Hunks Over White Roses: Sweet Surrender 13

Chapter 13

Awang ang mga labi ni Red habang pinagmamasdan ang mga nagtatayugang puno ng niyog na kanilang nadadaanan. Sa tanang buhay niya'y ngayon lamang siya nakita ng ganito karaming puno ng niyog. Puro berde ang nakikita niya sa paligid at ang isa pang ikinasisiya ng mga mata niya ay sa di kalayuan ay may mga maliliit na bahay kubo na nakatayo at may mga taong sa wari niya'y trabahador ng asyendang iyon na abalang abala sa kani kanilang mga gawain. Walang ganito sa siyudad, kaya sinusulit ng mga mata niya ang bawat tanawing nadadaanan.

"I'm glad you like it."wika ni Ahmed dahil napansing namamangha siya sa nakikita.

"Yeah. Ahm, can I open the window?"

"Sure."ani Ahmed at pinatay ang aircon ng sasakyan.

Pumikit siya habang ninanamnam ang sariwang hanging dumadapyo sa kanyang mukha. Ang gaan ng pakiramdam ni Red ng mga sandalaing iyon at kahit papaano'y nalimutan sandali ang naging 'di nila pagkakaunawaan ni Ahmed.

"Malapit na tayo."si Ahmed.

Napamulat siya sa narinig. At sa paglinaw ng kanyang paningin ay nakita niyang sa may di kalayuan ay may natatanaw siyang isang napakalaking puting mansyon. Habang papalapit sila ay lalo siyang namamangha sa gara ng tanawing kanyang napagmamasdan. Sa isip isip niya'y kasya ata ang isang barangay ng pamilya na manirahan sa bahay na iyon.

"Sa 'yo ba lahat to?"ang namamanghang tanong niya na ikinatawa ng mahina ni Ahmed.

"Actually, sa aming apat 'to. The time we reached the age of 21, ibinigay na sa amin ng mga magulang namin ang ikaapat na bahagi ng mamanahin namin sa kanila. So, nag decide kaming apat na magpagawa ng mansyon sa ranchong binili ko."

Sa lagay ba ay one fourth pa lang na mana ang naibibigay? My God, gaano ba kayaman ang mga angkan ng mga taong ito? 'di niya mapigilang itanong sa sarili. Gusto pa sana niyang mgatanong pero inunahan na siya ng hiya dahil baka isipin nito na masyado siyang mausisa sa yaman ng mga ito.

Kulang na lang ay pasukan ng langaw ang bibig niya sa pagkakaawang dahil sa pagkalula sa mansyon na kanilang pinuntahan. Pagka baba niya'y natutop niya ang bibig upang hindi kumuwala ang bulalas ng pagkamangha sa rangyang kanya ngayong nasasaksihan. Iniikot niya ang mata sa paligid at hindi magkamayaw ang kanyang mga mata sa pagsamba sa ganda ng tanawing dinadapuan ng kanyang tingin.

"Tara na?"yaya ni Ahmed nang makaplapit sa kanya. Hawak na nito ang kanyang travelling bag.

"O-oo."ang nauutal niyang tugon at kumapit pa sa matipunong braso ni Ahmed.

Ikinasiya ni Ahmed ang naging gesture niya at may ngiti sa labing iginiya siya nito papunta sa malaking bulwagan ng mansyon.

"Welcome!"anang baritonong tinig na narinig niya. Si Munjal, kasama nito ang dalawa pang miyembro ng kanilang grupo.

Sininghalan siya ng tuwa ng makita si Munjal. Kumalas siya sa pagkakakapit sa braso ni Ahmed at masayang sumalubong dito. Papalapit pa lamang siya kay Munjal nang makita niya ang hawak nitong life sized teddy bear. Tuwang tuwa siya dahil alam nitong gustung gusto niya ang teddy bear matagal na. Niyakap niya si Munjal pagkalapit niya at tumatawa naman nitong sinuklian ng yakap at halik sa sintido.

"This is my surprise baba."si Munjal habang inaabot sa kanya ang pasalubong na dala.

"Okay, Red let me introduce to you your new baba, 'Kieron'."natatawang sabi pa ni Munjal.

