Filipino Sex Stories
S.o.(significant Others)
Hello everyone.
Nurse Yvonnie is your NOD for the night:)
I hope inaalagaan niyo ang sarili niyo.
Ako naman medyo napapalaban sa dami ng bakbakan lately(I mean mostly sa duty) Ang hirap mag adjust for night duty lalo na pag floater sched . Nakakapagod. Paiba-iba sleep pattern. Ang kagandahan naman sa graveyard duty besides sa night diff. pay ay mas matagal ang family time pagka-uwi sa umaga. Nakakawala ng pagod being a mom na makita at makasama ang aking babies (at baby damulag)
I really want to spend some time with my family, specially with my babies. Pag-uwi ko sa umaga, breakfast tapos tulog agad. (Minsan nahihirapan akong makatulog kaya I fingger myself to sleep. Pag sabay kami ng asawa kong naka off ay for sure may sex kami before we sleep. Pampa-vent lang ng stress. Boys need sex more often ayon sa isang study)
Im always being thankful lying in my bed naked. After duty rest. Ang sarap ng feeling. Salamat. I can only reminisce yung mga nagyayari sa duty namin before I sleep. Thinking about all of it always put me to sleep. I survived another bloody night in the ER. Bloody kasi nga napakaraming naaaksidenteng menor de edad. Curfew violators. Matitigas ang ulo.
We nurses label this as V.A or vehicular accident cases. Mostly Driving Minors. May liquor ban pero Lasing.
Marunong mag drive ng motor.
Marunong uminom ng marami.
Pero hindi marunong sumunod sa ECQ.
Boys, You cant really play with luck often.
Madalas minamalas ka din.
Mga young boys around 14 years of age marunong nang maglasing at mag drive.( What?! the F.) So tragic to think that a life suddenly end ups when It starts to begin. Ang policy ng nurses ay obligado pa namin silang i-tag agad as CoVid suspects. It means ipapasok pa sila sa isolation ward hanggang meron yung swab results during observation period(first 24hrs ng pasyente sa ospital)
Napakaraming tusok pa ang gagawin namin sa inyo. (But dont worry, magaling akong tumusok) Kasama ng mga PUI at PUM. Exposure pa yun with consent.
Pero no choice talaga at walang bakante at saka tatanggi ang surgery to treat you without recent PCR results. (validity is 3days. so after 3 days papa Pcr ka uli)
To think na naka liquor ban pa man din ngayon ang buong pinas kasabay ng ECQ meaning strict compliance sa
No driving minor policy at
Curfew hours din.
Masyadong nagiging confident ang mga minors na mag aabsuelto sa lahat ng kasalanan pag nakabangga o pag naaksidente. Pero actually kinukulong nila kahit minors sa "youth town" Kulungan ito built for minors na may mga kaso o violations. Bahay ampunan style na selda. At least 8hrs silang kinukulong pag V.A. na lasing pag minor. May multa ang iba.
Imagine yourself having injuries tapos makukulong ka pa after mo maospital.
( O di ba nakakastress lalo)
Pero sa aming mga nurses, as much as possible ay gusto naming makauwi diretso sa bahay ang mga pasyente namin after treatment para makakatulong sa inyong tuluyang paggaling.
Deadlier than CoVid19 is lack of discipline. This is what I witnessed sa Emergency Room.
This current situation could be even worst kung mawala pa ang liquor ban o curfew.
Significant others or S.O. and term namin sa bantay ng pasyente. Madalas kamag-anak nila syempre ang bantay.
Madalas din silang nagkakasakit dahil nahahawa sa pasyente o katabing pasyente dahil magkakasama sila sa ward. Nowadays kasi sa ward ay walang distancing sa dami ng nakikipagsiksikang pasyente na out of desperation ay gustong gumaling. Just to avoid dying,
hindi sila natatakot mahawaan ng CoVid.
Mas kinakatakutan nilang mawalan ng insulin o maubusan ng gamot. Karamihan natatakot na baka hindi makapag dialysis.
This is the constant fear of dying pag di sila naka-avail ng maintainance at treatment.
Mas dumarami din ang stroke patients ngayon. Hindi na marahil nila nadadala ang stress brought by the pandemic. Kaya cguro yung iba naglalasing para matakasan o makalimutan ang problema pero ospital pa din ang bagsak. Ang ending....... natatabunan kami ng pasyente of all sorts. Kahit walang sakit ay nagkakasakit.
This true stories just happened recently sa graveyard duty namin. Mga para paraan naming mga frontliners.
10:00PM
Isang senior citizen ang isinugod ng rescue sa ER for intubation. (Intubation only means nasa critical condition si tatay at nasa paanan na niya ang kalawit ni kamatayan) Walang pulso. Cold and clammy skin. Hindi na siya humihinga nung dinala sa amin for revival. Kelangan mag CPR na kami habang binobomba ng respirator. Kelangan mahabol namin ang lumipas na oras. Nagbigay na ako agad ng EPi(Epinephrine. 3 doses) Bomba . CPR. Bomba CPR. The hard thing is that patient walk ins are treated as PUI kaya ginagawa namin ito ng nakasuot kami ng PPE. (Grabe. Naliligo ako ng pawis) Makapal ang tela ng pPE. Minsan nga nahihimatay pa ang ibang kasama kong nurses while wearing PPE during critical care tulad nito.
Secret ko lang ito pero minsan pag dala ng kinakailangan ay nag hahandjob ako sa mga male patients ko para manumbalik ang buhay nila.Alam kong mali but I know I have to do it just to keep them alive. (Alam ito ng ilang nurses at staff na kasama ko)
Madalas ay effective itong "personal" technique ko lalo na sa mga SHS na kailangang pakalmahin.
