Ang Project Ni Bebe V ( hindi mapigil ang damdamin )

Muli ang aking pasasalamat sa mga sumusubaybay ng kwentong ito.
Ang inyong mga komento ay malugod na tatanngapin. Ano man ang nilalaman nito. Bilang pagsalamin sa aking likhang istorya.
Paunawa: ang buong kwento ay gawa lang ng nagmamagaling kong kaisipan. Ano mang pagkakahawig ng mga tauhan o pangyayari ay hindi sinasadya at nagkataon lamang. Paumanhin, ito ay una kong subok sa pagsusulat at paglalahad ng kwento.kaya pagpasensyahan nyo na. Subok lang naman.

tuloy tuloy tayo....

Mabilis itong nagakad dahil ayaw nya din na may makapansin sa kanyang pag punta sa bahay ni aris.. Di lumilingon ang ulo nito , ngunit malikot ang kanyang mata na tila nagmamasid habang naglalalakad..
Siya mismo ay kabado na rin. Ngunit nasaasabik , dahil sa kanina lamang ay nakita nya na ang pakay. At ito ay nagdulot sa kabya ng kasabikan. Kasabikan na hindi maipaliwanag ng mura nyang kaisipan.
Mayroon isang pakiramdam sa kanyang katawan na pakiramdan nya ay hindi nya kayang pigilan.
Bagay na lalong nagpapatindi ng pananais na makita at makasama si aris.
Lahat ng ito ay tumatakbo sa kanyang isipan habang sya ay papalapit ng papalapit sa eskenita..
Pabilis na rin ng pabilis ang kanyang paglalakad
"BEBE!"
Isang pasigaw na tinig sa di kalayuan.

Natigilan ang dalagita. Parang ayaw ng lingunin ang sigaw na i yon.
Nakaramdam sya ng inis sa kanyang narinig mula sa pamilyar na boses.
Babaliwalain nya sana ito ng biglang,

"PAYONG MO! NAIWAN MO" sigaw ng bata na kanyang kausap kanina.

Unti unti nyang ibinaling ang paningin pabalik sa tindahn na pinanggalingan. Habang ang bata naman ay papalapit na tumatakbo akmang iiabot ang payong.

"ano bang iniisip mo at nakalimutan mo tong payong? Pinagmamasadan kita kanina parang may iba kang nasa isip na hindi ko maintindihan" mausisang tanong ng bata.

"ah" wala. Mainit kasin. Paiwas na sagot ni bebe.

itinanggi nya na ang laman ng isip nya ay si aris na kanina pa naghihintay sa kanya at kung ano maaring mangyari sa paghaharap nila.

"sige alis na ko. Salamat dito sa payong" paiwas na paalam ng dalagita

Papalayo na sya ng biglang hinawakan ng bata ang kanyang kamay.

"teka! Diba ppunta kayo sa mall? Sama ako may pera ako" aya ng bata.

Lihim na nainis si bebe sa pagpigil na ginawa sa kanya ng bata.
Alam nyang naiistorbo na sya nito. Ngunit kailangan kausapin para hindi ito makahalata.

"ano ka ba? Hindi kami mamasyal, may bibilhin kami. tsaka ang dungis mo! Kahapon ko pa nakikita yang suot mo. Hindi ka pwedeng sumana" painis na pagtanggi ni bebe.

Dahil doon ay nalungkot ang mukha ng bata.
Patuloy ito sa pamimilit sa kanya.
Bakas na sa kanyang mukha ang pagkaubos ng pasensya dahil naantala ang kanyang gustong gawiN.

Napalitan na ng pagyamot ang kaning pagka sabik at di maintindihang pakiramdam.
Mahaba ang kanilang pagpipilitan at pagtanggi ng matanaw sila ni tanda mula sa bahay nila.

Nilapitan sila ni tanda at bumati,
"be,, nakaayos ka ata ah.. Saan ang lakad mo" tanong ni tanda.

