Filipino Sex Stories
Bangungot, Kantot, At Kilabot Ikalawa
Copyright © 2021 by Heavyarms1986
All Rights Reserved. No part of this story may be reproduced or transmitted in any form or by any means, electronic or mechanical, including photocopying, recording, or by any information storage and retrieval system, without the written permission of the author, except where permitted by law.
Disclaimer:
Lahat ng tauhan o lugar na nabanggit sa istoryang ito ay likha lamang ng imahinasyon ng inyong abang lingkod. Anumang pagkakahawig sa mga tao (patay man o buhay) o lugar na umiiral sa tunay na buhay ay nagkataon lamang. Lubos po ninyong pang-unawa ay tinatanggap
Copyright © 2021 by Heavyarms1986
Pinagkatitigan ni Nilo ang mannequin na iyon matapos itong lapitan. "Teka, parang may kamukha ka ah", sabi ni Nilo. Napaisip si Nilo. "Si Kesha kaya? Medyo makapal kilay noon eh. Si Elijah kaya? Hindi rin siguro. Coca cola body ang meron ka samantalang siya ay chubby nang kaunti. Para akong sira na kumausap sa isang mannequin na hindi naman sasagot sa akin", sabi niya. Maya-maya pa, nakarinig siya ng mahinang tawa. Lumabas siya ng kuwarto niya upang tingnan kung may tao ba sa pasilyo. Wala namang siyang nakita. Luminga siya sa kabilang panig at wala din siyang nakita. Imposible namang naroon na ang mga kapwa niya nangungupahan. Ang alam niya'y takipsilim o pagabi na dumarating ang mga ito. Naisip niyang tumingin sa bintana. May nadungawan siyang grupo ng mga bata na nagtatawanan. "Ah marahil mga bata lang ang narinig ko", pilit nyang pinaniwala ang sarili.
Samantala, limang taon na mula nang mamatay ang bunsong anak na babae, hindi pa din nakakabangon ang mga Saavedra sa nangyari. Nariyang halos dalhin na sa pagamutan ng mga baliw ang ina ng tahanan na si Carmela pagkat madalas diumanong nauulinigan ng mga kasambahay na parang may kausap ito gayong wala naman itong nakakasama. Minsan, naman nakatingin sa isang lugar na parang may nginingitian kahit wala namang tao sa direksyon kung saan ito nakatingin. Marahil, nahirapan siyang makapagpatuloy sapagkat nawalan siya ng anak. Kahit sino naman hindi ba? Sa kahilingan ni Carmela, ipinaghahanda pa rin ng mga kasambahay ng pagkain si Eunice sa puwesto nito sa lamesa na parang naroon pa din ito. Ipinalilinis pa din nila ang kuwarto nito, pinapalitan ng mga kubre kama ang higaan nito,ipinaglalaba ng mga damit na tila ba isang araw, babalik siya na buhay at masigla. "Anak, maigi naman at dinalaw mo akong muli. Pakiabot mo nga sa akin ang hairbrush at ipagsusuklay kita ng buhok. Alam mo bang ang tingin sa akin ng mga tao dito sa bahay ay isa akong lukaret. Hindi man nila sabihin o hindi ko man marinig, nababasa ko sa kanilang mga mata ang panghuhusga nila. Masisisi mo ba ako kung hindi madali sa aking tanggapin ang lahat? Isang araw, alam kong isang araw, gigising akong tanggap ko na lahat. Pero sa ngayon, hayaan mo munang gawin ko sa iyo ang mga bagay na ginagawa ng isang ina", sabi ni Carmela sa isang pigura o kasing katawan ng pumanaw na anak. Ang nasabing pigura ay hindi niya talaga anak bagamat taglay nito ang mukha ng dalaga. Isa itong kampon ng dilim, base sa itim na liwanag na bumabalot dito. Malamlam at itim ang mga mata. Maputla ang kulay ng balat at wala na sa ayos ang buhok. Bagama't walang boses, mababasa sa mga labi nito ang mga katagang "Andyan na siya! Andyan na siya". Biglang pipilipit ang leeg nito at may impit na : Krieek! Kek! Kek! Pagkatapos, saka ito yuyuko. Ang tagpong ito ay hindi nakikita ni Carmela pagkat nakatalikod siya sa nilalang na paniwala niya ay kanyang anak. Diyata't ang isang inosenteng nilalang ay mahuhulog sa kapahamakan dulot ng pananabik niya sa kanyang anak?
