Hunks Over White Roses: Sweet Surrender 16

Chapter 16

"What? Tutuksuhin mo 'ko then aatras soon as I give in?" akusa nito.

"H-hindi kita tinutukso Ahmed--"

"Then what the heck was that?"

"W-wala n-naman akong ginagawa--"

"This is what you are doing to me!"

Red's eyes' grew bigger when Ahmed harshly cupped his ass with his firm hands, dragging him closer as he his hard member rubbed against his tummy. Pinisil nito nang ilang beses ang puwitan niya at pinagduldulan sa kanyang tiyan ang naghuhumindig nitong alaga na nakatago pa sa suot nitong pantalon.

"Ahmed sandali--"

"Damn you."

Red didn't have the chance to protest as Ahmed's mouth conquered his. The way Ahmed kissed him at that momnet was unexplainable. As if he wanted to devour his whole being. Walang babalang pumasok ang dila nitong sumaliksik sa loob ng kanyang bibig. That kiss was almost toxic. Kissing, biting and sucking his upper and lower lip one after the other. Tumaas ang mga braso niya sa matipunong batok nito at nangunyapit doon.... then sweetly responded to his hot kisses. Ahmed ended the kiss on his mouth to breathe some air but then short after, he started licking his neck. Red felt like as if he was some sort of an ice cream under the heat of the sun. He felt wet and a little bit sloppy but he didnt care at all. Sumabunot pa ang isa niyang palad sa maigsi nitong buhok at ipinagdiinan pa ang buong mukha ni Ahmed sa kanyang makinis na leeg. He felt shivers down his spine when Ahmed bit an earlobe. The bite was not so gentle but he even wanted him to do more of it.

"Let me spend the night with you, baby..." Ahmed whispered in his ears.

Napapikit siya ng mariin sa narinig na salitang lumabas sa bibig nito. HIndi niya alam kung sasang ayon ba siya o hindi basta ang alam niya'y nagugustuhan niya ang mga nagaganap. Ungol lang ang kanyang sinagot.

"I want you baby..." ani Ahmed sa pagitan ng paghalik at pagkagat sa tainga niya.

Want. Tumimo sa lumulutang niyang utak ang sinabi nito. He wants him. May malaking bahagi ng puso niya ang nanlumo. He just wants him... nothing more. Yes, he's overwhelmed by the hot attention that Ahmed was giving him but he wants more than that. At nahihiya naman siyang sabihin dahil baka mapahiya na naman siyang muli.

"I must have you baby... right now..."

Red was alarmed when Ahmed started raising his shirt. Pinigilan niya ang mga kamay nito hangga't sa makakaya niya.

"No..."

Natigilan si Ahmed sa gagawin at maang na napatingin sa kanya. Inaarok kung seryoso ba siya sa kanyang tinurang pagtanggi. Kumunot ang noo nito pero muling yumuko at akmang sasakuping muli ng mainit na labi nito ang kanyang bibig. Subalit sa pagkakataong ito ay iniwas niya ang sarili at tumulak ang mga palad niya sa dibdib nito. Pinilit ni Red na takpan ang kanyang panghihinang nararamdaman.

"Dyan ako bilib sa 'yo Red. Bigay na bigay ka na, todo ka pa rin sa pagtanggi." singhal ni Ahmed.

Napasinghap si Red nang pagtalikod nito ay malakas na sipain ang isang silya. Nakabibingi ang ingay na nilikha niyon. Sinikap niyang kausapin ito sa pag aalalang magwala ito sa loob ng silid.

"Ahmed, huminahon ka muna please..."

"You want me as much as I want you. And you fuckin' know it. What I don't understand is that why keep on denying it?" akusa ni Ahmed na napapailing sa tindi ng tensyon na nararamdaman.

"You are so Impossible, Red!"

Iyon ang huling singhal nito bago madaling lumabas ng silid at palagabog na sinara ang pinto.

.

.

"Napakaimposible mo...." bulong ni Ahmed sa sarili habang nakatingin sa salamin. Naputol ang kanyang pagbabalik tanaw nang maring na may pumasok sa pinto. Lumabas siya ng banyo at dinatnan sa loob ng kwarto niya ang matabang katulong na si Rina. Kasalukuyan na nitong nililigpit ang mga pagkaing hindi man lang niya nagalaw.

