1. Home
  2. Stories
  3. Hunks Over White Roses: Sweet Surrender 1
Filipino Sex Stories

Hunks Over White Roses: Sweet Surrender 1

8 minutes
Chapter 01
Red couldn't help staring at the cover of the school magazine in his hands. Sino bang hindi mapapatitig kapag ganito kaguguwapo ang mga nasa cover? He's not familiar with those faces dahil bagong salta lamang siya sa lugar na iyon. In fact, unang araw ng klase ngayon at dapat ay abala siya sa pag hahanap ng mga classrooms na nasa kanyang schedule. To hell with those rooms! piping sigaw ng masamang bahagi ng utak niya. Ang concentration niya ngayon ay nasa mga mukha ng mga nagkikisigang lalaki na nangakasuot ng pawing mga business suits at pormal na pormal na naka pose. There are four of them, at lahat sila maklaglag salawal ika nga.

The names of these hunks were mentioned at the bottom part of the cover. From left to right: the first hunk – Tuck Jefferson Wayne (half black American and half Pinoy), kulot ang maigsing buhok, bilog ang mga mata na parang laging naka ngiti, matangos ang ilong at may kakapalan ang mapulang labi and obviously siya ang pinkamaitim sa grupo. Actually, hindi naman talaga over sa itim.... dark brown ang kulay ng balat. the second hunk—Jaime Romualdo Guzman (half Brazilian and half Pinoy), mestizo dahil sa Latin features, may mapanuksong mga mata, matangos na ilong at ang kapansin pansin dito ay ang isang biloy sa kanang pisngi.

Sa apat na lalaki ay ito ang mukhang playboy. The third hunk – Francis Munjal Tolentino (half Indian and half Pinoy), malamlam ang mapupungay na mga mata. Guwapo sa tunay na kahulugan ng salitang guwapo. May cleft chin, matangos na ilong at manipis na labi na parang ang sarap sarap halikan. Clean cut ang buhok at mukhang mabango lagi. Then there comes the last hunk -- Ahmed Juma Hazan (American Arab na kalahating pinoy).

Medyo skinned head, and what else can you expect from an Arab? Siyempre saksakan ng guwapo. Mga matang animoy nagbabadya ng panganib sa sinu mang makakasalubong nito. Mayabang ang palalong ilong, square jawed ang feature ng mukha at mga labing sa wari niya'y hindi nakangiti bagkus nang uuyam sa pagkakataas ng isang sulok nito. Kulay pulang lupa ang isang ito at sa tingin niya'y ito ang may pinaka malakas ang magneto sa lahat.

Sa apat na lalaki'y dalawa ang pumukaw ng kanyang sensasyon: Those are Munjal, because he looks the nicest of them all at magaaan ang loob niya dito sa di malamang dahilan... and the other one, aminin man niya o hindi ay malakas ang hatak ng personalidad, si Ahmed. Hindi niya alam pero sa tuwing mapapadaan ang mata niya sa mukha nito sa picture ay sinisinghalan siya ng kilabot sa katawan. Napakagat siya ng labi ng di namamalayan at naglaru sa guni guni ang isang malisyosong pangitain.

Nakayuko siya habang masusing tinitingnan ang pabalat ng naturang school magazine kung kaya't hindi niya nabigyang pansin ang bigla na lamang na pagkakataranta ng lahat ng mga lalaking estudyante ng paaralan. Na para bang may kinatatakutan ito na hindi mawari. Nagtaka pa siya at biglang tumahimik ang paligid ngunit hindi niya iyon binigyan ng masyadong pansin dahil abala ang mga mata niya sa pagnamnam sa dalawang mukhang nagpakislot ng natutulog niyang kamalayan.

BLAG!

