Hihihihi... 🙂

BABALA: Maselan ang nilalaman ng pahinang ito, may tema ng RAPE at VIOLENCE. Hinding-hindi ko ito mai-aabisong basahin ng mga taong may mahihinang kalooban, at sa mga taong nakaranas mismo nang ganito. Readers discretion is highly advised. And again... THIS IS NOT FOR THE FAINT-HEARTED.

*****

Bago ang lahat, ay gusto ko lang munang magbigay sa inyo nang taos-pusong pasasalamat sa mga papuri ninyo sa aking unang maikling kwento na nagawa at gagawin pa. At, kagaya nga nang sabi kong pagbubuklurin ko itong lahat ng aking mga naiisip, ay narito na ang kasunod. Sana magustuhan ninyo!

If you really wanna read this, just a piece of advice. DO. NOT. IMAGINE.

*****

TAONG 2010

Sa tahimik at payak na pamayanan sa lalawigan ng Quezon, isang tao ang kilala sa kanilang lugar na binansagan nilang Ladies Man. Subalit, salungat sa klarong kahulugan nito ang kanyang ginagawa. Imbes kasi na siya ang hinahabol ng mga babae ay baliktad ang sa kanya, siya ang naghahabol sa mga ito. Dahil isa siyang serial killer at rapist.

Puno ng mga pangamba at pagkatakot ang mamamayan ng Quezon dahil sa kanya sa t'wing may makikitang babae na wala ng buhay. Lagpas na sa kanyang mga daliri ang mga napapatay niya, pare-parehas ng M.O at kung papaano niya ito pinapatay. Nakikita nalang ang mga bangkay ng kanyang mga biktima sa mayayabong na palayan, nakatali sa mga tulay o 'di kaya'y ibabalandra sa mga daan na tadtad ang katawan at mga lamang-loob.

Kaya pagsapit ng ikaanim ng gabi ay wala nang pwedeng lumabas ng bahay, lalo na ang mga kababaihan. Ang mga kalalakihan nama'y todo bantay sa kanilang mga asawa't mga anak sa takot na sila ang puntiryahin ng nasabing mamamatay-tao.

Hindi mo naman masabi sa kanila na napaka-tanga nila dahil maka-ilang beses na rin nila itong iniulat sa mga pulis ngunit dahil sa liksi, bilis, at talino ng suspek ay 'di nila ito mahuli-huli. Kaya ang ginagawa nalang ng mga pulis sa kanilang lugar upang maging panatag ang kalooban ng kanilang mamamayan ay gabi-gabi silang nagro-ronda.

Ngunit ang akala nilang gabi-gabi lang aatake si Ladies Man ay nagpagulantang sa kanilang lahat nang nabalitaan na naman silang isang babae na hubo't-hubad, nakatali ang mga kamay at paa sa isa't-isa at wari ng mga taong nakakita sa bangkay ay mukhang tinahi pa daw nito ang bibig ng biktima para siguro 'di makapag-ingay.

Nang-imbestigahan ng mga pulis ang kasong ito ay nasabi nilang pinatay ang babaeng ito nang mga alas 4 ng hapon kahapon mula sa araw na'yon batay na rin sa pagkaka-porma ng katawan ng babae at ang Period of Afterdeath. May nagchi-chismisan sa gilid, sinasabi nila na "diba, umulan kahapon? Kung totoo man na pinatay ang babaeng 'yan alas kwatro ng hapon kahapon, ibig sabihin niyan ay kaya madalas umaatake si Ladies Man sa gabi ay dahil sa panahon."

Narinig naman sila ng isang imbestigador, tinawag ang dalawa saka tinanong.

"Anong sinasabi niyo, misis?"

"Ah--- wala po Sir... Wala po..."

"Sigurado ba kayong wala? Eh narinig ko nga kayong dalawa na nagsasalita tungkol sa kinalaman ng panahon sa pagkamatay ng biktima. Sige na, sabihin niyo na sa'kin ang usapan niyo. 'Wag kayong matakot sa ladies man-ladies man na 'yan. Poprotektahan namin kayo..."

Matamang nagkatinginan ang dalawang ginang sa isa't-isa, tinitimbang kung sasabihin ba nila o hindi sa takot na baka sila naman ang patayin ng mamamatay-tao na ito. Hanggang sa napag-desisyunan na rin nilang sabihin nalang ito.

"Ahhh... Ganito po kasi 'yan sir, diba sabi niyo kanina na maaaring pinatay ang babaeng 'yan sa oras ng alas 4, eh 'diba po malakas ang ulan natin kahapon? Kaya nasabi namin na umaatake ang taong ito base sa panahon, na umaatake lang siya 'pag malamig at maginaw ang panahon. At hindi base sa umaga, tanghali, hapon, gabi o kahit sa madaling araw."

Tinandaan ng imbestigador ang mga sinabi ng ginang, malaking tulong ito para sa pag-resolba ng kaso at para na rin mahuli itong binansagan nilang Ladies Man para mawala na ang takot at pangamba sa kalooban ng mga mamamayan ng Quezon.

Isang maulang gabi, mga oras alas otso na, habang tinatahak ng isang dalaga ang daanan pauwi ng Maynila ay biglang tumirik ang kanyang gamit na sasakyan. Siguro ay dahil ito sa lakas ng ulan o, kung ano man. Mabuti nalang na sa pinag-tirikan ng sasakyan niya ay may malapit na tindahan kaya doon muna siya nagtungo upang saglit na sumilong at magtanong.

"Tao po! Tao po! Pabili po..."

"Ano pong atin?"

"Pabili pong chichirya saka softdrink, 'yong sprite po na 12oz."

"Sandali lang, iha."

Kumuha na nga ang nagtitinda ng isang chichirya at isang bote rin ng softdrinks saka ito ibinigay sa dalaga. Sa pagbuhos ng ulan ay minabuti ng dalaga na tumambay muna sa nasabing tindahan, saka namang dating ng isang lalaki na tumatakbo papalapit sa tindahan.

"Manang Joselita, pabili nga pong itlog 'tsaka noodles..."

"Oy, ikaw pala 'yan Toper. Ilang pirasong itlog ba at noodles?"

"Ah, tig-tatlo po..."

"Osige, hintayin mo'ko dito..."

Habang hinihintay ay napapalingon naman si Toper sa dalagang nakaupo sa gilid niya, napapansin naman siya ng dalaga kaya napapayuko ito. Naiilang ang dalaga, pansin niya sa lalaki na may katangkaran din ito, moreno saka may saktong laki ng katawan. Sandali lang at binigay na ng tindera ang mga bibilhin ni Toper.

Buti nalang at nasagi sa isipan ng dalaga ang kanyang nakatirik na sasakyan malapit sa pwesto ng tindahan kaya nagtanong na ang dalaga kung may mga mekaniko ba dito o may alam sa pagkukumpuni ng sasakyan.

