1. Home
  2. Stories
  3. Bakit Ganyan Ka Mag-mahal?
Filipino Sex Stories

Bakit Ganyan Ka Mag-mahal?

29 minutes
****A fictional story that's been in my mind ever since. I'm not sure if there is a story just like this. If there is, this is just a coincidence and I did not mean to plagiarize your story. Pahinga po muna ako sandali kay Sally.

Nasa kuwarto si Monica. Bagong ligo. Huma-halimuyak ang bango ng sabong ginamit na galing sa nobyo. Mahina ang liwanag na nang-gagaling sa isang lamp sa tabi ng dingding, halos walang makita. Mabango ang paligid dahil sa potpourri na naka-lagay sa iba't-ibang lugar sa silid. Suot niya ang lingeree na binili ng nobyong si Kalvin galing pa sa US. Wala na siyang pang-loob na suot dahil ito ang bilin sa kanya.

Alas-onse ng gabi ang sinabi ng katipan nang kanyang pag-dating. Hintayin siya sa kuwarto at huwag na huwag bubuksan ang ilaw. Ihanda ang sarili sa magaganap na pag-tatalik dahil mahigit isang taon silang hindi nagkita dahil pumunta sa US ang nobyo.

Lahat ng sinabi ng kasintahan sa email na kanyang natanggap ay sinunod ni Monica. Lahat ng detalye ay naka-salang na.

Sabik na sabik na ang dalaga. Nais nang matikman ulit ang matamis na halik ng nobyo. Ang mainit nitong katawan na naka-lapat sa kanyang katawan. Ang malaki nitong pagka-lalaki na laging bumubukas sa kanyang langit. Ang tagal na nang muli siyang madiligan ng kasintahan. Sabik na sabik na siya. Isang oras pa bago dumating ang nobyo. Parang isang taon na namang pag-hihintay ang gagawin.

Pinadaanan niya ang kanyang hiwa. Napa-ungol sa init at dampi ng kanyang mga daliri. Hirap na siyang mag-tiis, maghintay. Ipinasok sa masikip ng butas ang isang daliri na nag-bigay kuryente sa kanyang buong katawan. "Ahhhhhhhh", ang mahinang ungol ng dalaga.

Kailangan niya na ang kasintahan. Sabik na sabik na siya. Binilisan ang pag-pasok at pag-labas ng gitnang daliri sa kanyang kuweba. Unti-unting uma-apaw na ang nektar na matagal nang naka-imbak sa kanyang lagusan.

Pina-ikot ang daliri sa loob ng lungga. Pilit may ina-abot. Nang makita ang pakay ay lalong na-nginig ang katawan dahil sa sarap na nakamtan. Umapaw ang bukal. Nagki-kisay ang katawan. Lalong nag-init ang katawan.

"Fuck Kalvin, what's taking you so long?", ang tanong ng dalaga sa sarili.

Napa-idlip ang dalaga. Parang napaka-tagal dumating ng kasintahan.

Ilang sandali'y may pumihit na sa seradura ng silid. Isang anino ang lumuwa sa madilim na pasukan. Marahan itong nag-lakad palapit sa kama kung saan mahimbing na natutulog ang marikit na dilag.

Kahit hirap ang mga mata na ma-aninag ang buong katawan ng dalaga'y alam ng bisita kung ano ang hulma ng katawan nito. Ang matagal na tiniis na hindi makita, hindi mahawakan at hindi mahalikan.

Nag-hubad ng saplot ang bagong dating na bisita. Walang itinira. Handang sumabak ang matigas na pag-aari na parang may sariling puso't baga dahil sa pag-hinga nito.

Lumapit siya sa may mukha ni Monica. Pini-pilit aninagin ang magandang mukhang kay tagal pinanabikan. Ang mapulang labing kay tagal tiniis na hindi mahagkan.

Ibinaba niya ang kanyang ulo upang marahang dampian ng halik ang masarap na labi ng dilag. Pilit ibinubuka ng kanyang dila ang magka-dikit na mga labi. Naramdaman niya ang konting pag-layo ng labi ni Monica kaya't ipinasok niya na ang kanyang dila upang hagilapin ang dila ng dalaga.

Bumukas na nang husto ang bibig ng dalaga. Gumaganti na ng halik sa pangahas na bisita. Nag-sanib na ang kanilang mga laway at parang nag-lalaban ang kanilang mga dila kung sino ang mas malakas.

Yumakap na ang dalaga sa bisita. Amoy na amoy niya ang paboritong pabangong Obsession nito. Hinila niya ang lalaki upang dumagan sa kanya at mayapos ng husto ang hubad na nitong katawan. Ang katawang unang umangkin sa kanya. Ang katawang kay tagal pina-nabikan.

"Ohhhhhh Kalvin, baby. I missed you so much.", mahinang sabi ni Monica kay Kalvin.

Nag-hihintay ng sagot ang dalaga ngunit walang katagang lumabas sa bibig ng binata. Sinibasib siya nito ng halik kaya't hindi niya na hinintay kung ano man ang sasabihin ng binata.

Marahang nag-lakbay ang kamay ng lalaki. Itinaas ang suot ng dalaga upang ito'y tuluyan nang ma-ilayo sa katawan ni Monica. Muling bumalik ang labi ni Kalvin sa bibig ng dalaga. Kahit sarap na sarap ang dalaga sa halik ng katipan ay hindi ma-alis sa kanyang isipan na parang iba ang klase ng pag-halik ng binata sa kanya ngayon.

