Apokalipto

Hindi ko alam kung anong dapat kong maramdaman nang makita ang mga helicopter na papaalis na. Lulan ng isa sa walong helicopter ang lima kong anak, si nanay at ang kapatid kong si patrick kasama rin ang dalawang anak nya. Matutuwa ba ako o malulungkot o matatakot? Saka lamang ako gumalaw ng may bumangga sakin. Natanaw ko si cel na nakatingala pa rin. Hilam na ng luha ang mga mata. Tumakbo ako palapit sakanya. Naniko at nanulak ako ng mga taong nagkakagulo. Hinila ko sya at itinabi sa gilid. Maya-maya ay dumating ang tatlo ko pang kapatid. Katulad ni cel ay umiiyak din sila. Naiwan kami at ang mga buhay ay namin nasa panganib.

'Kuya saan ang punta natin?' Hingal na tanong ni pol

'Sa pwesto' ang kapatid kong si miggy ang sumagot. Tumango na lang ako. Tama naman kasi sya, nasa pwesto ang elf truck namin. Kailangan namin yun para makalayo sa kabayanan. Para makalayo sa mga zombie.
Oo, zombie. Akala ko nga sa pelikula lang yun posibleng mangyari. Kaso heto ngayon at kailangan naming tumakbo para sa mga buhay namin.
Hindi pa rin malinaw sa akin kung paanong nagkazombie. Nagising na lang ako kaninang umaga at pinag eempake na kami ni tatay. Si tatay ang unang namatay sa amin. Habang inaantay nya kami sa labas ng bahay ay nagkagulo at huli na para tulungan namin sya. Inatake sya ng isang babaeng tuklap ang ang laman sa mukha at kitang kita ang mga ngipin nito. Pulos puti rin ang mga mata. Si miggy ang nakapatay sa babae. Sya rin ang tumaga sa ulo ni tatay.

'kuya saan tayo pupunta pagka kuha sa truck?'

Naputol ang pag iisip ko ng tanungin ako ni miggy. Nasa pwesto na pala kami at inilalabas na ni pol ang truck.

'Teka!' Sumenyas ako kay pol. 'Imaniobra mo na pol pero wag mo munang ilabas. Cel, jigs, jim, kunin nyo lahat ng magagamit natin sa loob ng pwesto. pagkain, tubig, lalagyan ng tubig. Ilagay nyo lahat sa truck. Bilisan nyo. magbabantay kami dito sa labas' utos ko.

Sumunod naman agad sila. Si miggy gustong bumalik sa bahay para kunin ang baril nya pero umayaw ako. Delikado at napakarami ng zombie doon. Nang makarinig kami ng angilan ay sinigawan ko na sila cel na lumabas na. Dali-dali naman silang lumabas at sumampa na sa truck. Inabot sa akin ni cel ang isang itak. May hawak din syang kutsilyo. Tubo naman ang ibinigay nila jugs kay miggy. Hindi nga ako nagkamali, zombie nga ang narinig namin. Mga babaeng zombie. Hindi na sila tunog tao. Para na silang mabangis na hayop. Humabol sila sa truck. Humigpit ang hawak ko sa itak. Namamawis ako ng todo. Natatakot ako e. Baka makahabol sila at makatalon sa truck. Halata rin ang takot sa mukha ni cel at jigs. Pero si miggy ang pinaka relax. Siguro kasi sundalo sya? Kaya sanay syang nasa ganitong sitwasyon. Siguro ang tingin nya sa mga zombie ay mga rebelde lang. Naka passes lang sya ng ilang araw. Ngayon na lang sya ulit umuwi mula nung ikasal si patrick at cel.

'Tulooooong!'

Napapreno si pol. May lalaking nakaharang sa kalsada. Bumusina ng tuloy tuloy si pol pero hindi umaalis ang putangina sa gitna ng daan. Ilang beses nagmura si miggy. Malapit na yung mga humahabol sa amin.