Nang mahawakan ni Red ang napakalaki at napakatabang teddy bear ay niyakap niya ito ng mahigpit at inamoy. Sa ginawa niya'y hindi lang si Munjal ang natawa kundi pati sina TJ at Jaime.

"Parang bata."tukso ni Munjal.

Napuno ng tawanan ang paligid ngunit iglap din iyong naputol dahil sa malakas na pag tikhim ni Ahmed. Napako lahat ng tingin sa kanya at biglang tumahimik ang paligid dahil sa madilim na anyo nito. HIndi na naman nito nagugustuhan ang mga nangyayari. Ngayon lang uli naalala ni Red si Ahmed dala na rin ng pagkatuwa sa naging surpresa ni Munjal. Nang makita niyang kumulimlim ang mukha nito sa disgustong nararamdaman ay mistula siyang natameme. Wala ni isa man sa kanila ang makapagsalita dahil alam nilang napikon ito sa pag iignora nila sa presensya nito.

"Well, well, well... look who's here?"ang sabi ng di pamilyar na tinig na nakapagpalingon sa kanilang lahat.

"Chase...."si Ahmed na maluwang ang pagkakangiti.

"Kuya Ahmed."masayang wika ni Chase habang papalapit kay Ahmed.

"Come here pumpkin."

Patakbong tinawid ni Chase ang natitirang distansya sa pagitan nila ni Ahmed. Yumapos siya sa matipunong katawan ni Ahmed. Natatawa namang niyakap din ito ni Ahmed. Kapagkuwa'y tinaas ng hintuturo ni Ahmed ang baba ni Chase upang matunghayan ang mukha nito.

"How are you?"tanong ni Ahmed.

"I'm perfect. More than a month pa lang sa trabaho pero heto, stressed na. How about you?"

"Oh, this guy is doing so good. Medyo busy lang lately."

"Really? At kanino ka naman busy huh?"

Hindi sumagot si Ahmed ngunit tumingin siya kay Red. At doon napatingin sa direksyon ni Red si Chase. Nagtatanong ang mga matang bumalik ang paningin niya kay Ahmed.

"Oh, I almost forgot. I would like you to meet Red."si Ahmed habang lumalapit sila kay Red.

HIndi nakakibo si Red when Chase looked at him from head to foot. Waring pinag aralan nito ang hitsura niya habang mataman na nakamata sa kanya. Red raised his head high to make Chase feel that he's not just an ordinary guy but a guy who deserves a second look. Alam niyang wala siya dapat ikahiya dahil guwapo siya at may pinag aralan din.

Yun nga lang, ang taong nakatingin sa kanya ngayon ay saksakan din ng guwapo. He's wearing a casual striped long sleeve na nakabuka ang ilang butones and a black jeans na tinernuhan ng sport shoes na white. At maputi ito sa karaniwan at sa tingin niya'y natural ang pagiging kulay mais na ilang hibla ng buhok nito. In short, tisoy. In fact, siya siguro ang maputing version ng bida sa"John Tucker must die". Pati ang katawan nito at tindig ay kuha rin nito.

"Red, this is Chase."pakilala ni Ahmed.

Nagtama ang mga mata nina Red at Chase. Gustong magselos ni Red dahil nakayapos pa rin ang isang braso ni Chase sa baywang ni Ahmed. Subalit napalis sandali ang nararamdaman niyang iyon nang makita niyang ngumiti si Chase at kumalas sa pagkakayakap kay Ahmed para makipagkamay sa kanya. Nakangiti rin naman niyang iabot ang isang palad.

"So, ikaw pala si Red. I've been hearing so many things about you lately."

"H-ha?"nagulat siya sa sinabi nito.

"Yeah, lagi kang bukambibig ng lalaking nasa tabi mo...."ang tinutukoy nito ay si Munjal.

"......at ng halimaw na nasa tabi ko..."dagdag pa nito na patungkol naman kay Ahmed.

Namula ang mukha niya sa narinig. Ano kaya ang piangsasasabi ng mga hudyo na ito patungkol sa kanya? Samantala napuno naman ng tawanan ang paligid sa sinabing iyon ni Chase.

"Sinong halimaw?"kunwari'y yamot na tanong ni Ahmed at ginulo ang buhok ni Chase.

Hindi iyon pinansin ni Chase bagkus ay kay Red pa rin nakatutok ang atensyon.