"Naku iha, malalayo pa ang mga mekaniko dito, nasa bayan pa."

"Gano'n ho ba? Salamat nalang po."

Pinilit na siglahan ng dalaga ang kanyang pakiramdam kahit na natatakot na siya dahil sa medyo madilim din ang daanan at malakas ang ulan, baka 'di na siya makatuloy sakali mang may gumuhong lupa.

"Tanungin nalang natin 'tong si Toper. Uh-- Toper, may kilala ka bang mekaniko dito sa atin?"

"Pasensya na, manang Joselita at sa iyo binibini... Wala akong kilalang mekaniko dito pero may alam ako sa pagkukumpuni ng sasakyan kaya kung hahayaan niyo ako'y ako nalang ang aayos sa sasakyan mo."

Nabuhayan ang dalaga sa narinig na suhestiyon ni Toper, nagpakilala ito sa lalaki bilang si Bianca. Nakipag-kamay ang dalaga sa lalaki at nagngitian ang dalawa pati na rin ang aling tindera.

"Salamat po, Kuya..."

"Naku, walang anuman 'yon. Mas mabuti ring makaalis kana agad-agad dahil masyadong delikado ang lugar na'to ngayon."

Medyo naguluhan si Bianca sa sinabi ni Toper at nakaramdam din siya kakaunting kaba dahil sa inasal nito. Minabuti niyang tanungin ang lalaki na ipinagkibit-balikat lang din ng lalaki at sinabing wala lang daw 'yon.

"Sige Bianca, Manang Joselita, kunin ko lang po mga gamit ko para makumpuni natin agad ang sasakyan."

Itinalukbong ni Toper ang kanyang suot na kapote sa ulo saka sinuong ang napakalakas na ulan na animo'y parang bumabagyo. Habang naghihintay ay pinapasok naman muna ng ginang ang dalaga para 'di lamigin na sinang-ayunan din naman nito. Magkaharap silang nag-uusap ng ginang.

"Uh-- Manang Joselita po, tama ba?", kuwa'y nagpatango sa ale.

"Sino po ba 'yung lalaking 'yon? 'Yung Toper po? Saka anong ibig niyang sabihin kanina na delikado daw magliwaliw dito sa lugar niyo lalo't umuulan at maginaw?"

"Si Toper? Mabait na bata 'yon dito sa'min, nahihingian namin ng tulong 'pag kami'y nangangailangan. Anak siya sa labas ng gobernador namin dito at kailanma'y 'di siya kinilala ng angkan niya. Kawawa nga 'yang batang 'yan eh kaya nang magka-pqmilya yan eh ginagawa niya ang lahat para 'di sila mabuwag. Tungkol naman sa pangalawa mong tanong iha, oo, tama 'yung narinig mo kanina. May gumagala kasi dito sa'min na mamamatay-tao at rapist, maraming bangkay na ang nakikita na 'di mo aakalaing ginagawa ng isang tao. Demonyo na 'ata 'yun eh."

Sa narinig ay nakaramdam nalang ng pagkahabag si Bianca na pilit rin naman nitong iwinaksi sa kanyang isipan ang mga ideyang napapasok sa utak niya. Tinatagan niya ang kanyang sarili sa mga narinig dahil base sa mga sinabi ng ginang ay 'di nga ito karapat-dapat na sapitin o maranasan ninuman.

Makaraan ang tatlumpung minuto ay may nakita't narinig na boses lalaki na papalapit sa kanilang pinagpupuwestuhan at tinatawag nito ang ginang, pagsilip ng dalawa'y ibang lalaki ang kanilang nakikita. Mabuti nalang at kilala rin naman ito ng ginang.

"Oh, ba't naparito ka Emong?" tanong ng ale.

"Uh-- Nandito po ba 'yung sinasabi ni Toper na dalagang nasiraan ng sasakyan? Sabi kasi ni Toper na ako nalang daw ang kukumpuni n'yan kase kinailangan po siya ng kanyang pamilya."

"Ah-- Oo, oo, nandito nga siya iho. Heto, si Bianca-- Bianca, siya naman si Emong. Napaki-usapan 'ata ni Toper."

Ngumiti ang dalaga sa lalaki't nakipag-kamay pagkatapos ay itinuro na ni Bianca ang kanyang nakatirik na sasakyan sa gilid ng daan, mabuti nalang at may puno ang pinagtirikan nito kaya 'di rin gaano ka-lakas ang bagsak ng ulan sa puwesto nito. Iminuwestra na ng dalaga si Emong para mai-ayos na ang sasakyan.

Habang nagkukumpuni ang lalaki ay panay ang kanyang pagtitig at pagsulyap sa dalaga. Paminsan-minsan pa'y siya rin ay nahuhuli nito at kanya lang nginingitian. Maiging inayos ni Emong ang sasakyan ng dalaga kahit pa na umuulan, likas na talaga sa kanya ang pagiging matulungin kahit noong bata pa lamang siya. Makalipas, natapos na rin sawakas ang pagkukumpuni ni Emong sa sasakyan ni Bianca.

Ipinaalam na ni Emong na natapos na ang pagkumpuni sa sasakyan bagay na ikinatuwa at ikinagalak ni Bianca dahil sa isip nito'y makakatuloy pa rin siya, medyo humihina na rin naman ang pagbagsak ng mga ulan. Pinahiram ng ale si Bianca ng payong para 'di ito mabasa papunta sa sasakyan niya kaya pinasamahan niya ito kay Emong para rin maalalayan ang dalaga't maibalik ang payong ng ale.

Pagpasok ni Bianca sa kanyang sasakyan ay muli niyang pinasalamatan si Emong sa tulong nito, inanyayahan pa nito ang lalaki para maihatid niya ito sa bahay nila pero humindi na ang lalaki dahil daw baka mas matagalan pa siya kaya sumige nalang ang dalaga. Pinaandar na nito ang sasakyan saka isinara ang pintuan, panandalian pa muna niyang ibinaba ang bintana upang makapag-paalam sa ale na kinawayan at nginitian lang din siya.

Sa pag-alis ng dalaga ay sinundan pa siya ng tingin ng ale at ni Emong hanggang sa siya'y mawala sa kanilang paningin. Binabaybay ni Michelle ang daan papalabas sa lalawigan ng Quezon, medyo humupa na rin ang ulan kaya nakahinga siya ng maluwag. Ang tanging sumasagi sa kanyang isipan ngayon ay ang sinabi ng ale sa kanya na may gumagalang rapist at mamamatay-tao rito.

Habang papalapit siya sa isang tulay ay may naaninag siyang hugis-tao na nakayuko't nakaupo sa semento ng kalsada, naka-kapote ito at nang mapansin nito ang ilaw ng kanyang sasakyan ay bumaling ito sa kanya at namukhaan niyang isa itong matanda. Tumayo ito at pinara ang kanyang sasakyan na kanyang inihinto sa mismong tapat nito.

