Madaling Araw
Paunawa ang inyong mababasa ay katha lamang ng isang taong may malikot na kaisipan at hindi sinasadya na mayroong katugna o kamukhang pangyayari o kapangalan sa totoong buhay.
Madalas akong mapag isip ng mga bagay na aking naranasan twing ganitong oras na ng gabi. Mga nangyaring hindi ko makakalimutan at humubog sa pagkatao ko ngayon. Ako nga pala si Jose, 24 nag mula sa probinsya sa gitnang luzon. 5'6 ang height at hindi gwapo o cute. Normal na itsura lamang ng typical na lalaki.
Ngayon habang ako ay nag iisa sa aking kwarto ay merong alaala sa aking isipan na nag babalik tanaw na parang nangyari kahapon lang.
Unang araw ng skwela makalipas ang ilang taon na pag hinto sa pag aaral eto nanaman ako at mag aaral ulit sa paborito kong kolehiyo. Bakit paborito? Inabot lang naman ako kasi ng 2 taon sa 1st year at 2 taon din sa second year at eto nga nag babalik nanaman ako.
9am ang unang klase ko, kaya 8am palang eh gumagayak na ako. walking distance lang naman ang aming bahay sa eskwelahan ko. mga 7-10 bahay lang eh anduna ako kaya hindi ako nag mamadali sa pag kilos ko. pag dating ko sa eskwelahan ay nag hanap agad ako ng aking papasukan classroom habang nag hahanap eh merong bumunggo sakin na isang babae. Medyo may kaliitan siya mga 5'3 lang ang height, hindi payat at hindi din mataba. Pero halata mo sa muka niya na maypagka suplada paano ba naman eh umagang umaga ay mag kasalubong ang mga kilay, hindi ko alam kung dahil ba nabunggo ko o talagang badtrip siya. Nanghingi ako ng paumanhin sa kaniya ngunit isang matalim na tingin lang ang ibinigay niya sa akin kaya ako naman eh deadma nalang. Nilayasan ko siya at hinanap na ang room. makalipas ang ilang pag iikot eh nakita ko na ang room na hinahanap ko at andun na din ang mga iilang estudyante.
Ilang minuto din kaming nag intay sa aming guro at laking gulat ko na si bansot eh biglang pumasok at dumiretso sa tablr ng professor at parang may hinahanap na kung ano at nung nakita na ang kanyang hinahanap eh may sinulat siya sa blackboard. Ms.Cherry Santos, yan ang kanyang isinulat kaya lahat kami ay nagulat at ang iba eh nag tawanan pa. At siya ay nag pakilala na siya pala ang aming magiging guro sa subject na iyon. Sino ba naman mag aakala na sa bansot niyang iyon at kung titignan eh parang ka-edaran ko lang eh guro na pala namin. Nag salita siya ng nag salita ngunit halata mo naman na walang nakikinig sa klase at makalipas ang isang oras ay nag dismiss na siya.
Nung lalabas na siya ng kwarto ay hinabol ko si Ms.Cherry para humingi ulit ng sorry dahil sa nangyari kanina ngunit naka kunot nanaman ang kanyang mga noo. Kaya hindi ko na kinulit pa dahil baka personalin ako nito at lalong kumulo ang dugo sa akin.
Makalipas ang ilang araw at meetings napag tanto ko na okay din pala si Ms.Bansot. Magandang mag dala ng damit at maamo din pala ang muka kapag hindi naka sibangot. Tipong Maui Taylor type. Medyo nakikita na din namin na ngumingiti si maam at nagiging kalog na din kaya minsan pagkayari ng klase eh nilapitan ko ulit siya at kunyari eh mag tatanong ng tungkol sa klase pero gusto ko lang siya makausap. Ito ang unang pag kakataon na hinarap ako ni Maam Bansot na hindi naka kunot ang noo. Tanung ng kung ano ano sabay kuha ng number ni maam incase kako na may kailangan akong itanong eh itatawag o itetext ko nalamang siya.
-Itutuloy..