"So, mahilig ka pala sa teddy bear?"nakangiting tanong nito.

"Oo."

"Why, Chase? Gusto mo rin ba ng teddy bear?"nakangising tanong ni Jaime.

"I can give you one, pumpkin."nakangiting suhestiyon naman ni TJ.

Napaangat naman ang kilay ni Chase sa narinig kay TJ. Tiningnan niya ito sa mata at pagkuwa'y mapaklang ngumiti.

"I don't like 'black bears'."makahulugang wika ni Chase.

Saglit na bumigat ang katahimikan sa sinabing iyon ni Chase. Dama ni Red na may namumuong tensyon ngunit hindi siya makapag conclude gad dahil hindi pa niya lubos na kilala ang mga ito. Si Munjal ang bumasag ng nakabibinging katahimikan.

"I'm already hungry. Let's go inside. Nakahanda na ang lunch."

"Mang Hugo!"tawag ni Ahmed.

Ilang sandali ay dumating ang may edad na lalaking tinawag ni Ahmed.

"Makilagay naman itong bag sa kuwartong ibinilin ko sa inyo. Pati na rin yang malaking gorilya na hawak ng batang 'yan."ani Ahmed na patungkol kay Red at sa teddy bear na yakap nito.

Napalabi si Red sa narinig. Inis niyang inabot sa matanda ang yakap na oso at nayayamot na pinukol ng tingin si Ahmed.

+ + + + +

Pagkatapos ng masaganang pananghalian ay nagdesisyon silang lahat na magpahinga dala na rin ng pagod sa biyahe. Tinungo nila ang kani kanilang silid. Si Red ay sinamahan ng isa sa mga katulong sa bahay na yon patungo sa kanyang magiging silid.

"Heto po ang inyong silid, Sir."anang may katabaang babae.

"Naku, Red na lang po at huwag niyo akong tawaging 'Sir'. Hindi po ako amo dito."nakangiting sambit ni Red.

"HIndi po pwede at baka malintikan ako sa amo namin. Ayoko pong mawalan ng trabaho."

Napakamot ng ulo si Red ng 'di oras. Nagpasya na lang siyang magpatinaod sa sinabi ng babae at pumasok sa loob ng silid. Nanlaki ang mga mata niya nang sa wakas ay makapasok sa loob ng magarang kwarto. Ang buong silid ay malaki pa sa tintirhan niyang bahay! Puno ito ng karangyaan. HInaplos ng kanyang kamay ang flat screen tv na kasing laki marahil ng kalahati ng kanyang kama. Naaaliw siyang pagmasdan ang kabuuan ng marangyang silid. Awang ang mga labing inikot niya ang kalakihan ng kuwartong iyon.

Nang makarating siya sa kama ay hindi niya napigilan ang pagkagulat nang pag upo niya'y lumubog siya sa sobrang lambot. Buong kapilyuhan siyang nagtatalon na parang batang ngayon lang nakakita ng ganoong kalambot na kama sa tanang buhay niya. At ng mapagod ay umupo siya dahil parang nakaramdama siya ng unting pagkaliyo. Lumipad ang mga mata niya sa teddy bear na nakalagay sa may isang silya na katabi ng kama niya. Dali dali niya itong kinuha at niyakap ng mahigpit. Hinalik halikan pa ito at nangingiting nilagay sa kanyang malikot na imahinasyon na si Munjal ang yakap yakap at halik niya.

"Parang gusto kong magselos sa teddy bear na yan."ang baritonong tinig na ikinagulat niya.

Napako siya sa kinauupuan at napapatitig sa lalaking may ari ng boses na iyon. Si Ahmed.

"A-anong ginagawa mo dito?"tanong nya.

Lihim siyang nainis sa sarili dahil sa sobrang katuwaang lumukob sa kanya'y di na niya namalayang may pumasok na pala sa kanyang silid. Lumuwang ang ngiti ni Ahmed sa naging tanong niya.

"This is my room, baby. So dapat lang na nandito ako."

"Ha?"gulat niya.

"Pero ang sabi sa kin ng matabang babae na ito ang magiging room ko."

"Yeah. This will be your room too."diretsong sabi ni Ahmed na nakatitig na ngayon sa kanya.