"Ineng, pu-puwede b-ba akong ma-mak-makisakay sa'yo? Kahit hang-hanggang sa unahan lang?", pakiusap ng matanda na nanginginig pa ang baba dahil sa lamig.

Tinitigan ni Bianca ang matanda dahil sa nakatatak pa rin sa kanyang isipan ang sinabi ng ginang sa kanya kanina. Iwinaksi nalang niya sa kanyang isip ang pagdududa at pinapasok na ang matanda sa kanyang sasakyan, sa likod.

"Ituro mo lang sa'kin kung sa'n kita ibababa, 'Tay ha?" maligalig na pagpapa-alala ng dalaga.

"S-Sige iha, maraming salamat. Kailangan ko kasing bumili ng pagkain para sa'ming mag-asawa."

Masayang binabaybay ng dalawa ang daanan, bagay na ikinagalak rin ng matanda. Nasabi sa kanyang sarili na napaka-inosente naman ng dalagang natiyempuhan niya.

Minuto ang nakalipas ay nakaramdam ng kakaiba si Bianca sa galaw ng matandang isinakay niya, para bang may gagawin itong 'di maganda sa kanya. Nahuli naman siya nitong nakatitig na nginitian lang ang dalaga. Ngunit paglingon niyang muli sa daan ay bigla nalang siyang dinaluhong ng matanda gamit ang isang panyo na may pabangong nakakapantulog ninuman.

Napawala ang pokus ni Bianca sa pagmamaneho at pilit siyang nagpupumiglas kaya nagpagewang-gewang din ang takbo ng sasakyan ngunit 'di nagtagal ay nahilo na rin ang dalaga sa nalanghap na amoy at nawalan ng malay. Bago mapikit ang mga mata, naisambit pa ni Bianca sa kanyang sarili na, "hindi matanda ang aking natulungan at naisakay base sa lakas nito."

Pagkahilo ay pinaapak agad ng matanda ang paa ni Bianca sa brake ng sasakyan para maitigil muna ito pansamantala. Bumaba ang matanda sa sasakyan, inilipat ang wala malay na dalaga sa trangke at tinalpakan ng duct tape ang bibig at tinalian ng matitibay na lubid ang mga kamay at paa nito. Ang matanda na ang nagmamaneho sa sasakyan ng dalaga upang tunguhin ang destinasyon.

*****

Naramdaman ni Bianca na nakahinto na ang sasakyan pero ganunpaman ay 'di pa rin siya makagalaw dahil sa napakahigpit nang pagkakatali sa kanya. Binuksan ng suspek ang trangke at nakita siyang gising kaya pinukpok siya nito sa kanyang templo at muling nawalan ng malay si Bianca.

Pinasan nang suspek ang dalaga na parang sako ng bigas at naglakad na papasok sa mga kakahuyan hanggang sa makarating sila sa isang kubo na napakalayo sa kabihasnan. Tahimik ang paligid at tanging tinig lang ng mga insekto ang maririnig. Bago pumasok ay nagpalingon-lingon pa ang suspek sa paligid, sinigurong walang nakakakita o naka-masid sa kanya.

Pagkapasok ay agad itong inilapag ng suspek sa mesang gawa sa metal na ang mga dulo ay nakakabit na mga kadena, dito'y kinadenahan si Bianca sa kanyang mga palapulsuhan at bukong-bukong nang may kahigpitan. Sinuotan din siya ng duct tape at piring para mga tunog lang ang kanyang maririnig.

"Halina kayo! Tulungan niyo'ko dito sa dalagang ito.", kausap ng suspek sa telepono.

Minuto ang nakalipas ay may katok na itong narinig sa pintuan, binuksan niya ito saka pinapasok ang mga bisita sa loob. Binuhat ng mga ito ang mesang pinagpatungan kay Bianca at saka lumabas na, inutusan pa nang pangunahing suspek ang isang alalay niya na idispatcha ang sasakyang gamit ng dalaga para 'di sila mabulilyaso.

Nilakad nila ang daanan papunta sa malapit na kweba na ang bukana nito'y natatabunan ng mga dahon para walang mag-aakala na may kweba pala rito, ito ang nagsisilbing bulwagan nila kung saan sila'y nagtitipon-tipon. Kanila nang ipinasok si Bianca at ipinuwesto sa isang bilog na katapat ng logo ng kanilang grupo.

Ilang sandali lang ay nagising na ang dalagang si Bianca at nagulat nang makitang nakapalibot sila dito. Nang magsink-in na sa kanyang isip ang nangyari kanina at ang pangyayari ngayon ay nagsisisigaw na ang dalaga at nagpupumiglas, pinilit para makalas ang mga kadenang nakakabit sa kanyang mga kamay at paa.

"Waaaaahhhh! Tulong! Tulungan niyo po'ko! Tulong po! Nagmamakaawa po akong pakawalan niyo'ko. Pakiusap po, pakiusap... Hinihintay po ako ng mga magulang kong maka-uwi.", pagmamakaawa niya sa mga taong nakapalibot sa kanya pero nanatili lang ang mga itong nakatayo at walang ekspresyon.

"Nagmamakaawa po ako sa inyo, huhuhu... Pakiusap, tulong! Tulong! Waaaahhh...!", patuloy na sigaw ka. Batay sa mga tinig ng boses ng ilan sa kanila ay mga lalaki ito at pawang nasa mga tamang gulang na.

Inutusan naman ng pinaka-lider ang isang tauhan nito na takpan ang bibig ng dalaga dahil baka matsambahan silang nilalapastangan ito. At nang makumpleto na sila ay sinimulan na nila ang kanilang seremonyas. Sabay-sabay ang mga itong nagbigkasan ng mga salitang mabilis nilang isinasambit.

"Hubaran na ang ating napaka-gandang bihag.", utos ng pinuno nila. Pagkarinig nang dalaga'y agad itong nagpumiglas sa mga papalapit sa kanyang mga tauhan.

Parang papel lang ang pagsira ng mga ito sa kanyang polo na suot at agad bumalandra sa pagmumukha ng mga ito ang kanyang mga suso't utong. "Hahahaha! Masarap 'tong nabingwit natin ngayon, pinuno. Hahahahaha!", wika ng isang tauhan sabay sapo sa kanyang dibdib at niyuyugyog ito at sinisinghot ang katawan ng dalaga."Ang sabi ko'y hubaran, hindi tanggalan. Kilos! Mga inutil...", dali-daling gumalaw ang mga ito.

Pagkatuluyang hubad sa pang-itaas ng dalaga ay sinunod naman naman ng mga ito ang kanyang pantalon. Ngunit dahil sa ito'y nakatali, para mahubad ito ay ginamitan nila ng malaking gunting ang pagsira sa maong na suot ng dalaga hanggang sa ang hiyas rin nito ay nakaharap na sa kanila.