Kinaumagahan, sa darating si Conrado, ang ama ng tahanan ng mga Saavedra. Siya'y galing sa mahabang biyahe galing ng Cebu. Mula nang mamatay ang anak, ginawa niyang abala ang sarili sa trabaho o anumang magagawa niya, huwag lamang mapirmi sa bahay na iyon. Sa bahay kung saan, magpapa-alala sa kanya sa kanyang bunso. Bago siya mag-agahan, pumanhik siya sa kuwarto nilang mag-asawa upang kamustahin ang kabiyak. Nais niyang alamin sa mga kinikilos nito kung talaga bang nagawa na niyang tanggapin ang sinapit ng kanilang anak. Ginising niya ang asawa. Anong gulat niya nang makita ang mga itim na marka sa mga kamay at braso ng asawa! Pagtingin niya sa isang sulok ng kuwarto, may kung anong itim na pigura ang naglaho mula doon. Pilit niyang iwinaksi ang anumang paranormal na bagay. Baka naman kasi nang naghalaman ang asawa'y naglagay ito ng mga uling sa mga bonsai na karaniwan nang ginagawa nito. At naisip niyang sa sobrang pagod ay hindi na nakapaglinis. Niyaya na niya itong kumain. Siya'y natulog maghapon at sa gabi'y muling aalis upang asikasuhin ang kanilang negosyo.
Si Asmodeus, isang demonyong malapit sa mga incubus ay nasa kanyang balwarte. Gaano nga ba siyang naliligayahang bihagin ang mga dalagang nagiging biktima ng panggagahasa? Gagamitin niya ang wangis ng mga ito upang ibulid sa Impiyerno hindi lamang ang mga humalay sa mga biktima, maging mga malalapit na kamag-anak o kakilala ng mga ito. Ang kanyang huling biktima ay ang kaluluwa ng dalagang ini-ugnay niya sa mannequin na pagmamay-ari mismo nito. Dangan kasi, ito ang nakakahigop ng negatibong enerhiya mula sa dalaga. Sa kanyang lungga, maririnig ang mga panaghoy ng mga lalaking nagpasasa sa kandungan hindi lamang ng mga dalaga't kolehiyala kundi maging biyuda't may asawa. Isa sa mga dagdag sa koleksyon niya ay ang lapastangan alkalde ng isang bayan sa isang lalawigan sa Timog Katagalugan. Pinahihirapan niya ang mga ito. Nariyang puputulin ang kanilang mga kabahagi at ipapakain sa mga may-ari ng mga ito o di-kaya'y dudukutin ang mga mata at pagpapasa-pasahan ng mga alagad niya atbp. Ang mga babae naman ay halinhinang ginagalaw ng mga bantay ng impyerno, maliban sa isa. Hindi pa siya tapos sa isang ito. May nalalabi pang isang taong dapat niyang makuha bago siya palayain ng umaalipin sa kanya. "Isasagawa mo na ba ang balak mo sa iyong panibagong biktima?", tanong ng demonyo sa kausap niya. "Opo,ngunit sino sa kanilang dalawa?", tugon naman nito. Umaasam ang dalagang kapag naisagawa na niya ang kasunduan nila, siya'y makakabalik sa lupa upang makapiling ang pinakatatangi niya. Lingid sa kanyang kaalaman na ang mga demonyo at mga alagad ng dilim ay hindi katiwa-tiwala.
