The Last Gigolo 48

"Anak tumawag ang mommy mo," balita ni Nanay Meding.

"Bakit daw?"

"Hindi sinabi, pumunta ka daw sa kulungan."

Ayaw sana niyang puntahan pa ito dahil sa natanim na galit sa ina pero sa paki-usap at paliwanag ni Nanay Meding ay tinungo niya ang kulungan dahil sa huli ay ina pa din niya ito.

"Bakit mo ako pinapunta dito?" tanong ng niya.

Sa halip na sumagot ay inihagis ang isang newspaper.

"Baka gusto mong hanapin ang hayop mong tatay, ayan mayaman na pala."

Titig na titig ang lalaki sa litrato ng lalaking sinasabi ng inang ama niya.

'CEO of Clarksons Industries-Nathaniel Clarksons'

Matikas ang lalaki, parang nakikinita niya ang itsura pag inabot niya ang edad ng sinasabing ama. Hindi na niya namalayang wala na pala ang ina, wala ba talaga siyang halaga dito, pero nagpasalamat nalang din na kahit papa-ano ay nalaman niya kung saan ba siya galing.

Nakarating siya sa bahay nang wala sa sarili, napaka raming naglalaro sa isipan niya. Halo-halo at nakakalito. Parang napakabata pa niya para pagdaanan ang ganitong sitwasyon.

Sinabi niya sa asawa at kay Nanay Meding ang nalaman, tahimik lang bago iminungkahi ng matanda napuntahan ang ama na sinang-ayunan naman ni Beverly. Dagling nawala sa isipan si Amor, inayos ang sarili para pumunta sa opisina ng Clarksons Industries.

Malaki ang building, modern at halos salamin ang lahat. Bago makapasok ay hinahanap siya nang appointment na wala naman, hindi naman niya pwedeng sabihing anak siya nito.

"Sir sorry, Mr. Clarson will not accept a visitor without an appointment."

"It's okay, thanks!"

"Have a good day sir!"

Laglag ang balikat na naglakad palabas nang may narinig na tumatawag sa kanya.

"Blake pare!"

"Gani! Gani right?"

"Yes tol! Kumusta?"

"Okay naman tol, dito ka nag tratrabaho?"

"Yeah, mahabang kwento."

"Wow, bigatin ka na pala."

"Ikaw musta? Sino hanap mo?"

"Ah eh, magbabakasakali lang baka makapasok ng trabaho."

"Really! Great, I can help you!"

"Talaga? Sige nga tol."

"May CV ka ba?"

"Ah eh, naubos na kasi naipamigay ko sa mga pinag-applyan ko kanina." Pagsisinungaling niya.

"No worries, come I will introduce you to my dad. Sa dati ka pa din ba? Saan na nga yun?"

"Ah sa Elements, pero hindi na ako dun."

"Oh really, anong experience mo?"

"Admin, Marketing and Operations yung huli ko e."

"Sige, well figure out kung saan ka pwede."

"Salamat."

Napatingin sa kanila ang secretary nang dumaan sa tapat na binigyan nalang niya ng isang ngiti.

28th floor nang huminto sila, agad lumabas si Gani at tinahak nila ang dulo ng maluwag na hall kung saan ay may reception na may secretary.

"Good morning sir!"

"Is dad inside?"

"Yes sir."

CEO

"Nathaniel Clarson si your dad?"

"Yes!"

Itinulak nito ang pinto at walang paalam na pumasok.

"Dad!"

Nagyakap-tapikan ang dalawa habang siya ay parang tuod na nakatitig sa mga ito. Nabalik lang siya sa sarili nang tawagin ni Gani.

"Dad this is my friend Blake, he is looking for a job."

"Hi Sir! Nice meeting you!"

"Hi Blake, nice meeting you too. Hmmm, you have CV?"

"Naubos daw dad sa mga pinasahan niya kanina, I told him to send nalang via email para mahanapan natin ng posisyon."

Napatingin ang daddy nito sa kanya na parang nagtatanong pero tumango lang si Gani.

"Okay, send your CV I will see what I can do."

"Dad!"

"Aethan! Okay, check in your department baka may need kayo."

"Yes! Thanks dad."

Inabot na ni Nathaniel ang coat nito na naka sampay at isinuot.

"I have a meeting, if you can come back tomorrow so we can finalize."

"Okay sir! Thanks!"

"No problem, I have to go."

"Bye dad, see you around."

"See you, bye Blake."

Lumabas na din sila, pero ibang pinto ang daddy nito habang sila ay sa dinaanan nila kanina.

"Private lift."

"Ah okay."

"Let's have coffee."

"Sige."