"Binibini, siguro'y narinig mo na ang tungkol sa mamamatay-tao at manggagahasa na si Ladies Man sa mga mamamayan dito sa aming lalawigan. Subalit, mayroon ka- kayo, pang hindi nalalaman. Sapagkat, ang taong tinatawag nilang Ladies Man kailanman ay hindi siya umiral sa panahon at lugar na ito. Alam mo kung bakit?...", paalinlangang tanong ng pinuno. Nanatili lang nakatingin si Bianca sa mga nito na nagmamakaawang itigil na nila ang kanilang ginagawa sa kanya.

"... Dahil kami ang mga salarin at puno't dulo sa nangyayaring pamamaslang dito sa aming lalawigan. Hihihihi...", mala-demonyong pagpahayag nito sa dalaga. Mas lalong nakaramdam ng takot ang dalaga, pilit siyang kumakawala sa mga kadenang pumipigil sa kanya.

"At ngayon nga'y ikaw ang napili naming maswerteng nilalang na iaaalay namin sa aming Panginoon, hahahaha! Pero bago 'yon ay magpapakasasa muna kami sa iyong masarap na balingkinitang pangangatawan.", hayag ng pinuno.

Inutusan na ng pinuno nila na tanggalin na ang kanilang mga suot na maskara at ipakita sa dalaga ang kanilang mga pagmumukha. Dito'y nagulat si Bianca sa nakikita ng mga mata niya ngayon. Hindi niya inaasahang isa sa mga taong nandidito ay ang tumulong sa kanya kani-kanina lamang nang tumirik ang kanyang sasakyan, si Emong. At ang ginang na tinderang kakakilala niya lang rin kanina, si Manang Joselita.

Hinuhubad ng mga ito ang kanilang suot na maskara at 'pinapakita ang mga mukha para may dahilan na silang patayin ang dalaga dahil nga sa ayaw nila na may makakaalam sa kanilang katauhan at sa kanilang mga ginagawa.

"Sana'y mapatawad mo kami, iha...", sabay na wika nina Emong at Manang Joselita.

"Dalhin rito ang mga kandila at sindihan...", utos ng pinuno.

Pagkakuwa'y isa-isang dinampot ng mga ito ang mga kandila na nasa mga lalagyan at inilapit ito sa mga sarili nila. Hinayaan muna ng mga ito ang matunaw sa lalagyan ang mga hawak-hawak nilang kandila. Nang dahan-dahan na itong natutunaw ay lumapit sila sa dalaga nang pabilog at pagkatapos ay ikiniling nila nang bahagya ang mga kanila at dahil dito'y isa-isang nagsituluan ang mga natunaw na kandila sa katawan ng dalaga habang isinasambit ng mga ito ang dalangin nila sa kanilang Panginoon.

"Mmmmmhhhh! Mmmmhhh! Mmmmhhh-h-h-h...", nakabusal na hiyaw ng dalaga. Nagkikisay ito dahil sa hindi niya kayang tiisin ang mga dumadamping tunaw na parte ng kandila sa kanyang katawan.

Ilang beses itong ginawa ng mga taong-kulto sa dalaga hanggang sa nabalutan na nila ito sa buong harap ng katawan pati ang mukha ni Bianca. Pinatuyo muna nila ito nang ilang minuto at pagkatapos ay kiniskis na ito nang ilan sa kanila gamit ang kutsilyo, maingat para 'di masugatan ang dalaga dahil malalagot sila panigurado sa pinuno nila.

"Maligayang pagbabalik sa mundong ibabaw, Binibini. Ngayo'y tuluyan na naming nalinisan ang iyong katawan mula sa mga kasalanang iyong nagawa noon sa dati mong buhay. Kaya ngayo'y, tutubusin kana namin bago ka aming ialay sa Panginoon.", anunsyo ng pinuno. At dahil nahimatay ang dalaga ay wala siyang ideya sa mga nangyayari.

Isa-isa nang naghubad ang mga taong nakapalibot sa dalaga at kanila itong pinalibutang muli. At, sinimulan na nilang jakulin ang kanilang mga burat hanggang sa tumigas ito at mag-flag ceremony. Unang pumuwesto sa tapat ni Bianca ang pinuno, tinanggal nito ang kanyang "matandang" maskara at ipinasok na ang kanyang burat nang wala manlang kahit na anong "babala". Dahan-dahang binabayo ng pinuno ang dalaga habang lamas-lamas nito ang suso't nilalapirot ang mga utong.

"Ahhh... Ahhh... Hmmm...", ungol nito. Nakatingin at nanonood lang muna ang mga tauhan niya sa kanyang ginagawa.

Ilang sandali lang ay nagkamalay na rin si Bianca, dahan-dahan niyang iminulat ang kanyang mga mata at nakita niya rin ang lalaking 'di niya inaasahang nandidito at ngayo'y ginagahasa siya, si Toper."Tangina! Kaya pala 'di mahuli-huli ng mga pulis ang salarin dahil ipinagtatanggol din nila ang isa't isa. At sinong mag-aakala na baka may kasabwat din sila sa loob ng organisasyon na nandirito.", isip ni Bianca.

"Tatanggalan ko ang takip sa bibig mo, Bianca. Pero, 'pag may ginawa kang hindi maganda, ipinapangako ko sa'yong mas matindi pa ang sasapitin mo. Maliwanag ba?", pagka-klaro ni Toper na mabilis niyang ikinatango.

Inalis na ni Toper ang nakatakip na duct tape sa bibig ng dalaga, at siniguro niyang 'di ito gagawa nang masama. Pagkaalis naman ng takip ay hindi nagsisigaw si Bianca."K-Kuya Toper?... Bakit, kuya? Anong ibig sabihin nito?", kinakabahang tanong ng dalaga."Ano sa tingin mo Bianca? Hihihi... 'Di mo ba kuha kaya ako lang muna ang bumabayo sa'yo ngayon? Ha? Hahahaha... Ako ang pinuno ng samahang ito.", sagot ni Toper.

Pinapwesto na ni Toper ang iba pang mga kasamahan na unang gagahasa sa katawan ng dalaga kasama siya. 2 ang pumuwesto malapit sa bibig at 2 rin sa magkabilang kamay ng dalaga. Nagpipiglas pa si Bianca dahil sa pinipilit nila itong galawin. Iniiwas ang kanyang mukha 'pag nilalapit ng 2 sa kanyang uluhan ang kanilang mga burat. Nang biglang sinampal nang pagkalakas-lakas ni Toper si Bianca na nagpawindang dito.