Nabubuhay talaga at tumatayo si manoy. (Itssss... Alive!! haha)
Inaabot kami ng 6 cycles hanggang sa manumbalik ang konting heartbeat ng pasyente sa cardiac monitor. Kasabay nito ang pag tigas ng ari ni tatay. woah. napanganga naman ako at naglaway sa laki ng alaga niya. Naka mask naman ako at PPE kaya hindi nahahalata. Hindi din halata na binobomba ko minsan ang ari nila hanggang sa labasan sila. I have to be really extra careful and discreet lalo na pag nakabantay ang mga kamag anak niya at baka makasuhan pa ako. For sure mission accomplished pag nilabasan sila. It only means buhay na buhay uli ang organs kasama na ang heart.
What a relief. Ang sarap sa pakiramdam habang pilit kong winawasiwas ang pawis na tumutulo sa aking noo. Hindi ko napansin na naliligo na pala ako ng pawis pag tanggal ko ng PPE ko sa doffing area.
I forgot to bring an extra shirt. Tinanggal ko nalang ang tshirt ko sa loob ng uniform ko. Pati bra ko ay basambasa na din ng pawis kaya tinanggal ko na din at sinabit sa doffing area. Sa pagmamadali ko ay hindi na ko nakapagsuot pa ng bra. Hindi ko pala napansin na medyo bumabakat na ang nipples ko sa white uniform ko dahil sa pawis. Hindi na ako naninibago na madalas akong tinititigan ng mga pasyente at mga bantay ng pasyente pero madlas di ko nalang pinapansin mga malalagkit na tingin nila sa akin. Buti nalang at naka skirt pa ako kundi mas lalo akong maliligo ng pawis)
Nonetheless, We saved another life. One way or another(Since stroke itong pasyente, we all expect na hindi na babalik sa dating normal na brain function). Kahit nurse lang kami at hindi doctor, we all know kung saan ito patutungo but we never wanted our efforts to go to waste. We never tell this. Baka madiscourage lang ang mga kamag anak ng pasyente.
This burden is carried by the doctors.
Sila ang sumasagot sa mga napakaraming tanong tungkol sa kalagayan ng pasyente. Minsan kasi may mga S.O. o bantay na nagwawala at nag flo-flooring sa oras na nalaman nilang nasa masamang kalagayan ang pasyente nila. As nurses, we cant afford na maging pasyente din ang bantay ng pasyente.
Never give up. Bawal mapagod. Definitely, Gagawin namin ang lahat ng makakaya namin para maka sustain ng buhay kahit gaano pa karami ang dalhin ng rescue at ambulance because this is what nurses, doctors and healthworkers do. Pero kahit ganito ang mind set namin, hindi namin maipagkakailang hindi kami diyos. Hindi namin kayang buhayin ang lahat ng pasyente( Lalo na mga DOA)
May mga pasyenteng hindi pinapalad at ang S.O o bantay nila would always take the blame sa nurses, doctors, sa ospital or even themselves.
Namamatayan kami ng pasyente gabi gabi sa dami ng mga sinusugod sa amin. Another tragic ER death. The more tragic thing is that patient labelled as PUI are not allowed to be viewed by the family. Diretso ililibing na sila nang hindi nakikita ng mga kamag anak o pamilya.
11:00AM.
I was startled nung tinawagan ako ng triage. Emergency case daw. Iniwan ko agad ang pasyente ko sa ER since stable naman na.Nadatnan kong yung isang namatayan na S.O o bantay ng pasyente na umiiyak, sumisigaw at nagwawala sa triage. He is shouting and punching his bloody fists in the wall. Sakto naman at walang guard na aawat at naghatid ng dialysis patient. Natatakot namang lapitan ng mga triage nurses at baka sila naman ang masuntok o mapag buhusan ng galit. I immediately removed my mask at faceshield para magpakilala.
I asked the other S.O for his name(mas matimbang ang pakikipag-usap when you use a persons' name to address him)
"Sir...tama na po..."(with "himas-himas" effective pang persuade lalo na sa boys)
I noticed na bigla niya akong napansin kaya niyakap ko siya at hinila siya away from the wall gamit ang braso niya just to stop him from injuring himself(sumagi ang mga dibdib ko at nipples sa braso niya kaya sure ako na naramdaman niyang wala akong suot na bra.Shit. But I dont really mind. Kinausap ko nlang siya sa isang corner. Konting counseling na din habang nilinisan ko ng betadine ang mga sugat sa palad niya.)
11:30 pm. Kakatapos ng endorsement.
Say hello to the graveyard shift nurses. Kakapasok plang namin ay dalawang intubation na agad. Nabuhay ang isa pero ang isa ay di pinalad (kahit ginamitan ko ng palad ko).
Ganito kami kapag night duty. Madalas walang tulugan. Chaotic. You will never expect kung anong pasyente at ilang pasyente ang darating. But we expect the worst always just to be ready. Handa na ang Ecart. Handa na ang kits. The question in every nurses mind will always be: "Nakahanda na ba ako?"
Minsan dinadaan nalang namin sa kwentuhan para malabanan ang antok at pagod. Some doctors are very kind to provide food at free flowing coffee kasi wala na talaga kaming oras para bumili at kumain sa labas.
I really like na ka-duty ang mga lalaking magaling magpatawa. Those boys who have a good sense of humor to lighten up a lively mood.
1:00am
Pag madaling araw kasi napupunta lagi sa greenjokes at malalaswang ang usapan pag kami-kami lang na besties ang magkakaduty. Madalas ay usapang mag-asawa.....
