Cheating Experience 7

Sorry po sa delay. Sa mga nagrerequest po ng M & F ( Meet and fuck), jusko mga bes. Di po pwede, sorry. Ngayon ko lang na-encounter yang M & F na yan. haha! I'm taking pictures of myself dahil na rin sa mga request po ninyo. Salamat po sa pagintindi! :)

Well, balik po tayo. Sinabi ko na kelangan ko ng magdecide pero naisip ko na gusto ko munang gawin lahat ng pwede kong gawin. Well, any sensible person would do the same, di rin naman kasi biro yung pinagsamahan namin ni mark.

"John, please, i need some time. I need to think about my recent actions and decisions"

"So you want me out of your life eh?" sagot niya.

Nagulat ako sa sinabi ni john. Ayoko naman siyang saktan kasi lagi siyang andyan para sakin.

"No, it's not like tha-"

pinigilan niya kong magsalita.

"I know and i understand, if you ever need help or something, i'm just a call away." sabay yakap sakin.

After that, he went out of the house. I can only watch as he leaves. As night falls, nag-iisip isip pa rin ako. Later that night, di ako makatulog. Di ako mapakali. After some time, nakatulog din ako.

Morning came, i went to work just like what i normally do. After work naisip kong puntahan si mark para kausapin, kung maisasalba ko pa yung relasyon namin. Pumunta ako sa bahay nila mark. Pagdating ko sa kanila, sinalubong ako ni ate Mimi, nakatatandang kapatid ni mark.

"Oh, coleen, napadalaw ka" sabay beso sakin.

"Opo ate matagal tagal din po akong di nakabisita. How's tita?"

"Ayun, medyo okay naman na siya. Katatapos lang ng therapy niya, natutulog siya eh. Teka, at gisingin ko."

"Wag na po ate, mas makabubuti po kay tita na magpahinga" sagot ko.

"Andyan po ba si mark, ate?" tanong ko.

"Wala pa siya, nasa trabaho pa"

"Ganun po ba ate, pupuntahan ko nalang po ate."

"bago ka umalis, magmeryenda ka muna, ipaghahanda kita" alok ni ate.

"Ay,huwag na po ate, salamat po. Bawi nalang po ako next time" sabay beso sa kanya.

Nagmamadali akong umalis para puntahan si mark. Pagdating ko sa university kung saan siya nagtatrabaho, nakita ko si sir Jayden, co-teacher ni mark.

"Sir jay!"

"Oh coleen, what brings you here?"

"Si mark po? Nasaan po siya?"

"May klase pa siya eh, mukhang importante ata yung sadya mo, teka at pupuntahan ko"

"Hindi na po sir, aantayin ko nalang po siyang matapos"

"Okay, sa faculty room ka nalang maghintay."

Pumayag ako. Iniisip ko, kahit anong oras pa siya matapos, talagang hihintayin ko siya para makausap. Di naman ako nabigo although 6 P.M na siya natapos. Nagulat siya ng makita ako sa faculty room.

"C-coleen?"

"Mark, please we have to talk." pakiusap ko.

"O-okay, i'm about to go home na rin" sagot niya.

Paglabas namin ng faculty room, inakbayan niya ko. Natuwa naman ako dahil nakaramdam ako ng konting pag-asa. Pagdating namin sa kotse niya.

"Saan mo gustong kumain?"

Hinawakan ko yung kamay niya, pinisil.

"Ayokong kumain, mag-usap tayo, kung anong nangyayari satin."

Di siya umimik.

"Ano bang problema? please tell me the truth, please?" pakiusap ko.

"Ano bang ginagawa natin nitong mga nakaraang taon sa relasyon natin,coleen?"

"Di ka ba nagsasawa?" pahabol niya.

Nanginig ako.

"Sure we do have happy times together, i cherish those times. Oo, nag-aaway tayo, parang aso at pusa pero nagkakabati rin. We go out, we eat together, we sleep together, sex and everything."