Mas masiklab ang gawi ng pag-halik nito. Mas mapusok. Mas madiin. Siguro'y dahil sa matagal na hindi nila pag-kikita kaya't nag-bago ang asta nito sa pag-halik.

Naramdaman na ng dalaga ang kamay na gumagapang sa kanyang katawan. Ang makinis nitong mga daliri na nag-lalaro sa kanyang mala-sutlang balat.

Napa-igtad siya ng magawi ang mga daliri ni Kalvin sa kanyang kanina pang nani-nigas na utong. Madiin itong pinisil na nag-bigay kiliti sa kanyang katawan.

Bumaba na ang mukha ng katipan. Sa baba, sa leeg, sa dibdib hanggang umabot na sa kanyang malulusog na suso. Pinalibutan ng dila ng binata ang areola ni Monica. Binabasa ng husto tapos ay susungkalin ng dila ang matigas na utong. Parang tinutulak pataas. Lumipat sa kabilang suso ang binata at ito naman ang binasa ng laway.

Na-iinip ang dalaga na sipsipin na ng binata ang kanyang mga utong. Gusto niyang malasap ang init ng bunganga ng katipan na ngumangasab ng kanyang mga korona sa ibabaw ng kanyang dibdib. Ilang saglit na nga lamang at eto na ang kiliti. Nginasab na ng nobyo ang mga korona. Ang sensasyong kanina niya pa hinihintay ay dumating na. Lalong nabasa ang kanyang pwerta dahil sa kiliting natamasa. Nag-tagal ang binata sa dibdib. Sinigurong matayog ang tayo ng mga utong.

Mina-masa ang kanyang mga dibdib habang bumababa ang bibig ng binata sa kanyang lungga. Ang butas na kanina pa nagpa-pakawala ng maraming nektar upang salubungin ang karneng matagal nang hinihintay ng dalaga upang siya'y ulusin.

Napa-hinto ang bibig ng binata sa munting butas. Ang pusod na nagpa-bilaho sa marahang usad ng dila ni Kalvin. Pina-ikutan ng binata ang mababaw na butas. Pilit nililinis ang kailaliman nito ng kanyang dila. Napapa-kiwal ang katawan ni Monica sa kaliti.

"Oh, God, Kalvin eat me now.", ang malakas na utos ni Monica.

Tumugon naman ang binata at dali-daling pumuwesto upang masibasib na ang kanina pang nag-lalawang pwerta ng nobya. Napaka-tagal niya nang hinihintay na matikman ang masaganang bukal.

Napakabango ng lagusan. Nakakapang-hinayang na ubusin ang bango nito. Itinaas niya ang hita ng dalaga. Kahit hindi makita ang butas ay parang may nag-aaya sa kanya kung saan dapat lumapat ang kanyang bibig at dila.

Isang pasada ng dila ay sumabay ang pag-taas ng puwitan ng dilag. Kinilig ito na parang na-alisan ng init sa katawan kaya't naka-ramdam ng lamig.

Bumalik paibaba ang dila ni Kalvin umabot pa hanggang sa kabilang butas na noo'y nana-nahimik. Panay na ang baling ng ulo ng dalaga. Hindi malaman kung saan ipu-pwesto ang ulo't katawan. Panay pa rin ang lamas ng binata sa mga matatayog na dibdib ng katipan.

Nag-tagal siya sa maliit na kuntil at mga labi ng langit ng dalaga. Pinapak ng husto na akala mo'y may ibang aagaw sa kanya. Napapa-ngudngud ang mukha ng binata dahil sa pag-taas baba ng balakang ng kasintahan. Idagdag pa ang mga kamay ni Monica na hinahawakan ang kanyang ulo upang lalo pang ma-idikit ang kanyang mga labi sa namamasang hiyas.

Makalipas ang ilang sandali'y nagki-kisay na ang dalaga dahil sa sarap na dulot ng bayolenteng orgasmo nito. Ang orgasmong napaka-tagal na para sa dalagang hinihintay. Walang sinayang na kahit isang patak na likido ang binata. Nilasap ang sarap ng mainit na nektar ng nobya.

Patuloy lang sa pag-dila't pag-sipsip ang binata. Hindi inayawan ang putaheng hindi nau-ubos. Ang matamis na nektar na patuloy na dumadaloy. Para siyang isang diyos sa Olimpya na kumakain ng ambrosia at nektar.

"Please make love to me now, baby. Please.", ang pagsu-sumamo ng dalaga sa katipan.

Nag-pahid ng bunganga gamit ang bedsheet ang binata. Dumaan muli sa mga bundok at anong gigil itong sinipsip. Bumalik sa bunganga at ang labi't dila naman ang nilantakan.

Pareho silang hayok na hayok sa isa't-isa. Ang isang taong pagka-kawalay ay parang isang siglo ang katumbas.

Si Monica na ang umabot sa alaga ng katipan. Nagulat dahil sa parang tumaba ang ari ng nobyo. Ang aring lagi niyang pinag-papala na bakit ngayo'y nadagdagan ng laki. Subalit wala siya sa katinuan ngayon. Kailangang pumasok ang bisita upang madiligan ang matagal nang tigang na lupa.

Itinutok niya na sa kanyang lagusan ang namamagang kargada ng katipan. Naba-baliw na siya sa matagal na pag-hihintay. Ang balakang na niya mismo ang tumaas upang salubungin na ang espada ng nobyo.

Pareho silang napa-ungol nang pumasok na ang bisita. Ang laki at init ng ari ng nobyo ay lalong nagpa-baliw sa wala na nga sa katinuan na dalaga.