Favorite position.... Gaano kadalas.... Gaano katagal...nagmumurahan ba kayo pag nilalabasan....?etc. its effective in keeping out energy up. Minsan masyadong energized at yung mga mag asawa at magnobyong magkaduty ay nag-aasawahan sa nurse quarters.
Previous sex partner before marriage...? nasarapan ka ba..?
the hows... and whys of sexual relationships....
Since alam nilang medyo mas maalam ako sa sex ay ako lagi ang naka hot seat. Lagi akong nagiging tanungan lalo na ng mga ladies. I observed a certain behavior found in dogs in some boys. Guys are always craving more and more for sex like a sex craved dog. Minsan ay kailangan talaga silang sabayan just to satisfy them. I remember one time na nakaramdam ako ng matinding gutom at mas matinding libog dala ng green jokes nila. Hinanap ko tuloy yung asawa ko pero busy nagrounds sa pasyente kaya I blew my nurse assistant(NA) sa CR instead. "Favor naman..frend..kung ok lang sayo...Oi sorry ha...nagugutom na talaga ako...at horny...please assist....your nurse..." Tinigasan na siya agad nung unang himas ko lang sa kargada niya habang hila-hila ko na siya papasok ng cr. Nakakabaliw talaga ang gutom pero mas nakakabaliw ang libog. Sakto naman at dalawa lang kami sa OB section noon dahil walang gaanong buntis that night kaya na solo ko siya ng todo. Code Red Team to ICu.....code red team to Icu!!! Nakakadistact mag Blowjob habang naririnig mga paging nila. Dumedede lang ako sa ari ng NA ko. Buti nlang quiet lang siya. I really like the silent type guy more. Alam nilang magcontrol ng bibig. Magaling silang mag control pag lalabasan na. Quiet lang silang labasan. Parang sanggol akong gutom na gutom that time when I sucked his dick so hard like Im sucking his life force out of him. Di nagtagal ay nagkalaman din ang tiyan ko at naginhawaan thanks to my NA. Masustansya din si bes. Ayan. Smile. Ganado na siyang magduty lalo na pag kasama ako.
Madalas about blowjobs talaga and how to properly pleasure their partner through oral sex ang tinatanong nila sa akin. There is always room for improvement here.
3:00AM
Alas tres na pala. Di ko namamalayan ang oras. Paulit ulit lang talaga ang ilang gawain namin. Vital signs, meds, carry out ng doctors orders etc.
Madalas ang isang nurse ay may iba ding extra function besides being a nurse like being a tubero, maid, electrician, food server, delivery, Janitorial etc. We make it a point na problemahin ang mga problema ng pasyente because it is also a part of our job.(Hindi lang blowjob) Oo nasa job description namin. Nasa last part saying: "... and other functions assigned or needed therein.." o di ba? bongga c madam nurse. Bawal pa magsungit kasi magrereflect sa civil service integrity yan under attitude. Lahat naman ng nasa goverment service ay magiging grievance yun kung sakali.
I always remind these sa mga ka duty ko.
Anyways, focusing on the current task at hand..Inabot na ng madaling araw sa pag hahanap ng remdesivir ang kasama ko pero wala pa ring makita. Umabot na ng third shift endorsement. Kawawa naman ang pasyente. May araw na out of stock ang in-demand na gamot na ito. Kasi nga remdesivir is the drug of choice para sa treatment ng CoVid19. Ito ang gamot ng mga Covid Positive patients. However, this antibiotic can severely damage the liver and kidneys kaya hindi ito binibigay ng basta-basta. Only for the severe cases with symptoms like DOB.(Difficulty of breathing)
Out of stock?! Unacceptable...paki sabi naman sa pharmacist na Code Red patient ang pagbibigyan....wla pa rin
Out of desperation ay ako na ang nag take ng initiative na maghanap sa mga wards. Tinawagan ko nlang lahat ng linya sa telepono.
Luckily may nakapagsabi sakin na mayron silang nakatabing isang vial pero...nakalaan para sa code red patient din ng Isolation Room. Flat line na siya sa cardiac monitor pero binobombahan pa rin ng mga nurses at RT(Respiratory therapist)
Forgive me Lord...sa gagawin ko.
(Himas-himas effect) I persuaded the nurse na nakaduty doon na ipahiram sakin yung vial (nung nasiguro ko sa cardiac monitor na wala nang pulso yung pasyenteng pagbibigyan ng gamot.Code Red nga eh. busy nag CPR at intubation pa rin ang mga nurse doon kaya di nila namalayan. I told myself that he wont be needing it anymore.) Nagpaalam nlang ako kay tatay...for sure he will be proclaimed RIP soon.
Buti nlang hindi sila aware sa Isolation na out of stock ang remde sa pharmacy. Naka Isolate nga kasi sila sa mundo.
Its all or nothing kaysa naman mamatayan ako ng pasyente sa ER. In the first place , bawal talaga akong pumunta sa Isolation wards. Nagsuot nlang ako ng PPE nung pumasok ako at sinulit ko na talaga ang pagiging bad girl ko para sa pasyente ko.
4:00Am
Biglang kumalma ang mundo. Mabuti naman. We really need a breather. Kanina pa nangangawit mga palad ko sa kaka CPR at intubate ng pasyente.
Nagulat mga kaduty ko kung paano at saan ako nakakuha ng remdesivir.
Everything turned out ok. Dumaan si hubby to congratulate me sa nagawa kong feat about the remdesivir kaya dinala niya ako sa doctors quarters niya for some snacks at hot rounds of rough sex in my nurse uniform. Nakaidlip din ako pagkatapos kong labasan at kainin ang tamod niya.
