It's always the quiet one. Part 8

A/N: This post is for justification only. Wag basahin kung pampalibog lang ang hanap nyahaha. Sorry, sobrang busy na si Otor tapos nasira pa laptop nya. Nagkaron ng trabaho si Otor, wala na syang panahon magsulat ng storya. Tanging DotA2 at trabaho nalang nagagawa ni Otor. Salamat sa mga sumuporta, sa mga nagtyaga basahin yung wala namang kwentang gawa ko nyahaha.

Nahiga nalang ako, nagtext kay Ann na nakauwi nako at matutulog nako kase pagod ako. Totoo nan, diba eto dapat ang panahon na excited kapa makatext ang isang tao kase bagong bago kayo naging mag-on? Di ko magawang makaramdam ng excitement. Nawalan ako ng gana sa text ni Maricar. Nahiga ako sa kama ko tapos taklob mata gamit braso ko, yung tipical na pose pag may problema hanggang sa nakatulog nako.

Nagkaayan mag-outing ang tropa (banda). Two days before outing, wala pa den ako pera para budget para sa outing, sakto namang may kumuha samen para sa debut ng isang dalagang college student sa Laguna Separate Polytechnic University (pun intended, kase sila lang yung school na may pasok kahit pag inannounce ng walang pasok ang buong Laguna pag may bagyo haha). Yung binayad samin dun namin kinuha ang expense ng outing, nagdagdag nalang kame ng unti para naman may dagdag ang luho namen. Sa isang remote area sa Quezon ang outing, ilang oras lang mula dito sa San Pablo, Laguna.

Kami lang ni Kevin ang bumyahe, tatagpuin nalang namin yung iba dahil may aasikasuhin pa daw. Pagdating namin sa rendezvous point, wala akong naisip kundi “FUCK! WHY?!”

Kasama nila si Maricar. Isinama nila si Maricar. I don’t have a clue why. I don’t want to know why. Alam kong dapat ako makipag-usap man lang sa kanya, makipag-ayos or whatever. Pero hindi ko naman alam na hindi pa ako ready. It was all too sudden. I went and stayed quiet during the whole trip to that secluded area. Damn. Oo nga pala, liblib nga pala yung lugar.

I feel framed. I felt like my buddies betrayed me. Anyway, sabi nga ng BMTH “True friends stab you in the front”.

After lunch na kami nakarating dito sa liblib na lugar nato, tabing beach,walang signal ang phones, may challenge bago makapunta. Maganda yung lugar, it was very rewarding kahit na nakaka-barino yung daan papunta dito. We fixed our things, set up the tents, table, etc. Two days kami dito. Buong weekend. Damn, two days isa lang babae. Babaeng di ko pa feel makasama.

Dumating ang gabi at kami ay nagiinuman na. Medyo awkward ang atmosphere namen kasi di nako makaiwas kay Maricar, hindi kagaya kanina madami kami inaasikaso. Ngayon nasa isang mesa lang kami lahat. Alam naman nila ang sitwasyon ko, bakit nila ginawa ito.

Jared: Cheers! Magkakasama pa din tayo next semester!
Hiyawan naman ng tropa na parang nagse-celebrate talaga ng tagumpay. Ilang shots pa at medyo nagda-daldalan na kami, medyo nawawala na din yung awkward silence at atmosphere namen. Sa kalagitnaan ng kasiyahan, bigla lumiko ang usapan sa isang napaka-seryosong usapan.

Jared: So, magenglish ako kahit di kashing galing ni Marco haha

Nagtawanan ang barkadahan dahil may accent na kagad si Jared kahit di pa sya nage-english ..accent ng lashing ..

Jared: Broders ..we gather here tonight *hik* to intervene ..haha tangina makapagtagalog na nga.. Para sa inyo ito Marco, mag usap kayo ni Maricar ..

Napatindig ako at nag-init ang ulo ko.

Ako: Pre tangina naman e, parang di tayo magka-tropa nan eh wala naman kayong sabi sabi!
Jared: Hindi, pare --
Ako: Ano’ng hindi pare ka dyan?? Eto na oh, we’re supposed to be celebrating! Di ko na nga pinansin, di ko na nga inuungkat yung --
Kevin: Pre, tama na
Marvin: Tol, kalma

Awat sakin ng mga tropa. Medyo lasing na ako. Labas na sa character ko ang ginagawa ko, Medyo mas matapang ako at mas malakas ang loob. Napalingon ako kay Maricar at nakatingin lang sya. Naluluha sya.