Magbalik tayo kay Conrado. Habang nasa biyahe ay nakaidlip siya. Dinalaw siya sa kanyang panaginip ng isang dalagang walang mukha at nakaitim na damit. Magkasing-katawan sila ng namayapang anak. Iniikutan siya nito habang sumisigaw: "Sisingilin kita! Pagbabayarin kita ng higit pa sa puring kinuha mo sa akin!Hindi habang-buhay ay makakaiwas ka sa aking kagantihan." , sabi ng nilalang na yaon. Akmang sasakalin siya ng nasabing babae nang maramdaman niya ang mga kamay na yumuyugyog sa kanya. " Sir, pasensiya na po kung naistorbo ko kayo. Mangyari po kasi ay traffic po sa kalsadang ito. May nadisgrasya po kasing crane sa unahan. Doon po sa ginagawang building sa gawing hilaga ng kinaroroonan natin ngayon. Baka po mahuli tayo, i-text nyo na lang po ang kausap ninyo para po alam nila", sabi sa kanya ng tsuper ng taksing inarkila. Bawal kasi sa kakalsadahan ang kotse niya ngayong araw. Naubusan siya ng pang-data kaya hindi siya nakakuha ng Grab. Magte-text na sana siya nang mapansing walang signal ang smartphone niya. Naisip niyang buksan ang bintana ng taksi, baka sakaling magkaroon siya ng signal. Eksakto paglabas ng kamay niya sa bintana na hawak ang smartphone, siya namang hablot dito ng mga batang hamog na naglipana sa kahabaang iyon ng kalsada. Nais niyang habilin ang mga kawatan. Hindi dahil mamahalin ang nasabing gamit kundi nakapaloob doon ang kanyang pinakatatagong sikreto na siyang wawasak sa pamilya niya! Pagtingin ni Conrado sa rear view mirror, nagulat siya sa nakita! Babae pala ang tsuper ng taksing nasakyan niya. Masyado bang nakatuon ang pansin niya sa trabaho na hindi niya napansin? Ito pa ang isang nakapagtataka. Ano't kahawig ng anak niya ang tsuper ng taksi?Ipinilig niya ang ulo at baka namamalik-mata lang siya. Isa lang palang pagkakamali ang lahat. Lalaki pala ang tsuper na inakalang babae at kahawig ng anak. O baka naman gutom siya pagkat di siya naghapunan? Ah ewan, dapat niyang mahabol muna ang mga magnanakaw! Sinikap niyang sundan ng tingin ang mga tumalilis na salarin. Dumukot siya sa kanyang kalupi ng isa, dalawa, tatlong libo upang ibigay sa tsuper. Muling tumingin sa dinaanan ng mga kawatan, saka tumakbo sa pag-asang mahahabol ang mga ito. Ngunit pagliko niya sa daang tinugpa ng mga iyo, bigla silang nawala! Umaasa siyang hindi ito mabubuksan nang sa gayon, hindi kakalat ang lihim na matagal niyang itinago sa asawa. Pagkat tiyak makukulong siya! Naghalong pagod at gutom ang dinanas niya. Minabuti niyang gumamit ng payphone at ipinaalam sa mga tao niya na hindi siya makakapunta maging ang kasawiang-palad na dumating sa kanya. Kumain siya sa isang fast-food chain na may malaking M sa logo nito. Kung may oras pa, bibili na lang siya ng panibagong smartphone niya.
Sa isang dako naman, makikita sa isang cellphone repair shop ang dalawang lalaki. Ang nauna ay ang technician, samantalang ang kawatan naman ang pangalawa. "Magagawa mo bang buksan yan? Palagay ko kasi, malaki-laki ang makukuha ko dyan kapag nabura ang laman niyan kasama na ang password at iba pang security features na meron yan. Puwede din naman na hindi ko na ibenta tutal mukhang mamahalin at wala akong ganyan", sabi ng magnanakaw. "Ako pa ba? Kung blouse at chastity belt nga ng seksing teacher sa isang sikat na Unibersidad sa U-belt, nabubuksan ko, ito pa kaya?", pagyayabang ng technician. Ikinabit niya ang maliit na dulo ng charging cable sa cellphone at ang kabila sa laptop niya. May pinatakbo siyang commands sa screen ng laptop at burado na ang password ng cellphone na nadekwat ng lalaking nauna. Kinalikot niya ang files ng smartphone at tumambad ang isang panoorin na makakabuhay ng patay na ugat. "Hahaha! Mukhang may pagsasalsalan ka na naman. Fetish mo pa ang eksena. Tama lang na huwag mong ibenta. Pero kung may utak ka, baka dalawa pa nito ang makuha mong kapalit", sabi ng technician sa kausap.
Dako naman tayo kay Nilo. Muli bigo siyang makahanap ng lead sa kasong hawak niya. Minabuti niyang matulog at maaga pa siya bukas. Sa pagpatak ng hatinggabi, ang dating mannequin ay nabalutan ng hiwaga. Ang dating marmol na paa ay nagkaroon ng dugo't laman paakyat sa kaangkinan hanggang sa ang buong katawan ay nabuhay. Mukhang may magaganap na umaatikabong laban! Itutuloy...