5:00AM. Ginising ko yung medtech sa laboratory dahil late nanaman ang mga glucose monitoring namin sa umaga. Dapat 5am nakuhanan na ang mga hgt(hemoglucotest) ko lalo na yung mga naka fasting kundi sangkatutak na pagsasabon ang aabutin ko sa mga doktor at pasyente. Bad mood tuloy ako lalo na at nabitin ako sa sex namin ng asawa ko kanina. Round two sana but Hubby just had to leave agad para magpasyente. With a smoking face, sumugod ako sa opisina nila sa loob ng lab.Binuksan ko agad ang door....
Shit. Sakto naman pagpasok ko. I was not ready to see the medtech masturbating, pants down, lying sa bench bed. Pumulandit tuloy sa scrubsuit niya ang tamod niya uncontrollably. Dapat pala kumatok muna ako. He's the new guy. Di ko pa siya kilala. This dorkish lab-rat boy didnt deserve to be humiliated so suddenly, so i though. kawawa naman. (He made me horny lalo na at nabitin ako)
Napaluhod nlang ako bigla sa harapan niya after slamming and locking the door behind me bago pa niya palambutin ang ari niya. Hinablot at hinawakan ko na agad si junjun. Hindi naman siya pumalag dala siguro sa pagkabigla o guilt. Nagsuot ako ng gloves to jerk him. hinigop ko nlang ang mga natitirang semen sa ulo ng ari niya. Flathead ang type ng ulo ng ari ni sir.
"hmm. medyo maalat kayo sir...kulang kayo ng kain at tulog..." Nagbigay ako ng ibang paalala habang kinakain ko ang ari nitong medtech. Nagtaas-baba na ang ulo ko automatically.
"Sir...asan yung mga kasama mo?!..yung mga hgt ko sa ER..baka naman pwede niyong ma-prioritize..." I smirked and smiled while eating him.
"Ll...lumabas na muna sila..mam...baka may binili..."sabi niya.
I dont want to waste more time kaya I opened my blouse and brafucked this hamster boy. Hard and fast. I bent my head downwards to lick his glans penis.
Di nagtagal.
"Maamm...mamm...lalabasan na po ako.."
nanginginig niyang sabi.
"...give it to me boy..." sinubo ko ng buo ang ulo ng ari niya while jerking his shaft.
After I swallowed all of his cum, pina alala ko uli ang mga hgt ko.
He stood up, got his glucometer and ran towards the ER. Hindi nagtagal ay naunahan ko pa ang mga ICU sa resulta ng morning peak.
hehe..sex talaga is the best motivation. Napangiti kong sabi sa sarili ko habang inaayos ko ang sarili ko sa CR ng lab. I didnt even get the name of that boy that I blew.
6:00 AM
Gising na gising na ang lahat sa ward. Nagdedeliver na ng rasyon sa mga pasyente.
Dapat nagsimula nang mag census sa Ecart .
Nagmamakaawa na ang mga ibang nurses na sana mag 7am na agad.
Yung mga first time na duty nakatulala pa rin. Hoy! Gising na po...
Ito ang oras ng paglilinis at pag-aayos ng workspace for the next duty or else madedelay ng isang oras ang aming pag-uwi. Malas pa kung may dumating na pahabol na pasyente o pahabol na urgent order. Mas malaking malas kung may pasyente na nabigyan ng pagkain at kumain kahit fasting o NPO.
BoLjack ang aabutin ng nurse for sure pag nangyari yun kaya ni rerecheck ko talaga ang lahat ng charts baka may malingapan. Buti naman at napabilis ko yung taga lab na magbigay ng mga resulta ng pasyente ko. hehe
6:30am.
Finally...this is the best part. Sama-sama ang lahat for the prayer kahit ibat-iba ang religion naming magkakaduty. Nakakarelieve ng pagod when pausing in silence.
Endorsement time na just after praying. Madalas maraming discrepancy at problemang lumalabas dito na naipapasa nlang sa mga morning duty hanggang uwian ng mga 7am.
There you have it, guys.
My duty itinerary sa isang araw.
Some days are freaky.
Some duties are really freaky and It can take a lot from you.
As nurses, we can never really stop learning while on duty.
I just make myself sure na after duty ay ako pa rin ang same old person afterwards habang papauwi (with minimum changes).
hayy...Graveyard shift.
Nakakapagod talaga pero nag eenjoy ako. Ang sarap humiga sa kama just thinking about it.
I am so proud of myself being a nurse for my country. Ang swerte talaga ng pinas. Think about it. As of this moment, Millions of nurses like me are risking their lives, constantly fighting even before the pandemic. Are you Still wondering kung bakit crowd favorite ng mundo ang pinay nurses? We make it happen for you.
Lastly before I fall asleep. May I remind the ladies to please bear with your guy lalo na ngayong pandemic. Bka nakukulitan na kayo sa kanila. Ang mga lalaki talaga... Marami silang mga pangangailangan (lalo na sa sex)
Yung asawa ko may boots fetish kaya I occassionally make him cum wearing my recent majorette attire.
It never hurts to be your gentlemans genie once in a while because you may never know kung hanggang kailan ang samahan nio. Mabilis nlang ang buhay ngayon. Cherish your moments in bed with him. Always make it count.
Maswerte nga kayo.
Kami ni Hubby twice na nagpositive ng RNA sa swab. Bka next time i kwento ko yung sexcapade namin while on quarantine. Thank you. Pasensya na po sa delay. Nurses ready to serve always. Till next time. Bye. NOD out.