Sa coffeshop ay ikinuwento nito nang kaunti ang buhay niya, pati kung paano siya natunton nang ama nila. Gusto niyang sabihin dito na magkapatid sila pero mahirap ipaliwanag. Nagpasalamat nalang din na kahit papaano ay napalapit sa ama at hinintayin nalang na magkaroon nang tamang pagkakataon para masabi dito.

Kinabukasan ay nagbalik siya, tama si Aethan dahil may posisyon na siya na kasama ang lalaki. Kina-ilangan niyang bumalik sa dating opisina para pormal na magpa-alam. Dahil kilala talaga ang Clarkson's kaya nakita ni Rolly na magandang pagkakataon ito para umasenso ang lalaki. Nalungkot man ay naging maluwag sa dibdib ang pag-tanggap sa resignation nito.

"Sir kung may pagkakamali man ako at kung may pagkukulang, hope na ma-intindihan nyo. Salamat sa tiwala."

"Kahit ano pa siguro ang magawa mo Blake ay hindi ko makukuhang magalit sayo, alalahanin mo nautang ko ang buhay ko sayo."

Tango lang ang naging tugon niya.

"Basta ninong ka pa din ni Baby."

"Walang problema sir."

Inalis na din niya sa isip na sa kanya ang dinadala ni Amor, hindi na din niya sinubukan pang makita ito para mabaon nalang sa limot ang kabanata ng buhay na nakasama ito.

Marketing Department siya na assign, dahil may procedure na at malakas ang kasama ay hindi na nahirapang mag-adjust. Wala namang naging reklamo ang mga ito dahil talagang asset din siya ng departamento. Naging sanggang dikit din sila ni Aethan kahit na limited pa din ang alam niya sa buhay nito maliban sa mga kapatid na alam niyang kapatid din niya na hindi pa nakikita.

"Alam mo tol, hindi naman ako madaling magtiwala pero ang gaan ng loob ko sayo kahit noon pa."

"Salamat nalang, siguro dahil pareho tayong guwapo hahaha."

"Baka nga hahaha! Baka naman long lost brother talaga kita. Hawig daw tayo eh."

"Malay mo hahaha! Mukhang nagkalat ang erpat mo eh."

"Hahaha! Parang ako din hahaha!"

Natigilan siya sa sinabi nito saka naisip na baka siya din.

"Ikaw wag na, anim na kaya ingat mahirap bumuhay hahaha."

RING! RING! RING!

"Nanay Meding!"

"Huh… Saan… Sige Nay papunta na ako."

Agad na ibinaba niya ang telepono.

"Bakit, may problema?"

"Si Bev dinala daw sa ospital."

"Huh, ano nangyari?"

"Di ko pa alam, tol punta na muna ako."

"Samahan na kita."

Diretso na silang umalis at tumawag nalang si Aethan sa secretary nito para sabihin ang emergency nila. Ang Nanay Meding niya ay nasa labas ng emergency na agad tumayo para lapitan siya.

Bago pa makapagkwento ang matanda ay lumapit na ang doctor upang sabihing kailangan itong ma ICU na agad naman niyang sinang-ayunan. Bigla nalang daw itong bumagsak at ang nagpa grabe pa ay nasa hagdan ito kaya naging masama ang bagsak dahil tumama ang ulo.

Nag require ang ospital ng dalawang daang libo na deposit na pasok naman dahil may naipon siya buhatsa ibinibigay ni Mrs. M dati pero sinagot na ni Aethan. Iniwan lang siya ng kaibigan/kapatid nang ma-settle na, ilang oras pa lang ang asawa sa ICU ay nilapitan na muli siya ng doctor para ipa-alam na dapat maoperahan ang asawa sa lalong madaling panahon. Aabot daw sa mahigit isang milyon ang gagastusin at alam niya na wala siyang ganoong kalaking halaga para gastusin.

Tatawag na sana siya kay Rolly para humingi nang tulong nang mauna ang tawag ni Aethan para mangumusta. Sinabi na niya dito ang sitwasyon kaya agad naman itong nagpahayag ng tulong.

Kinabukasan ay maaga itong pumunta sa ospital pero ang hindi niya ina-asahan ay ang kasama nito. Si Nathaniel Clarkson.

Gustong gusto na niyang sabihin dito na anak siya pero ayaw niyang maging dahilan ito para mapwersang tumulong sa kanila. Nagpa-alam si Aethan na bibili ng breakfast nila kaya naiwan sila niNathan sa chapel.

"Do not worry Blake, I will take care of everything."

"Sir!"

"I don't know but I want to help you!"