Sumambulat ang hawak niyang magazine sa sahig at pati siya'y kamuntikan ng matumba kundi lang sa maagap na pagsalo ng matitigas na bisig sa kanyang baywang. Napapikit siya nang masamyo ang amoy nitong natural. Likas na amoy lalaki, walang halong pabango. Dagli rin ang kanyang naging pag mulat ng marinig niya ang malakas na tikhim mula sa bibig ng lalaking bihag ang baywang niya. At napaawang ang mga labi niya nang mapagtanto kung sino iyon.... Pigil ang hininga niya habang hinihintay kung ano ang susunod na mangyayari.

"Sino ka?" mahina ngunit mariin na tanong ni Ahmed.

Napalunok siya at di malaman ang sasabihin. Ang boses nitong malalim at buong buo ay pawang naging musika sa kanyang pandinig. Dumiin ang pagkakahawak nito sa kanyang baywang na nagpangiwi sa kanya. Di niya napigilan ang dumaing.

"A-aray...." aniya.

"If you're not going to tell me who the fuck you are, you'll take more than this..." mapanganib na lintaya nito sa kanya.

Kinilabutan siya sa sinabi nito at nang mapadako ang tingin niya sa mata nito'y nanghina siya. Parang inuubos nito ang pisikal na lakas niya.

"I- I'm... huh...huhh... R-rednel S-s-sarmiento.... Ah-eh... transferee from S-san Nicol—"

Hindi na niya natapos ang sasabihin ng walang anu ano'y bitawan siya nito na halos ikatumba niya. He was shocked dahil ang nasa harap niya ngayon ay ang apat na nasa cover ng magazine! Ngunit wala sa bokabularyo niya ngayon ang salitang paghanga. Ang tanging nasa isip niya ngayon ay makatakas! Dali dali niyang pinulot ang magazine at nanginginig na akmang tatalilis.

"E-excuse me..." aniya.

Ngunit bago pa man siya makatatlong hakbang ay pinigilan nito ang braso niya at mariin na pinisil.

"And where do you think you're going?" matigas na tanong nito.

Lumarawan ang sakit sa mga mata niya nang lingunin niya ang binata.

"Nasasaktan ako..." anang mahina niyang bulong.

"Huh, and you expect yourself to get away with it just like that?" nang uuyam na sabi nito sa kanya.

Dumiin pa lalo ang pa kakahawak nito sa kanyang braso kaya pinilit niyang magpumiglas. Nagpakita siya ng kaunting tapang.

"Let go of me or else—"

"—or else what? Huh? You're going to ask for some help? From whom?" gigil na tanong nito habang iginagala ang tingin sa paligid.

Sinundan niya ng tingin ang paligid at nanghilakbot siya sa nakita. Ang lahat ng mga estudyanteng lalaki na naroroon ay parang mga estatwa lamang na nakatayo at nakatungo ang ulo. Para itong mga utusan sa isang mansion sa harapan ng isang mayamang amo! My God! Who are these people? Tanong niya sa sarili habang ibinabalik ang tingin sa apat na kaharap. Pawang ang tatlong mga kasama nito ay tahimik tahimik lamang na nakamasid sa pagitan nilang dalawa.

"Kilala mo ba kung sino ako?" tanong nito sa kanya.

Umiling siya ng wala sa oras. Sunud sunod na iling.

"What?!" bulyaw ni Ahmed sa kanya.

Hindi niya alam kung ano ang sasabihin. Tila natigilan din ang mga kasamhan nito na nasa likod ng binata. Lalo na si Munjal. For a moment, he was shocked at what he just heard from the new comer. But a few seconds later a small smile covered his face. It was Ahmed's first time to hear such thing. Eh sino ba naman ang di nakakakilala sa kanilang apat dito sa kanilang nasasakupan? Napailing si Munjal ng palihim. Gumapang ang pamumula ng mukha ni Ahmed sa pagkapahiyang naramdaman nang sabihin ng bagong salta na hindi siya kilala. Luminga ang kanyang regal na ulo sa paligid at pagkatapos ay ubod lakas na tila kulog na sumigaw.

"All of you, Get lost! Now!" hiyaw nito na umalingawngaw sa buong campus.