"Lumabas na ba si Red ng kwarto niya, Rina?"

"Opo Sir. Sa kantunayan nga po eh lumabas siya kangina kasama ni Sir Munjal."

"What?!" nagpanting ang tainga niya sa narinig.

Napaurong naman ang katulong sa nakitang bayolenteng reaksyon niya. Kilala kasi siya nito na temperamental.

"N-niyaya po siya n-ni... n-ni Sir Munjal n-na m-magpunta sa k-koprahan..." ang nauutal na paliwanag ng katulong.

"Dammit!" mura niya.

Nang mapansing sininghalan ng sindak ang katulong ay pinigil niya ang sarili at mahinahon na pinalabas ito.

"Fuck!" sigaw niya nang makalabas na ito. Kumbakit ba kasi tinanghali siya ng gising? naunahan tuloy siya ni Munjal.

Nagngingit din siya sa katotohanang kapag si Munjal ang umamot ng oras kay Red ay madali itong napagbibigyan ni wala man lang kahirap hirap. Samantalang siya ay kulang na lang ay manikluhod kay Red mapagbigyan lamang sa naisin. Akin ka na Red pero bakit parang ang hirap mo pa ring angkinin? Nahahawakan kita, nayayakap at nahahalikan pero tila napakalayo ko pa rin sa'yo. Talaga bang mahirap siyang magustuhan? Damn you Red, wala kang karapatang pahirapan ako ng ganito! ngitngit niya sa sarili habang nagbibihis.

Mabilis ang pagpapatakbo niya kay Horo, ang kanyang itim na kabayo. Kulang na lang ay liparin nila ang maalikabok na daan sa tulin ng ginagawang pagtakbo nito. Si Horo ay kaparehas niya... malakas, matapang, palalo at magandang lahi. Bukod tanging siya lamang ang nakakasakay dito dahil sa talaga nga namang mailap kahit kangino ang mayabang na kabayo.

Nagrerebelde ang kanyang utak sa kakaisip kung ano na ang ginagawa ng dalawa sa mga oras na iyon. Hindi siya makakapayag na makuha ni Munjal ang bagay na alam niyang kanya! Huwag kang magkakamali Munjal at talagang maghahalo ang balat sa tinalupan!

Nakaupo si Red sa isang bench na pinasadya ang pagkakagawa sa isang lilim ng puno ng mangga kung saan nakatali si Jagg, ang kabayo ni Munjal. Nakangiti niyang pinagmamasdan si Munjal na abala sa mga oras na iyon na magbigay ng mga instruksyon sa mga tauhan sa hacienda. Natiyempuhan kasi na araw ngayon ng anihan ng mga buko. Hindi makamayaw ang mga trabahador sa pagpipitas ng mga buko na iaaangkat sa siyudad sa susuonod na araw ayon sa narinig niya. Marami rami na ang mga nakukuha ng mga ito ngunit alam niyang medyo matatagalan pa dahil ubod ng dami ang mga puno ng niyog na nakikita niya. At isa pa ay hindi naman basta na lang nakapitas at ipon ang ginagawa ng mga tauhan. Pagkayaring mapitas ang bawat buko ay mayroon nag iinspeksyon sa bawat piraso bago ito isalansan sa mga kahon na yari sa kahoy.

Napapitlag siya nang humalinghing ang kabayo. HIndi man kalakasan ay nagulat pa rin siya dahil bago pa rin sa kanya ang makakita at makasakay ng kabayo. Nilapitan niya ito at hinimas ang ulo at leeg. Waring nagustuhan naman ng kabayo ang kanyang ginawa at muli itong nanahimik.

"Ano'ng problema Jagg? Naiinip ka na ba?" nakingiting tanong niya dito.

Tinatapik tapik niya ang katawan ng kabayo nang mapansin niyang may paparating. Mabilis na pinatatakbo papalapit sa kinaroroonan niya ang isang malaking itim na kabayo. Si Ahmed. NAhigit niya ang kanyang hininga nang mapagmasdam mula sa malayo ang kakisigan nito. Naka suot din ito ng faded jeans at boots, but unlike Munjal, Ahmed was just wearing a tight fitting black sando. He was sexy! Mayabang na gumagalaw ng mabilis ang katawan nito kasabay ng matulin na pagtakbo ng kabayo nito. And as usual, he was staring at him. Habang papalapit ay lumalakas ang tambol ng kanyang dibdib habang nakikipagtitigan sa lalaking walang alam ibang gawin kundi ang darangin siya sa mga maiinit na sandali. He couldn't help himself staring at his hot physique soon as he came near. No doubt, the aura of this hot guy is indeed intoxicating... at parang gusto na naman niyang malason...