Para siyang binibiyak. Parang na-donselya siya ulit. Bakit? Mga tanong ni Monica sa sarili na wala siyang paraan kung papa-ano sasagutin.

Marahang kumanyod ang binata. Dinig sa ungol nito ang sarap na nadarama. Ang ungol na natatabingan nang mas malakas na ungol at halinghing na galing kay Monica.

Dalawang katawang nagiging isa. Parehong nag-papasaya sa isa't-isa. Puno ng pag-mamahalan.

Bumibilis ang tibok ng mga puso dahil sa pag-bilis ng galaw ng mga katawan. Ang dating malamig na silid ay nagiging ma-alab na dahil sa init ng mga katawan na nagsasanib pwersa. Ang dating nakaka-binging tahimik na kuwarto ay napupuno na ng mga ungol at halinghing.

"Oh, God. I love you baby.", ang puno ng pag-mamahal na nasabi ni Monica. Subalit walang sagot na natanggap ang dilag galing sa nobyo. Puro hingal lang ang lumalabas sa bibig nito.

Ilang saglit pa'y nagki-kiwal na ang katawan ni Monica. Lumabas lahat ng init galing sa kanyang puson na bumalot sa matigas na ari ng nobyo. Nag-bigay ito ng lalong dulas kaya't napapa-bilis na ang ulos ng binata. Habol ang hininga at ang orgasmong nais makamtan.

Ilang ulos pa'y nilabasan ulit ang dilag at kasunod niya na ang katipan. Halos mapi-pipi ang katawan ni Monica sa sobrang higpit nang pagka-kayakap sa kanya ng kasintahan.

Muling nilaplap ni Kalvin ang mga labi ng nobya. Halos ubusin nito ang laway sa bibig ng dalaga. Nagpaka-sawa sa maliit nitong dila at sinipsip ng husto.

Humihingal silang pareho. Bakas sa mga mukha, kahit madilim, ang ligayang nakamit sa pag-iisang katawan nila.

Tumayo ang binata. Kinuha ang mga damit at lumabas ng silid.

Nagugulumihanan ang dalaga sa gawi ng kasintahan. Hindi man lang siya kinaka-usap kahit isang saglit habang sila'y nagni-niig.

Isinuot ni Monica ang lingeree at lumabas din ng kuwarto.

Nakita niya sa Kalvin na naka-upo sa sofa at umi-inom ng brandy. Para itong namatayan dahil sa itsurang kusot-kusot na buhok at malamlam na mga mata. Hindi ito ang mukha ng kanyang kasintahan. Ang nobyong pinag-aagawan ng maraming babae dahil sa tikas ng katawan at ang galing sa pananamit.

"What's wrong, baby?", ang tanong ni Monica.

Wala pa ring sagot mula sa binata. Nag-uumpisa nang mahintakutan ang dalaga. Ang dating masayahing nobyo ngayo'y tahimik at wala ni isang katagang pinawa-walan mula sa bibig nito.

"Baby, please talk to me.", pa-utal na sabi ng dalaga.

Wala pa ring sagot ang binata. Tumayo ito't hinagis ang basong hawak. Nagulat si Monica sa ginawa ng katipan. Ni minsa'y hindi niya itong nakitang nagalit at lalong hindi siya sasaktan nito.

"I want to get out of this relationship.", ang mga salitang nang-galing kay Kalvin na yumanig sa tahimik na mundo ni Monica. Biglang bumuhos ang mga luha sa kanyang mga mata. Bakit ganito? Anong nangyari? Kanina lamang ay masaya silang nagta-talik bakit ngayo'y iiwanan na siya ng nobyo? Anong nagawa kong mali? Lahat ng mga tanong ng dalaga sa sarili.

"Baby, please. Tell me what's wrong?", ang tanong ng dalaga habang walang tigil ang pag-iyak.

"Forget about me. We're over.", yun lang ang sinabi ni Kalvin at humakbang na papunta sa pintuan at umalis.

Gustong habulin ng dalaga ang katipan ngunit walang lakas ang kanyang mga binti upang buhatin ang kanyang katawan papunta sa lumalayong kasintahan. Wala na siyang makita dahil binabaha na ng luha ang kanyang mga mata.

Ilang sandali din siyang naka-tunganga sa kawalan. Napaka-raming tanong sa kanyang isipan na walang makitang kasagutan. Patuloy pa rin ang pag-agos ng luha. Ang luha na kanina lamang ay umagos dahil sa kasiyahang naka-piling muli ang mahal na kasintahay' napalitan ng mga luha ng pait at pagda-ramdam.

Biglang tumunog ang kanyang landline. Napa-tayo siyang bigla sa pag-aasam na sana'y ang nobyo ang tumatawag at pina-prank lamang siya.

"Hello, baby. Please talk to me."

"Ah Monica, this is Zyron. How are you, my friend?".

Lalong lumakas ang iyak ng dalaga dahil hindi ang kasintahan ang kausap sa phone.

"Monica, are you alright? Talk to me. Where's Kalvin?"

Puro iyak lang ang nai-sasagot ng dalaga sa kausap sa kabilang linya. Huma-hagulgol itong napa-upo sa carpet at hindi malaman ang gagawin.

Nawala na ang kausap sa telepono ngunit wala siyang paki-alam. Ang nobyo ang gustong maka-usap upang malaman ang dahilan nang pag-iwan nito sa kanya.

Limang taon na silang nag-sasama. Hindi pa kasama doon ang kanilang pagiging mag-nobyo lang. Sana man lamang ay sinabi ng binata kung ano ang dahilan at baka sakaling maintindihan niya ito't mai-bigay niya ang kalayaang nais ng kasintahan.