Di ako nakasagot, instead, i kissed him baka sakaling mag-iba yung nararamdaman niya. Napahiya lang ako, para akong humahalik sa bato. Kahit anong siil ko sa labi niya, wala pa rin. Malamig na malamig yung pakikitungo niya sakin. Tumigil na ko.

"N-nagsasawa ka na sating dalawa?" tanong ko.

Tumango lang siya.

"Ano bang nagawa ko? tapatin mo nga ako?" tanong ko ulit.

"Honestly, wala. Wala. Hindi ikaw yung problema dito, sa part ko yung may problema." sagot niya.

"You know me, kung anong naiisip ko, sasabihin ko, pero hindi ikaw yung problema, ako." giit niya.

"Di kita maintindihan" naluluha kong sagot.

"tatapatin kita, sawa na ko, naalala mo nung niyaya mo kong pumunta sa mall? Sunday noon."

"O-oo" sabay punas ng luha ko.

"Walang dumating na relatives namin nun, ayaw lang talaga kitang makasama noon."

Parang dinudurog yung puso ko nung marinig ko yun.

"Pero nung nagkasakit ako, umuwi ka pa ng di oras para sakin diba?" tanong ko.

"Oo, umuwi ako kasi nakokonsensya din ako at gusto kong malaman kung pwede ko pang maibalik yung dating nararamdaman ko. We had sex, pero wala talaga. Kahit ilang beses nating ginawa nung araw na yun, wala talaga."

"Ganun ganun nalang lahat ng pinagsamahan natin, mark?! Ang bilis naman."

"Yung sitwasyon natin? Hindi ito imposible. Maraming nangyayaring ganito, coleen" sagot niya sakin.

"May iba ka na bang mahal at nagsasawa ka na sakin?" tanong ko.

"Wala, nagsawa lang talaga ako. Tapos dumagdag pa yung stress sa work, pati sa family ko."

"Ang labo mo naman, mark" sagot ko.

"We're done, coleen. Ayoko na ring magpanggap na masaya pa ko sayo kaya mas mabuti ng sinabi ko." sabay tingin sakin.

Kahit na lumuluha ako, kitang kita ko yung resolve ni mark sa mata niya. Sigurado na siya sa desisyon niya. gulong gulo ako sa rason niya. Posible ba talagang basta basta nalang magsawa sa isang relasyon? Gusto kong magtapat sa kanya tungkol samin ni john pero di ako makapagsalita nung oras na yun. Ayokong tanggapin yung rason niya pero knowing mark, once na nakapagdecide siya, final na yun.

"Ihahatid na kita" alok ni mark sakin.

"No, thanks! Kaya kong umuwing mag-isa, tutal wala ka namang pakialam diba?" sagot ko.

Natahimik siya.

"Kahit anong mangyari sakin dyan, wala kang pakialam dahil sawa ka na sakin. If that's what you want, sige." pahabol ko.

Bumaba ako ng kotse niya, sabay balibag ng pinto. Wala akong pakialam kung anong mangyari sakin nun, kahit mapahamak ako. Tanggap ko. Karma ko talaga siguro yun. I'm a cheater after all.

Nagmukmok ako sa bahay, nagkulong. Di ako pumasok ng ilang araw. Nagtataka na rin sila kung bakit di ako pumapasok. Sinabi ko nalang na nagkasakit ako. Pero isa lang yung di ko magawang kalimutan, kumain! Di na rin nagpaparamdam sakin noon si john. Naisip ko tuloy, baka sawa na rin yun sakin. Kelangan ko na talaga sigurong tanggapin yung consequences ng pagtataksil ko. Ilang araw din akong ganun.

Isang araw, depressed pa rin ako nun, pinuntahan ako ni john sa bahay. Pinapasok siya ni tito sa compound. Pagkabukas ko ng pinto, andun si john. Kitang kita ko yung pag-aalala sa mata niya nung nakita niya ko. Hinila niya ko agad sa sofa, pinaupo niya ko.

