba?"

Walang imik na nakikinig si Armando. Tahimik na inaabangan ang sasabihin ni Egay.

"Uhmmm di ba si Adrian yung anak nyo? Di ba nadapa sya kanina at nasugatan?" Dahan dahang pagtatanong nito kay Armando.

"Uhuh? Ano namang kinalaman ng anak ko? Sinasabi ko sayo wag mong idadamay ang anak ko sa mga balak mo kundi papatayin kita!" Singhal ni Armando.

"Awuw nakakatakot fafa. Hahaha! Anywayyyyyyy.... So di ba nga nasugatan sya. Edi ibig sabihin may dugo?.............. Tapos dinala nyo sya sa clinic para ipagamot di ba?.. ahmmm tapos umuwi na kayo." Tipong pinaglalaruan ni Egay ang pagsasalita nito.

"At ano ang kinalaman ng anak ko dito Egay? Wag na wag mong gagalawin ang anak ko kung hindi -" Di na natapos ang sasabihin ni Armando ng biglang nagsalita si Egay.

"Kung hindi ano? Papatayin mo ko? As if naman alam mo kung paano ako patayin? As if namang kaya mo ko? Tao ka. Demonyo ako. May mahika ako. Ikaw?

WALA.

Anyway, di pa kasi ako tapos mag kwento nasabat ka na agad. Nawalan tuloy ako ng gana. Di ko nalang itutuloy ang kwento. Hayyy PAANO MO KAYA MAPOPROTEKTAHAN SI ADRIAN SA GAGAWIN KO." Medyo may kalakasang wika ni Egay. Akmang aalis na lamang ito palabas ng bahay ngunit natigilan sya sa biglaang pagpigil sa kanya ni Armando. Alam nyang mangyayari ito.

"Teka! Sandali! Anong sinasabi mo? Anong ginawa mo sa anak ko? Sandali wag kang umalis! Nagmamakaawa ako wag mong sasaktan ang anak ko wag mo syang idamay rito! Anong ginawa mo sa kanya magsalita ka!?" Galit na sambit ni Armando.

"Okayyyy fineee. Hmmm ayun nga di ba nasugatan sya ng tangkay ng puno na nakakalat sa sahig ng bulok na palikuran na pinuntahan nyo? Pag kaalis nyo tinikman ko yung dugo ng anak mo.

In short, kontrolado ko na ang isip at katawan ng anak mo. Kahit anong ipagawa ko gagawin nya. Kahit anong iutos ko susundin nya. Hindi nya ako mahihindian. So ano okay na? Goods na?

Okay parang hindi pa. Nakatulala ka pa eh sige idetalye ko na fafa ha?

So ibig sabihin lamang nito, gagamitin ko ang anak mo para pasunurin ka sa mga gusto ko. Kaya sabi ko kanina na kahit di kita gamitan ng mahika ay sigurado akong susunod ka. Bakit? Eh kasi pag di ka sumunod paano kaya kung utusan ko ang isip ng anak mo na tumigil sa paghinga? Hahahaha! Ang dali di ba? Or paano kaya kung di ka sumunod sa gusto ko eh utusan ko yung anak mo na magpakamatay? Hahahaha!" Mahabang lintanya ni Egay.

Parang sinakluban ng sampung impyerno si Armando sa narinig.

Hindi sya agad makasagot. Hindi sya maka react. Hindi sya makagalaw sa mga narinig at nalaman.

Nang dahil sa kanya ay maaaring mapahamak ang kanyang anak. Dahil sa kanya ay napalapit sa kasamaan at kadiliman ang kanyang pamilyang payapang namumuhay. Nang dahil sa hindi nya pagiging maingat at di pagseseryoso sa banta ng demonyong si Etricio, ngayon ay nasa hukay na ang kanyang isang paa.

Napatitig syang muli kay Egay. Nanlilisik ang mata nito at tawa ng tawa sa kademonyohang naisakatuparan.

Nahihirapan mang magsalita ay pinilit nyang ibuka ang kanyang bibig.