*Pak!*

"Auuunnghhhhh... Huhuhuhu... Mama! Papa! Tulungan niyo po ako...", hiyaw ni Bianca baka sakaling may makarinig. "Pasensya na iha pero, wala talagang tutulong sa'yo ngayon kahit tawagan mo pa ang mga santo at santa sa langit. Hahahahaha!", wika ng isang tauhan. Nang inilapit ng isa ang kanyang burat ay sinubukan pa sana niya itong kagatin ngunit nakaiwas ito at piniga ang kanyang ilong saka niyuyugyog. Kaya pagbuka nang bibig ng dalaga ay agad itong pinaslakan ng burat ng lalaki at pilit na kinantot ang dalaga.

"Ungh! Mmhmm... Hmmm... Mmmaahh, hup- mmhh...", ungol ng dalaga kahit nakabusal. Pagkapasok ng isa'y sumunod naman ang isa pa kaya 2 burat na nakapaslak sa bibig ng dalaga.

Ang kanyang mga kamay ay abala na rin sa pagjajakol sa 2 pang burat ng mga tauhan ni Toper na abala rin sa pagkantot sa puke niya. Iniisip nalang ni Bianca na sana'y patayin nalang siya ng mga ito kesa sa bababuyin pa siya at lalapastanganin.

*****

Sa kalakhang Maynila naman, ay matamang naghihintay ang mga magulang ni Bianca. Hinihintay ang pagdating ng bunso nila mula sa kanilang probinsya at sa kanilang pinapaasikaso rito para sa kanilang negosyo.

"Ma, nag-aalala ako para kay Bianca... sa prinsesa natin baka napano na 'yon sa daan.", kinakabang wika ng lalaki. "Ano ka ba naman, Emilio. Parang 'di kana nasanay sa anak natin na umuwi nang dis-oras sa gabi dahil sa ating negosyong ipapamana sa kanila nang kuya niya. Ang mabuti pa'y magdasal nalang tayo para sa kaligtasan niya.", pagsasalungat naman ng misis sa ideyang naiisip ng mister."Pasensya kana Esmeralda, Mahal ko, nag-aalala lang talaga ako.", pang-aalo naman ni Emilio.

"Tawagan mo nga, 'Pa.", utos ng misis. Dinampot ni Emilio ang kanyang selpon, idinial ang numero ng anak saka tinawagan subalit ang unang balik lang nito sa kanila ay,"The number you have dialled is not yet in service. Please try again later.". Ganyan lang sa hanggang magsawa na siya't ibinaba nalang ito.

Dito na nakaramdam nang pagkahabag, kaba at takot ang misis at ina ni Bianca."Ama, ilayo mo sana ang anak ko sa kapahamakan. Ilayo mo siya sa mga masasamang loob. Nakikiusao ako na bantayan mo siya, protektahan mo siya bilang anak mo... Pakiusap, Ama.", sambit na panalangin ni Esmeralda sa kanyang isipan.

Ilang minuto pa silang naghintay sa mensahe o tawag ni Bianca ngunit walang dumating, kaya naisipan na nilang mag-asawa na tawagan ang kanilang pamilya at mga kaibigan ni Bianca dahil nasa sakanila ang kanilang prinsesa. Subalit, iisa lang ang mga natanggap nilag sagot mula sa mga ito, wala sa kanila si Bianca. Naluluha nang napapaisip si Esmeralda sa pag-aalala sa kanyang anak.

*****

Balik naman sa kinalalagyan ni Bianca ngayon, tapos na siyang ginahasa ni Toper pero pumalit na sa kanyang pwesto ang mga tauhan nito. Pinagpapalit at pinagsasalit-salitan na si Bianca ng mga tauhan. Kinalag na rin ang mga kadena sa kamay at paa ng dalaga. Wala na rin siyang gaanong lakas pa para lumaban dahil sa drogang itinarak sa kanyang katawan.

"Ma-Maawa na po kayo sa ak-akin, paki-usap. Hmmm...", walang buhay na pagmamakaawa ni Bianca.

"Hihihihi... Alam mo ba kung bakit namin 'to ginagawa, Bianca?", pangising tanong ni Toper sa dalaga sabay sabunot sa buhok nito at pinasadahan nang pagdila ang bahagi ng mukhang nakaharap dito. "Dahil kaming lahat dito ay mga pawang walang kapangyarihan. Kung ako at ang iba rito'y mga anak sa labas na inalipusta at pinagkaitan ng masayang pamilya, ang iba nama'y nagtatrabaho sa mga mayayamang haciendero na tinatanggap lang rin ang pagwawalang-hiya sa kanila at ng kanilang mga pamilya para lang sa kakarampot na salapi't may pangtustos sa kanilang mga pagkain. Kaya, nandito ka ngayon para maipadama din namin sa mga magulang mo kung ano ang naranasan namin noon katulad sa mga pamilyang aming pinatayan ng mahal sa buhay. O 'diba, patas lang? Hihihihi...", paliwanag ni Toper sabay bitiw sa nasabunutang buhok ng dalaga.

"Pftu! Mga walang kwenta, hahahahahaha! Ang sinasabi mo Kuya na binabawian niyo ang mga pamilyang umalipusta sa inyo pero sa mga taong walang kaalam-alam kayo nagbubunton nang inyong galit. Hahahaha! Nagpapatawa ka yata, Kuya.", parang baliw na si Bianca dahil sa kanyang sinasapit ngayon.

Mabilis na lumapit sa kanya si Toper, inilapit ang kanyang tainga sa dalaga at hinamon ito na muling sabihin ang naibigkas kani-kanina lamang. Sa kabutihang palad ay isang hindi inaasahang pagkakataon ang nakita ni Bianca, agad niyang sinunggaban nang kagat ang tainga ni Toper, diniinan niya ito nang husto hanggang sa nagsisiritan ang mga dugo.

"Aaahhh! Aaahhh! Aaaah-tangina! Ang sakit! Ang sakit! Aaaaahhhh!", sigaw ni Toper, agad namang inilayo ng mga tauhan ang dalaga sa kanilang pinuno at pinagsusuntok ito sa sikmura, dibdib at mukha. Pagtigil ay parang mawawalan na nang buhay si Bianca.

Alam niyang bali-bali na ang ibang mga buto niya sa katawan sa lakas ng mga paghataw nito sa kanya. Ang mga mata niya rin ay bukol na bukol kaya nahihirapan na rin siyang makakita. Inutusan ni Toper ang mga tauhan niya na kadenahan muli ang dalaga ngunit sa pagkakataong yaon ay nakahilata na ito. Sunod ay inilapit ng isang tauhan kay Toper ang bitbit na buhay na manok at pang-seremonyang punyal.

Pagkahawak ni Toper sa manok at punyal ay humarap na siyang muli sa naghihingalong dalaga. Nagsasambit muna siya ng mga dalangin para sa kanyang Panginoon saka sinaksak ang manok at ipinatulo ito ni Toper sa buong katawan ni Bianca sabay bigkas ng,"Patawarin ka sana anak ng Panginoon sa mga nagawa mong kasalanan dito sa mundo."