Natigilan naman si bebe sa tanong na iyon.
Nagkatitigan sila ng batang kanina lamang ay mapilit. Napansin ni bebe na parang nakahalata ang bata na walang usapan o lakad ang dalawang magkaeskwela..
"diba gagawa tayo ng project? Bibili tayo ng gamit, pupuntahan sana kita sa inyo para ayain na." palusot na salaysay ni bebe.

"wala pa akong pera be" tugon ni tanda

"ako na bahala dun. " dagdag pa ni bebe

dahil doon ay naubos na ang kayang pag asa na makapunta pa sa bahay ni aris.
Iniisip nya ang delubyo na dala ng bata na ito. Napanghinaan na sya ng loob at pakiramdam nya ay gumuho ang kaninang masaya nyang araw!
Lubos lubos ang kanyang pagkalungkot.
Alam nyang kanina pa nag hihinatay sa kanya ang lalale na nagbigay sa kanya ng kakaibiang pakiramadam.

Natulala na lang sya at napaisip sa tinakbo ng pangyayari.

"oi! Bebeb bakit ka tualala? Teka.. magpapalit lang ako ng damit." bilin ni tanda habang papalyong tumakbo patungo sa baahay nila.

"sunod ka sa bahay para dun ka maghintay" pahabol pa nito.

Tumigin si bebe sa bata. Halata na ang pagkainis nito. Gusto nya itong murahin dahil sa abalang dulot nito. Ngunit pinili nyang mamanahimik.

Si aris,
Nakaupong naghihintay.
Panay ang sulyap sa labas ng bahay. nagtatakang wala pa ang hinihintay na dalagitang panauhin.

Di na ito mapakali, nag iisip kung bakit hanggang sa oras na iyon ay wala pa ang bisita.
Pinili na ikalma ang sarili at ituloy ang pagrerelax. Muli syang naghanap na pagkakaablahan habang naghinihintay.

"tagal naman non? " paisip na sambit sa sarili.

sabay dampot ng walis at subukan magbawas ng alikabok sa sahig para di maalintana ang pagkainip.
pero di nito mapagtakpan ang nararamdamang pag aalala.
Muli ay sumilip sa labas ng bahay ngunit bigo syang makita ang dalagit.
Buhat sa labas ay narinig nya ang pag tunog ng telepono.
Dali daling dinampot.
may mensahe ang dalagita. Bilis nya itong binasa.

"pasesnsya na, di ako makakpunta. Naharang ako ni tanda." mensahe sa telepono.

Di na sinabi ng dalagita ang saktong detalye kung bakit.
Halata sa mukha ni aris ang pagkadismaya matapos mabasa ang mensahe.
Kunot at halatang badtrip.

Naudlot ang kanyang makamundong plano.
Inis na inis at ibinalibag ang hawak na telepono.

"PUTANG INA YAN" madiin na mura na sya lang ang nakarinig.

Punong puno ng gigil ang kanyang katawan, wari tinakasan ng buhay matapos ang di magandang mensahe.

Lumabas ito sa kalaye.
Sakto naman namataan nya ang dalawang daligata na papalayo.

"tang ina mukhang napaglaruan ako ah," hinala ni aris..
"hindi kaya plano ng dalawa na paglaruan ako" sa isip nya.

Sa yamot ay umuwi ito ng bahay sabay bukas ng t.v para maglibang at mag alis ng masamang timpla ng utak..

Di nya namalayan na nakatulog na pala sya habang nanonood ng tv. Mahimbing syang nantutulog.
Nakatulugan ang sama ng loob.

Iilang oras pa ang lumipas.

"tama kaya tong mga nabili natin? " tanong ni tanda kay bebe

wala naman sagot ang dalagita.dahil hanggang sa mga sandaling iyon ay Nakatuon ang isip nya kay aris.

"hoy! Ano ba iniisip mo? May sakit ka ba? " muling tanong ng kaibigan.

"ha? Wala,, ok lang ako, cguro nabigla lang ako dahil mainit kanina sa labas" malamyang sagot ni bebe

"tara uwi na tayo baka hanap na ko ni tatay" dagdag nya pa.

"tara" gutom na din ako ee,, d ako nagtanghalian kanina.

