Kagubatan

Kagubatan (Introduction lang po ito)

"Bawal diyan diba?"

Tinignan ko ng masama ang nakababata kong kapatid na babae. Alam kong bawal lumagpas sa ilog na to ngunit hindi naman sinabi nila inay kung bakit. Kung may masasamang hayop man sa kabilang dako, bakit hindi inuutusan sila itay na sugurin ang kabilang dako ng ilog upang magkaroon kami ng pagkain?

"Maghuhugas lang ako dito" hinubad ko ang tagpi tagping dahon na nagtatakip sa aking katawan sabay lubog sa ilog. Kita ko ang pag aalinlangan ng aking kapatid.

Dama ko ang kaginhawahan ng tubig ilog. Malamig. Masarap sa pakiramdam.

Kung ang mga kasamahan sa lipi ay kontento sa pagpahid ng telang basa sa kanilang katawan, iba sa aking parte. Gusto kong parating malinis ang aking katawan. Noon ay ni ayaw kong maligo. Marahil sa kadahilanang ako ay nagdadalaga na kaya ganito.

"Ate, bilis na" natawa ako sa sinabi ng aking kapatid. Kita ang kaba niya. Tumayo na ako at sinuot muli ang pantakip sa aking katawan.

Napatigil lamang ako nang may naramdaman akong nakatitig mula sa aking likod kung saan naroon ang kabilang dako ng ilog. Parang may nakatitig sa banda kung nasaan kami ng aking kapatid. Tila ba may nagmamasid.

Hinarap ko ang ilog. Wala namang tao. Marahil ay guni guni ko lang.

Kinuha ko ang dalang kahoy at buko na napulot namin ng aking kapatid "Tara na sa nayon".

"Ari, samahan mo na ako" pakiusap ko sa aking kaibigan na si Ari. Nais ko sanang maglakbay, o bisitahin muli ang ilog.

"Rosa, sa ilog na naman ba? Nung isang araw kagagaling lang natin doon. Sinabi ng bawal dun diba. Malalagutan tayo pag nahuli tayo ng pinuno o ng nino man!" Sagot niya habang mabilis na naglalakad palayo sa akin.

Pilit ko siyang sinusundan at pinakiusapan. Gusto kong bumalik sa ilog, ngunit ayokong pumunta doon ng mag isa.

"Isama mo nalang kaya kapatid mo?"

"Sinama ko na siya kahapon. Ngayon ikaw naman" sagot ko kay Ari

"Lintek ka! Kagagaling mo lang pala doon kahapon! Sinasabi ko sayo Rosa tigilan mo yan. May utos pa si inay kaya wag mo na muna ako guluhin."

Malungkot ko siyang pinanood na naglakad palayo.

Tinignan ko ang maliit na tarundon, kung saan ang daan papunta sa ilog. Natatakot ako ngunit may kung ano sa ilog na para bang sa kabilang dako ay isang mundo na bago man saakin, ay alam kong masisiyahan ako.

Bahala na. Tinungo ko ang makipot na daan. Ramdam ko ang lamig ng simoy ng hangin. Ang sinag ng araw ay nasa tuktok ng aking ulo ngunit kakunting sinag lamang ang nakakalusot sa malalaking punong kahoy.

Nang makarating sa ilog ay walang takot akong tumawid. Walang tulay dahil hindi rin naman malakas ang pag agos ng tubig. Mababa lang din. Malinaw ang tubig ilog kung kayat nakakahalina. Malamig.

Unang tapak ko sa kabilang dako ay tila nanlamig ang aking buong katawan. Bakit ako andito? Paano pag ito ang ikinamatay ko?

Bago pa man ako nakabalik sa aking pinanggalingan ay nakarinig ako ng maliliit na ingay. Tila mga kalalakihang nagtatawanan. Sinundan ko ang pinanggalingan ng ingay. Dahan dahan ang aking bawat yapak.

May nasulyapan akong tila bahay, sa tabi ay 3 lalaki na iba.

"Mga tao?" Tanong ko sa aking sarili. Bakit ipinagbabawal ng ninuno ang dakong ito kung kapwa tao lang din naman ang andito.

Nagtatawanan sila habang may dalang baso. Tila umiinom ng alak kagaya ng ginagawa nila itay. Tumayo ang isang lalaki at may kinuhang parang mahabang tungkod na may kakaibang hulma. Tinutok niya iyon sa itaas na parte na siyang ipinagtataka ko.

"AHHHH!" Sigaw ko nang biglang may pumutok. Nakita kong bumagsak mula sa itaas ang isang ibon. Hindi tungkod ang hawak ng lalaki! Napatingin ako sa kanila ngunit huli na. Papunta na sila sa kung nasaan ako naroon. Marahil narinig nila ang sigaw ko kahit nasa malayong banda ako.

Agad agad akong tumakbo palayo. Kita ko ang pagbagsak ng ibon, duguan. Patay. Naiiyak akong tumakbo palayo nang rinig ko ang mabibilis nilang yapak. Hinahabol ako. Nasaan ang ilog? Mas lalo akong naiyak nang hindi ko na mahanap ang daan pabalik.