Pagkatapos ay dinampot na ni Toper ang latigong-de-tinik saka ipina-rekord sa tauhan ang paglalapastangan niya sa dalaga. Siniguro niyang walang masasamang iba sa kamera para isipin ng mga taong makakapanood sa bidyo na siya lang ang gumagawa nito mag-isa at isinuot muli niya ang kanyang maskara. At matapos ay sinimulan na niyang hatawin ang dalaga nang latigo.

*Waapak!*

"Aaaahhhh!... Pa-Parang awa niyo na po.", hiyaw ng dalaga nang nagpabalik ito sa wisyo na. Ilang beses pa itong inuulit ihataw ni Toper sa kaawa-awang katawan ng dalaga. Bumabaon ang mga tinik ng latigo sa kanyang katawan na mas lalo niyang ikinasigaw sa pagmamakaawa pero bingi si Toper dito.

"Iyan ang parusa mo sa paggawa ng kasalanan sa akin bilang sugo ng Panginoon.", wika ni Toper. Nababalutan na si Bianca ng mga dugo. Hanggang sa, tumigil na rin si Toper dito.

Ngunit, isang mas nakakapanindig-balahibong gawain ang binabalak ni Toper na gawin sa dalaga. Inilapag nito ang latigong-de-tinik saka dinampot ang pang-seremonyang punyal saka muling humarap sa dalaga. Bago simulan ay kanya munang itinaas ang punyal at sumambit ng panalangin na bigyan siya ng lakas para gawin ito. Ilang sandali ay sinimulan nang balatan ni Toper ang dalaga, inuna pa ang mukha nito.

"AAAAHHHH! AAAAHHHH! ANG SAKIT-ANG SAKIT, TAMA NA KUYA! TAMA NA PO! Huhuhuhuhu...", hiyaw nito habang iniiwas ang kanyang mukha dahil sa sakit. Diniinan nang salarin ang paghawak sa mukha ng dalaga para maiwasto ang pagbalat sa mukha nito. Hanggang sa tuluyan na ring nabalatan ito ni Toper. Makikita mo nalang ang laman sa loob ng balat ng mukha ni Bianca. Sinunod naman nito ang katawan ng dalaga.

Matapos balatan ang harapang bahagi nang katawan ng dalaga ay panandalian munang ipinahinto ni Toper ang pagre-rekord sa kanyang ginagawa. At pagkatapos ay pinagtulungan nilang lahat baliktarin si Bianca para ang likurang bahagi naman nito ang kanyang mabalatan. Kahit napapaos na sa pagsisisigaw ang dalaga ay tuloy pa rin ito dahil sa pagbabalat sa kanya ni Toper.

"AAAAHHHH! AAAAHHHH! AAAAAAHHH-A-A-A!"

At pagkatapos ay binuhusan na ang dalaga ni Toper nang gasolina saka sinilaban ang katawan nito nang dere-derecho namang kumalat ang apoy sa katawan ng dalaga. Hanggang sa binawian na nang buhay ang dalaga. Tinutukan ng mga nakapalibot sa dalaga, kung paano ito balutan ng apoy. Pagkatapos ay umalis na si Toper kasama ng kanyang mga galamay, naiwan ang iba niyang tauhan para linisin ang kalat sa kweba.

"Pagkatapos niyong linisan 'yan ay itapon niyo 'yan sa bayan, siguruhin niyong walang makakakita sa inyo at 'yang kamera rekording na 'yan, ipa-deliver niyo sa mga pulis para mapanood nila.", utos ni Toper.

"Masusunod, pinuno.", sagot naman ng kanyang mga tauhan.

*****

Isang linggo ang makalipas ay isang balita ang gumimbal sa bansang Pilipinas, napanood ito ng pamilya, kaibigan, kamag-anak at kakilala ni Bianca. Ito rin ay bumalot ng pagkatakoy sa iba pang mamamayan ng bansa lalo na sa mga karatig-probinsya ng Quezon.

Balitang probinsya, kalunos-lunos at karumal-dumal ang sinapit nang isang dalaga na papauwi na sana nang Maynila galing sa pag-aasikaso ng trabaho. Hinihinalang ito'y ginahasa at nilapastangan bago balatan ng buhay at sunugin. Kinilala ang biktima bilang si Bianca Cruz, 24 taong gulang. Ayon sa mga residente rito, bago paman daw nangyari ang sinapit ng dalaga ay may nangyayari na rawng pamamaslang sa kanilang lugar at ang salarin, ay ang binansagan nilang 'Ladies Man'.

Ngunit, sa amin pong pag-iimbestiga sa nasabing kaso ay napag-alaman naming hindi lang si Ladies Man o iisang tao ang gumawa ng karumal-dumal na krimeng ito dahil, may isinumite pong bidyo ang mga suspek sa mga pulis. Narito po, panoorin natin:

"Magandang araw, Pilipinas. Kami ang grupong 'Alyansa ng Kasamaan' na salarin sa pagpatay sa dalagang nagngangalang Bianca Cruz. Nitong mga nakaraan, usap-usapan sa aming lalawigan ang ginagawang pamamaslang ni Ladies Man na hindi alam ng mga tao na ang taong ito ay hindi umiral kailanman kun'di, kami ang sanhi ng katatakutan dito. Kung hindi kayo naniniwala ay narito ang pangyayari no'ng gabing pinatay namin si Bianca..."

Dahil sa karahasang makikita sa bidyo ay minabuti nang mga istasyong naghahatid ng mga balita na hatiin ang mga bahaging ipapakita rito at labuan para 'di masyadong klaro ang ipapakita. Nakita ng lahat kung paano nila nilapastangan ang dalaga at pagmamalupitan bago patayin.

Ang mga tagapag-hatid ng balita'y iniiwas nalang ang kanilang mga paningin sa pinapanood na balita dahil hindi nila ito nakakayanan. Naghihinagpis naman sa panonood ang mga pamilya't kamag-anak ni Bianca.

"Hindeee! Hindeee! Anak ko... Huhuhu... Hindeee!", palahaw ng ina ni Bianca.

"Tatagan lang natin ang pakiramdam natin, 'Ma.", pang-aalo ni Emilio.

Dahil sa pangyayaring ito ay agad nagbigay ng statement ang pambansang pulisya para sa agarang pagkaka-dakip ng mga salarin na sangkot sa karumal-dumal na pangyayaring ito. Nagpadala sila ng mga karagdagang imbestigador para tumulong sa imbestigasyon ng kaso.

*****

3 na Buwan ang Makalipas


"Tinyente, may bisita po tayo.", wika ng isang pulis. Iniharap nang nasabing pulis sa tinyente ang isang matandang lalaki na medyo balisa at tulala.