'sumakay ka na bilisan mo o tatagain kita' singhal ni miggy sakanya. May sinenyasan sya at mula sa isang bahay ay lumabas ang dalawang bata at isang babae. Napapikit ako at huminga ng malalim.

'Bilisan nyo!' Wika ko at bumaba ng truck. Isinikay ko ang dalawang bata. Inalalayan naman ni cel at jigs ang babae.
Pagkasakay ng lalaki ay sinapak sya ni miggy.
Pinaandar ng muli ni pol ang truck pero nakahawak na sa gilid ng truck ang isang zombie. Nagulat ako ng may tumaga agad sa kamay nito. Si cel.

'Tangina mo ah siraulo ka' Singhal ni miggy sa lalaki. Dapat ay tatadyakan sya ni miggy pero inawat ko na at doon ko nakilala ang lalaki. Kapitan ng zone 1.

Itinayo ko sya. Nakilala nya rin ako. Humingi syang pasensya.

'Desperado na ko leo. Ihatid nyo lang kami sa slaughter house. Andoon lahat ng kabaran--'

'Papa sabi ko sa iyo mas okay na dun tayo sa resort ni tita' singit naman ng asawa nya.

'masyado ngang malayo yun. delikado wala tayong sasakyan' sagot naman ni kap

Nagbangayan pa silang mag-asawa pero hindi ko na sila binigyang pansin. Nang malapit na kami sa slaughter house ay tumigil ang truck. Binuksan ni pol ang bintana sa likod.

'Kuya hanggang dito na lang makipot yung daanan' sabi nito.

Nagpasalamat naman sa amin si kap pero ang dalawang anak nya at asawa ay hindi kumilos. Kinailangan nya pang pilitin ang mga ito.
Mejo nakakalayo na kami ng magsalita si cel.

'Sabi nung bata may kagat yung isang health worker na nandoon sa slaughter house pero hindi sya pinaniniwalaan ng mama at papa nya'

Napatitig ako sakanya. Si miggy naman naipadyak ang paa. Kinatok ko ang bintana at binuksan naman yun ni jim.

'Pol ibalik mo. Wag mo ng iikot. Iatras mo na lang. Bilisan mo' utos ko

Nagtataka man hindi na nagtanong pa si pol kung bakit. Nang matanaw ko na ang slaughter house, agad na kong bumaba. Sumunod naman sa akin si miggy. Pinigilan ko ng bumaba si jigs, jim, cel at pol.

'Dito na kayo. Pag nagka letse letse umalis na kayo'

Pero hindi pa man kami nakakalayo sa truck ay lumitaw na yung dalawang anak ni kap. Umiiyak sila. Sasalubungin ko sana sila kaso pinigilan ako ni miggy.

'Nakagat kayo?' Tanong nya sa mga bata.

Umiling ang dalawa. 'Pero si mama po nakagat. Ang dami po nilang nakagat sa loob' wika ng isa

Si miggy ang lumapit sakanila at nagcheck. Tinulak nya sila papunta sa truck. Agad naman silang inakyan ni jigs at pol.

---

Nanginginig ang buong katawan ko. Tirik na tirik ang araw pero nilalamig ako. Malaki ang slaughterhouse, kasyang kasya ang nasa halos singkwentang residente ng zone 1 na hindi sila nagsisiksikan pero wala itong mga kwarto na maaring pagtaguan. Kaya nang maging zombie ang isa sakanila ay walang paraan upang makapagtago. Lalo na at ang unang nabiktima nito ay ang apat na lalaking nagbabantay sa may pinto. Pintong hinarangan nila ng mga lamesang bakal at kinandado. Nang umalis kasi si kap ay nagkagulo agad at ang apat na lalaki ang naging lider nila sa loob ng maikling panahon. Nasa isa sa apat ang susi ng putanginang kandado. Sa singkwentang residente ay labing anim lang ang nakaligtas.
Halos lahat ng namatay ay mga bata. Wala kaming pagpipilian nila miggy kundi isara muli ang pinto ng gusali.