Ilang minuto pa ang nakaraan ng marinig niyang bumukas ang gate. Nagka-roon ng lakas upang ma-itayo ang sarili sa pagbabaka-sakaling bumalik ang nobyo. Nalungkot ulit dahil hindi si Kalvin ang dumating kundi ang best friend nitong si Zyron.

"What happened to you, Monica?".

"Your friend left me, Zyron. I don't know why but he left me. He could have told me the reason."

Lumapit at niyakap ng binata ang umi-iyak pa ring dalaga. Ang dalagang kay tagal niya nang mina-mahal. Malungkot siya dahil sa nakikitang pag-hihirap ng sinesekretong minamahal ngunit masaya rin dahil sa nayayakap niya ang mina-mahal na dilag.

"Tell my, Zyron. Do you know anything. Anything! Please tell me.".

"I wish I could but I am taken aback by this.".

"Why? Why did he leave me?".

Walang magawa ang binata kundi aluin ang dalaga. Mahigpit silang magka-yakap habang hinahagod ng binata ang likuran ni Monica. Hindi niya na alam kung ilang minuto na silang nakatayo sa may pintuan. Wala siyang paki-alam kung gaano na sila katagal doon. Kahit abutin sila ng taon ay masaya siya dahil magka-dikit ang kanilang mga katawan.

Si Monica na rin ang bumitaw nang matigil na rin ang kanyang pag-iyak. Nag-iisip kung ano ang dapat gawin. Paano na ang kanilang mga plano? Ang bahay na ito na kanilang pinag-ipunang bayaran?

"Sorry for what happened, Monica."

"I'm still confused, Zyron. We just made love. And then suddenly....".

Hindi na natuloy ng dalaga ang sasabihin dahil na-iyak na naman itong muli.

Kumuha ng isang basong tubig ang binata upang ibigay sa dalagang patuloy ang pag-hikbi. Kinuha naman ito ni Monica upang ma-ibsan ang sakit sa kanyang dibdib.

"Please, take a rest now. I'll sleep on the couch.".

"Thank you, Zyron. Please don't leave me.".

"I won't.".

Pumasok na ang dalaga sa kuwarto. Pa-tuloy pa rin ang pag-hikbi. Inihiga ang pagal na katawan at sinubukang ipikit ang mga luhaang mata.

Maraming nag-lalaro sa kanyang isipan. Baka may ibang babae na ang kanyang katipan na nakilala sa ibang bansa kaya't bigla na lang siyang iniwan. Pero bakit ayaw sabihin sa kanya? Bakit biglaan? Bakit pa siya sinipingan kung iiwan din naman siya? Paano kung mabunits siya?

Sa sobrang daming tanong ay nakatulog na rin ang kanyang pagod na utak.

Si Zyron nama'y nag-iisip pa rin tungkol sa nangyari. Malungkot dahil nakikitang nagda-dalamhati ang minamahal na dalaga. Masaya dahil libre na si Monica at pwede na siyang pumasok sa eksena.

Kinabukasan.

Maagang nagising ang binata. Nag-handa ng almusal para sa kanila ni Monica. Ini-inip niyang dalhin na lamang ang breakfast sa kuwarto ng dalaga ngunit na-bigla rin siya dahil maayos na ang dalaga pag labas ng kanyang silid.

"You get over so fast.".

"Not yet. I just thought that it will be a waste of time thinking about it. I have to talk to him personally if I want answers to my questions."

"Here, I cooked breakfast."

"That's so thoughtful, my friend."

Naka-ramdam ng sakit si Zyron sa tinuran ng dalaga. Friend zone ka-agad siya. Pero gagawin niya ang dapat gawin upang masungkit ang nasasaktang puso ng dalaga. Hindi niya ito iiwan hanggat hindi mismo ang dalaga ang nagpa-alis sa kanya.

"What's your plan for today, Monica?".

"I checked the joint bank account of me and Kalvin online. I'm confused because somebody deposited half a million pesos recently. I want to check if it's a mistake or something.".

"Want me to go with you?".

"Sure, Zyron. Thank you.".

Pagka-tapos kumain ay diretso na sila sa bangko kung saan may joint account ang mag-katipang Monica at Kalvin. Tsi-neck kung tama nga ba na may nag-dagdag ng pera sa kanilang account.

Naguguluhan ang dalaga. Sino ang nag-deposito ng ganoong kalaking pera? Si Kalvin? Pero kararating niya lang kagabi. At bakit siya nag-deposito ng pera kung may plano naman pala itong iwan siya? Mas lalong naguluhan ang dalaga. Ano ba talaga ang nangyayari?

Winidraw lahat ng dalaga ang pera. Ilalagak niya sa ibang bangko ang lahat ng pera. Kung sakali mang mag-tangka si Kalvin mag-tanong tungkol doon ay, at least, kaka-usapin siya nito at maaring makuha niya ang lahat ng mga sagot sa kanyang mga tanong.

Lumipat ng ibang bangko ang dalawa at gumawa ng bagong account ang dalaga. Doon inilagay ang lahat ng perang nakuha.

Muling tinanong si Zyron sa lahat ng nalalaman nito sa ginawang pag-iwan ng nobyo sa kanya. Ngunit walang mai-sagot ang binata. Hindi alam ni Monica kung wala talagang alam ang binata o sadyang magaling lang itong mag-sinungaling.