"Maupo ka, Manong... Ano pong maipaglilingkod ko sa inyo?", bungad na tanong nito.

"Aaaa-aaa-ah... 'Diba sa inyo nakatalaga ang kaso ng dalagang pinatay dito sa amin?"

"Opo, tama po kayo. Bakit po ninyo natanong?"

"Ahh-kase... Ma-May kaunting impormasyon kase ako rito baka sakaling makatulong sa imbestigasyon ninyo."

"Talaga ba, Manong? Sigurado ho ba kayo d'yan?", mabilis na napatango ang matandang lalaki.

Pinalabas muna ni Tinyente Macario ang isang tauhan niya na nagpapasok sa matanda pagkatapos ay nag-usap na ang dalawa hinggil sa nasabing grupong kriminal. Pinag-usapan nila ang kung anong nakita ng matanda noong mangyari ang krimen sa dalaga, kung ilan ang nakita niyang mga taong pumasok sa kweba at kung nasaan ang pinagtayuan ng kweba.

Matapos ang kanilang pag-uusap ay nagpasalamat si Tinyente Macario sa matanda sa tulong nito. Tinanong niya ang matanda kung mag-isa na lamang ba ito at nang sinabi nitong oo ay minabuti niyang sabihan ang matanda na dumito nalang muna para maprotektahan nila ito. Pumayag ito at nagpasalamat sa pag-aalala ng tinyente sa kanyang kaligtasan.

Agad-agad na iniulat ni Tinyente Macario ang sinabi nang matanda sa kanilang Komandante para mapag-aralan nila ito at magawan ng plano para sa sakaling paglusob nila. Hinatiran nang isang pulis ang matanda ng pagkain para may mailaman sa tiyan nito.

Sa sumunod na araw, sa kanilang meeting room, ay ipinatawag nang komandante ang mga tao niya sa surveillance para kumpirmahin ang sinabi ng witness nila. Binubuo nang 7 pulis at sila'y inatasan na magmanman sa natukoy na lugar. Sinabi ng kanilang komandante na mag-iingat sila at siguraduhing walang maghihinala sa kanila dahil ang mga ito'y mga bagong mukha sa lugar.

Nakabalik ang mga pulis na may bitbit na impormasyong patunay sa krimeng ginagawa ng grupo. Inilatag nila ang lahat ng ito sa harap ng kanilang mga kasamahan kasama na si Tinyente Macario at ng kanilang Komandante. Matapos ang kanilang pagtitipon ay ipinagpahinga muna silang lahat dahil bukas na bukas sa madaling araw ay pagpaplanuhan na nila ang kanilang paglusob. Binalikan ni Tinyente Macario ang matanda at kinumusta.

"Kumusta na pakiramdam mo, 'Tang?", masayang tanong nito.

"Ayos lang ako, anak. Sa awa ng Diyos... Kumusta na ang paghahanda ninyo?"

"Mawalang galang na, Tang. Pero, mas mabuting wala ka nalang alam dahil baka'y ikaw pa ang puntiryahin ng mga kriminal. Ayaw namin na madamay kayo dito. 'Di naman po kayo nabo-boryong dito?", paglilihis ng tinyente.

"Hindi naman, anak. 'Tsaka naiintindihan ko ang kalagayan ninyo ngayon. Ang hirap na talaga nang panahon, ang dami na nang mga putanginang damuho. Mga walang awa, mga demonyo sila... Mag-iingat sana kayo sa gagawin niyong operasyon, Tinyente."

"Salamat po, 'Tay. Sige 'ho, ako'y tutuloy na.", lumabas na ang tinyente saka umuwi.

Ala una y medya ng madaling araw ay nasa meeting room na silang muli kasama ng mga pulis na sasama sa operasyon. May iniwan silang 2 pulis malapit sa lugar para maging mata sa bawat oras. "Live" ang kanilang pakikipag-usap dito gamit ang kanilang mga satellite phone. Sama-sama ang mga SWAT, SAF at ang kanilang 2 squad mula sa Violent Crimes Unit.

"Maliwanag ba ang lahat?"

"Opo, Tinyente."

"Tandaan, bilisan natin ang mga kilos natin ha? Pero dapat maingat parin tayo sa paligid dahil hindi natin alam ang mangyayari. 'Tsaka i-assume natin na baka may mga biktima pa silang hindi ginawan nang krimen. Tara na! Lusubin na natin ang mga putanginang kriminal na ito."

Isa-isang nagsipasukan ang mga pulis kasama na si Tinyente Macario sa mga sasakyang gagamitin sa operasyon. Lumarga na ang lahat patungo sa kanilang destinasyon, walang gumamit nang wang-wang para hindi makatunog ang mga kriminal.

Pagdating nila malapit sa lugar ay nagdahan-dahan na sila sa pagpapatakbo. Pagbaba ay mabilis silang pumosisyon sa mga puno at sabay-sabay na umakyat. Gamit-gamit sila ng mga senyales sa kamay at mga maliliit na mikropono na nakadikit sa mga uniporme ng mga team leader.

"Tigil.", wika ni Tinyente nang may makita siyang isang bulto ng tao na naglalakad. Dahan-dahan silang umatras at nagtago sa likod ng mga punongkahoy.

Nang makalagpas na ito ay dahan-dahan na silang muli na naglakad. Malapit na sila sa kweba nang mapansin nilang maliwanag ang bahaging ito dahil sa mga sulo ng apoy na nakahilera na parang isang harang ngunit, walang mga tao. Napansin din nilang may repleksyon ng ilaw sa bukana ng kweba at may naririnig silang mga nananalangin mula sa loob. Sinenyasan ni Tinyente ang mga SAF at SWAT na mas lapitan pa ang mga posisyon.

Nang makapwesto na ang lahat malapit sa bukana ng kweba ay mabilis silang pumasok sa loob, sinuri nilang lahat ang mga kasuluk-sulokan ng bahagi ng kweba, nagtataka naman si Tinyente Macario kung bakit ang tahimik ng kweba gayong kabago-bago palang nilang naririnig ang mga sambit kanina. Sa kaloob-looban ng kweba ay dito nila nakita ang logo ng samahang kriminal at tuloy-tuloy lang pagpe-play ng rekording.

"Tinyente, mukhang patibong po ito. Kailangan na nating umatras bago pa mahuli ang lahat.", wika ng isang sarhento.

"Sige, sabihan sila...". Ngunit, isang hakbang palang ni Tinyente ay nakarinig nalang sila nang mga putok ng baril mula sa labas. Nagka-engkwentro na sa pagitan nila at ng mga kriminal.