Damn. It hurts. Can’t stand to see her this way. I’ve already hurt her once, but why is she almost crying now? Is it my fault, yet again? I can confirm that they framed me up.

Jared: Pre, sorry, pasensya kana -- kung meron mang bagay na magandang magagawa para sayo ang tropahan, sana maintindihan mong eto yun. Habang di pa tayo masyadong lasing, mag-usap na kayo ni Maricar. Go ahead bro. You can talk in private there *sabay turo nung isang lugar*

Wala nako nagawa. I looked at Maricar then gestured to follow me. She held me on my arms, like she’s hugging it, like she won’t let go. She then cried. She cried so hard.

Maricar: *while crying* Please, please makinig ka muna *hu..hu* Please wag mo isara isip mo please ..

I remained silent. I’m curious as to what she has to say. Di mawala sa isip ko ‘yung pinilahan siya ng madaming lalaki. Magkakahalong sakit, galit, awa, at kagustuhan na masagot mga tanong sa isip ko ang nararamdaman ko.

Maricar: *while crying* I’m filing a case against Ann
Ako: Bakit?

Luka luka ba itong babaeng ito? Girlfriend ko na yung sasampahan mo ng kaso. Oo nagkamali ako sayo, pero diba naka-ganti ka na? Bakit di mo nalang kami hayaan. Para pagdating ng panahon, pede na namin sabihin sa lahat na kami na.

Maricar: *while crying* Umattend ako sa party na ‘yun para sayo Marco! Huhu ..gusto kita maka-usap! Sobrang thankful ko nuong gabing yun, feeling ko mahal na mahal mo pa din ako! Gustong gusto kitang yakapin nu’ng kinakantahan mo ako! Kaso! *lalo lumakas at tumindi ang pagiyak nya* Kaso lang! HUHUHUH

Sobrang grabe na ang pag iyak nya. Di ko na kinaya, niyakap ko na siya at hinayaan sa dibdib ko umiyak.

Maricar: Kaso lang ..huhu .. I was ..huhu ..Marco ..I was ...huhuhu! I WAS RAPED !!

Biglang tumahimik. Parang may sumisiring ulit sa tenga ko, yung nakakabinging matinis na ugong kapag rindi ka, or nasabugan ng paputok sa mukha, o kaya nasuntok/sampal sa tenga. Ano daw?? Ano’ng sabi ni Maricar?

Maricar: Ni-rape ako Marco! Mga puta yun sila Ann at Joy! I was drugged at that party! I was filled with lust that night, wala akong nagawa nu’ng may lalaking basta nalang ako minanyak! Nadala ako kagad! Pero maniwala ka hindi ko ginusto yun! *huhuhu* I went to hospital na hindi alam ng magulang ko right after the party, the doctors confirmed I was drugged, after nu’n sila na ang nagreport sa mga kinauukulan! Saka ako umamin sa magulang ko ano nangyari .. At yung chismis Marco.. Huhuhu .. wala naman talaga, hindi ako pinilahan, isang lalake lang nakagalaw sakin nung gabing yun huhu

Natigilan ako sa mga narinig ko. Gan’to pala kabigat dinadala ni Maricar ..Dahil sa pag-ignore ko sa kanya, sinolo nya lahat ito.. Napaka-walang kwenta ko.. Wala akong maramdaman sa mga kamay ko, sa paa ko ..Naninigas ako sa galit. Pota, ginago ako ni Ann! Ginago kami ni Maricar! Umabot siya sa ganto? Nagawa nya ipagahasa ang kaibigan nya?

Maricar: Marco huhu please sabihin mo sakin na mahal mo pa ako huhu.. Marco, wala namang ibang pedeng maglagay ng drugs sa pagkain o sa inumin ko maliban kay Joy huhu ..saka yung lalaki, malakas loob na manyakin ako huhu ..kaya iniisip ko si Ann nasa likod ng lahat huhu..Marco ..habang naguusap tayo, inaasikaso na ng Papa ko ang isasampang kaso sa kanila, lahat ng koneksyon ni Papa kinakausap na nya ..galit na galit ako sa kanila Marco huhu

Wala ako ginawa kundi yakapin si Maricar .. Tahimik lang ako habang pinapaliwanag nya ang lahat .. habang yakap nya ako, tumingala sya para tumingin sa mga mata ko. Ngumiti sya ng matipid na nakabawas ng bigat sa dibdib ko, naalala ko gaano ka-ganda si Maricar.