Nurse Yvonnie is your NOD for the night:)
I hope inaalagaan niyo ang sarili niyo.
Ako naman medyo napapalaban sa dami ng bakbakan lately(I mean mostly sa duty) Ang hirap mag adjust for night duty lalo na pag floater sched . Nakakapagod. Paiba-iba sleep pattern. Ang kagandahan naman sa graveyard duty besides sa night diff. pay ay mas matagal ang family time pagka-uwi sa umaga. Nakakawala ng pagod being a mom na makita at makasama ang aking babies (at baby damulag)
I really want to spend some time with my family, specially with my babies. Pag-uwi ko sa umaga, breakfast tapos tulog agad. (Minsan nahihirapan akong makatulog kaya I fingger myself to sleep. Pag sabay kami ng asawa kong naka off ay for sure may sex kami before we sleep. Pampa-vent lang ng stress. Boys need sex more often ayon sa isang study)
Im always being thankful lying in my bed naked. After duty rest. Ang sarap ng feeling. Salamat. I can only reminisce yung mga nagyayari sa duty namin before I sleep. Thinking about all of it always put me to sleep. I survived another bloody night in the ER. Bloody kasi nga napakaraming naaaksidenteng menor de edad. Curfew violators. Matitigas ang ulo.
We nurses label this as V.A or vehicular accident cases. Mostly Driving Minors. May liquor ban pero Lasing.
Marunong mag drive ng motor.
Marunong uminom ng marami.
Pero hindi marunong sumunod sa ECQ.
Boys, You cant really play with luck often.
Madalas minamalas ka din.
Mga young boys around 14 years of age marunong nang maglasing at mag drive.( What?! the F.) So tragic to think that a life suddenly end ups when It starts to begin. Ang policy ng nurses ay obligado pa namin silang i-tag agad as CoVid suspects. It means ipapasok pa sila sa isolation ward hanggang meron yung swab results during observation period(first 24hrs ng pasyente sa ospital)
Napakaraming tusok pa ang gagawin namin sa inyo. (But dont worry, magaling akong tumusok) Kasama ng mga PUI at PUM. Exposure pa yun with consent.
Pero no choice talaga at walang bakante at saka tatanggi ang surgery to treat you without recent PCR results. (validity is 3days. so after 3 days papa Pcr ka uli)
To think na naka liquor ban pa man din ngayon ang buong pinas kasabay ng ECQ meaning strict compliance sa
No driving minor policy at
Curfew hours din.
Masyadong nagiging confident ang mga minors na mag aabsuelto sa lahat ng kasalanan pag nakabangga o pag naaksidente. Pero actually kinukulong nila kahit minors sa "youth town" Kulungan ito built for minors na may mga kaso o violations. Bahay ampunan style na selda. At least 8hrs silang kinukulong pag V.A. na lasing pag minor. May multa ang iba.
Imagine yourself having injuries tapos makukulong ka pa after mo maospital.
( O di ba nakakastress lalo)
Pero sa aming mga nurses, as much as possible ay gusto naming makauwi diretso sa bahay ang mga pasyente namin after treatment para makakatulong sa inyong tuluyang paggaling.
Deadlier than CoVid19 is lack of discipline. This is what I witnessed sa Emergency Room.
This current situation could be even worst kung mawala pa ang liquor ban o curfew.
Significant others or S.O. and term namin sa bantay ng pasyente. Madalas kamag-anak nila syempre ang bantay.
Madalas din silang nagkakasakit dahil nahahawa sa pasyente o katabing pasyente dahil magkakasama sila sa ward. Nowadays kasi sa ward ay walang distancing sa dami ng nakikipagsiksikang pasyente na out of desperation ay gustong gumaling. Just to avoid dying,
hindi sila natatakot mahawaan ng CoVid.
Mas kinakatakutan nilang mawalan ng insulin o maubusan ng gamot. Karamihan natatakot na baka hindi makapag dialysis.
This is the constant fear of dying pag di sila naka-avail ng maintainance at treatment.
Mas dumarami din ang stroke patients ngayon. Hindi na marahil nila nadadala ang stress brought by the pandemic. Kaya cguro yung iba naglalasing para matakasan o makalimutan ang problema pero ospital pa din ang bagsak. Ang ending....... natatabunan kami ng pasyente of all sorts. Kahit walang sakit ay nagkakasakit.
This true stories just happened recently sa graveyard duty namin. Mga para paraan naming mga frontliners.
10:00PM
Isang senior citizen ang isinugod ng rescue sa ER for intubation. (Intubation only means nasa critical condition si tatay at nasa paanan na niya ang kalawit ni kamatayan) Walang pulso. Cold and clammy skin. Hindi na siya humihinga nung dinala sa amin for revival. Kelangan mag CPR na kami habang binobomba ng respirator. Kelangan mahabol namin ang lumipas na oras. Nagbigay na ako agad ng EPi(Epinephrine. 3 doses) Bomba . CPR. Bomba CPR. The hard thing is that patient walk ins are treated as PUI kaya ginagawa namin ito ng nakasuot kami ng PPE. (Grabe. Naliligo ako ng pawis) Makapal ang tela ng pPE. Minsan nga nahihimatay pa ang ibang kasama kong nurses while wearing PPE during critical care tulad nito.
Secret ko lang ito pero minsan pag dala ng kinakailangan ay nag hahandjob ako sa mga male patients ko para manumbalik ang buhay nila.Alam kong mali but I know I have to do it just to keep them alive. (Alam ito ng ilang nurses at staff na kasama ko)
Madalas ay effective itong "personal" technique ko lalo na sa mga SHS na kailangang pakalmahin.