"Makakasama kita dito?"kinakabahang tanong niya dito.

"Yeah."

"Pwede mo ba akong ipahanap ng ibang room?"ani Red sa painatatag na tinig.

Kumunot ang noo ni Ahmed sa sinabi niya. Kumulimlim ang mukha nitong nakatingin sa kanya.

"And why?"

"H-hindi kasi ako sanay ng may kasamang iba--"

"Is that the real reason why?"parang inis na tanong ni Ahmed.

Hindi siya nakakibo at pinili na lang niyang ibaling ang tingin sa yakap na teddy bear kesa makipag hamunan ng titig dito.

"Ayaw mo ba akong kasama?"

"H-hindi naman sa ganoon kaya lang..."

Tinitigan ni Ahmed si Red na hanggang ngayon ay nakayuko pa rin. Alam niya kung bakit ayaw siya nitong kasama sa loob ng iisang silid. Natatakot ito marahil na may gawin na naman siya dito. Mababakas kasi sa mukha nito ang nararamdamang kaba at takot habang nakatingin sa kanya kanina. Napahugot siya ng hininga.

"Doon ako sa sofa matutulog kung ayaw mo akong katabi."pakumbabang sabi ni Ahmed na nakapag paangat ng ulo ni Red.

"No. You don't have to do that. This is your room kaya wala akong karapatang magreklamo. Pero kung maaari sana eh hanapan mo na lang ako--"

"No. You'll stay here in my room. If you don't feel safe and secure with me in this room then ako na lang ang matutulog sa ibang kuwarto."malungkot na pahayag ni AHmed.

May kumudlit sa puso ni Red nang mapagmasdan ang malamlam nitong mukha. Ngunit alam niyang tama ang desisyon nyang sabihin at ipakita dito ang totoo niyang nararamdaman. Talagang takot siya na makasama ito sa iisang silid. At alam nilang dalawa ang rason kung bakit.

"Magpahinga ka na."si Ahmed at tumalkod na ito.

"Ahmed,"tawag niya dito.

Hindi lumingon si Ahmed bagama't huminto sa paglakad papalabas.

"I'm sorry...."ani Red.

Alam niyang nasaling na naman ang pride nito sa ginawa niyang pagtanggi. Hindi ito sumagot bagkus ay pinatuloy lang nito ang paglakad papalayo papalabas sa pinto.

+ + + + +

Samanatala sa isang madilim na silid......

"Don't you even know how to knock?"inis na tanong ni Chase sa taong bigla na lamang pumasok sa silid.

"This is also my house pumpkin. So I can do whatever I want."

"Is that the way how you entertain your guest here? How convinient."

Hindi kumibo ang binata bagkus ay lumakad ito papalapit kay Chase. Huminto ito ng ilang pulgada lang ang layo sa kanya saka siya matamang tiningnan.

"Why are you so indifferent to me now, pumpkin?"tanong nito.

Napataas ang kilay ni Chase sa narinig na tanong nito. Kusang kumuwala ang isang mahinang halakhak sa kanyang bibig at taas noong sinagot ang tanong.

"What else do you expect? That I am still the same young guy who stupidly fell for you three years back?"

Ang kaharap naman niya ngayon ang natawa sa kanyang sinabi. Tumaas ang isang sulok ng bibig nito at nakapamewang na tinugon ang paratang niya.

"You still want me pumpkin. It's undeniable. Kitang kita ko yun sa mga mata mo."

"Well I admire you for having such guts to come up with that stupid idea."tiningnan niya ito sa mata tanda na hindi siya naaapektuhan.

"Stupid?"the guy chuckled as he surveyed him from his face down to his bare foot.

Hinimas nito ang sariling baba at kung tingnan siya nang mga oras na iyon ay para siyang isang masarap na putahe sa mesa. Awang ang mga labi nito at tila nanunuksong nilalaru laro ng dila ang pang ibabang labi.

"I can see that you have changed a lot pumpkin.... physically at least."anito na nakangisi.

"Oh yes I have. And don't call me pumpkin coz I'm all grown up."inis na sabi niya.

"From a young hot college kid... to an extra hot and deliciously looking guy."

Chase was about to make his counter attack when he noticed that the dark guy was staring at him longer than necessary...