Sa loob-loob ni Zyron ay nasasaktan siya. Hirap na hirap siyang makita ang minamahal na dalagang nag-durusa dahil sa pag-layo ng nobyo nito. Kailangan niyang pag-ibayuhin ang pagpapa-saya sa dilag upang kahit papa-ano'y maibsan ang sakit na nadarama nito.

"I haven't talked to Kalvin since he arrived. He doesn't answer any of my call. I want to punch that son of a bitch for doing this to you, Monica.".

"Don't do that. He's been your best friend since grade school. I don't want you to get hurt if things go violent."

Hindi alam ni Zyron kung concern sa kanya si Monica o baka ini-isip niyang mabu-bugbog lang siya ni Kalvin.

"Let's go watch a movie, go to where ever you want to go. It's on me. Take Kalvin out of your mind for a while.".

"That's so sweet of you. Let's just stay in my house. I want to drown myself in booze.".

Lalong natuwa si Zyron. Mayroong pagka-kataon na ma-aring makuha niya ang dalaga kapag ito'y nalasing na. Subalit mas nanaig ang respeto at pagmamahal sa kanyang puso.

Hindi niya kayang pagsamantalahan ang kahinaan ng dalaga habang ito'y nag-daramdam sa paglayo ni Kalvin. Nais niya'y kusang-loob na ibibigay ng dalaga ang sarili sa kanya. Na pagmamahal ang dahilan at hindi kalasingan.

Masaya na rin si Zyron dahil kahit papa-ano'y napapa-ngiti niya si Monica. Ang malamlam nitong mga mata'y nag-kakaroon kahit papa-ano ng kinang sa tuwing siya'y nagpa-patawa. Lahat ay gagawin ng binata upang manumbalik kahit papa-ano ang sigla't saya ng lihim na mina-mahal.

Pilit kina-kalimutan ng dalaga ang nangyari sa kanila ng kasintahan. Isa siyang malakas na babae. Hindi magpa-patalo sa kalagayang hindi naman siya ang may kagagawan. Pipilitin niyang labanan ang pag-subok na ito sa kanyang buhay. Alam niyang wala siyang kasalanan kaya't hindi siya dapat mag-dusa.

Nag-luto ang mag-kaibigan pag dating sa bahay ni Monica. Hindi pinag-uusapan si Kalvin. Pilit na ina-alis sa eksena ang lalaking nang-iwan ng basta-basta. Masaya silang dalawa.

Alas-otso ng gabi nasa sala na sila. Katamtaman lang ang lakas ng liwanag. Parehong may hawak na beer sa kamay at tumu-tungga. Suma-sabay sa awitin na nag-mumula sa cellphone ng binata. Ang mga kantang lahat ay dedicated sa lihim na mina-mahal na dilag.

Mabilis, mabagal, masaya at malungkot. Mga awiting paborito rin ni Monica. Alam ng binata lahat ng gusto ng dalaga. Ulam, musika, damit, pabango, lugar, kulay. Kahit ano. Inalam niyang lahat. Ilang taon na nga ba silang magka-kilala. Siyam, sampu?

Mas nauna niyang nakilala ang dalaga ngunit naging torpe siyang ipa-alam dito ang nararamdaman. Hindi katulad ng kaibigan na agad nan-ligaw unang araw pa lang nang makilala si Monica. Magaling mag-salita si Kalvin. Mahusay kausap. Maraming alam sa halos lahat ng bagay na pwedeng pag-usapan sa ilalim ng araw. Dahil dito'y madali niyang nakuha ang loob ni Monica.

Hindi katulad niya. Walang lakas ng loob. Takot masaktan. Subalit ito rin ang kanyang kina-bagsakan. Ang masaktan dahil may nakakuha na sa puso ng sinisintang dilag. Halos madurog ang puso niya ng sinabi sa kanya ni Monica na sinagot niya na si Kalvin. Ilang araw siyang hindi nagpa-kita sa dalawang kaibigan upang maitago lamang ang hapdi na nadarama.

Ngunit sa kabilang banda'y meron pa ring tuwa dahil sa matalik na kaibigan nag-mahal ang dalaga. Kilala niya ang kaibigan. Mapag-mahal ito't maalaga. Alam niyang hindi nito masasakatan si Monica.

Bumalik lamang sa wisyo ang binata ng lumapit sa mukha niya ang dalaga.

"Houston to Zyron. Houston to Zyron.".

"Sorry. Something just made me lost my thought. You're saying?".

"I kept on wondering. We knew each other for years. Why are you not having a relationship yet? Don't tell me you're gay?".

Napa-ismid ang binata.

"I'm absolutely not. I love a girl but I can't have her, yet.".

"Ohhhh. Interesting. And who might she be? If you don't mind me asking.".

"Well, I do mind.".

"Wow! Feisty!".

"C'mon Monica. Let's just talk about us.".

"Us?".

"I mean the two of us right now. What do you want to do? Any plans? You want to go to the beach with me?".

"Uhm mm. Going to the beach would be a great consolation with what happened to me.".

"Boracay?".

"That would be great.".

"Okay. I'll book us a flight and hotel. When do you like to go?".

"This weekend would be excellent.".

"That sounds like a plan.".

Tuloy ang inuman ng dalawa. Naka-ilang bote na rin at ume-epekto na ang alcohol sa kanilang mga katawan. Tumugtog ang mabagal na awitin. Ang isang awiting gustong-gusto ni Monica. Tumayo si Zyron upang abutin ang kamay ni Monica upang ayain itong sumayaw.