"Ho! Ho!" sigaw ni Ahmed kay Horo hustong makalapit na sila.

Tumalima naman ang kabayong itim at huminto ito sa paglakad. Pinigil ni Red ang hininga habang pinagmamasdan si Ahmed ng malapitan. Mula sa itaas ng kabayo hanggang sa pagbaba nito ay hindi niya napigilan ang humanga dahil sa kakaibang lakas ng sex appeal na ine exude ng aura nito. Subalit napalis ang maginhawang ekspresyon sa kanyang mukha nang mapunang makulimlim ang anyo nitong nakatingin sa kanya.

"G-good morning..." atubiling bati ni Red.

Matapos siyang bigyan ng isang malamig na tingin ay tumalikod na ito at itinali si Horo sa puno ng mangga katabi ng kabayong si Jagg, Matapos matiyak na hindi na ito makakawala ay walang lingon itong humakbang palayo sa kinaroroonan. Nakaramdam ng pagkapahiya si Red nang ignorahin ni Ahmed ang kanyang pagbati, HInabol niya ito at pinigilan sa braso. Muli, malamig ang tingin nitong nagtatanong sa kanya.

"G-galit ka ba?" tanong niya sa nag aalangan na tinig.

"No. Actually sanay na ko sa mga ginagawa mo. It's either tatangihan mo ko or iiwanan mo. What else is new?" sumbat nito na halos ikangaligkig niya.

"No Ahmed, nagkataon lang naman na palaging--"

"Palaging ano? Palaging si Munjal ang nauuna?"

"Ahmed, hindi naman sa gano'n--"

"Enough. As I said so, I'm already used to it so no need to feel guilty."

Napabuntunghininga na lamang si Red nang tumalikod na si Ahmed at sadyang wala ng balak pang pakingan ang paliwanag niya. Malungkot na lang siyang napatingin sa malapad na likod nito habang papalayo sa kanya. Sinundan niya ng tignin kung saan ito patungo. Papunta ito sa isang puno ng niyog na unti unting pinaguumpukan ng mga trabahador. Nagtataka na sinipat niya ng maigi upang malaman kung bakit unti unting nagkakaroon ng komosyon sa paligid ng isang puno ng niyog. Pawang ang lahat ng mga ito ay nakatingala.

Out of curiousity ay tumaas din ang kanyang paningin sa punong pinagkakaguluhan at natutop niya ang isang palad sa bibig nang malaman ang rason kung bakit. Si Munjal ay nasa itaas ng puno ng niyog at nasa aktong tinataga ang ilang sanga ng buko upang mapitas. Pigil ang kanyang hininga habang pinagmamasdan ang magaan na pagkilos nito sa itaas. Nangagsigawan pa ang mga tao nang tuluyan ng makuha ni Munjal ang tatlong piraso ng buko. Hindi niya lubos maisip kung paano ito makakababa sa sitwasyon na iyon.

Nagmadali siya sa pagpunta sa kinaroroonan ng mga tao. At nang makarating ay tumingala kay Munjal at pasigaw na pinaalalahanan ito na sinuklian lang nito ng matamis na ngiti. Hindi niya nakita ang lalong padilim ng ekspresyon ni Ahmed. Nang makalagpas na si Munjal sa kalahati ng puno pababa ay nakahinga na siya ng maluwag. Palakpakan at hiyawan ang mga taong nasa paligid dahil sa tuwa. Ngayon lang kasi nila nakita si MUnjal na umakyat ng puno ng niyog. Sinalubong niya ito.

"Okay ka lang ba? Nagalusan ka ba?" nag aalalang tanong niya.

"I'm alright baba. Don't worry. I'm Superman right?" pabirong sabi pa nito sa kanya.

"Yabang po..." ani Red na sinundan ng mahinang tawa.

