Simbang Gabi

BLAGG!! tok! tok! tok!

"Kuyaaaa! hoy kuya gising!!!"

Tok! tok! tok!

Napabalikwas ako sa aking higaan. sino bang poncio pilato ang sumira ng aking napakagandang panaginip. lalo na at tungkol ito kay Irish.

Si Irish...

Ang babaeng bumasted sa akin nung isang buwan. ang babaeng matagal ko nang gusto.

"Kuyaaa! bumango-"

"ANO BA ANG KAILANGAN MO???! Hinayupak naman oh"

napasulyap ako sa wall clock na nakasabit sa dingding. quarter to three ng umaga. gusto kong pumatay ng mga oras na yon. gusto kong pumatay ng makulit na bata.

"eh kuya ngayon na ang simula ng simbang gabi diba?"

"oh eh ano ngayon?" sarkastiko kong sagot. kahit alam ko na ang gusto nyang iparating.

"eh baka gusto mong magsimba.. alam mo na. magbawas ng kasalanan. hehe"

"si papa ang yayain mo. gusto ko pang matulog."

"wala si papa. kagabi pa umalis."

"si mama."

"wala din. kasama ni papa."

"maghintay ka jan sa labas."

Lulugo lugo akong bumangon sa aking kama. iritado parin ako dahil sa pagkabitin at pagkainis. binalak kong maligo ngunit nang maramdaman ko kung gaano kalamig ang paligid ay umurong ang bayag ko.

Naghilamos nalang ako at nagsepilyo.
Kinuha ko mula sa pagkakasabit ang aking maong na pantalon at nagsuot ng asul na t-shirt.

marami-rami ng tao nang dumating kami bagamat hindi pa nagsisimula ang misa. pumapailanlang sa paligid ang kantang pamasko na nagmumula sa simbahan. mararamdaman mo rin ang napakalamig na simoy ng hangin.

"kuya ayun oh dun tayo maupo.

"sige mauna ka na. susunod na ko." pagtataboy ko sa kapatid ko.

"sigurado ka kuya ha. baka iwan mo ko dito?"

"kulit mo." tiningnan ko ito ng matalim dahilan upang tuloy tuloy na itong pumasok sa loob.

Tumambay muna ako sa katapat na establisyimiento. mabuti naman at maraming nakabukas na tindahan kahit alanganing oras na. sabagay, malakas nga naman ang kita kapag ganitong simbang gabi. mabiling mabili ang goto at iba pang pangontra sa malamig na panahon.

Bumili ako ng dalawang stick ng yosi at akmang sisindihan ko na ang isa nang may mapansin ako sa kalapit na tindahan.. parang tumigil saglit ang mundo ko. napako ang tingin ko sa lalaking may kaakbay na babae. wala akong pakialam sa lalaki. pero yung babae..

Si Irish... nanaman...

Nawalan na ko ng ganang mag yosi. parang may sariling isip ang mga kamay ko at tuloy tuloy na ibinulsa nalang ang dalawang stick ng Marlboro Lights na binili ko.

masakit man sa kalooban ay ipinagpatuloy ko ang panonood sa kanila. animo'y masayang masaya sila sa piling ng bawat isa. maya't maya pa'y bigla silang tumayo at tuloy tuloy na sumakay sa motor ng lalaki. hindi na yata itutuloy ang pagsisimba.

Tinanaw ko ang motor na sinasakyan nila hanggang sa unti unting mawala ito sa aking paningin. napabuntong-hininga nalang ako. hindi ko mapigilang mag isip. magisip kung bakit nangyayari sakin ang ganito.

----

"I'm sorry Chris. pero hindi talaga pwede. kilala mo naman ang parents ko diba? my dad will kill us pag nalaman nun na sinagot kita."

"handa akong harapin ang galit ng daddy mo. I promise na hindi ako makakasagabal sa pag aaral mo. at mag aaral din akong mabuti para wala namang masabi ang mga magulang mo sakin."

"Chris.." kitang kita ko ang lungkot sa mga mata ni Irish habang nagsasalita. "alam mo naman ang nangyari kay ate, diba? ganyan din ang sinabi ng boyfriend nya noon."

"Pero Irish.. iba ako sa boyfriend ng ate mo. kilala mo ako."

"I'm sorry Chris...."
----

Naputol ang pagbabalik tanaw ko nang magtayuan ang mga kostumer ng tindahan na tinatambayan ko. unti unting naglakad ang mga ito patungo sa simbahan. nagsisimula na pala ang misa. tatayo na rin sana ako nang may nagsalita sa kabilang table na inuupuan ko.

"James wag mo namang gawin sakin to oh." madiin ang pagkakasabi ng nagsasalita. medyo garalgal na parang iiyak. "ano ba ang problema baka pwede nating pag usapan"

hindi naman ako tsismoso pero hindi ko napigilang makinig. medyo may pagkakatulad kasi ang istorya ng babae sa akin.

Ipinagpipilitan ang sarili sa taong hindi ka naman gusto.

Umayos muli ako ng upo at nagkunwaring nagtetext sa aking cellphone.

"Chelsea.." wika ng lalaking tinawag na James. "wala na talaga eh. yung spark. its gone. ewan ko kung paano at kailan nangyari pero wala na. hindi na kita mahal."

nakita kong parang pinagsakluban ng langit at lupa ang babae sa narinig. hindi na nito napigil ang luhang kanina pa nagbabadyang bumagsak.

"P-pero sabi mo dati mahal mo ako?"

"I did." mapaklang sagot ng lalaki. "iba na kasi ang sitwasyon ngayon eh. we had our time and it was fun."

"FUN???!" hindi makapaniwalang sagot ng babae. nung mga oras na yon ay hinihintay ko na ang isang mala teleseryeng sampal mula sa aking aktwal na pinanonood.