"Wwag mong ssasaktan ssi si Adrian parang awa mo na. A...ako nalang Egay. Parang awa mo na wala syang kinalaman dito. Bata lamang sya. Tantanan mo ang pamilya ko. Parang awa mo na.

Ga.......... Ga.. gawin ko kung aa...ano mang sabihi...hin mo. Wa..wag mo lang sa..saktan ang aa...anak ko." Pagmamakaawa ni Armando. Sa puntong ito ay hindi nya mapigilang lumuha.

"Awwww umiiyak si Fafa Armando. How cute!!! Mas lalo kang naging hot nyan! Don't worry basta masunurin ka, hindi ako magpapadala ng utos sa isip ng anak mo. Are we clear? Wika ni Egay.

"O...oo si..sige." mahinang tugon ni Armando.

Sa pagkakataong ito ay alam nyang wala na syang kawala pa. Kung hindi nya susundin ang mga gusto ni Egay ay papatayin nito ang kanyang anak.

Unti unting napapikit si Armando at taimtim na nagdesisyong tanggapin ang pagkatalo.

"Kung ayun ang gusto mo.... Gawin mo na." Paanyaya nito kay Egay.

"HAHAHAHA! Hala sya ohhh! Excited ka naman masyado Fafa! Anong akala mo sa akin? Easy to get? Emz." Malanding sambit ni Egay.

"Pero di ba katawan ko ang pakay mo? Ito na at nanalo ka na. Nakuha mo na ang gusto mo. Ano pa bang hinihintay mo?" Nagtatakang tanong ni Armando.

"Fafa walang thrill kung basta nalang kita susunggaban no! Demonyong may class naman ako. Emz. Wag kang mag alala darating rin tayo sa point na yan. Sisimulan natin bukas. Haha! Para makapag pahinga at ready ka naman fafa!" Sabay haplos nito sa dibdib ni Armando.

"Osyaaaa, uuwi na muna ako ha? Sabihan mo nalang asawa mo na nauna na ako umuwi may biglaang tawag lang kamo.....

Before I forgot.....

6:00 AM bukas dapat nasa tapat ka na ng pinto ng bahay ko. Magsuot ka ng hapit na sando at boxer shorts.

6:01AM is late. Pag wala ka don hihinto agad ang paghinga ng anak mo. Ciao!" Pagbabanta nito sabay halik sa pisngi ni Armando bago umalis at lumabas ng pinto.

Nanatili namang nakatulala si Armando sa loob ng kanilang tahanan. Ito na ang kinatatakutan nya. Ito na ang sumpa sa kanya. Ang maging alipin ng demonyo ng kalibugan.

Sa gitna ng malalim na pag iisip ni Armando ay bigla na lamang napukaw ang atensyon nito ng tumunog ang kanyang cellphone. Tila nakatanggap sya ng mensahe galing sa isang unknown number.

From: 09xxxxxxxxx

"Hi Fafa Armando! Wag ka na magtaka pano ko nakuha number mo, remember? Demonyo ako. Lol. Save mo tong number ko ha! See you tomorrow! Muah!"

Pagkaraan ng ilang sandali ay nagtext muli ito.

"Btw fafa, di ko pala nasabi sayo kanina, mukhang masarap ang gising mo ha? Nasarapan ka ba sa panaginip mo? Haha! Don't worry bukas totohanin na natin yun! Ciao!"

Unti unting nakaramdam ng kilabot si Armando sa kanyang nabasa. Di nya akalain na maski sa panaginip ay kaya nitong manghimasok.

Nakaramdam sya ng panlalagkit sa loob ng salawal. Nang silipin ito ay laking gulat nya sa kanyang nakita.

Tigas na tigas ang kanyang ari at ang brief nito ay puno ng sariling tamod.

Dito napagtanto nya na nilabasan syang tunay dahil sa kanyang panaginip.

Panaginip na dulot ni Egay.
Panaginip na dulot ng isang demonyo.

Panaginip na ngayon ay magiging katotohanan na...

At bukas na ang kanyang unang hakbang patungo sa impyerno ng kalibugan.