'Kuya' nagulat ako ng tabihan ako ni cel. May hawak syang basang bimpo at pinunasan ang mga kamay kong punong puno ng natuyong dugo.

'Masama ba kong tao dahil masaya akong hindi kasama sila ekel sa mga batang namatay?' Natanong ko na lang bigla sakanya. Natigilan sya sa ginagawa. Ngumiti sya sakin

'Kung masama yun kuya, hindi ka nag iisa' sagot nya

Napangiti na rin ako. Oo nga pala, sinuway nila ako kanina. Sumunod sila ni pol nung marinig nila ang sigaw ni kap na hinihila namin palayo sa asawa nyang may kagat na sa leeg at nagsisimula ng mangisay at bumula ang bibig.

'Okay ba dun sa resort na sinasabi ng mga bata?' Tanong ko. Doon kasi ang punta namin. At sabi ni cel ay nakapunta na sya dun.

'Oo kuya. Doon nagpachristmas party yung contractor nila patrick last year. Maluwag paligid. Mataas ang pader tapos malalaki at matataba ang bakal ng gate kuya at nasa gitna ng bukid'

Totoo nga ang sinabi ni cel. Malawak ang resort, may mataas na pader at secured na secured ang gate. Ang pinakamahalaga din sa akin ay nasa liblib itong lugar. Malayo sa bayan at kabahayan. Agad kaming nag ayos pagdating. Kokonti lang naman kami kaya ang naabutan naming stocks ng pagkain ay mejo tatagal. Sa likod din ng maliit na hotel ay may vegetable garden. Hindi rin problema ang tubig na maiinom dahil may poso rin sa likod.
Hindi makausap ng maayos si kap kaya kaming magkakapatid ang nagmando ng lahat. PAti na rin kung sino ang magbabantay sa paligid at kung gaano katagal.
Sa paglipas ng ilang linggo ay naka adapt na kami sa pamumuhay doon. Sa ikatlong linggo din ng apocalypse ay nawalan na ng kuryente. Yun na rin ang araw na kinailangan naming lumabas para magpunta ng bayan para manguhan ng supplies. Naisipan ko na ring bumalik sa pwesto para kumuha ng mga kakailanganin sa pag gawa ng apat na outpost sa paligid ng resort at ang plano kong taasan pa ang pader. Nakailang beses na rin kasing muntikan kaming mapasok ng mga zombie na naakyat ang bakod. Ilan lang naman wala pang sampo pero hindi ko na hihintaying mas dumami ang maligaw at makaakyat. Ayoko ng makakita ng namatay. Ayoko ng madagdagan pa ang mga mukha at katawan sa mga bangungot ko.

---

Kararating lang namin nila kap mula sa paghahanap ng mga supplies ng marinig namin ang sigawan na nagmumula mula sa loob ng villa. Walang salitang namutawi sa amin na magkakasama, nagtakbuhan na kami papasok. Nabangga ako ni jonel, anak ni kap. Yumakap sya agad sa akin.

'Kuya leo si ate deth naging zombie. Nakagat nya ko tapos si kuya tonyo'

Hindi agad rumehistro sa utak ko ang sinabi ni jonel na nakagat sya hanggang sa pwersahan syang hinila ni pol palayo sakin. Napaupo sya sa lupa at dinaluhan agad ng papa nya. Nang subukan kong hilahin si kap palayo sakanya ay pumiksi ito.

'Tulungan nyo na sila' mahinang sabi ni kap sakin.

