Una't huli
Ahm. first time ko pong mag sulat dito. Sana po magustuhan nyo. :) any negative comments are allowed para maayos ko ang pasusulat ko. Salamat po.
Si Janice ay isang single mom. Siya ay nabuntis noong 18 y.o pa lamang ng sya ay halayin ng isa sa mga magnanakaw na nanloob sa kanilang bahay sa probinsya ng bulacan. Ang pamilya nila ay nagsampa ng kaso laban sa mga mag nanakaw ngunit bigo silang mahuli ang mga to dahil nalaman nilang hindi taga duon ang mga ito. Kahit ang humalay kay Janice ay di nya matandaan ang mukha, tanging isang bagay lang ang di nya makakalimutan sa taong yun.
At dahil sa relihiyosa ang kanyang ina, kahit hindi niya gusto ang dinadala ng kanyang anak ay hindi nila ito ipinalaglag bagkus ay pinaluwas nalang nila ang kanilang anak sa kanyang nakababatang kapatid sa Manila upang makaiwas sa kahihiyan ang kanilang anak.
Dito na rin isinilang ni janice ang kanyang anak na pinangalanan nyang Jeff.
20 taon ang lumipas, namuhay ng tahimik ang mag ina. Ngayon nga ay malapit ng mag tapos sa kolehiyo si Jeff. Ang kanyang ina naman na si Janice ay nag tatrabaho sa isang sikat na bangko. Hindi na nagawang mag asawa o kahit mag nobyo ni janice dahil sa takot nya sa kanyang nakaraan. Kahit pa 38 y.o na si janice ay maganda pa rin siya. Makinis ang balat, maganda ang tindig ng katawan, Matangkad, Tayong tayo ang mga dibdib at Bilugan ang puwet. sadyang kaakit akit ang kanyang itsura.
Isang tanghali habang kumakaen si janice at ang kanyang mga katrabaho sa food court ng isang mall ay may lumapit sa kanyang isang lalake. Ang pangalan nito ay Raymond. 40 y.o na si raymond ngunit meron padin ito makisig na katawan, aakalain mong nasa 30 y.o lamang ito. Nang mag pakilala ito sa kanya ay hindi nya dapat papansinin ngunit dahil sa udyok ng kanyang mga kaibigan na... "kausapin mo naman sya jaja. mukha namang mabaet ehh" ay kinausap nya na rin ito. Sa kanilang maikling pag uusap ay napag alaman niyang isa palang manager sa isang car shop na malapit sa kanyang pinag tatrabahuhan si raymond. Sinabi na rin ni raymond ang kanyang motibo kung bakit sya naglakas loob na lapitan si janice.
"alam mo, lagi kitang inaabangan at tinitignan tuwing papasok ka at lalabas sa pinag tatra bahuhan mo? ahhm ok lang ba kung manligaw ako sayo?"
"Yiiiiiiiiiiiiiieeeeeeeeeeeeeeeeeeeeee!!!!!!!!!!!!!!!!"
Agad na nagsigawan sa kilig ang mga katrabaho ni janice.
Nahiya naman si janice dahil pinag titinginan sila ng mga tao sa Food court. Kaya ng hingin ni raymond ang cellphone number nya ay binigay nya nalang ito upang matapos na ang usapan.