"Hindi ko na sir tatanggihan yan, wala po akong ibang matatakbuhan sa oras na ito. Babayaran ko nalang sir kahit i-deduct sa sweldo."

"Saka na natin pag-usapan kung paano. For now, our goal is to save your wife's life."

"Thank you sir!"

"If you need anything just let me know or tell Aethan."

Tahimik lang siya dahil sa kabutihan ng lalaki na ama niya.

"Sir?"

"Yes?"

"May kilala ba kayong Zetty Lopez? From Baguio?"

"Zetty Lopez? Familiar name, let me think."

Nanlaki ang mga mata ni Nathan nang tingin niya ay naalala nito ang nanay niya.

"Siya po ang nanay ko at kayo ang…"

"I'm your dad?"

Tumango nalang siya sa lalaki, hindi niya mabakas kung ano ang nasa-isip nito habang nakatingin sa kanya. Nagulat nalang siya nang hatakin nito ay yakapin ng mahigpit.

"I knew it, kaya magaan ang loob ko sayo. Kaya feeling ko kilala kita, I knew it. Your my Son!"

"Dad!" mahigpit din na niyakap niya ito.

Hindi na niya napigilan ang pag luha dahil sa kauna-unahang pagkakataon na nayakap ang ama. Nasa ganoon silang akto nang datnan ni Aethan, naguguluhan man ay hinayaan nalang nito hanggang sa ma-ikwento nila ang pagiging magkapatid nito.

"Ahaha! Sabi na eh, maraming ikinalat ang daddy natin."

Isang batok ang ibinigay nito sa kapatid bago lapitan ulit ng doctor.

"I am sorry Mr. Lopez, she didn't make it."

"Doc!"

Parang gusto niyang magwala, pero mas bumigay ang tuhod kaya napa upo nalang sa bench kung saan sila nag-usap ng ama.

Ganoon pala kadali ang buhay, kanina lang ay kayakap niya ngayun ay wala na. Kausap mo pa pero huling pagkakataon mo na palang maririnig ang boses niya. Mainit na dampi nang labi na napawi sa lamig dulot ng buhay na binawi.

Masakit pero kinailangan niyang maging matatag para sa mga anak, anim na supling ang iniwan sa kanya na walang idea kung paano niya palalakihin nang walang ina. Nagpapasalamat nalang at nanduon ang biyenan na kahit hindi na nakakalakad ay malaking tulong para maalagaan ang mga bata katulong ang Nanay Meding niya.

Isang taon ang matuling lumipas, naka tayo siya sa puntod ni Beverly bilang pag-alala sa kamatayan nito ay nag-alay ng isang taimtim na panalangin. Inalala din kung paanong ito naging maunawain at mabuting asawa sa kanya, ina sa mga anak. Naging maayos naman ang lahat, kahit mahirap talaga.

Lumipat na din sila sa isang bahay na ibinigay sa kanya ng daddy niya at itinalaga upang maging Marketing Manger ng Clarksons. Kahit ayaw ni Nathaniel ay nagpa DNA test pa din sila para masigurado
dahil sa pagkakakilala sa ina. Gusto sana niya itong tulungang makalaya pero sa tuwing dadalaw siya ay hindi siya nilalabas hanggang sa nabalitaan nalang niya na nalipat na ito ng kulungan dahil sangkot saillegal na droga sa piitan.

Siguro nga ay binigyan na siya ng bagong buhay, malayong malayo na sa buhay na mayruon siya noong kabataan niya. Nagfocus nalang sa pagtulong sa ama at nagtayo nang sariling Advertising Agency. Ang pag-ibig ay isina-isang tabi na niya kahit na bata pa naman siya, siguro nasobrahan siya nuon kaya hindi niya hinahanap-hanap ang sex o magaling lang talagang magpigil sa sarili.

Mag tre-trenta na din pala sila pero kung titingnan ay mukhang nasa bente sinko palang at binatang binata ang tindig. Maraming babae ang umaaligid pa din sa kanya na minsan ay sinubukan na din niyang maki pag date pero wala talaga kaya balik sa trabaho at pamilya.

"Sir your appointment at 9am with Ms. De Leon."

"Okay, please give me the proposal and other important points to discuss with her."

"Here sir."

"Good, I will just review and please bring me black coffee."

"No proble Boss."

Nang maayos na ang lahat ay sakto namang dumating ang ka meeting niya.

"Bring her to the meeting room, ask her if she want something."

Sinugurado lang na nasa kanya ang lahat at presentable ang suot bago tinungo ang meeting room kung saan ay naghihintay ang bisita.

Pagbukas niya ng pinto sa meeting room ay nagkagulatan pa sila ng bisita.

---
Walang masyadong Ganap hahaha...