Ang Project Ni Bebe IV ( nagkasundo sa isang tingin )

Salamat sa pagsubaybay at paglalaan ng oras dito sa aking kwento. Kahit kaunti ang nakakapansin sa kwento at nagbibigay ng magandang feedback ay nakakatuwa pa rin. Dahil dyan ay ipagpapatuloy ko ang kwentong ito.
Paunawa: ang buong kwento ay gawa lang ng nagmamagaling kong kaisipan. Ano mang pagkakahawig ng mga tauhan o pangyayari ay hindi sinasadya at nagkataon lamang. Paumanhin, ito ay una kong subok sa pagsusulat at paglalahad ng kwento.kaya pagpasensyahan nyo na. Subok lang naman.

Ang pagpapatuloy.....

Si aris,
Nakailang sindi na ng sigarilyo sa paghihintay, saglit pa lang naman nginit ramdam nya ang tensyon.
Panay ang sulyap sa dulo ng mahaba at makitid na eskenita.
Maya't maya ang lingon dahil sa pagbabanaty.
Sinisigurado nyang wala ng makakita sa panauhing darating, sakaling ito ay pumasok sa kanyang paraiso.

Di makapaghinatay sa bawat takbo ng relo. Bilang ng bilang ng segundo at minuto na lumilipas, samantala sasaglit saglit pa lang mula ng huling text ni bebe.
Inip na inip.

"uhmm,, tagal naman nun." sa isip ni aris.

Sa sobrang inip ay nag pasya itong lumabas ng eskenita para doon na mag hintay.
Naglakad patungo sa kanto.
Nang biglang makasalunong ang kanyang kapit-bahay na tsismosa.
tinapunan nya ito ng tingin at bumati ng ngiti.

"mukhang nagmamadali tayo ah?!. Saan ang lakad?" biglang salita ng kasalubong.

Muling nilingon ni aris ang kapit bahay at tumugon sa pabating tanong nito.

"aheheeh... Sigarilyo. Bibili lang" pangiting sagot nito.

"putang ina! Pakialam mo ba? " sa utak ni aris.

Deretderetso sa paglalakad. At tinungo muna ang tindahan para bumili ng sigarilyo..
Pagkasidi nito ay agad syang bumalik. Ngunint pag silip nya sa kanilang eskenita ay nakita nyang nakatambay ang kapit bahay nyang kapitan ng katsismisan!

"PUTANG INA TALAGA!" mahinang pagmumura ni aris.
"hayop, sa dinami dami ng oras at lugar dito pa talaga to napatambay" si aris, kausap ang sarili.

"pano to. Putcha! Baka dumating na si bebe" pag aalala nya!

nag pasay muna sya na tumayo sa kanto ng eskenita nila. Nag iisip ng paraan kasabay ng pag hihintay nya sa dalagita.

Wala syang maisip na paraan, panay ang tanaw nya sa kapitbahay na plano pa yatang manatili ng mtagal na oras.
Napupuno na ng kaba ang dibdib nya sa oras na yon.
Sabay dasal na sana ay maantala ng kaunti ang kausap na dalagita.habang hinihintay nya na umalis ang reporter na kapit-bahay. Dahil kung hindi ay siguradong broadcast sila bukas.

Sa kabilang dako.

Si bebe, naglalakad sa ilalim ng matinding init sa katanghalian. May dala syang payong, tinatahak ang daan papunta saa bahay ng balisang si aris.

"buti may dala akong payong. Mainit.. " sabi sa sarili ng dalagita.
Sabay inamoy ang kanyang sarili. Nag aalala sya na baka amoy pawis na sya pagdating sa pakay na lugar.

"ahhh.. Amoy cologne. Buti na lng naglagay ako" pangiting wika sa isip ng dalagita.

Binilisan nya ang paghakbang ng mga paa, dahil kahit sya ay di na makapaghintay na mkita si aris.
May ngiti ito sa labi kahit medyo kabado sa gagawin.
Di pa rin maitago sa kaba at pagkasabik sa kayang mukha.

Sabay tunog ng kayang telepono.

"asan kana? " text ni aris.

Sinagot naman ng dalagita

"eto na poe naglalakad na. Malapit na" tugon nito.

Si aris. Napamura nanaman
"putang ina.. Eto na. Hayop tong kapit-bahay ko nto. Yari talaga ako pagnagkataon" bulong nmn ni aris sa sarili.

Habang ang dalagita ay papalpit ng papalapit, sya namang pagkataranta ni aris..
Umiikot na ang pwet. Kasabay ng pag ikot ng ulo.
Nauubusan na ito ng pasensya.. Parang gusto na nito sapakin ang kapit bahay..

Daglian nya itong nilapitan. Para alamin kung bakit ito nakatambay. Isang desperadong hakbang na gagawin para lang makadiskarte ng paraan.

Pagkalapit ay kunwaring dadaan lamang ito. Sabay....

"anong meron? Hehehe mukhang may inaantay ka? " pangiting aso na tanong ni aris.

"eeto, hinihintay ko lumbas tong kumare ko at maglalaro kami ng bingo" sagot ng kapitbahay.

"kumatok ka na ba? Katukin mo baka swerte sya ngayon. para makaalis na kayo at marami ng panalo." pabolang tanong ni aris.