All Rights Reserved. No part of this story may be reproduced or transmitted in any form or by any means, electronic or mechanical, including photocopying, recording, or by any information storage and retrieval system, without the written permission of the author, except where permitted by law.
Disclaimer:
Lahat ng tauhan o lugar na nabanggit sa istoryang ito ay likha lamang ng imahinasyon ng inyong abang lingkod. Anumang pagkakahawig sa mga tao (patay man o buhay) o lugar na umiiral sa tunay na buhay ay nagkataon lamang. Lubos po ninyong pang-unawa ay tinatanggap
Copyright © 2021 by Heavyarms1986
Pinagkatitigan ni Nilo ang mannequin na iyon matapos itong lapitan. "Teka, parang may kamukha ka ah", sabi ni Nilo. Napaisip si Nilo. "Si Kesha kaya? Medyo makapal kilay noon eh. Si Elijah kaya? Hindi rin siguro. Coca cola body ang meron ka samantalang siya ay chubby nang kaunti. Para akong sira na kumausap sa isang mannequin na hindi naman sasagot sa akin", sabi niya. Maya-maya pa, nakarinig siya ng mahinang tawa. Lumabas siya ng kuwarto niya upang tingnan kung may tao ba sa pasilyo. Wala namang siyang nakita. Luminga siya sa kabilang panig at wala din siyang nakita. Imposible namang naroon na ang mga kapwa niya nangungupahan. Ang alam niya'y takipsilim o pagabi na dumarating ang mga ito. Naisip niyang tumingin sa bintana. May nadungawan siyang grupo ng mga bata na nagtatawanan. "Ah marahil mga bata lang ang narinig ko", pilit nyang pinaniwala ang sarili.
Samantala, limang taon na mula nang mamatay ang bunsong anak na babae, hindi pa din nakakabangon ang mga Saavedra sa nangyari. Nariyang halos dalhin na sa pagamutan ng mga baliw ang ina ng tahanan na si Carmela pagkat madalas diumanong nauulinigan ng mga kasambahay na parang may kausap ito gayong wala naman itong nakakasama. Minsan, naman nakatingin sa isang lugar na parang may nginingitian kahit wala namang tao sa direksyon kung saan ito nakatingin. Marahil, nahirapan siyang makapagpatuloy sapagkat nawalan siya ng anak. Kahit sino naman hindi ba? Sa kahilingan ni Carmela, ipinaghahanda pa rin ng mga kasambahay ng pagkain si Eunice sa puwesto nito sa lamesa na parang naroon pa din ito. Ipinalilinis pa din nila ang kuwarto nito, pinapalitan ng mga kubre kama ang higaan nito,ipinaglalaba ng mga damit na tila ba isang araw, babalik siya na buhay at masigla. "Anak, maigi naman at dinalaw mo akong muli. Pakiabot mo nga sa akin ang hairbrush at ipagsusuklay kita ng buhok. Alam mo bang ang tingin sa akin ng mga tao dito sa bahay ay isa akong lukaret. Hindi man nila sabihin o hindi ko man marinig, nababasa ko sa kanilang mga mata ang panghuhusga nila. Masisisi mo ba ako kung hindi madali sa aking tanggapin ang lahat? Isang araw, alam kong isang araw, gigising akong tanggap ko na lahat. Pero sa ngayon, hayaan mo munang gawin ko sa iyo ang mga bagay na ginagawa ng isang ina", sabi ni Carmela sa isang pigura o kasing katawan ng pumanaw na anak. Ang nasabing pigura ay hindi niya talaga anak bagamat taglay nito ang mukha ng dalaga. Isa itong kampon ng dilim, base sa itim na liwanag na bumabalot dito. Malamlam at itim ang mga mata. Maputla ang kulay ng balat at wala na sa ayos ang buhok. Bagama't walang boses, mababasa sa mga labi nito ang mga katagang "Andyan na siya! Andyan na siya". Biglang pipilipit ang leeg nito at may impit na : Krieek! Kek! Kek! Pagkatapos, saka ito yuyuko. Ang tagpong ito ay hindi nakikita ni Carmela pagkat nakatalikod siya sa nilalang na paniwala niya ay kanyang anak. Diyata't ang isang inosenteng nilalang ay mahuhulog sa kapahamakan dulot ng pananabik niya sa kanyang anak?