"ITAAAAAAY!" Kahit alam kong malabong marinig ako ng aking itay o ng tribo, sinubukan ko paring humingi ng tulong. "TULONG! ITAAAAAAY INAAA-"

"Sabi ko sa inyo, totoo yung nakita ko nung isang araw at kahapon"

"Impossible kasi pare. Bakit may tribo diyan? Akala ko nilinis na ng gobyerno yang lupang yan?"

"Maliit lang ang islang to pero mga nasa 10% lang ang nalilibot. Siguro dahil sa takot? Pero eto na ang proweba pre. May naninirahan diyan"

Malabo. Rinig ko ang pagpapasahan nila ng salita. Wala akong makuha. Nakakatakot. Papatayin ba ako? Dama ko ang sakit ng aking ulo. Ni hindi ko kayang idilat ang aking mga mata.

"Madalas kong makita yan sa ilog. Parating naliligo. Alam niya atang may nanonood sa kanya."

Rinig ko ang halakhakan nila. Hindi ko nakikita ang kinaroroonan nila ngunit siguro'y malapit lang sa kinahihigaan ko. Ang sakit ng ulo. Naiiyak akong maalala ang nangyari. Sinubukan kong tumakbo ngunit sa sobrang pagkakataranta, hindi ko na alam kung saan ako papatungo. Kaya siguro ako naabutan.

"Tignan mo to pre gagawin ko"

"Hoy Hubert ano yan?" Nakakatakot ang boses ng isang to. Malalim at malaki.

"Gago HAHAHA"

Rinig ko ang yapak palapit sa aking kinaroroonan. Nanginginig akong nagkunwari paring tulog. Alam kong kaya kong tumayo at tumakbo, ngunit dahil sa takot hindi na ako makakilos.

Ramdam kong may humawak sa aking tagiliran. Naiiyak akong nagpipigil gumawa ng ingay. Ayokong malaman nilang gising ako. Papatayin ba ako?

Napaigik ako ng bigla akong tinulak patagilid. Napatalikod sa kanila.

"Hayop ka bert"

"Watabyu kita yung pwet tanga HAHA"

"Tangina pre ang linis. Likayo lapit"

Hawak hawak niya ang pisngi ng aking pwet tila binubuka. Nanlalaki ang mata ko sa takot. Naiiyak. Itay, inay tulungan niyo ako

"Bat mo yan hinahawakan? Kadiri ka" anang may malalim na boses. Rinig kong malapit na silang dalwa sakin

"Linis ng tumbong pre" s

"Tangina oo nga" sabi ng isa pa nang tuluyan na silang nakalapit.

"Mga gago kayo. Iwan na natin yan dito. Alas sinco na. Hindi pa ba yan hinabanap sa kanila? Paano pag hinahanap na yan?"

"Rojo kung hinahanap man to, kanina pa dapat."

"Tama si bert pre. Pero iwan na natin yan dito. Kailangan ko na ring umuwi. Pinapauwi na ako ng girlfriend ko."

"Tsk. Tara na nga"

Napaaray ako ng tahimik ng sinampal ako ng naunang lalaki sa pwet. Dama ko ang bigat ng kanyang palad. Pakiramdam koy magkakapasa ako malapit doon. Kung bakit ba kasi harapan lang ang natatakpan ng aming saplot?

Gumaan ang aking pakiramdam nang narinig ko ang paghahanda nilang umalis. Maya't maya lang ay nasa malayo na sila banda at nakarinig ako ng kakaibang ingay.

Sa aking kuryusidad ay sinubukan kong tumayo at sundan kung saan sila nagtungo. May kakaiba silang gamit. Parang kariton ngunit malaki. May bubong. At gumagawa ng malakas na ingay. Tig iisa rin sila.

Sinundan ko palayo at nang hindi ko na sila makita, bumalik na ako sa pinanggalingan.

Kung hindi dahil sa lalaking may mababang boses, baka hindi ako makakauwi ngayon. Nagpapasalamat ako sa kanya.

Mula nung araw na yun ay kahit takot, mas napapadalas ako malapit sa ilong. Minsan ay naabutan ko sila at pinapanood sa malayo. Napag alaman kong baril at hindi tungkod ang kanilang hawak upang makahuli ng hayop. Ang kanilang bahay ay tinatawag na tent. Nagagawa rin nitong mailigpit.

Isang araw, dapit hapon. Nakita ko ang kanilang tent at gamit na naiwan. Marahil may hinabol silang hayop.

Dahan dahan kong nilapitan ang kanilang kagamitan. Nakakita ako ng maraming bagay na wala sa aming nayon. May bagay doon na umiilaw. May inumin, may inihaw na ibon na iba ang kulay, may kung anong malambot na bagay sa kanilang upuan at oo inupuan ko iyon.

Bigla akong nakaramdam ng gutom kung kaya't kinuha ko ang ihaw at kinain. Nanlaki ang mata ko, mahapdi sa dila! Maanghang! Ganito ang kinakain nila itay! Dali dali akong kumuha nh maiinom. Dinampot ko ang nasa bote at agad itong ininom. Ang pait. Ang pangit ng lasa. Bigla akong nakaramdam ng init at nahilo. Lason?

Nakarinig ako ng mga yakap kaya dali dali akong umalis doon. Nahihilo ako. Hindi ko alam saan ako pwedeng magtago. Nakita ko ang kanilang tent at doon na ako pumasok.