Si Nikka 2

Ang istoryang ito ay kathang-isip lamang, ano man ang pagkakahalintulad sa mga tao, bagay o pangyayari ay nagkataon amang at hindi sinasadya..

Si Nikka 2

Ang nakaraan: Nakilala si Nikka bilang unica hija nila Mario at Clara na kasalukuyang nasa high school at naipakilala ng ama sa kanyang operator/owner ng pinapasada niyang jeep na si Manong Emmanuel. Kilalang babaero ng kabataan niya at ngayon ay nagbabalik para sa isang pakay lamang…ang gisingin ang dalaginding sa isang bagay na hindi na kailanman mawawala sa kanyang katauhan…

- Kasalukuyang binabagtas ni Ikay ang kalye makalagpas kina Inang Pasing..isang liko n lang at matutumbok na niya ang mahabang daan patungo sa kanyang eskwelahan. Pag liko ng dalaga upang tuluyang tahakin ang daan ay nadaanan niya ang dalawang kabataan na hindi kalayuan ang tanda sa kanya, tila mga miyembro ng tropang sunog-baga! Mga delingkwenteng kabataan na nakalimutan na ang pagiging matino at ngayon ay kasalukuyang nakatambay agad sa harap ng isang tindahan na kabubukas pa lamang.

“Tol, tignan mo…yan yung taga Pulo Uno di ba?” ani ni Lino, “Parang nga? Hmmm..mukhang pamilyar ang mukha?” sabi ni Alvin. Nilapitan ng dalawa si Ikay, “Miss..gud morning syo! Mukhang ngayon ka lang napadaan dito ah? Anong pangalan mo?” tanong ni Alvin, “Kuya, ako po si Ikay..taga-diyan lang ako sa kabilang pook..tawiran lang mula sa kanto nila Inang Pasing, pinsan sa tuhod ng aking ama..nakailang daan na rin po ako dito papunta sa aking eskwelahan..” ang banggit ng inosenteng si Nikka habang mahinahong nagbagal bahagya ng lakad dahil sa pagsalubong ng dalawang binata. “Sabi ko syo tol eh! Taga-doon nga yan!..” banat ni Lino

“Pasensya kna Nikka..ako kasi madaling makaalala basta cute ang nakikita ko” pagpapatuloy ni Lino..”Ako nga pala si Alvin at eto namang bolero na to si Lino..taga dito lang kami (sabay turo sa eskinitang nasa tabi lamang ng tindahan) wag kang matakot..hindi kami masamang tao, gusto ka lang naming makilala at malaya kang makakadaan dito araw-araw at kami ang bahala syo! Hindi kami siga ha…pero madami kaming kilala dito at sigurado naman na hindi katalo ang mga kapwa taga-dito sa amin..marami rin kaming kilalang astig at siga dito kaya kung may mangbabastos syo..puntahan mo lang kami at kami na ang bahala syo” si Alvin na may ngisi at ngiti sa dalaga. “Salamat po mga Kuya..yaan nyo, kayo po agad ang hahanapin ko kung sakali..maaari na po ba akong magpatuloy? Mala-late na po kasi ako?” “Teka Miss…” alis ni Alvin upang kunin ang kanyang motor na nakaparada lamang sa tapat…”Tara na Nikka..angkas ka na..akong bahala syo..ihahatid kita para hindi ka na ma-late..wag kang mag-alala..tignan mo oh..abot tanaw ang eskwelahan mo at kung mangangamba ka ay maari kang sumigaw at tumalon?! May CCTV rin oh (sabay turo sa mga poste na meron nga naman) walang gagawa ng masama ang magpapakita diyan at kakaway! (sabay pa-cute na ngumiti at tumingala sa malapit na CCTV sa poste)” “Oo nga Nikka..mala-late ka na? magsasara ang skul mo cge ka?” banat ni Lino.