Nang muling may sumigaw mula sa loob at mabosesan namin ni pol na si cel yun, ay dali dali na kaming pumasok. Mahigpit kong hinawakan ang itak ko. Pero hindi ko rin pala magagamit dahil mula sa likod ni deth ay prenteng naglalakad si miggy na may hawak na pala. Walang ka abog abog nitong hinampas ng pala si deth na kaninang umaga lang ay masigla at normal pa subalit ngayon naglalaway na at puti na ang mga mata. Itinayo naman agad ni pol si cel at yumakap ito agad sakanya. Hindi tumigil si miggy sa paghampas sa ulo ni deth hangga't hindi nababasag ang bungo nito.
Hingal na hingal si miggy ng matapos. Lumuhod ito sa bangkay ni deth at hinubaran.

'Wala syang kagat kuya. Puki ng ina pano naging infected to?' Tanong ni miggy. Hindi ko rin alam. Mas nanlumo ako ng mula sa hagdan ay makita ko kung sinong buhat ni rob, si yuna. May nakabaong sandok sa isang mata nito. Marahang inilapag ni rob ang bangkay ng asawa nya sa tabi ng bangkay ni deth at umiyak ito.

'Sabi nya kanina umaayos na pakiramdam nya. Nagsorry pa sya kay deth nung bumaba sya kanina kasi nahawaan nya raw ng lagnat. Mas nauna syang naging zombie kay deth. Nagluluto ako tapos tinawag nya ko' kwento ni rob

Napatingin ako sa sandok. Kaya pala. Maya-maya ay pumasok si kap at may bahid na ng dugo ang tshirt at pantalon nya. Sya ang nagsabing ilibing na agad sila deth. Paglabas namin ay nanlamig ako sa nakita. Nakahiwalay na ang ulo ni jonel sa katawan nya. Mula nun ay hindi na pala salita si kap at lagi ng nagmumukmok.

---

'Kuya alas dos na. Duty mo na' wika ni jim. Bumangon ako agad. Sya ang kasunuran ko sa pagduduty. Nagtimpla muna akong kape saka tuluyang pumunta sa outpost sa likod. Sumipol pa si miggy na nasa kabilang panig ng bakuran, duty din sya. Sumipol din ako pabalik. Nakakalahati ko na ang kape ko ng makarinig ako ng ungol. Una ang akala ko zombie pero nang masundan pa at makarinig din ako ng tila ba hikbi ay tumayo na ko at kinuha ang tubo na iniwan ni jim. Sumipol ako kay miggy. Tumayo din sya. Dali dali akong bumaba at pinuntahan ang outpost nya.

'Dito ka lang may titignan lang ako' sabi ko sakanya. Tumango naman sya pero salubong na ang kilay.

Hinanap ko ang pinangagalingan ng tunog at tambol na ang tibok ng puso ko ng dalhin ako ng naririnig ko sa ginawang paliguan. Walang buwan, kaya bulto lang ng dalawang tao ang nakikita ko. Akala ko kung sinong rumaraos lang sa ka tigangan dahil halata namang nagkumkadyot ang nasa ibabaw. Aalis na sana ako kung hindi lang nagsalita ang isa. Nakikiusap na tumigil na ang nasa ibabaw nya. Nabosesan ko kung sino. Si cel.

'Kap tama na po. Hindi po ko magsusumbong pero tama na po parang awa nyo na'

Mas nagdilim ang paningin ko. Nawalan akong kontrol. Kahit wala ng malay ang putang inang si kap ay hindi ako tumigil sa pagsuntok sakanya.

'Kuya tama na baka mapatay mo sya' awat ni cel at yumakap na mula sa likod ko. Hinatak ko sya sa harap ko. Puta punit ang damit nya. Litaw na litaw ang dede nya. Itinabi ko sya at sinipa ng ilang ulit sa bayag si kap. Nang makarinig ako ng mga yabag na paparating ay tumigil ako saka hinubad ang tshirt at pinasuot yun kay cel.