Napangiti ang kausap sabay sagot
"naku sana magdilang anghel ka. Hahahhaa oo kumatok na ko. Kaso wala nasagot. Ikaw bakit ka nakatambay dyan sa kanto?"

Napamura si aris. Sabay sabi sa sarili
"putcha. Ako pa tuloy ang natanong. Mukhang tatagal to pag di ako nakaisip ng paraan."

"ah wala naiinip ako sa bahay. Walang magawa kaya sumilip lang ako sa kanto" palusot ni aris sa kausap.

Nababahala na si aris dahil ano mang sandali ay dadating na ang dalagita.
Inaabot na rin ito ng pagkataranta.

May naisip syang paraan..

"parang wala sya dyan sa loob. Kasi kanina sinundo sya ng isa nyo pang kumare. Ah oo tama! Nasalubong ko sila kanina. Parang sugal din ang pupuntahan" mabilisang pagkukumbinsi ni aris.

"ah! Hindi nga? Sino naman ang kasama nya?" balik na tanong ng kausap.

"Patay. Nagtanong pa" sa isip ni aris.

"hindi ko yon masyado kilala pero madalas mo din yon kasama. Papunta sila dun sa eskenita na madalas nyong puntahan! Nagmamadali nga sila eh." panloloko pa nito.

"talaga!? Mga loko yon ah.. Di manlang ako sinabihan. Teka nga . Baka andun na nga sila.. Dyan kana. Baka maubusan p ko ng swerte." salita ng babae habang papalayo.

Labis labis ang tuwa sa isip ni aris. Pakiramdam nya ay nabunutan sya ng malaking tinik sa kanyang dibdib.

"salamat! Wag ka ng babalik hahahahah" sabi sa saarili:.

Sa kabilang dako.
Si bebe nagpasyang dumaan sa tindhan. Para bumili ng softdrink dahil sa uhaw sa paglalakad. Sumusulyap ito sa eskenita na kayang papasukin.
tinitignan nya kung makikita nya ang kasausap.
Habang nainom ay di mawala ang paningin nya dito.

Sakto namang paglabas ni aris sa eskenita.
Nagtama ang paningin nila mula sa di kalayuan.
Biglang kinabahan ang dalagita.
Si aris naman ay napuno ng sabik at matinding pagnanasa.

Biglang may kung ano na pumawi sa kanyang kaba na naramdaman nya kani kanina lamang.

tumataas ang kanyang nararamdaman libog matapos masilayan ang kanyang hinihintay hintay..

Ngumiti ito sa dalagita.
Agad nmn iyon napansin ni bebe kahit na medyo may distansya sila.
Agad nya itong sinuklian ng isa ring ngiti na laong nagpa init sa katawan ni aris.

Patagong sumensyas ang dalagita kay aris at sumisensyas ng sandali.

Kinuha ni aris ang cellphone sa bulsa

Sabay padala ng mensahe sa dalagita.
"papasok na ko sa loob, sunod ka na lang"

Agad itong natanggap ni bebe , pagkabasa ay tumingin ito kay aris at mulong nagbigay ng senyales na susunod na sya.

Agad nmn pumasok si aris sa eskenita , deretso papasok sa kanyang bahay na di kalakihan . inayos ang upuan, at higaan. Binuksan ang bentilador at naghahanda sa pagpasok ng dalagitang panauhin.
Matapos nyang matiyak na maayos na ang lahat ay nagrelax na ito.

Si bebe,
Matapos uminom ng softdrinks ay iniabot nya ang basyong bote sa tindera. Habang iniaabot nya ang bote ay

"BULAGA!" isang dalagitang gumulat kay bebe

"AY! ANO BA YAN! NAKAKAGULAT KA NAMAN" sAmbitla ni bebe.

"wala na? Libre mo nmn ako" wika ng kausap.

"tange! Sakto lang ang pera ko." sagot ni bebe.

"saan ka pupunta? Parang ang bango mo ah. At may polbo pa hehehehe" pausisang tanong ng kausap.

Nag isip ang dalagita ng isasagot at madali itong nakapagpalusot.

"ah,, dyan kila tanda.. Gagawa kami ng project. Ppunta kasi kami sa mall , dun kami bibili ng mga kailang" palusot ni bebe

"ah ok. Kaya pala.." kumbinsidong sagot ng bata.

"sige alis na ko. " pagmamadali ni bebe.

Mabilis itong nagakad dahil ayaw nya din na may makapansin sa kanyang pag punta sa bahay ni aris.. Di lumilingon ang ulo nito , ngunit malikot ang kanyang mata na tila nagmamasid habang naglalalakad..

Siya mismo ay kabado na rin. Ngunit nasaasabik , dahil sa kanina lamang ay nakita nya na ang pakay. At ito ay nagdulot sa kabya ng kasabikan. Kasabikan na hindi maipaliwanag ng mura nyang kaisipan.
Mayroon isang pakiramdam sa kanyang katawan na pakiramdan nya ay hindi nya kayang pigilan.
Bagay na lalong nagpapatindi ng pananais na makita at makasama si aris.
Lahat ng ito ay tumatakbo sa kanyang isipan habang sya ay papalapit ng papalapit sa eskenita..
Pabilis na rin ng pabilis ang kanyang paglalakad

"BEBE!"
Isang pasigaw na tinig sa di kalayuan

Salamat sa pag subaysabay.

abangan.........