Huma-hagikgik pa ang dalaga sa ginawang pag-anyaya sa kanya ng binata. Isinabit niya ang kanyang mga kamay sa batok ng binata at hinapit naman ni Zyron ng dalawang kamay ang bewang ng dalaga.

Masayang-masaya si Zyron sa pag-dikit ng kanyang katawan sa dalaga. Ayaw niya ng matapos ang musika upang hindi niya pa mabitawan ang bewang ng dalaga. Sana'y endless loop ang kanta upang hindi agad matapos ang ligayang nadarama.

Humimlay ang ulo ng dalaga sa malapad na dibdib ng binata. Idinikit ni Zyron ang pisngi sa ulo ng dilag. Sina-samyo ang bango ng buhok nito at minsa'y hina-halikan. Halik hangin lang upang hindi maramdaman ng dalaga. Ayaw niyang magulat ang dalaga at biglang lumayo sa kanya.

Damang-dama niya ang dibdib ng dalaga. Ang lambot nito. Ang init ng katawan. Ang sarap nang kanyang nara-ramdaman.

"God. I hope this will never end.".

"The song?".

"Yes. And you. Dancing with me.".

"Sweet.".

Natapos ang kanta. Ina-asahan niya na na aalis na ang dalaga sa pagka-kayakap sa kanya ngunit nanatili ang dilag. Hindi ito kumawala sa kanilang pag-sasayaw dahil isa uling malungkot na kanta ang tumugtog. Hinigpitan pa ni Zyron ang pagka-kayakap sa dalaga. Parang ayaw pakawalan.

Umangat ang ulo ni Monica. Naka-pikit ang mata nito at parang nag-aanyaya sa binatang bigyan ito ng halik sa labi.

Dumikit ang labi ng binata sa labi ng dalaga. Ibinuka na ni Monica ang bibig upang mapa-pasok ang dila ng binatang kasayaw. Mainit ang tagpo. Mainit ang katawan ng dalawa.

Si Zyron dahil sa pag-mamahal sa dalaga. Si Monica dahil sa alak.

Hinapit ng binata ang puwitan ng dalaga at binuhat habang patuloy lamang ang lap-lapan ng kanilang mga labi't dila. Dinala ni Zyron si Monica sa kuwarto upang doon ipag-patuloy ang kanilang pag-didikit ng katawan.

Marahan niyang ibinaba sa kama ang dalaga at dinapaan ngunit naka-tukod ang kanang siko sa kama. Patuloy na hinalikan na umabot na hanggang leeg ng dalaga. Isa-isang tinanggal ang butones ng blouse habang ngina-ngasab nito ang panga, baba, tenga at leeg ng dalaga.

Nang mabuksan na ang blouse ay sinibasib naman niya ang maputing dibdib ni Monica kahit pa nga ito'y naka-suot pa ng bra. Ibinaba niya lamang ang bra upang maabot ang korona ng mga suso nito. Hayok na hinalikan at sinipsip na nagpa-ungol sa dalaga.

Yakap ni Monica ang ulo ni Zyron habang dini-diin ito sa kanyang mga suso. Patuloy lang sa paglalaro ng utong ng dalaga ang binata.

Tumayo siya at hinubad ang natitirang saplot ni Monica at siya'y nag-hubad na rin ng damit.

----====----

Kinabukasan. Masakit ang ulo ng dalaga. Pilit ina-alala ang nangyari ng nakaraang gabi. Bumangon at tiningnan ang sarili. Naka-pj na siya. Hindi niya ma-alala na nag-suot siya ng pajama kagabi. Pumunta sa banyo at nag-linis sandali. Lumabas ng kuwarto at nakita ang naka-ngiting binata. Nakapag-handa na ng almusal.

"What happened last night?"

"You don't remember?"

"I don't."

"Anything?"

Na-alala ng dalaga ang ginawang pakikipag-halikan sa binata. Biglang napa-takip ng mukha sa hiya. Namula ang mga pisngi at na-nginig sa pag-iisip na maa-aring may nangyari sa kanila ni Zyron ng higit pa sa pag-didikit ng mga labi.

"Did we sleep together?"

Ang nahihiyang tanong ni Monica.

"Yes. We slept. But not together."

"Really?"

"Do I have to tell you twice?"

"I'm really sorry. The booze made me do that thing."

"What thing?"

"Kissing you."

"I loved it. How about you?"

"I don't know. Are you genuinely sure that nothing happened more than kissing?"

"No. We were on the bed. You're already naked and I thought that we will make love but you fall asleep."

"Oh my God!"

"What? Are you worried that you slept or because nothing happened?"

"I'm very sorry Zyron. I didn't mean to sleep with you."

Boom. Halos sumabog ang tenga ni Zyron. Wala na ngang nangyari tapos ganito pa pala ang maririnig sa dalaga. Nang biglang tumili ang dalaga.

"Did you say I'm naked?"

"Yes."

"Oh my God. Did you touch me? Did you....Oh my God!"

"I'm sorry Monica. We were in it together. You even let me sucked your tits."

"Dear lord. What have I done?"

"Please. I would not have done that if you did not agree."

"I know. Jesus, I'm so drunk that I can't think straight last night. I'm sorry too. Please let us forget about it, ok?"

"Sure, whatever you say. Here, breakfast!"

Kahit sabihin pa ni Monica na kalimutan ang lahat ay hinding-hindi gagawin ni Zyron. Isa iyon sa pinaka-magandang gabi para sa kanya. Oo't nabitin siya. Tama na hindi niya nagalaw ang dalaga subalit sapat na iyon para sa kanya. Nahalikan. Nayakap. Nasuso niya ang dalaga. Sobra-sobra na iyon para sa kanya. Napangiti siya ng kusa sa mga nai-isip. Nawala na din ang nakaka-ilang na eksena nang umagang yun. Bumalik ang harutan sa pagitan ng dalawa.