Nagulantang ang mga sumulong na kapulisan, may ilan na ang mga natamaan sa kanila't ang iba'y namatay na "on-site". Agad-agad na nagsipagtaguan ang lahat dahil hindi nila alam kung nasaan ang mga kalaban. Maririnig ang bawat 'volume fire" nang isa't isa.

*Brrrttt* *Brrrrttt* *Brrrrtttt*

"Tinyente, napakarami ng mga kalaban! Mukhang napapaligiran na tayo rito.", wika ng isang SAF.

"Sige lang, makipag-barilan lang tayo sa kanila. Selective fire lang ang gawin ha?! Siguruhing may mapapatay 'pag puputok para 'di sayang bala."

"Opo."

Tuloy-tuloy lang sila sa pakikipag-barilan sa mga kriminal, dahil sa madilim pa naman ay ginamit ng mga ito ang kanilang mga night vision goggles para may matamaan sila kahit na gabi. Dito'y may napapatamaan na rin sila sa panig ng mga kalaban.

*Brrrttt* *Brrrrtttt* *Brrrttt*

"Ahhh! Ahhhh! Aaaaaahhh!"

"Aaahhh! Tulong! Tulong! May tama ako... Aaaahhh!", agad dinaluhan nang medic ang kasamahang sugatan.

"Sarhento! I-pokus ang pagpapaputok sa isang bahagi lang! Kailangan nating balian sila ng isang bahagi para makalabas tayo nang buhay lahat.", mando ng tinyente.

"Station 3, Station 3... Si Tinyente Macario ito, Sir, kailangan namin ng backup dito. Baka magtagal pa itong engkwentro namin sa mga kalaban. ASAP, sir. Over.", radyo ni tinyente sa istasyon.

Sa hindi inaasahang pagkakataon ay bigla namang sumabog ang kweba nang pagkalakas-lakas at nahagip ang ilang kasamahan sa lakas ng tsoke nito, kabilang sa nahagip na pulis si Tinyente Macario, buti nalang ay hindi gaano. Tuloy pa rin sa pagpapaputok ang mga pulis sa iisang bahagi ng pwesto ng mga kalaban. Hindi sila nawawalan nang pag-asa na makalabas nang buhay at makauwi sa kanilang pamilya.

"Tinyente Macario, Tinyente Macario. Come in, over. Tinyente Macario, Tinyente Macario. Come in over..."

"O? Malapit na ba kayo?"

"Tinyente, 'di kami makapasok d'yan sa inyo. Mukhang planado na ang lahat. Matatagalan pa bago kami makapasok."

"Huwag mo'kong ma-ganyan ganyan, paano na 'tong mga bata ko? Gawin niyo ang lahat para makarating kayo dito at dalian---Aaaahhhhh... 'Tangina!", hindi na natapos ni Tinyente Macario ang kanyang sasabihin nang matamaan siya ng bala sa balikat. Pagtingin niya sa kanyang mga kasamahan ay iilan nalang rin ang nakatayo't nakikipag-barilan.

"Putangina! Dito pa yata ako mamamatay... HAHAHAHAHA!", isip ng tinyente. Nakakapagpaputok pa siyang muli pero agad rin naman siyang natamaan ng isa, dalawa pang bala para mamanhid siya't 'di makagalaw. Hanggang sa wala nang nakakapagpaputok sa kanila.

*Bang!* *Bang!* *Bang!* *Bang!*

Narinig nalang niyang pinagbabaril nang paulit-ulit ang mga tauhan niyang naghihingalo na. Paglapit ng isa sa kanila sa kanya ay napa-squat pa ito sa harapan niya saka sinabunutan siya at niyuyugyog ang kanyang ulo habang iniinsulto at nagngingisi ito.

"Hihihihi... Good job ka, Tinyente. Nadala mo ang iyong mga tauhan sa kanilang kamatayan. HAHAHAHAHA! Masyado ka kasing mapagmarunong at bilib d'yan sa sarili mo.Kinailangan ka naming putulan ng sungay para naman magtanda ka at malaman mo na 'di mo kami kaya. Pftu! Hahahahahaha!..."

"P-Paano-bwakk-niyo nalaman ang pagdating namin? Kku... Kku... Kku..."

"HAHAHAHA! S'yempre, mula sa aming mga kasamahan. HAHAHAHA! Masyado ka kasing nagpapaniwala sa iba? Sino kaya sa panig ninyo ang aming kasama? A, 'yung matanda bang nag-report sa inyo? B, isa sa mga kasamahan mong naglilihim lang? O 'di kaya'y C, si Major niyo na lahing nakaupo lang at nagpapalaki ng kanyang t'yan? Sino sa tingin mo, Tinyente? Hihihihi...", sabay hubad sa kanyang maskara at dito'y nakita niya ang mukha ng anak ng gobernador na 'di niya inaasahan dahil sa kilala itong mabait at matulungin.

"Pu-Gukk-Putangina mo, Topeng... Pftu!", sabi ng tinyente sabay dura sa mukha nito.

"Uh-uh-uh... Ang sagot? E'di, silang lahat. Hihihihi...", wika nito sabay hiwa nang dalawang beses sa mukha ni Macario na iniukit na parang isang krus.

*Swiish* *Swiish*

At pagkatapos hiwain ang mukha ay sinaksak ito ni Toper sa leeg saka dahang-dahan ginilitan. Napahawak pa si Tinyente Macario sa balikat ni Toper habang bumubulwak at nagdadanak na ang mga dugo dito.

*Kkkkkkrrrrrssssshhhhkkkk*

Pagkatapos ng engkwentro ay kaunti lang ang mga napatay sa panig ng mga kalaban, nang 'di inaasahan. Inutusan ni Toper ang kanyang mga tauhan na pugutan ng ulo ang lahat ng mga pulis na nandidito sa engkwentro, kumidnap ng mang-uulat mula sa isang istasyon at magpa-interbyew sila. Siniguro nitong 'di sila makikilala para 'di sila ang isunod niya. At dito na nga humantong ang pakikipag-habulan ng mga pulis sa mga walang-hiyang kriminal na ikinatapos ng mga buhay nila at pagpalpak ng kanilang misyon na maisalba ang iba pang mga biktima mula sa mga kriminal.

*WAKAS*

*****

"Tandaan... Laging mag-ingat, mapanuri at mapagmatiyag sa pali-paligid. At buksan ang mga mata sa mga taong haharap sa'yo at nang makakasalamuha mo. 'Wag pakampante."

*****

Siguro'y masyadong brutal ito para sa inyo. Kaya kung ito'y ire-report ng ilan sa inyo sa mga admin na dahil may na-violate akong patakaran ay maiintindihan ko.

I-komento sa ibaba ang inyong mga saloobin, suhestiyon at reaksyon tungkol sa kwento. At 'wag kalimutang pindutin ang mga buton ng "likes" at "hearts" bilang pagpapakitang-suporta. Maraming salamat!

(s) PilyongLapis