Dahil sa 7minuto na lang at magsasara na ang gate ng eskwelahan niya ay mapapasama siya sa listahan ng late na pumasok at tiyansang mapatawag pa ang magulang at maabisuhan ang mga estudyanteng late. Nahihiya rin siya kung sakaling pagtinginan siya ng ibang estudyante na nasa loob habang nagfa-flag racing ceremony, ayaw niyang maging atensyon siya ng kahihiyan. Wala nagawa ang dalaga kundi umangkas sa binatang si Alvin sabay harurot ng maingay niyang motor. Naihatid ng maayos si Nikka,,”sabi ko syo eh..wag kang mag-alala at safe ka sa amin ni Lino..mula ngayon kami ang kakampi mo sa labas ng skul mo! Ok bay un? (sabay akma ng kamay na parang a-apir)”. Mejo kalmado si Nikka dahil wala nga namang masamang nangyari sa kanya kaya’t pinaunlakan niya ang apir ni Alvin..ngunit umilag ng apir ang binata sabay bahagyang tawa..”Joke lang!” Sabi ni Alvin sabay konting himas sa balikat at sinabi “Pumasok ka na…malapit na magsara ang gate nyo..Ingat ka lagi Nikka!” sabay ngiti dito na kita dimples. Doon napansin ni Nikka na may itsura ang binata..mejo nakalma sya at mukhang magbibigay ng tiwala sa mga estrangherong ngayon lamang niya nakilala…

“Tol, balita? Sinisipat kita..tagal nun ah? Nyare?” tanong ni Lino..”Tol, pinapa-dama lang natin yun..kunin natin ang loob! Atleast ngayon feeling nya panatag siya sa atin!” sabi ni Alvin. “Pota naman tol, ang akala ko pagsakay ng motor eh ililiko mo na sa eskinita sabay sunod ko n lang..akala ko mag aalmusal tayo ng makatas na gatas ng pekpek ng dalaga eh?” banat ni Lino..”Gago! (sabay sapok sa noo ni Lino!) ang problema syo ang betlog mo nag-iisip at hindi yang kokote mo eh noh?! Tanga ka ba? Eh ayan ang CCTV..gagawa ka ba ng katarantaduhan kung alam mo na alanganin ka? Lumang klase ka ng kagaguhan eh…ang mga tarantadong tulad naten sa panahon ngayon ay nag-iisip din!” Banat ni Alvin.

“Huh? Eh di sana pinakiusapan na lang naten na..Miss..pwede ka ba naming kantutin ng tropa ko? Masama kasi ang rape eh..so pwde ba? Yun ba ang gusto mo?” paliwanag ni Lino. “Kung hindi ka ba naman isang gago at kalahati eh..sa tingin mo ba hindi ako nag-iisip? Sa tingin mo ba wala akong plano? Hindi ka na yata nagtitiwala sa kakayahan ko eh? Baka nakakalimutan mo..kundi sa akin, hanggang ngayon tikol lang ang romansa mo!” pagyayabang ni Alvin "pag nakuha natin ang loob niyan..mas madali natin makakantot yan! Ano ba gusto mo, kantot at kulong? o may alaga tayong bata na pagnakatikim ng romansa natin ay magiging alipin na natin at pwdeng kantutin ng libre na walang pakundangan at walang pagaalala? Kantot lng tayo ng kantot!"..sa katotohanan mukhang nakakatakot si Lino dahil maitim-itim ito dala ang bakas ng kahirapan ng buhay at naninilaw ang ngipin dahil sa paninigarilyo..ngunit mas nakakatakot si Alvin..dahil kayang ikubli ng anyo ng kanyang kakisigan at kagwapuhan ang isang demonyong umaalab sa init ang kapusukan sa paggawa ng kasalanan at kamunduhan…si Lino hindi nag-iisip…madaling mahuli at makilala..ngunit si Alvin, tahimik at nag-iisip, hindi mo makukuha ang mga balak dahil planado ang kilos.

“Ikay! Sino yun? Kuya mo? Cute ah! Hihihi” paunang bati ni Gelai, kaklase ni Nikka. “Huh yun..uhm…pinsan ko..taga-jan lang..mala-late na kasi ako kaya nagpahatid na ko..tara na!” panyaya ni Nikka na may agam-agam sa kanyang sagot. Bakit yun ang nasabi niya? Nahihiya ba siya kay Alvin at baka usisain lang ni Gelai? Ah tama…yun ang desisyon niya upang manahimik na lamang si Gelai at hindi na magtanong-tanong pa! Sa isang banda, nakalma siya at tila ba’y dagdag puntos sa kapanatagan ng kanyang loob ang papuring narinig niya kay Gelai. Mukhang plus 8 pogi points na si Alvin ah? One step ahead sa kanyang binabalak? Hmmmmmm…