Masayang-masaya ang binata dahil palaging niya ng kasama ang lihim na mina-mahal na dalaga. Palagi na itong masaya sa mga kwelang kuwento niya. Mukhang nakaka-limutan na ang dating nobyo.

Lumipas ang isang taon. Nag-lakas loob na ang binata na ipag-tapat ang nara-ramdaman niya sa dalaga.

"It's been a year since uhmm..."

"Yes. I know, Zyron. Since Kalvin left me."

"I'm sorry I have to let you remember that."

"It's ok. I'm over it. At least I forgave him even though there is no closure. But I'm fine."

"I wanted to tell you this for a long time."

"What is it?"

"I've been in love with you since the first day I met you."

Ngumiti lang ang dalaga. Parang napa-hiya sa sarili si Zyron. Tingin niya'y wala na talagang pag-asa na mahalin din siya ni Monica.

"I know."

"You knew?"

"You're just too slow. I just thought that you are not serious about it that's why I let Kalvin woo me."

"I'm just so timid then. I am scared that you will drive me away."

"I've waited for you for months but you still didn't make your move. I fell in love with Kalvin because of the things he did."

"I'm so sorry. I am just so scared. But I am not, now. Please let me fill the holes Kalvin left."

"Sure. Court me. And if you're good enough then perhaps."

"I will. I will. Oh, Monica."

Sa pagpu-pursige ng binata sa pan-liligaw ay napa-sagot niya na rin si Monica. Masayang-masaya ang binata dahil sa wakas ay nakuha niya na rin ang puso ng dalagang labis na mina-mahal. Ang tanging dalagang nakapag-patibok ng kanyang puso.

"Let's get married."

"Are you nuts. I just said yes to you and you already want to marry me?"

"I wanted to make sure that you will be mine for the rest of my life."

"You're so sweet honey. I am yours now. Let's wait for another year before we plan our marriage."

"Whatever you say, my love."

Isang masuyong halik ang pinag-saluhan ng dalawang magsing-irog. Ang halik na lubhang matamis dahil sa pag-mamahalan ng dalawa.

Lumipas pa ang ilang buwan at masaya naman ang kanilang relasyon. Walang away. Puro kaligayahan lamang habang sila'y mag-kasama.

Isang araw habang nagdi-dinner ang dalawa sa bahay ni Monica'y may natanggap na tawag si Zyron.

"Excuse me, I have to take this."

Lumabas pa ng pintuan si Zyron upang kausapin lamang ang tao sa kabilang linya. Ilang araw na laging ganoon ang senaryo. Laging may tumatawag sa kanyang nobyo at lagi itong lumalayo upang hindi niya marinig ang pinag-uusapan nito.

May biglang kabang nabuhay sa kanyang dibdib. Hindi kaya't may ibang kinahu-humalingan ang katipan kaya't lagi itong lumalayo kapag may kausap sa phone?

Pumasok na si Zyron sa bahay at nag-mamadaling nag-paalam sa katipan.

"I'm very sorry love. I have to go home. Something important comes up."

Walang nagawa ang dalaga kundi pumayag sa nagpa-paalam na kasintahan.

"Ok. Call me when you're home."

"I will. I love you."

"I love you too."

Pareho pa rin naman ang laging sinasabi ng binata sa kanya ngunit bakit parang may nag-lalaro sa kanyang isipan na may itinatago itong hindi niya dapat malaman.

Nag-hintay lamang siya ng ilang minuto. Lumabas at sumakay sa kanyang sasakyan. Susundan niya ang binata. Kailangang malaman niya ang dahilan nang lagi nitong pag-alis kapag sila'y mag-kasama. Ayaw niya na uling ma-iwan basta-basta.

Laking pasa-salamat niya dahil medyo traffic kaya't nakita niya pa ang sasakyan ng nobyo. Sinundan niya ito at naka-ramdam ng galit ng hindi papunta sa bahay ng katipan ang sasakyan nito. Parang tama nga ang hinala niya na ibang bahay ang pupuntahan nito.

Ilang minuto pang pagla-lakbay at huminto na ang kotse ni Zyron sa isang apartment. Huminto si Monica ng ilang bahay ang layo upang hindi siya mapansin ng katipan. Nag-uumpisa ng umagos ang luha sa kanyang mga pisngi. May galit na sa kanyang dibdib. Subalit nag-isip din siya. Baka mali ang kanyang hinala.

Tinawagan niya ang cellphone ng nobyo. Tinanong kung nasaan na siya. Ang sabi ni Zyron ay nasa bahay na at may ina-ayos.

Bigla ang silakbo ng damdamin ng dalaga. Hina-hampas hampas ang manibela ng kanyang sasakyan. Akala niya'y mabuting tao at mahal na mahal siya ng nobyo ngunit isa rin pala itong mang-loloko katulad ng dati niyang kasintahan. Mag-kaibigan nga talaga sila, ang sabi ng dalaga sa sarili.

Huminga siya ng malalim. Ini-isip kung ano ang sasabihin sa katipan. Hinanda ang sarili sa kung ano man ang mangyayari.

Binuksan ang pintuan at lumabas ng kotse. Dahan-dahan siyang nag-lalakad papunta sa bahay na kina-roroonan ng nobyo. Panay ang buntong-hininga.