Mabilis na niliasan ng magkaibigan ang mall.
Sa sasakyan ay walang ibang nasa isip si bebe.
Pinili na nyang manahimik habang maingay na dumadaldal si tanda.
Di na ito pinansin pa ng kaibigan.
Naisip ni tanda na masama talaga ang pakiramdam nito.

Pagababa ng sasakyan ay naghiwalay na ng daan ang magkaibigan. Parehong tinahak ang daan patungo sa kanikanilang mga bahay.

Sa bahay nila bebe,

Lugmok itong naglalakad papasok sa loob. Hindi mawala ang kalungkutan sa nangyari.
Pakiramdam nya ay kasalanan nya.
Iniisip nyang galit sa kanya si aris dahil hindi na ito nagreply sa huli nyang mensahe.
Labis ang pag aalala na nagtampo na sa kanya ang kausap.

Umupo sya sa tabi ng lamesa at uminom ng tubig. Matapos yon ay tinung nya ang salamin at muling sinulyapan ang sarili.

Napansin nyan naglalangis ang kanyang mukha.

"ang pawis ko naman, kanina lang mabango pa ako" wika sa sarili. Umikot ikot sa harap nf salami habang tinitignan ang katawan.

"galit kaya sya sa akin? Sana naman hindi" sa isip nya

Tinungo ang banyo at nagpasyang magppresko. Hinubad angahat ng suot.. Dali daling nagbuhos ng tubig sa katawan.
Napawi ang di magandang pakiramdam. Kinuha ang sabon at marahan itong ipinahid sa katawan.
Sa mga sandaling iyon ay si aris pa rin ang kanyang iniisip. Biglang bumalik ang pagkasabik nito.

Nang nadapuan ng palad na may sabon ang maliit na dibdb ay bigla itong napa iktad. Nagulat sya sa kanyang naramdaman. Muli nya itong hinagod at muling naramdaman ang kakaibang kiliTi.

May bagay na bigalang sumagi sa kanayang isip.
Sa di maipaliwanag na dahilan, bigla nyang nasapo ang kanyang munting hiwa. sinubukan nya itong hagurin ngunit bigla syang nakaramdam ng kakaibing kiliti. Kung kaya't naipit nya ng kanyang dalawang hita ang kanyang palad.

Malaki ang pagtatakha nito sa isip.

"ano yun?" taka nito

Bigla nyang naramdaman ang init sa parte ng katawan na iyon.

Dalidali nyang tinapos ang paliligo. Sabay nag bihis. Nakalimutan na ang pag suot ng panty.

Isinuot nyang muli ang mga saplot na kanina nyang gamit.

Daglian kumuha ng polbo at ipinahid ito sa leeg at dibdib.
Gaya ng eksena kanina. Pahabol itong naglagay ng cologne.

Sa kabilang banda.

Si aris patuloy sa pag tulog. Di namamalayan ang paglipas ng oras.
Marahil ay dahil sa kulang sa tulog kung kaya hanggang sa oras na iyon ay tulog pa rin.

Ilang minuto pa ang lumipas.

Tok! Tok! Tok!
Sunod sunod at mahing katok sa pinto ng kanyang bahay.

Di ito masyadong naririnig ng nahihimbing na si aris.

Tok! Tok! Tok! (muling katok at medyo may kalakas na)

Narinig na ito ni aris.
"tang inang istorbo sa pagtulog ee." medyo malakas na salita nya pagkadilat.

at napilitang tumayo sa higaan.

"sino ba yan? storbo na" natigilang sya pag bukas ng pinto.

Isang mala anghel na nilalang sa kanyang paningin.
Nakangiti ito sa kanya.

"BEBE?! " gulat na wika nito.

Sabay ligon ni aris sa paligid.

"may nakakita a sayo? " alalang tanong nito.

"tara pasok ka dali" mabilis na anyaya nito sa dalagita. Sabay hila ng kamay papasok sa loob.

Pagkapasok ng dalagit ay muli nyang sinulyapan ang palaigid bago isara ang pinto.
HUWAG PO KALIMUTAN MAG RATE
SALAMAT!
Abangan ang susunod na mangyayari.

Itutuloy