Hindi magkamayaw ang mga estudyante sa paglisan ng lugar na iyon. Ilang sandal pa'y sila na lamang lima ang naroon. Wala siyang maramdaman kundi pamamnhid ng braso at tension.

"You're going to regret this, you little fag!" ang maanghang na sabi nito sa kanya.

Nanlaki ang mga mata niya sa sinabi sa kanya. Parang lumaki ang ulo niya at nangibabaw ang konting tapang sa puso upang ipagtanggol ang sarili.

"How dare you say such thing! You don't know me. And it's definitely not my fault if I don't know you. Besides, why should I care to know somebody like you? I can't see anything in you that I find interesting at all. Nothing!" inis na wika niya sabay pilit na binawi ang nasasaktang braso.

Lalong namangha ang tatlong kasama nito sa tinuran niya. Wala ni sinuman sa kanila o sa ibang tao ang nakapagsalita ng ganoon kay Ahmed! Bukod tanging siya lang mismo! Ang pagkamangha na lumarawan sa mga mukha ng tatlo ay nag iba. Napansin niyang napangiti ang dalawang lalaki: sina Jaime at Tuck. Samantalang si Munjal naman ay mataman lang na nakatitig sa kanya. HUli na nang mapasin niyang naggagalawan na ang buto sa panga ni Ahmed at sa tingin niya'y sukdulan ang nararamdamang pagkamuhi. Bago pa siya nakahuma ay walang anu ano siyang kinaladkad nito. Bago pa sila lubusang makalayo ay lumingon ito sa mga kasama na akmang susunod sa kanila.

"Don't you even dare...." Babala nito sa matalim na tingin na nagpahinto sa paglakad pasunod sa kanila.

+ + + + +

"Whew! That was quite a scene!" bulalas ni Jaime na napapailing.

"Believe me, pare.... Ahmed will make that young guy's life a living hell. Ginalit niya nang husto si Ahmed. Tsk tsk tsk...." Ani Tuck.

"Well, just expect the expected. Everyone knows who Ahmed is at kung pano siya magalit." Si Jaime ulit.

"How 'bout you Munjal? What can you say about that? Kanina ka pa tahimik dyan." Binalingan ni Tuck ang kanina pang walang kibong si Munjal.

Hindi ito sumagot bagkus ay lumakad ito palayo sa kanilang dalawa.

"What can you expect from Munjal? He's always like that.... You'll never know what's on his mind." Jaime answered.

"Anyway, we better go. Tayo na lang dalawa ang mag gala." Aya ni Tuck.

Samantala......

Ahmed took him at the very last floor of a building. Ni hindi niya alam kung anong building pero wala siya nakikitang tao doon maliban sa kanilang dalawa. Sinalya siya nito sa dingding ng isang pasilyo. Sumakit ang likod niya sa pagkakabalandra sa sementadong dingding.

"Awww..." ang tangi nyang nasabi.

Tumingin siya sa mga mata ng taga bihag para magbawi lang muli ng tingin dahil sa madilim na anyo nito.

"Now, let's see kung gaano ka katapang. Ngayon mo sabihin ang mga pinagsasabi mo kanina." Galit na saad nito sa kanya habang unti unting lumalapit sa kanya.

"Well in that case, let me introduce myself. Ako si Ahmed, ang hari ng eskuwelahang ito."

Maanghang na wika nito.

"Alam mo ba kung ano ang nagiging parusa ng mga katulad mo nagpapakulo ng dugo ko?" at walang sabi sabi ay itinulak siya nito pasandal sa pader gamit ang kamao nitong bihag ngayon ang leeg niya. Bumuka ang bibig niya sa pagkabigla ngunit wala ni isa mang salita na lumabas doon. Namuo ang luha niya sa mata nang unti unti ay humihigpit ang sakal nito sa leeg niya. Ngumisi naman si Ahmed na tila dyablo sa nakikita.

"A-ahmed..." sobrang hina ng bulong niya.

"Now, you know my name.... Masakit ba? Hindi pa'ko nag uumpisa...." Madilim na wika nito na ikinapanghilakbot niya...