Binuksan niya ang gate at nag-lakad papunta sa pinto. Dinig niya ang nag-uusap sa loob. Dinig niya ang boses ni Zyron pero hindi boses ng babae ang kausap nito. Boses ng lalaki.

Lalo siyang natakot. Bakla ba ang katipan at lalaki ang kina-katagpo nito? Isang malakas na sampal sa kanyang pagka-babae kung gayun. Kaya ba hindi pa siya ginagalaw ni Zyron dahil lalaki din ang gusto nito?

Hinawakan niya ang door knob at pinihit. Bibiglain niya ang dalawang tao sa loob ng bahay. Binuksan niya ang pinto at nagulat ang dalawang lalaki sa sala. Subalit mas matindi ang pagka-gulat ni Monica. Nayanig ang kanyang mundo. Parang siyang binagsakan ng bundok. Umagos ng husto ang luha't sipon.

"Monica?"

"Kalvin?"

Oo. Si Kalvin. Ang nobyong nang-iwan sa kanya. Ang nobyong halos ikamatay niya ng layuan siya nito. Subalit sinagip siya ni Zyron. Ang nobyo niya ngayon na kasama ang dati niyang nobyo.

"What the fuck is happening here?" ang sigaw ni Monica.

"Love, let me explain."

"Then explain!"

Huminga ng malalim si Zyron upang kumuha ng lakas ng loob para ma-esplika sa kasintahan ang nangyayari.

"Kalvin is sick. He got AIDS while he's in US from a prostitute."

Lalong nagulantang si Monica sa narinig na may AIDS ang dating nobyo.

"Fuck you Kalvin. Did you infect me with that virus?"

"No. Monica. I did not. I'm not the one who had sex with you that time." Ang hirap na pananalita ni Kalvin.

"Then who is it?"

"I am, love."

"What?"

"Kalvin asked me to spend that time with you. To make love to you before he leaves."

"Are you two playing with my feelings? How dare you do that?"

"I'm very sorry, love. It is a wish from a dying man. And I've been in love you since."

Nahimasmasan ang dalaga sa tinuran ng katipan. Wala nga naman siyang dahilan upang hindi paniwalaan si Zyron. Damang-dama niya ang pag-mamahal ng lalaki noong sila'y nag-tatalik mahigit isang taon na ang nakakaraan.

Na-alala niya pang may pag-kakaiba sa gawi ng pag-tatalik nila ni Kalvin at ng lalaki noong gabing yaon. Mas ma-alab ang halik nito. May konting rahas ang mga kamay na humahawak sa maseselang parte ng kanyang katawan at higit sa lahat, mas malaki ang aring pumasok sa kanya kumpara sa kanyang nobyong si Kalvin. Bakit nga ba ngayon niya lang ito na-isip? Bakit nga ba hindi man lang siya nag-hinala noong panahon na iyon?

"Monica, I'm very sorry I hurt you. I'm very sorry of my infidelity. Because of that one night I destroyed my life and our relationship. I am truly sorry."

Huma-hagulgol na si Kalvin. Hindi na mapigilan ang bigat ng damdamin na sabihin sa dating katipan ang dahilan kung bakit niya ito iniwan.

Nalungkot ang dalaga. Alam niyang mahal siya ng binata dahil ginawa nito ang lahat upang itago lamang ang kahinaan habang sila'y magka-layo. Pero mali pa rin. Hindi ito ang solusyon.

"You could have just told me the truth, Kalvin. You hurt me so much."

"I know, Monica. That's the only way that you will get angry with me. That you will forget me and curse me. At least, you will not be sad when I die."

Napa-luhod ang dalaga. Siya pa rin pala ang ini-isip ng dating nobyo.

"But it's unfair. I should have known."

"Monica, Zyron is here. He loves you more than I do. He loves you before I even met you. Live your life with him. I know you love him too."

"I do. I do love him."

"I'm very sorry, love. I didn't mean to deceive you."

Tangkang lalapit sana si Monica kay Kalvin ngunit ka-agad siyang pinalayo nito.

"Please be safe, Monica. Please live your life together with Zyron. A happy life. Please."

"I will. But let me help you till the end. I'll take care, I mean we will take care of you."

Umangat ang ulo ni Kalvin at sumilay ang ngiti sa labi nito. Ramdam niyang pinatawad na siya ng dating kasintahan. Ang babaeng labis niyang nasaktan dahil sa pagiging marupok. Ang babeng sana'y dadalhin niya sa altar kung hindi ang ulo sa baba ang pina-iral.

"Love, I am truly sorry. I want to keep this a secret as much as possible."

"It's ok. I understand now. And I am also sorry for doubting your love for me."

"You doubted me?"

"I thought you are seeing another girl. And worse, I thought you are seeing a guy."

Napa-halakhak ang dalawang binata sa tinuran ng dalaga. Biglang nawala ang lungkot sa kanilang mga mata.

Nag-usap ang tatlo sa magiging set-up nila. Mag-tutulungan ang mag-nobyo sa pag-aalaga kay Kalvin. Inihabilin naman ni Kalvin lahat ng pag-aari nito. At sinabi na rin kay Monica na siya ang nag-lagak ng pera sa kanilang joint account at malaya niya itong gamitin kung saan man nito nais.

Bumalik ang saya ng pag-sasama ng tatlo. Ang dating saya noong si Kalvin at Monica pa ang mag-kasintahan. Pero mas masaya ngayon si Kalvin dahil nakikita niya ang kislap sa mga mata ng dating katipan. Alam niyang hindi niya ito iiwanang mag-isa sa tulong ng kanyang kaibigang si Zyron.

fin....