Kinaumagahan, sa darating si Conrado, ang ama ng tahanan ng mga Saavedra. Siya'y galing sa mahabang biyahe galing ng Cebu. Mula nang mamatay ang anak, ginawa niyang abala ang sarili sa trabaho o anumang magagawa niya, huwag lamang mapirmi sa bahay na iyon. Sa bahay kung saan, magpapa-alala sa kanya sa kanyang bunso. Bago siya mag-agahan, pumanhik siya sa kuwarto nilang mag-asawa upang kamustahin ang kabiyak. Nais niyang alamin sa mga kinikilos nito kung talaga bang nagawa na niyang tanggapin ang sinapit ng kanilang anak. Ginising niya ang asawa. Anong gulat niya nang makita ang mga itim na marka sa mga kamay at braso ng asawa! Pagtingin niya sa isang sulok ng kuwarto, may kung anong itim na pigura ang naglaho mula doon. Pilit niyang iwinaksi ang anumang paranormal na bagay. Baka naman kasi nang naghalaman ang asawa'y naglagay ito ng mga uling sa mga bonsai na karaniwan nang ginagawa nito. At naisip niyang sa sobrang pagod ay hindi na nakapaglinis. Niyaya na niya itong kumain. Siya'y natulog maghapon at sa gabi'y muling aalis upang asikasuhin ang kanilang negosyo.
Si Asmodeus, isang demonyong malapit sa mga incubus ay nasa kanyang balwarte. Gaano nga ba siyang naliligayahang bihagin ang mga dalagang nagiging biktima ng panggagahasa? Gagamitin niya ang wangis ng mga ito upang ibulid sa Impiyerno hindi lamang ang mga humalay sa mga biktima, maging mga malalapit na kamag-anak o kakilala ng mga ito. Ang kanyang huling biktima ay ang kaluluwa ng dalagang ini-ugnay niya sa mannequin na pagmamay-ari mismo nito. Dangan kasi, ito ang nakakahigop ng negatibong enerhiya mula sa dalaga. Sa kanyang lungga, maririnig ang mga panaghoy ng mga lalaking nagpasasa sa kandungan hindi lamang ng mga dalaga't kolehiyala kundi maging biyuda't may asawa. Isa sa mga dagdag sa koleksyon niya ay ang lapastangan alkalde ng isang bayan sa isang lalawigan sa Timog Katagalugan. Pinahihirapan niya ang mga ito. Nariyang puputulin ang kanilang mga kabahagi at ipapakain sa mga may-ari ng mga ito o di-kaya'y dudukutin ang mga mata at pagpapasa-pasahan ng mga alagad niya atbp. Ang mga babae naman ay halinhinang ginagalaw ng mga bantay ng impyerno, maliban sa isa. Hindi pa siya tapos sa isang ito. May nalalabi pang isang taong dapat niyang makuha bago siya palayain ng umaalipin sa kanya. "Isasagawa mo na ba ang balak mo sa iyong panibagong biktima?", tanong ng demonyo sa kausap niya. "Opo,ngunit sino sa kanilang dalawa?", tugon naman nito. Umaasam ang dalagang kapag naisagawa na niya ang kasunduan nila, siya'y makakabalik sa lupa upang makapiling ang pinakatatangi niya. Lingid sa kanyang kaalaman na ang mga demonyo at mga alagad ng dilim ay hindi katiwa-tiwala.