"Anong ginagawa mo? Look at yourself!"

Yumuko ako. Wala akong maisagot.

"Di ka daw pumasok nitong mga nakaraang araw"

"Papano mo nalaman?" tanong ko.

"Pumunta ako kung saan ka nagtatrabaho" sagot ni john.

Umiyak ako sa harap ni john. Sinabi ko lahat ng hinanakit ko, lahat ng sama ng loob ko. Frustrations.

"Iiyak mo lang kung yan yung makakapagpagaan sa loob mo" sabay haplos sa likod ko.

He patiently listened. Sa drama ng buhay ko, kung anong nangyayari sakin. Hanggang sa wala na kong maiiyak at wala na rin akong masabi.

"Tapos ka na?" tanong niya sakin.

I haven't taken a bath yet pero niyakap ako ni john.

"I'm here for you, kahit di mo ko mahalin, okay lang. I'm with you, all the way." yapos niya ng mahigpit sakin.

"S-salamat." sagot ko.

"But first, take a bath coleen, you stink, big time" sabay ngisi ni loko.

Kahit papano napangiti ako ni john. Naligo ako, naglinis ng mabuti. Nung natapos akong naligo, may pagkain na nakahanda sa kusina. Pinagluto ako ni john.

"Coleen, kain na, hmmmm.." yapos sabay halik sa noo ko.

"Eeh..nag abala ka pa."

"Di naman kita pwedeng pabayaan no, kahit tinataboy mo ako."

Naisip ko nun, laging anjan sa tabi si john, di lang sexual satisfaction yung binibigay niya, pati yung pakiramdam na may nagmamahal sayo. Kahit na minsan tinataboy ko siya, anjan pa rin siya para sakin. Nakokonsensya tuloy ako. Biglang pumasok sa isip ko, papano kung pagbigyan ko siya? Bigyan ko siya ng chance. madaling nakahanap at maka move on? Feel free to judge me. Karapatan niyo yan. haha!

"Thank you, john" niyakap ko siya ng mahigpit.

"It's okay, coleen"

"Hmmm..kahit ba hindi ako maligo, yayakapin mo pa rin ako?" pabiro kong tanong.

"Sasamahan pa kitang hindi maligo. haha!" sabay tawa ni john.

Nagkatitigan kami ni john. Sinunggaban ko siya agad ng halik.

"Ummph..Mmmm..Hmmmm"

Muling naglapat yung labi namin habang magkayap. Sa totoo lang, ilang araw ko ring hindi natikman yung halik niya. Nakakasabik. Naisip ko, ngayong wala ng mark, i can go all out. Malandi? Feel free to judge me again. Sawa na rin lang pala siya sakin before pa may mangyari samin ni john. Somehow parang najustify yung pagtataksil ko.

"Before anything else, mag-aayos tayo dito sa bahay mo, look! it's a mess." sabi ni john sabay turo sa mga kalat. Nurse kasi kaya gusto niya malinis. :)

Naglinis kami. Dun ko lang narealize kung papano ko napabayaan yung sarili ko pati na mga nasa paligid ko. Pagkatapos naming maglinis

"Oh ayan malinis na ulit."

"Thank you ha, john."

"You're welcome, my princess" sagot niya.

Napangiti ako. Eto na yun, since na dito na rin umabot lahat lahat, i'll risk everything. There's no turning back. Yumakap ako sa kanya.

"I'll cook something for diner, dito ka na rin matulog kasama ko, kung gusto mo lang naman" sabay halik sa labi niya.

"Sure! makakatanggi ba ako sayo? haha!" sagot ni john.

Itutuloy...

*bitinin ko po muna kayo ha, di pa po kasi ayos yung pc ko. Nakigamit lang ako ng laptop. LIBRE LAIT po sa comments section. Kung maayos po hanggang mamaya, update ko agad mayang gabi.