Humalik ako sa noo ni Maricar at sinabing mahal ko pa rin sya. Yung attraction na nararamdaman ko kay Ann, napalitan ng galit at poot.

Maricar: Salamat sa mga ka-banda mo pinagbigyan nila hiling kong mag-outing tayo ..I love you Marco ..sorry kung ..kung ..*nagsisimula nanaman syang umiyak* sorry kung may naka-galaw saking iba

Ako: Tama na, tapos na. Sorry din ..di mangyayari ito kung di ako gumawa ng kaga-guhan sayo ..kung di ako unang nagtaksil sayo ..sorry Maricar ..sorry *umiyak na din ako sa harap nya*

Natapos ang gabi at ang outing na wala kaming ginawa kundi paano namin mapapalabas ang totoo, mapaamin ang dapat umamin.

Napunta sa kustodiya ng DSWD sila Ann at Joy dahil underaged pa, pero dahil malapit na sila mag-debut nagaantay nalang ng ilang bwan para maituloy ang pag-sampa ng kaso sa kanila.

Di nagtagal, sa pagiimbestiga umamin din ang lalaking nanghalay kay Maricar, na si Ann talaga ang may pakana ng lahat. Sinabihan siya ni Ann na antayin lang nya ang senyas ni Joy para kumilos na sya upang manyakin si Maricar. Nagsimula lang sya sa simpleng paghawak sa hita ni Maricar at nangyari na ang lahat. Gayunpaman, naabswelto ang lalaking naka-galaw sa kanya dahil napatunayan na hindi naman nya alam na na-droga si Maricar, at ang kanyang testimonya ay nakatulong ng malaki para magkaron ng linaw ang sabwatan nila Ann at Joy.

Limang taon na nakakalipas mula ng nangyari saamin ni Maricar ang trahedyang ito. Excited nako umuwi ng Pilipinas at makita si Maricar. Nakuha ako ng isang kumpanya sa ‘murica bilang Security Professional ng mga Web Apps. At ngayong tapos na kontrata ko at di nako nagrecontract, ready na ako, ready na kami ni Maricar magpakasal. Magstart ng sarili naming pamilya.

Si Ann? Nakakulong pa din, isa na ngayong tibo at di na mababakas ang pagka-babae pag makita mo hitsura. Madameng sabi-sabi at chismis, napilitan lang daw sya maging ganun dahil nire-rape ng mga gwardya sa kulungan. Di ko alam kung totoo, di ko din plano alamin. Pero tingin ko di naman ganun ka-barbaro sistema, lalo na ngayon medyo moderno na. Pero syempre, ang chismis ay chismis. Di mo malalaman alin ang totoo at alin ang hindi.

Si Joy? Nabigyan ng parol dahil nagtino ng husto sa loob ng kulungan. Ubod ng hina ng loob, sabi napilitan lang daw sya makipagsabwatan kay Ann dahil may “konting” insecurity siya kay Maricar. Ngayon naka-volunteer sya sa isang NGO na tumutulong sa mga biktima ng rape at physical abuse. Di ko din sya gusto makita, pero napatawad ko na sila. Wag nalang nila kami guluhin ulit.

Plano na namin ng tropa magtuloy sa Pagba-banda. Totoo nan, nakakapag-record kami kahit magkaka-hiwalay kami, bukod bukod tapos ako nalang mageedit ng recordings. Pagka-uwi ko ng Pinas, ready na nga kami para pumirma sa isang recording label at may naka-schedule ng concert. Nagpatuloy pala ang pangalan ng banda banda namin since college na lalo pang sumikit dahil nakakapagrelease kami ng album just for fun kahit magkakahiwalay kami.

Wakas.

A/N: Pasensya na, nagkatotoo pagiging web developer ni Otor nyo kaya naging busy haha. Salamat sa mga sumubaybay at sorry kung wala aksyon ang last part, tinapos ko lang talaga para dun sa mga nagbasa at sumubaybay. Salamat dun sa nagcomment na naiirita na sya sa character ni Marco, but later nagbigay pa ng payo kay Marco nung nakikipagkita na si Maricar after nung party haha.