Magbalik tayo kay Conrado. Habang nasa biyahe ay nakaidlip siya. Dinalaw siya sa kanyang panaginip ng isang dalagang walang mukha at nakaitim na damit. Magkasing-katawan sila ng namayapang anak. Iniikutan siya nito habang sumisigaw: "Sisingilin kita! Pagbabayarin kita ng higit pa sa puring kinuha mo sa akin!Hindi habang-buhay ay makakaiwas ka sa aking kagantihan." , sabi ng nilalang na yaon. Akmang sasakalin siya ng nasabing babae nang maramdaman niya ang mga kamay na yumuyugyog sa kanya. " Sir, pasensiya na po kung naistorbo ko kayo. Mangyari po kasi ay traffic po sa kalsadang ito. May nadisgrasya po kasing crane sa unahan. Doon po sa ginagawang building sa gawing hilaga ng kinaroroonan natin ngayon. Baka po mahuli tayo, i-text nyo na lang po ang kausap ninyo para po alam nila", sabi sa kanya ng tsuper ng taksing inarkila. Bawal kasi sa kakalsadahan ang kotse niya ngayong araw. Naubusan siya ng pang-data kaya hindi siya nakakuha ng Grab. Magte-text na sana siya nang mapansing walang signal ang smartphone niya. Naisip niyang buksan ang bintana ng taksi, baka sakaling magkaroon siya ng signal. Eksakto paglabas ng kamay niya sa bintana na hawak ang smartphone, siya namang hablot dito ng mga batang hamog na naglipana sa kahabaang iyon ng kalsada. Nais niyang habilin ang mga kawatan. Hindi dahil mamahalin ang nasabing gamit kundi nakapaloob doon ang kanyang pinakatatagong sikreto na siyang wawasak sa pamilya niya! Pagtingin ni Conrado sa rear view mirror, nagulat siya sa nakita! Babae pala ang tsuper ng taksing nasakyan niya. Masyado bang nakatuon ang pansin niya sa trabaho na hindi niya napansin? Ito pa ang isang nakapagtataka. Ano't kahawig ng anak niya ang tsuper ng taksi?Ipinilig niya ang ulo at baka namamalik-mata lang siya. Isa lang palang pagkakamali ang lahat. Lalaki pala ang tsuper na inakalang babae at kahawig ng anak. O baka naman gutom siya pagkat di siya naghapunan? Ah ewan, dapat niyang mahabol muna ang mga magnanakaw! Sinikap niyang sundan ng tingin ang mga tumalilis na salarin. Dumukot siya sa kanyang kalupi ng isa, dalawa, tatlong libo upang ibigay sa tsuper. Muling tumingin sa dinaanan ng mga kawatan, saka tumakbo sa pag-asang mahahabol ang mga ito. Ngunit pagliko niya sa daang tinugpa ng mga iyo, bigla silang nawala! Umaasa siyang hindi ito mabubuksan nang sa gayon, hindi kakalat ang lihim na matagal niyang itinago sa asawa. Pagkat tiyak makukulong siya! Naghalong pagod at gutom ang dinanas niya. Minabuti niyang gumamit ng payphone at ipinaalam sa mga tao niya na hindi siya makakapunta maging ang kasawiang-palad na dumating sa kanya. Kumain siya sa isang fast-food chain na may malaking M sa logo nito. Kung may oras pa, bibili na lang siya ng panibagong smartphone niya.
Sa isang dako naman, makikita sa isang cellphone repair shop ang dalawang lalaki. Ang nauna ay ang technician, samantalang ang kawatan naman ang pangalawa. "Magagawa mo bang buksan yan? Palagay ko kasi, malaki-laki ang makukuha ko dyan kapag nabura ang laman niyan kasama na ang password at iba pang security features na meron yan. Puwede din naman na hindi ko na ibenta tutal mukhang mamahalin at wala akong ganyan", sabi ng magnanakaw. "Ako pa ba? Kung blouse at chastity belt nga ng seksing teacher sa isang sikat na Unibersidad sa U-belt, nabubuksan ko, ito pa kaya?", pagyayabang ng technician. Ikinabit niya ang maliit na dulo ng charging cable sa cellphone at ang kabila sa laptop niya. May pinatakbo siyang commands sa screen ng laptop at burado na ang password ng cellphone na nadekwat ng lalaking nauna. Kinalikot niya ang files ng smartphone at tumambad ang isang panoorin na makakabuhay ng patay na ugat. "Hahaha! Mukhang may pagsasalsalan ka na naman. Fetish mo pa ang eksena. Tama lang na huwag mong ibenta. Pero kung may utak ka, baka dalawa pa nito ang makuha mong kapalit", sabi ng technician sa kausap.
Dako naman tayo kay Nilo. Muli bigo siyang makahanap ng lead sa kasong hawak niya. Minabuti niyang matulog at maaga pa siya bukas. Sa pagpatak ng hatinggabi, ang dating mannequin ay nabalutan ng hiwaga. Ang dating marmol na paa ay nagkaroon ng dugo't laman paakyat sa kaangkinan hanggang sa ang buong katawan ay nabuhay. Mukhang may magaganap na umaatikabong laban! Itutuloy...