Nabubuhay talaga at tumatayo si manoy. (Itssss... Alive!! haha)
Inaabot kami ng 6 cycles hanggang sa manumbalik ang konting heartbeat ng pasyente sa cardiac monitor. Kasabay nito ang pag tigas ng ari ni tatay. woah. napanganga naman ako at naglaway sa laki ng alaga niya. Naka mask naman ako at PPE kaya hindi nahahalata. Hindi din halata na binobomba ko minsan ang ari nila hanggang sa labasan sila. I have to be really extra careful and discreet lalo na pag nakabantay ang mga kamag anak niya at baka makasuhan pa ako. For sure mission accomplished pag nilabasan sila. It only means buhay na buhay uli ang organs kasama na ang heart.
What a relief. Ang sarap sa pakiramdam habang pilit kong winawasiwas ang pawis na tumutulo sa aking noo. Hindi ko napansin na naliligo na pala ako ng pawis pag tanggal ko ng PPE ko sa doffing area.
I forgot to bring an extra shirt. Tinanggal ko nalang ang tshirt ko sa loob ng uniform ko. Pati bra ko ay basambasa na din ng pawis kaya tinanggal ko na din at sinabit sa doffing area. Sa pagmamadali ko ay hindi na ko nakapagsuot pa ng bra. Hindi ko pala napansin na medyo bumabakat na ang nipples ko sa white uniform ko dahil sa pawis. Hindi na ako naninibago na madalas akong tinititigan ng mga pasyente at mga bantay ng pasyente pero madlas di ko nalang pinapansin mga malalagkit na tingin nila sa akin. Buti nalang at naka skirt pa ako kundi mas lalo akong maliligo ng pawis)
Nonetheless, We saved another life. One way or another(Since stroke itong pasyente, we all expect na hindi na babalik sa dating normal na brain function). Kahit nurse lang kami at hindi doctor, we all know kung saan ito patutungo but we never wanted our efforts to go to waste. We never tell this. Baka madiscourage lang ang mga kamag anak ng pasyente.
This burden is carried by the doctors.
Sila ang sumasagot sa mga napakaraming tanong tungkol sa kalagayan ng pasyente. Minsan kasi may mga S.O. o bantay na nagwawala at nag flo-flooring sa oras na nalaman nilang nasa masamang kalagayan ang pasyente nila. As nurses, we cant afford na maging pasyente din ang bantay ng pasyente.
Never give up. Bawal mapagod. Definitely, Gagawin namin ang lahat ng makakaya namin para maka sustain ng buhay kahit gaano pa karami ang dalhin ng rescue at ambulance because this is what nurses, doctors and healthworkers do. Pero kahit ganito ang mind set namin, hindi namin maipagkakailang hindi kami diyos. Hindi namin kayang buhayin ang lahat ng pasyente( Lalo na mga DOA)
May mga pasyenteng hindi pinapalad at ang S.O o bantay nila would always take the blame sa nurses, doctors, sa ospital or even themselves.
Namamatayan kami ng pasyente gabi gabi sa dami ng mga sinusugod sa amin. Another tragic ER death. The more tragic thing is that patient labelled as PUI are not allowed to be viewed by the family. Diretso ililibing na sila nang hindi nakikita ng mga kamag anak o pamilya.
11:00AM.
I was startled nung tinawagan ako ng triage. Emergency case daw. Iniwan ko agad ang pasyente ko sa ER since stable naman na.Nadatnan kong yung isang namatayan na S.O o bantay ng pasyente na umiiyak, sumisigaw at nagwawala sa triage. He is shouting and punching his bloody fists in the wall. Sakto naman at walang guard na aawat at naghatid ng dialysis patient. Natatakot namang lapitan ng mga triage nurses at baka sila naman ang masuntok o mapag buhusan ng galit. I immediately removed my mask at faceshield para magpakilala.
I asked the other S.O for his name(mas matimbang ang pakikipag-usap when you use a persons' name to address him)
"Sir...tama na po..."(with "himas-himas" effective pang persuade lalo na sa boys)
I noticed na bigla niya akong napansin kaya niyakap ko siya at hinila siya away from the wall gamit ang braso niya just to stop him from injuring himself(sumagi ang mga dibdib ko at nipples sa braso niya kaya sure ako na naramdaman niyang wala akong suot na bra.Shit. But I dont really mind. Kinausap ko nlang siya sa isang corner. Konting counseling na din habang nilinisan ko ng betadine ang mga sugat sa palad niya.)
11:30 pm. Kakatapos ng endorsement.
Say hello to the graveyard shift nurses. Kakapasok plang namin ay dalawang intubation na agad. Nabuhay ang isa pero ang isa ay di pinalad (kahit ginamitan ko ng palad ko).
Ganito kami kapag night duty. Madalas walang tulugan. Chaotic. You will never expect kung anong pasyente at ilang pasyente ang darating. But we expect the worst always just to be ready. Handa na ang Ecart. Handa na ang kits. The question in every nurses mind will always be: "Nakahanda na ba ako?"
Minsan dinadaan nalang namin sa kwentuhan para malabanan ang antok at pagod. Some doctors are very kind to provide food at free flowing coffee kasi wala na talaga kaming oras para bumili at kumain sa labas.
I really like na ka-duty ang mga lalaking magaling magpatawa. Those boys who have a good sense of humor to lighten up a lively mood.
1:00am
Pag madaling araw kasi napupunta lagi sa greenjokes at malalaswang ang usapan pag kami-kami lang na besties ang magkakaduty. Madalas ay usapang mag-asawa.....