"What a show off!" ang malakas na tinig na nakapagpatahimik sa mga taong nagtatawanan.

Napalingon lahat sila sa taong nagsalita. Si Ahmed. Pagkuwa'y parang mga napipi at di na makapagsalita.

"Was that the best thing you've got huh, Munjal?" hamon ni Ahmed.

Hindi kumibo si Munjal bagama't alam nilang lahat na nagtitimpi lamang ito. Diretso lang ito na nakipaghamunan ng mata sa mata kay Ahmed.

"Watch me." mayabang na wika ni Ahmed at kinuha ang isang kutsilyo kay Mang Tano na katiwala ng koprahan.

Kagat ang kutsilyo na umakayat ito ng isa ring puno ng niyog. And to Red's surprise, mistulang halimaw si Ahmed sa bilis ng pag akyat nito sa puno na parang wala lang o normal lang na ginagawa. Wala pa man yatang isang minuto ay nasa ituktok na ito at tinatagpas tagpas na ang sanga ng mga bunga. Awang ang mga labi ng lahat ng naroon sa nasasaksihan. Waring sanay na sanay na ito sa pag akyat sa puno. Walang kahirap hirap nitong nakuha ang pakay at ngayon ay pababa na.

"I'm not surprised at all. He's such a beast." seryosong wika ni Munjal habang nakamasid din sa pababang si Ahmed.

HIndi nakapagsalita si Red sa bilis ng naging pangyayari. Namamalikmata siyang napatingin na lang sa pigura ni Ahmed na ngayon ay nakababa na ng walang kahirap hirap. Nagulat na lamang siya nang mangaghiyawan ang mga taong naroon sa kagalakan at sa galing na pinamalas ng kanilang amo. Nang mapatingin siya dito ay parang gusto niyang matumba nang kindatan siya nito sa gitna ng karamihan. Namumula siyang napayuko at hindi malaman ang gagawin. Buti na lamang at hinila siya ni Munjal upang ialis sa lugar na iyon. Pag angat ng mukha niya'y nakita niya si Ahmed na nakatalikod na at tila may pupuntahan kasama ang iba pang mga tauhan.

Iniupo siya ni Munjal sa bench na pinag upuan niya kangina bago ito nagpaalam at umalis sandali. Hindi pa man nag iinit ang pwitan niya sa pagkakaupo ng bumalik na ito na may dalang buko. Nakangiti itong lumapit sa kanya.

"Tikman mo yung buko na kinuha ko, matamis yung sabaw." alok nito sa kanya.

Parang bata na may pagkasabik na kinuha niya ang hawak nito at saka tinungga ang malaking buko. Narinig pa niya ang malaks na pagtawa ni Munjal nang mag agusan ang mga likido sa gilid ng kanyang mga labi.

"Dahan dahan lang baba....Take your time... marami pang buko." hindi pa rin mapigilan nito ang pagtawa.

Pinahid pa ng likod ng palad ni Munjal ang gilid ng kanyang labi bago siya pinagsalita.

"It tastes really good baba. Can I have some more?" nakangiting hiling niya sa bumbay na naaaliw na nakatunghay sa kanya.

"Yeah, sure baba. Just a second..." si Munjal at tumalikod muli upang kumuha ng isa pang buko.

Magsasalita pa sana si Red nang maagaw ang kanyang pansin ng taong nakatayo sa may di kalayuan. Si Ahmed na mataman at madilim na nakatingin sa kanyang direksyon.

Samantala....

Nagpupuyos ang kalooban ni Ahmed habang nakamasid sa ginagawang paglalambingan nina Munjal at Red. Kinakain ng matinding selos ang kanyang buong pagkatao habang buong tamis na nagsusuyuan ang dalawang nilalang. Gusto niyang manakit ngunit ginawa niya lahat ng pagpipigil alang alang kay Red. Ayaw niya itong magdamdam na naman sa kanya. Si Red na hinahabol ng bawat himaymay ng kanyang laman...ang tanging taong pinag ukulan niya ng atensyon... ang taong may labi na ilang ulit niyang natikman....at paulit ulit din siyang tinatangihan....ang kanyang si Red.

Sa sobrang selos at sama ng loob ay iwinasiwas niya at ibinato sa kung saan ang hawak na buko na laan sana para kay Red...