----

Walang umawat kay miggy at pol nang magising si kap ay binanatan nila ito ulit. Hindi ko yun nakita kwinento lang ni jim, dahil nagkulong ako sa inookupa naming kwarto ni jim at jigs at nagjakol. Hindi ko mapigilan e. Hindi maalis sa utak ko ang dede ni cel. Bago magkaletse letse ang mundo, tabain si cel. Hindi ko rin napapansin na ganoon pala kalaki ang dibdib nya. Halos wala rin kasi ako sa bahay at isa pa hindi ko sya pinapansin noon kahit na asawa pa sya ng kapatid ko. Kaso sa nakita ko kaninang madaling araw sobrang nag init ko. Hindi ko mapigilang imagine-in na dinedede ko yun o iniipit ko ang burat ko sa gitna ng mga yun o ang pag alog nun habang tinitira ko sya.

Hindi ko rin maalis ang isa pang kwento ni jim sakin na sinabi ni kap.

'Nakita nya raw kasi si kuya pol at cel kuya na nagsisex nung nakaraan. Si cel pa nga raw nakaibabaw e. Ang dugas naman daw kung si pol pwede tapos sya hindi. Ewan ko dun kuya. Nabaliw na talaga si kap mula nung mangyari yun kay jonel'

Hindi ko mawari kung maniniwala ako sa sinabi ni kap. Kung totoo man dapat ba akong magalit? Buhay pa si patrick e nakasakay sya sa helicopter na maghahatid sakanila sa palawan kung nasaan ang safe zone. Tapos naisip ko, si patrick kaya naiisip bang buhay pa kami? Kasalanan pa rin ba kung sakaling totoo ngang nagkakaldagan na si cel at pol? Ah ewan.

Ilang araw ang lumipas ng kausapin ako ni pol.

'Hindi na safe si cel dito kuya. Dadalawa na lang silang babae. Sigurado ako hindi yun ang una at huli kuya. Aalis na lang kaming dalawa'

Tumaas ang kilay ko sa sinabi nya. Aalis silang dalawa?

'Bat kayo lang? San kayo pupunta?' Tanong ko. Gustong gusto kong dugtungan ng para masolo mo hipag natin? Kaso hindi ko na itinuloy.

'Kahit saan. Ayoko na dito' sagot nya

'Naisip ko na rin na umalis dito. Hindi nyo kailangang magsolo. May alam akong lugar na pwede nating puntahan. Mas malayo sa kabihasnan. Yun nga lang kailangan nating ayusin pa ng konti. Hindi tayo basta basta aalis kailangan natin ng sarili nating supplies' wika ko at sinabi ko sakanya ang plano.

May treehouse na ginawa si tatay noon sa isang bundok sa sison. Doon kami madalas nagpupunta pag nauurat na sya kila lolo. Sa ibaba ng treehouse, tatlong metro ang layo ay may maliit na batis. Naisip ko lang ang tungkol sa treehouse nang nasa resort na kami pero dahil mas maganda ang lokasyon ng resort ay pinagsawalang bahala ko muna ang ideya ng paglipat doon. Kaya lang dahil nga sa nangyari kay cel ay nanumbalik na naman yun sakin. At least ngayon wala na kong maiisip gaanong maiiwanang bata dito sa resort. Wala na si jonel, si cris na lang na bunsong anak ni kap ang natitirang bata. Sa imbak na pagkain na nahanap namin sa bayan sigurado akong hindi sya magugutom pag umalis kami. Nagbubunga na rin ang mga tanim na gulay sa likod, pati ang mga mangga at santol.
Inabot pa rin kami ng isang buwan sa paghahanda. Tuwing lalabas kami ay magkakasama na kaming magkakapatid at si cel. Kahit nakakaramdam ako ng awa sa tuwing nakikita ko ang pagbuntong hininga ng iba sa tuwing babalik kami sa resort ay isinantabi ko yun. Iba na ang mundo ngayon. Kailangan pamilya ko muna ang isipin ko. Hindi ko man kadugo si cel, asawa sya ng kapatid ko at parte sya ng pamilya ko. Pero sa kaibuturan ng pagkatao ko ay isang imahe ang pilit na nagpapakita. Ang malulusog na dibdib ni cel.

ITUTULOY