Favorite position.... Gaano kadalas.... Gaano katagal...nagmumurahan ba kayo pag nilalabasan....?etc. its effective in keeping out energy up. Minsan masyadong energized at yung mga mag asawa at magnobyong magkaduty ay nag-aasawahan sa nurse quarters.
Previous sex partner before marriage...? nasarapan ka ba..?
the hows... and whys of sexual relationships....
Since alam nilang medyo mas maalam ako sa sex ay ako lagi ang naka hot seat. Lagi akong nagiging tanungan lalo na ng mga ladies. I observed a certain behavior found in dogs in some boys. Guys are always craving more and more for sex like a sex craved dog. Minsan ay kailangan talaga silang sabayan just to satisfy them. I remember one time na nakaramdam ako ng matinding gutom at mas matinding libog dala ng green jokes nila. Hinanap ko tuloy yung asawa ko pero busy nagrounds sa pasyente kaya I blew my nurse assistant(NA) sa CR instead. "Favor naman..frend..kung ok lang sayo...Oi sorry ha...nagugutom na talaga ako...at horny...please assist....your nurse..." Tinigasan na siya agad nung unang himas ko lang sa kargada niya habang hila-hila ko na siya papasok ng cr. Nakakabaliw talaga ang gutom pero mas nakakabaliw ang libog. Sakto naman at dalawa lang kami sa OB section noon dahil walang gaanong buntis that night kaya na solo ko siya ng todo. Code Red Team to ICu.....code red team to Icu!!! Nakakadistact mag Blowjob habang naririnig mga paging nila. Dumedede lang ako sa ari ng NA ko. Buti nlang quiet lang siya. I really like the silent type guy more. Alam nilang magcontrol ng bibig. Magaling silang mag control pag lalabasan na. Quiet lang silang labasan. Parang sanggol akong gutom na gutom that time when I sucked his dick so hard like Im sucking his life force out of him. Di nagtagal ay nagkalaman din ang tiyan ko at naginhawaan thanks to my NA. Masustansya din si bes. Ayan. Smile. Ganado na siyang magduty lalo na pag kasama ako.
Madalas about blowjobs talaga and how to properly pleasure their partner through oral sex ang tinatanong nila sa akin. There is always room for improvement here.
3:00AM
Alas tres na pala. Di ko namamalayan ang oras. Paulit ulit lang talaga ang ilang gawain namin. Vital signs, meds, carry out ng doctors orders etc.
Madalas ang isang nurse ay may iba ding extra function besides being a nurse like being a tubero, maid, electrician, food server, delivery, Janitorial etc. We make it a point na problemahin ang mga problema ng pasyente because it is also a part of our job.(Hindi lang blowjob) Oo nasa job description namin. Nasa last part saying: "... and other functions assigned or needed therein.." o di ba? bongga c madam nurse. Bawal pa magsungit kasi magrereflect sa civil service integrity yan under attitude. Lahat naman ng nasa goverment service ay magiging grievance yun kung sakali.
I always remind these sa mga ka duty ko.
Anyways, focusing on the current task at hand..Inabot na ng madaling araw sa pag hahanap ng remdesivir ang kasama ko pero wala pa ring makita. Umabot na ng third shift endorsement. Kawawa naman ang pasyente. May araw na out of stock ang in-demand na gamot na ito. Kasi nga remdesivir is the drug of choice para sa treatment ng CoVid19. Ito ang gamot ng mga Covid Positive patients. However, this antibiotic can severely damage the liver and kidneys kaya hindi ito binibigay ng basta-basta. Only for the severe cases with symptoms like DOB.(Difficulty of breathing)
Out of stock?! Unacceptable...paki sabi naman sa pharmacist na Code Red patient ang pagbibigyan....wla pa rin
Out of desperation ay ako na ang nag take ng initiative na maghanap sa mga wards. Tinawagan ko nlang lahat ng linya sa telepono.
Luckily may nakapagsabi sakin na mayron silang nakatabing isang vial pero...nakalaan para sa code red patient din ng Isolation Room. Flat line na siya sa cardiac monitor pero binobombahan pa rin ng mga nurses at RT(Respiratory therapist)
Forgive me Lord...sa gagawin ko.
(Himas-himas effect) I persuaded the nurse na nakaduty doon na ipahiram sakin yung vial (nung nasiguro ko sa cardiac monitor na wala nang pulso yung pasyenteng pagbibigyan ng gamot.Code Red nga eh. busy nag CPR at intubation pa rin ang mga nurse doon kaya di nila namalayan. I told myself that he wont be needing it anymore.) Nagpaalam nlang ako kay tatay...for sure he will be proclaimed RIP soon.
Buti nlang hindi sila aware sa Isolation na out of stock ang remde sa pharmacy. Naka Isolate nga kasi sila sa mundo.
Its all or nothing kaysa naman mamatayan ako ng pasyente sa ER. In the first place , bawal talaga akong pumunta sa Isolation wards. Nagsuot nlang ako ng PPE nung pumasok ako at sinulit ko na talaga ang pagiging bad girl ko para sa pasyente ko.
4:00Am
Biglang kumalma ang mundo. Mabuti naman. We really need a breather. Kanina pa nangangawit mga palad ko sa kaka CPR at intubate ng pasyente.
Nagulat mga kaduty ko kung paano at saan ako nakakuha ng remdesivir.
Everything turned out ok. Dumaan si hubby to congratulate me sa nagawa kong feat about the remdesivir kaya dinala niya ako sa doctors quarters niya for some snacks at hot rounds of rough sex in my nurse uniform. Nakaidlip din ako pagkatapos kong labasan at kainin ang tamod niya.
5:00AM. Ginising ko yung medtech sa laboratory dahil late nanaman ang mga glucose monitoring namin sa umaga. Dapat 5am nakuhanan na ang mga hgt(hemoglucotest) ko lalo na yung mga naka fasting kundi sangkatutak na pagsasabon ang aabutin ko sa mga doktor at pasyente. Bad mood tuloy ako lalo na at nabitin ako sa sex namin ng asawa ko kanina. Round two sana but Hubby just had to leave agad para magpasyente. With a smoking face, sumugod ako sa opisina nila sa loob ng lab.Binuksan ko agad ang door....
Shit. Sakto naman pagpasok ko. I was not ready to see the medtech masturbating, pants down, lying sa bench bed. Pumulandit tuloy sa scrubsuit niya ang tamod niya uncontrollably. Dapat pala kumatok muna ako. He's the new guy. Di ko pa siya kilala. This dorkish lab-rat boy didnt deserve to be humiliated so suddenly, so i though. kawawa naman. (He made me horny lalo na at nabitin ako)
Napaluhod nlang ako bigla sa harapan niya after slamming and locking the door behind me bago pa niya palambutin ang ari niya. Hinablot at hinawakan ko na agad si junjun. Hindi naman siya pumalag dala siguro sa pagkabigla o guilt. Nagsuot ako ng gloves to jerk him. hinigop ko nlang ang mga natitirang semen sa ulo ng ari niya. Flathead ang type ng ulo ng ari ni sir.
"hmm. medyo maalat kayo sir...kulang kayo ng kain at tulog..." Nagbigay ako ng ibang paalala habang kinakain ko ang ari nitong medtech. Nagtaas-baba na ang ulo ko automatically.
"Sir...asan yung mga kasama mo?!..yung mga hgt ko sa ER..baka naman pwede niyong ma-prioritize..." I smirked and smiled while eating him.
"Ll...lumabas na muna sila..mam...baka may binili..."sabi niya.
I dont want to waste more time kaya I opened my blouse and brafucked this hamster boy. Hard and fast. I bent my head downwards to lick his glans penis.
Di nagtagal.
"Maamm...mamm...lalabasan na po ako.."
nanginginig niyang sabi.
"...give it to me boy..." sinubo ko ng buo ang ulo ng ari niya while jerking his shaft.
After I swallowed all of his cum, pina alala ko uli ang mga hgt ko.
He stood up, got his glucometer and ran towards the ER. Hindi nagtagal ay naunahan ko pa ang mga ICU sa resulta ng morning peak.
hehe..sex talaga is the best motivation. Napangiti kong sabi sa sarili ko habang inaayos ko ang sarili ko sa CR ng lab. I didnt even get the name of that boy that I blew.
6:00 AM
Gising na gising na ang lahat sa ward. Nagdedeliver na ng rasyon sa mga pasyente.
Dapat nagsimula nang mag census sa Ecart .
Nagmamakaawa na ang mga ibang nurses na sana mag 7am na agad.
Yung mga first time na duty nakatulala pa rin. Hoy! Gising na po...
Ito ang oras ng paglilinis at pag-aayos ng workspace for the next duty or else madedelay ng isang oras ang aming pag-uwi. Malas pa kung may dumating na pahabol na pasyente o pahabol na urgent order. Mas malaking malas kung may pasyente na nabigyan ng pagkain at kumain kahit fasting o NPO.
BoLjack ang aabutin ng nurse for sure pag nangyari yun kaya ni rerecheck ko talaga ang lahat ng charts baka may malingapan. Buti naman at napabilis ko yung taga lab na magbigay ng mga resulta ng pasyente ko. hehe
6:30am.
Finally...this is the best part. Sama-sama ang lahat for the prayer kahit ibat-iba ang religion naming magkakaduty. Nakakarelieve ng pagod when pausing in silence.
Endorsement time na just after praying. Madalas maraming discrepancy at problemang lumalabas dito na naipapasa nlang sa mga morning duty hanggang uwian ng mga 7am.
There you have it, guys.
My duty itinerary sa isang araw.
Some days are freaky.
Some duties are really freaky and It can take a lot from you.
As nurses, we can never really stop learning while on duty.
I just make myself sure na after duty ay ako pa rin ang same old person afterwards habang papauwi (with minimum changes).
hayy...Graveyard shift.
Nakakapagod talaga pero nag eenjoy ako. Ang sarap humiga sa kama just thinking about it.
I am so proud of myself being a nurse for my country. Ang swerte talaga ng pinas. Think about it. As of this moment, Millions of nurses like me are risking their lives, constantly fighting even before the pandemic. Are you Still wondering kung bakit crowd favorite ng mundo ang pinay nurses? We make it happen for you.
Lastly before I fall asleep. May I remind the ladies to please bear with your guy lalo na ngayong pandemic. Bka nakukulitan na kayo sa kanila. Ang mga lalaki talaga... Marami silang mga pangangailangan (lalo na sa sex)
Yung asawa ko may boots fetish kaya I occassionally make him cum wearing my recent majorette attire.
It never hurts to be your gentlemans genie once in a while because you may never know kung hanggang kailan ang samahan nio. Mabilis nlang ang buhay ngayon. Cherish your moments in bed with him. Always make it count.
Maswerte nga kayo.
Kami ni Hubby twice na nagpositive ng RNA sa swab. Bka next time i kwento ko yung sexcapade namin while on quarantine. Thank you. Pasensya na po sa delay. Nurses ready to serve always. Till next time. Bye. NOD out.
Posted in:
Erotic Couplings, Exhibitionist and Voyeur, Fetish, Taboo, Wife Lovers, Reluctance, One Night Stand